Duch Święty, Paraklet, Duch Jezusa, Duch Boży - czy to to samo?

[Jozek]

Dez, ale czy ci ktorzy cos widzieli "jakby we snie" to po co to widzieli i po co to opisywali, jesli nie po to by wszyscy mogli lepiej rozumiec?

Dodano po 5 minutach 49 sekundach:

Przyznam, że dalej nie czaję o jakie zmiany Ci chodzi.

Nie potrafie tego konkretnie wyrazic, ale jak widac powoli cos sie zaczyna z tego wylaniac.
Glownie to chodzi mi o szerszy obraz o co chodzi w zbawieniu czlowieka.
Jesli ktos pomoze to wyrazic, to bylo by to bardziej zrozumiale dla przecietnego Chrzescijanina.
Nie potrafie dobrac odpowiednich slow dlatego pisze to w pytaniach, a wy dobieracie odpowiednie slowa.
Chocby to ze Duch Bozy to to samo co Duch Sw. ale i tak jest roznica, a wlasnie te roznice stanowia o roznicy jaka zrobil Jezus w Niebie, i naszym zbawieniu. chodzi o wyrazniejsze pokazanie jak najwiecej tych zaistnialych roznic.
Wspolnie mozna wiecej zrobic i zrozumiec, niz w pojedynke, kazdy z osobna.

[Dezerter]

Druga jest argument przeciwko szatanowi ze Czlowiek moze byc Swiety i byc w Niebie.
Ale glownie chodzi o to kim jest Duch Sw. Dlaczego nie bylo go wczesniej w takiej osobowej postaci jak jest od Piecdziesiatnicy?

A kto powiedział, że nie było, był ale dla wybranych i zadaniowo tak jak w mojej prelekcji
ale były w ST zapowiedzi, że będzie więcej Ducha ...

Czytając Stary Testament wyczuwamy stopniowo rosnące napięcie; oczekiwanie, na to, że Bóg zrobi coś jeszcze bardziej zdumiewającego. Nazwane jest to "obietnicą Ojca”.

3. BYŁ OBIECANY PRZEZ OJCA

Zatem, co to za obietnica?

Jr 31, 33: «Lecz takie będzie przymierze,
jakie zawrę z domem Izraela
po tych dniach - wyrocznia Pana:
Umieszczę swe prawo w głębi ich jestestwa
i wypiszę na ich sercu.
Będę im Bogiem, oni zaś będą Mi narodem
I nie będą się musieli wzajemnie pouczać
jeden mówiąc do drugiego: "Poznajcie Pana!"
Wszyscy bowiem od najmniejszego do największego
poznają Mnie - wyrocznia Pana,
ponieważ odpuszczę im występki,
a o grzechach ich nie będę już wspominał».

W Starym Przymierzu, w Starym Testamencie, Ludowi Bożemu dane było Prawo.
A Prawo spisane było na tablicach kamiennych.
Ludzie patrząc na te tablice stwierdzali: „To są naprawdę wspaniałe prawa – nie morduj, nie kradnij, nie cudzołóż, nie bądź zawistny, nie pożądaj rzeczy należących do kogoś innego.” Mówili: „To są naprawdę dobre prawa, gdybyśmy żyli w ten sposób tworzylibyśmy wspaniałe społeczeństwo.”

Więc starali się żyć w ten sposób, ale stwierdzali, że nie potrafią. I tak Prawo zamiast być dla nich błogosławieństwem stało się brzemieniem, jarzmem – ze wszystkich sił próbowali go przestrzegać, ale nieustannie je łamali.

Wtedy Bóg powiedział: „Uczynię coś innego. Obiecuję, że to zrobię. Zamiast Prawa zewnętrznego, którego próbujecie przestrzegać, lecz ciągle zawodzicie, umieszczę Prawo wewnątrz was, żebyście naprawdę pragnęli się do niego stosować, żeby to wypływało z waszych serc.”

Przypomina to trochę nasze nastawienie do różnych prac. Niektórzy ludzie wykonują prace, których nienawidzą. Wy w swoim życiu wykonywaliście prace, których nie cierpieliście i prace, które uwielbialiście. Czyż nie cudownie byłoby robić coś co się lubi i jeszcze, żeby nam za to płacili?
Chodzenie do kościoła w młodości, bo rodzice kazali z obowiązku a teraz Eucharystia jako święto.

