Św. Brygida Szwedzka.

[Susanna]

Brygida przyszła na świat w 1303 roku na zamku w Finstad koło Uppsali.
Jej rodzina - bardzo pobożna - była spokrewniona z dynastią królewską w Szwecji.
Jej ojciec co tydzień przystępował do sakramentów pokuty i Eucharystii, pojechał również do
Hiszpanii na grób św. Jakuba w Compostelli.

Kiedy Brygida miała 7 lat, ukazała się jej Najświętsza Maryja Panna i złożyła na jej głowie tajemniczą koronę,
mając 10 lat ukazał się jej Jezus na krzyżu. Na widok męki pańskiej Brygida zawołała:
"O, mój kochany Panie! Kto Ci to zrobił? Nie chcę niczego, jak tylko miłować Ciebie!"

W 1314 roku gdy miała 12 lat, zmarła jej matka, wtedy ojciec Brygidy oddał kapłanom sumę 200 marek w złocie,
co było dużym majątkiem, prosząc, by modlili się o spokój duszy dla małżonki.
Po śmierci żony wziął rodzeństwo Brygidy - Katarzynę i Izraela - na swój zamek, a Brygidę oddał na wychowanie do wujenki
na zamku w Aspanas. Surowy tryb życia, jaki na zamku wprowadziła wujenka, odpowiadał Brygidzie, która chciała cała należeć do Chrystusa.

Gdy miała 14 lat, wbrew jej woli została wydana za syna gubernatora Wastergotlandu, 19-letniego Ulfa Gotmarssona.
Po ślubie w 1316 roku, przeniosła się na zamek męża. Utratę dziewictwa bardzo opłakiwała, lecz jednocześnie
starała się być dobrą żoną. Z mężem tworzyli szczęśliwe małżeństwo, żyli razem 28 lat (1316-1344).

Pałac Brygidy należał do najświetniejszych w kraju. Było w nim zawsze mnóstwo gości. Brygida dbała o to, by wszyscy wchodzący
w jej progi czuli się dobrze. Kierowała domem i gospodarstwem wzorowo, dbała o służbę, z którą codziennie odmawiała pacierze.
Nie pozwalała wszakże na żadne pohulanki i zbyt swobodne zachowania.
Z mężem mieli 4 synów i 4 córki: Martę (1319), Karola (1321), Birgera (1323), Benedykta (1326), Gutmara (1327),
św. Katarzynę Szwedzką (1330), Ingeborgę (1332) i Cecylię (1334).

Każde dziecko miało inny charakter;
Trzeba było ze strony matki wiele subtelności, by uszanować ich osobowość, a nie dopuścić do wypaczenia ich charakterów,
bowiem mąż był często poza domem, zajęty sprawami publicznymi. Nie zaniedbała wszakże Brygida wśród tak licznych
zajęć rodzinnych troski o własną duszę. Jej kierownikiem duchowym był uczony wiceprzeor cystersów, Piotr Olafsson.
Na jej prośbę jeden z kanoników katedry, Maciej, przetłumaczył Pismo święte na język szwedzki, by Brygida mogła w nim się rozczytywać.
Na jej życzenie kanonik ten ułożył również komentarze do Pisma świętego.

W 1332 roku została zaproszona na dwór króla Magnusa II, była ochmistrzynią. W 1339 roku straciła nieletniego syna.
Udała się z pielgrzymką na grób św. Olafa (+1030) dla uproszenia łask Bożego Błogosławieństwa dla całej rodziny.
Tradycją w domu były pielgrzymki do Compostelli. I Brygida wraz z mężem udała się na grób św. Jakuba Apostoła (1342).
Pielgrzymka trwała rok. Towarzyszył im spowiednik, cysters Svenung, który później opisał całą podróż. Po powrocie z pielgrzymki
Ulf wstąpił do cystersów w Alvastra, gdzie zmarł w lutym 1344 r. Brygida była wolna.
Teraz postanowiła oddać się wyłącznie służbie Bożej. Wiele się modliła. Pokutowała i mnożyła akty umartwienia.
Naglona objawieniami, pisała listy do możnych tego świata, napominając ich w imię Pana Boga.

Przepowiedziała kary Boże królowi Szwedzkiemu oraz zakonowi krzyżackiemu; wkrótce te przepowiednie się spełniły.
W 1352 roku wezwała papieża Innocentego VI, aby powrócił do Rzymu. To samo wezwanie skierowała w imieniu Chrystusa do jego następcy,
bł. Urbana V, który też w 1367 roku faktycznie do Rzymu powrócił.
Papież zniechęcony zamieszkami w Rzymie - wrócił do Awinion, wtedy Brygida przepowiedziała mu rychłą śmierć
co się sprawdziło w 1370 roku.
Z poparciem króla Brygida założyła zakonną pod wezwaniem Najświętszego Zbawiciela, zwaną często "brygidkami".
Jej córka, św. Katarzyna Szwedzka, w roku 1374 została jego pierwszą opatką. W roku 1349 Brygida udała się przez Pomorze,
Niemcy, Austrię i Szwajcarię do Rzymu, by uzyskać odpust z okazji roku jubileuszowego 1350. Chodziło jej również o zatwierdzenie
reguł swojego zakonu. W Rzymie założyła klasztor swojego zakonu.

Korzystając z tego że była w Italii, przemierzyła z córką cały kraj, zwiedzając sanktuaria:
św. Franciszka w Asyżu, św. Antoniego w Padwie, św. Dominika Guzmana w Bolonii, św. Tomasza z Akwinu w Ortonie,
św. Bartłomieja w Benevento, św. Macieja w Salerno, św. Andrzeja Apostoła w Amalfi, św. Mikołaja w Bari oraz
św. Michała Archanioła na Monte Gargano. Do Rzymu powróciła dopiero w 1363 roku.

Mając 70 lat udała się do Ziemi Świętej; po powrocie do Rzymu zmęczona podróżą zmarła 23.07.1373 roku.
Datę swojej śmierci również przepowiedziała. W jej pogrzebie wzięły udział tłumy wiernych. Był to prawdziwy hołd,
jaki złożył jej Rzym. Kroniki piszą że z okazji pogrzebu zostało uzdrowionych wielu chorych.
ej ciało poprzez Korsykę, Styrię, Morawy i Polskę sprowadzono do Szwecji, gdzie złożono w klasztorze w Vadstena, który założyła.
Dzięki staraniom córki, św. Katarzyny, została kanonizowana już w 1391 r. W 1489 roku złożono relikwie matki i córki,
to jest św. Brygidy Szwedzkiej i św. Katarzyny Szwedzkiej, w jednej urnie. Kiedy Szwecja w 1595 roku przeszła na protestantyzm,
relikwie te niestety zaginęły bezpowrotnie.

Brygida pozostawiła po sobie księgę Objawień. Wkrótce znała ją cała Europa. Była wielokrotnie przepisywana.

W tej księdze spisała przepowiednie dotyczące Kościoła, papieży żyjących w jej czasach, losów państw i
ówczesnych panujących oraz odnośnie do przyszłości wielu innych osób. Była przekonana, że pisze to, co jej dyktował Chrystus.
1 października 1999 r. św. Jan Paweł II listem motu proprio ogłosił św. Brygidę współpatronką Europy (razem ze św. Katarzyną ze Sieny
i św. Teresą Benedyktą od Krzyża).

Źródło:
https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/07-23a.php3

"Objawienia":
https://opoka.org.pl/biblioteka/T/TS/ob ... _0105.html

[kazik95]

[Susanna]

@kazik95 piękne