A Bóg mówi: “Tak właśnie się stanie. Nie będziecie już więcej przestrzegać zasad dla samego przestrzegania zasad, ale z miłości, dlatego, że będzie to wypływać z waszych serc. Umieszczę moje Prawo w waszym wnętrzu.

Jak Bóg tego dokona? W jaki sposób wypełni się obietnica Ojca?
Ez 36:26….. „I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała. Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali."

Tak Bóg tego dokona – poprzez Ducha Świętego, który zamieszka w naszym wnętrzu i wszystko przemienia.


Komu ta obietnica została dana? W kim znajdzie swe wypełnienie?

Jl 2, 28……. I wyleję potem Ducha mego na wszelkie ciało.
a synowie wasi i córki wasze prorokować będą,
starcy wasi będą śnili a młodzieńcy wasi będą mieli widzenia.
Nawet na niewolników i niewolnice,
wyleję Ducha mego w owych dniach.” —

Niezależnie od płci, niezależnie od wieku, niezależnie od pochodzenia, rasy, koloru skóry czy pozycji społecznej - obietnica jest dla wszystkich!

Świadectwo jak posługiwałem modlitwą o uzdrowienie razem z Beatą ----

Obietnica Ojca pozostawała jednak niewypełniona. Ludzie wciąż czekali. I czekali i czekali. Czekali przez kilkaset lat!
6
Aż wreszcie narodziny Jezusa zagrzmiały jak dźwięk trąb anielskich. I wszyscy, którzy byli jakoś związani z narodzinami Jezusa zostają napełnieni Duchem Świętym.

Jan Chrzciciel, który miał przygotować drogę Jezusowi i ogłosić Jego narodziny
Łk 1, 15.… już w łonie matki napełniony będzie Duchem Świętym.”

Maria, matka Jezusa:
Łk 1, 35…… Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię.
Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem
Bożym”

Elżbieta: gdy znalazła się w obecności Jezusa, będącego jeszcze w łonie matki:
Łk 1,36…….Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się
dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę.

Zachariasz, ojciec Jana Chrzciciela
Łk 1,67….. Wtedy ojciec jego, Zachariasz, został napełniony Duchem
Świętym i prorokował…

[Jozek]

Dez, ale to niewiele mowi o Duchach, a jedynie o planach Boga.
Caly czas chodzi o to kim-czym jest Duch Sw. po Wniebowstapieniu.
Co sie stalo-zmienilo, ze w ST nikt nie mogl nawet dotknac Arki Przymierza, a dzis kazdy dotyka Boga przyjmujac Komunie Sw.

[Andej]

Troszkę rozszerzę tytułowe pytanie. Albo lepiej, zmienię.

Jak się ma III Osoba Trójcy świętej do Ducha Świętego, Parakleta, Ducha Jezusa, Ducha Bożego, zarówno przed jak też po wniebowstąpieniu?
W jaki sposób czas wpływa na to, kim jest Bóg? W jaki sposób zdarzenia, które są opisane w Biblii zmieniały Boga?

---
Przyznam, że pytania zadałem poniekąd z przekory, albowiem
- po pierwsze - uważam, że Bóg jest niezmienny w czasie, gdyż jest ponad czasem. Zatem jest także niezależny, więc niezmienny, w zależności od zdarzeń, które miały miejsce w czasie,
- po drugie - uważam, że na pytania o istotę Boga nie ma odpowiedzi (albo jedyną jaką jest, jest anegdotka o św. Augustynie nad brzegiem morza).

Czemu człowiek nie potrafi zrozumieć, że Boskie tajemnice są dla niego nieosiągalne? Dlaczego stara się zrównać z Bogiem poznając Jego tajemnice? Czy nie jest to wyrywaniem Ewie, wzgl. Adamowi zakazanego jabłka?

[Marek_Piotrowski]

Kilka rzeczy uniemożliwia taką bezpośrednią identyfikację. Oto niektóre z nich:

• "Ludzkimi" Autorami poszczególnych ksiąg biblijnych są różne osoby i terminy nie są przez nie stosowane konsekwentnie w tym samym znaczeniu. Dlatego w Biblii NIE występuje jednoznaczna identyfikacja pomiędzy użytym terminem a znaczeniem (to samo określenie może czasem oznaczać Ducha Świętego, czasem Jego działanie albo nawet nastawienie człowieka). Jeszcze wyraźniej to występuje pomiędzy księgami NT i ST.
  Przykładem tego zjawiska są takie określenia jak "skała" (stosowane do Jezusa, do Jahwe w ogóle, w stosunku do Abrahama i w stosunku do św.Piotra jako papieża).
  .
• Opisy biblijne działań Osób Bożych są tylko przybliżeniem (trochę antropomorfizacją). Natura Trójcy jest dla nas niepojmowalna, dlatego wydaje się nam niekiedy sprzeczne przedstawianie tego samego działania jako czynu różnych Osób Trójcy. Tymczasem, choć działanie jest "specjalizowane" (tak jakby każda z Osób miała swoją "dziedzinę") to jednak każde działanie jest wspólnym dziełem Trójcy Świętej.
  .
• Czytanie pod tym kątem Starego Testamentu jest jest jeszcze bardziej utrudnione, gdyż często bezpośrednie objawienie Boga bywa przedstawiane terminem "anioł". Dziś utożsamiamy to słowo jedynie z duchami niebieskimi, jednak - szczególnie w ST - nie jest to znaczenie jedyne. Pierwotne znaczenie to mniej-więcej tyle co "wysłannik" - bardzo podobne do nowotestamentowego "Słowo" (!).
  Na przykład kiedy Jahwe objawił się Mojżeszowi, pismo określa Go słowem... Anioł Pański:
  "Wtedy ukazał mu się Anioł Pański w płomieniu ognia, ze środka krzewu. [Mojżesz] widział, jak krzew płonął ogniem, a nie spłonął od niego."/Wj 3,2/ (kto ma wątpliwości, że był to Jahwe, niech spojrzy na wers 6: "Powiedział jeszcze Pan: Jestem Bogiem ojca twego, Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba. Mojżesz zasłonił twarz, bał się bowiem zwrócić oczy na Boga.")
  
  Albo weźmy zdarzenie pod dębami Mamre:
  "Pan ukazał się Abrahamowi pod dębami Mamre, gdy ten siedział u wejścia do namiotu w najgorętszej porze dnia. (2) Abraham, spojrzawszy, dostrzegł trzech ludzi naprzeciw siebie. Ujrzawszy ich, podążył od wejścia do namiotu na ich spotkanie. A oddawszy im pokłon do ziemi, (3) rzekł: O Panie, jeśli darzysz mnie życzliwością, racz nie omijać Twego sługi!"/Rdz 18, 1-3/
  W wierszu 1 czytamy w tłumaczeniu, że ukazał się "Pan" - ale w oryginale mamy tu Jahwe (tetragram יהוה).
  W wierszu 2 czytamy, że pojawił się pod postacią trzech (sic! Trójca w Starym Testamencie!) ludzi (w oryginale אנשים czyli "ludzi", "osób" lub - co chyba najbardziej prawdopodobne - "mężowie".
  Jednak kiedy mowa w następnym rozdziale, iż dwu z tych trzech "mężów" przybywa do Sodomy z wizytą do Lota, nazywani są המלאכים, czyli... aniołami:
  "Owi dwaj aniołowie przybyli do Sodomy wieczorem, kiedy to Lot siedział w bramie Sodomy. Gdy Lot ich ujrzał, wyszedł naprzeciw(...)"/Rdz 19,1/
  Swoją drogą, ciekawe dlaczego do Lota przyszli tylko we dwójkę?
  Anioł jest więc nie tylko nazwą duchów niebieskich, ale także pewnej funkcji. Na przykład zarówno św.Jan Chrzciciel jak i sam Jahwe przybywający (a więc zapewne Jezus) zostali w Księdze Malachiasza nazwany właśnie "aniołami" (niewątpliwie):
  "Oto Ja wyślę anioła mego, aby przygotował drogę przede Mną, a potem nagle przybędzie do swej świątyni Pan, którego wy oczekujecie, i Anioł Przymierza, którego pragniecie. Oto nadejdzie, mówi Pan Zastępów."/Ml 3:1/
  
  Tymczasem Jan Chrzciciel jest też zaraz obok też nazwany Eliaszem ("Oto Ja poślę wam proroka Eliasza przed nadejściem dnia Pańskiego (...)"/Mk 3,23/) co doprowadziło nawet do pewnego nieporozumienia (zaprzeczenie Jana Chrzciciela "Zapytali go: Cóż zatem? Czy jesteś Eliaszem? Odrzekł: Nie jestem. Czy ty jesteś prorokiem? Odparł: Nie."/J 1:21/ choć zaraz potem odwołał się do zapowiedzi z Malachiasza i Izajasza "Kim jesteś, abyśmy mogli dać odpowiedź tym, którzy nas wysłali? Co mówisz sam o sobie? Powiedział: Jam głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pańską, jak rzekł prorok Izajasz./J 1,22-23/ a Jezus oświadczył o nim: "A jeśli chcecie wiedzieć, to właśnie on jest Eliaszem, którego oczekiwano."/Mt 11:14 PAU/ - patrz też Mt 11,10)
  
  Podobnie z nazwaniem Boga objawiającego się "Anioł" widzimy w Jego rozmowie z niewolnicą Hagar na pustyni (Rdz 16,7 kontra Rdz 16,13).
  
  Jeżeli w Biblii jest takie nagromadzenie określeń symbolicznych, których znaczenia wzajemnie się krzyżują i przenikają, czy można mówić, że w ST Duch Święty bardziej lub mniej jest zaakcentowany? Chyba byłoby to bardzo trudno ocenić.
  .
• No i czwarta sprawa, może najbardziej oczywista: w ST są wprawdzie pewne aluzje do Jednego Boga w trzech Osobach, ale w zasadzie prawda ta nie była wówczas jawnie objawiona. Działanie przypisuje się Bogu, bez rozróżniania. Zatem chyba trudno oczekiwać określeń, jakich szukasz, Józku.

[Jozek]

To rozroznienie nie jest az takie konieczne, jak pisalem wczesniej, chodzi o glebsze rozumienie Zbawienia.
Chcialem uwypuklic roznice jakie daje sie zauwazyc, a z czego one wynikaja, to wlasnie te roznice ktore ze sie tak wyraze, umozliwiaja zbawienie.
Jest w tym element o ktorym glownie pisal Andej, czyli o przedwiecznym istnieniu, wszystkich osob Boskich, jednak to nie bylo, albo nie mogla byc uwidocznione, bez pewnych dzialan i zmian na ziemi, czego przykladem sa Narodziny Jezusa, Prorokow, oraz tego szczegolnego wyczekiwania zmarlych w otchlani. pewne rzeczy musialy sie wydarzyc na ziemi przy udziale czlowieka, by wszystko moglo byc objawione.

[Dezerter]

Dez, ale to niewiele mowi o Duchach, a jedynie o planach Boga.
Caly czas chodzi o to kim-czym jest Duch Sw. po Wniebowstapieniu.
Co sie stalo-zmienilo, ze w ST nikt nie mogl nawet dotknac Arki Przymierza, a dzis kazdy dotyka Boga przyjmujac Komunie Sw.

Więc dochodzimy do czasów Jezusa (pozwól, że skończę mój wykład byśmy mieli jakiś obraz całości)
Nie mówimy o Duchach, a o Duchu Świętym, bo z dużej litery to jest tylko Jeden
Dodano po 6 minutach 25 sekundach:

Caly czas chodzi o to kim-czym jest Duch Sw. po Wniebowstapieniu.

Tym kim był, jest niezmienny - to my go lepiej poznaliśmy

Co sie stalo-zmienilo, ze w ST nikt nie mogl nawet dotknac Arki Przymierza, a dzis kazdy dotyka Boga przyjmujac Komunie Sw.

A czemu się dziwisz skoro sam Bóg stał się człowiekiem i uświęcił, przebustwił nasze człowieczeństwo, a nawet zjednoczył ze sobą i zabrał do nieba, gdzie siedzi po prawicy Ojca - jak szczegółowo to pisujemy w wątku o Jezusie


4. JAN CHRZCICIEL ŁĄCZY GO Z JEZUSEM

Nadal mamy konkretnych ludzi w konkretnych okolicznościach.
Jednak Jan Chrzciciel, jako pierwszy wskazuje na związek między obietnicą, a osobą Jezusa.

Łk 3, 16: „…on [Jan] tak przemówił do wszystkich: «Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On [to jest Jezus] chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem.”

Chrzest z wody Janowy był ważny, ale nie wystarczający. Jezus chrzci Duchem.
W świeckiej grece słowo “chrzcić” znaczyło “owładnąć, zanurzyć, pochłonąć, nasączyć”.
Tego słowa używano, gdy statek zatonął, czyli został ochrzczony, zanurzony, gdy woda wypełniła jego wnętrze.
I to Duch Święty pragnie z nami zrobić. Chce nas nasączyć, pochłonąć, wypełnić.

Czasem przez trudne życie wysychamy tak jak gąbka. Gąbka bywa tak wyschnięta, że z początku w ogóle nie wchłania wody, nawet, gdy ją całkowicie w niej zanurzymy. Jest twarda i krucha z zewnątrz. I czasami w takim właśnie stanie jest moje serce.
Mamy na sali jednak kogoś, kto ma dar ożywiania suchych i twardych gąbek, serc waszych o. Maciej jest człowiekiem, któremu z pewnością można zaufać i iść z nim na rozmowę do drugiego pokoju – zapraszam do skorzystania!

7
Sam Jezus był pełen Ducha Świętego
Łk 3,22: i Duch Święty zstąpił na Niego,w postaci cielesnej niby gołębica.
Łk 4,1: [Jezus] Pełen Ducha Świętego…
Lk 4,14: Potem powrócił Jezus w mocy Ducha do Galilei…
Łk 4,18: „Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę…”

5. JEZUS PRZEPOWIADA JEGO PRZYJŚCIE

I wtedy Jezus przepowiada przyjście Ducha Świętego –
J 7,37: W ostatnim zaś, najbardziej uroczystym dniu święta, Jezus stojąc zawołał donośnym głosem: «Jeśli ktoś jest spragniony,
a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza».

Dosłownie z jego najgłębszych zakamarków duszy popłyną rzeki żywej wody. On mówi, że nie tylko zaspokoi twoje duchowe pragnienie, ale również sprawi, że staniesz się źródłem błogosławieństwa, źródłem życia dla innych.
Oczywiście woda w tamtym kontekście, dla społeczności mieszkającej na skraju pustyni była ważna. Ci ludzie doskonale wiedzieli, że zależą od wody, jeśli chodzi o życie roślinne, zwierzęce, jakiekolwiek życie! I woda symbolizuje życie.
A Jezus mówi, że Duch Święty daje życie. Oznacza to, że jeśli jesteśmy napełnieni Duchem Świętym, to Jego życie płynie w nas i przepływa od nas do innych ludzi.

A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego
Duch bowiem jeszcze nie był dany, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony

Jan mówiąc o uwielbieniu Jezusa ma na myśli Krzyż i Zmartwychwstanie. Po zmartwychwstaniu jedne z ostatnich słów, jakie Jezus skierował do uczniów pod koniec Ewangelii Łukasza brzmiały tak:
„Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni mocą z wysoka.”

Wtedy Jezus wstąpił do Nieba, ale nadal obietnica jeszcze się nie wypełniła. Więc czekali.
Dz 1, 4-8:
kazał im (...) oczekiwać obietnicy Ojca: «Słyszeliście o niej ode Mnie -
- Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym».”
… „Ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi.”

Wciąż jeszcze obietnica się nie wypełniła. A oni czekali i modlili się – przez dziesięć dni tak czekali. I przez cały czas rozwija się nastrój oczekiwania.
To tak jakby wziąć butelkę szampana i zacząć ją potrząsać!

Dz 2,2 – korek wylatuje! 8
Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden.

Na wszystkich! - nie tylko na określonych ludzi w określonych momentach i dla wykonania określonych zadań - …wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.

Reakcje ludzi były zróżnicowane.
Niektórzy mówili: „To jest cudowne! Wspaniałe! (7).
Inni (12) – byli zdumieni, skonsternowani: myśleli sobie: „Wow, to jest niesamowite, ale trudno to zrozumieć!”
Jeszcze inni mówili: „Ha!” Naśmiewali się z nich (13): “Za dużo młodego wina wypili." „Ci ludzie są pijani!" Innymi słowy, wydarzyło się coś niezwykłego, czego nie potrafili wyjaśnić, Przyjęli więc naturalne wyjaśnienie dla zdarzenia, które w rzeczywistości było nadnaturalne.

I wtedy Piotr wstaje i mówi: „Pozwólcie, że wam to wyjaśnię!”

Dz 2,15-37…. Posłuchajcie uważnie mych słów! Ci ludzie nie są pijani, jak przypuszczacie, bo jest dopiero trzecia godzina dnia.
Nie – mówi Piotr – oto wypełnia się obietnica biblijna.
To było obiecane w Starym Testamencie:
„W ostatnich dniach - mówi Bóg - wyleję Ducha mojego na wszelkie ciało.”

I wtedy wypowiada jeszcze bardziej zdumiewające słowa.
Mówi: „To jest dla ciebie!”
Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: «Cóż mamy czynić, bracia?» - zapytali Piotra i pozostałych Apostołów.
«Nawróćcie się - powiedział do nich Piotr - i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego.
Ta obietnica jest dla was –
dla każdego z was – i dla waszych dzieci – nie tylko dla tych, którzy wtedy tam stali, ale dla kolejnych pokoleń – oraz dla wszystkich, którzy są daleko – których powoła Pan nasz Bóg.
To jest właśnie ta niesamowita obietnica Ojca – dar Ducha Świętego jest dla każdego. Dla ciebie i dla ciebie i dla ciebie i dla ciebie! Ponieważ wiek, w którym żyjemy to wiek Ducha Świętego.

Pomódlmy się. Ojcze, dziękujemy Ci za ten wyjątkowy przywilej, że możemy żyć w czasach Ducha, kiedy na wszystkich wylewa się Duch Święty. I Panie, modlimy się o to, żebyś pomagał nam lepiej zrozumieć, co to oznacza dla życia osobistego każdego z nas.
W imieniu Jezusa, amen.

[Jozek]

@Dez,

"A czemu się dziwisz skoro sam Bóg stał się człowiekiem i uświęcił, przebustwił nasze człowieczeństwo, a nawet zjednoczył ze sobą i zabrał do nieba, gdzie siedzi po prawicy Ojca - jak szczegółowo to pisujemy w wątku o Jezusie".

Wlasnie w tym zdaniu jest to o czym myslalem, ale sadze ze mozna to duzo bardziej rozwinac o wiele innych szczegolow.

[Dezerter]

Ale chyba nie w tym wątku, bo raczej będzie nie na temat.

[Jozek]

A dlaczego nie w tym watku?
Przeciez to samo co dotyczy Jezusa, dotyczy takze Ducha Sw.
W tym zjednoczeniu z Bogiem, nastapilo tez zjednoczenie z Jego Duchem.
Dlatego uwazam ze Duch Sw. po Wniebowstapieniu to 3 Duchy w jednym. Ojca, Syna i Czlowieka.
Nie tylko nam umozliwia to zbawienie, ale takze Duchowi Sw. dzialanie bezposrednie w nas, co najwyrazniej widoczne bylo podczas Piecdziesiatnicy.

[Dezerter]

Bóg jest Istotą duchową i w tym sensie jest Duchem, ale ma tez 3 osoby Boskie, więc dla zrozumienia używajmy ich nazw
Ojciec, Syn i Duch Św.

[Marek_Piotrowski]

Nauka o Trójcy każe nam jednocześnie podziwiać jedność, jak i przyjmować do wiadomości odrębność Osób Trójcy.

[Jozek]

Bóg jest Istotą duchową i w tym sensie jest Duchem, ale ma tez 3 osoby Boskie, więc dla zrozumienia używajmy ich nazw
Ojciec, Syn i Duch Św.

Faktycznie to co napisalem zabrzmialo troche dziwnie. Powinienem napisac " Duch Ojca, Duch Syna i Duch Czlowieka.

[Logan]

Kościół naucza o Wniebowstąpieniu Jezusa, nie słyszałem nic o "Duchach" Ojca, Syna... Człowieka

[Jozek]

Kościół naucza o Wniebowstąpieniu Jezusa, nie słyszałem nic o "Duchach" Ojca, Syna... Człowieka

To teraz uslyszales.
Czyzby Ojciec nie mial Ducha, Syn nie mial Ducha i Czlowiek w Jezusie Chrystusie nie mial Ducha?