Dzieje Apostolskie 12

[Dezerter]

Mamy rok ok 42-44, mamy już chrześcijan w Antiochii (poganochrześcijan), a nie tylko judeochrześcijan, uaktywniają się Paweł i Barnaba, a tymczasem w Jerozolimie ...

(1) W tym czasie król Herod zaczął prześladować niektórych członków Kościoła. (2) Ściął mieczem Jakuba, brata Jana, a gdy spostrzegł, (3) że to podobało się Żydom, kazał także uwięzić Piotra (było to w czasie Święta Przaśników). (4) Schwyconego osadził w więzieniu, gdzie pilnowały go cztery oddziały straży, z których każdy liczył czterech żołnierzy. Chciał bowiem po Święcie Paschy wydać go ludowi.
(5) Gdy Piotr był strzeżony w więzieniu, Kościół zanosił za niego do Boga nieustanne modły.
(6) Tej nocy, po której Herod chciał go wydać ludowi, Piotr spał między dwoma żołnierzami skuty dwoma łańcuchami, a straże strzegły bramy więzienia. (7) Wtedy to zjawił się anioł Pański i światło zalało celę. Trąciwszy Piotra w bok, zbudził go i powiedział:
Wstań szybko, a łańcuchy opadły mu z rąk.
(8) Wtedy powiedział do niego anioł:
Przepasz się i włóż sandały.
Zrobił to. A on do niego:
Narzuć na siebie płaszcz i chodź za mną!
(9) Kiedy już po wyjściu szli razem, nie wiedział, czy to, co anioł czyni, dzieje się naprawdę, bo zdawało mu się, że to tylko przywidzenie. (10) Przeszli obok pierwszej straży, potem drugiej, a gdy zbliżyli się do żelaznej bramy prowadzącej do miasta - sama im się otworzyła; wyszli więc, przeszli jeszcze jedną ulicę i anioł nagle zniknął.
(11) Wówczas Piotr uświadomił sobie: Teraz wiem na pewno, że to Pan posłał anioła swego i uwolnił mnie z ręki Heroda i od tego wszystkiego, czego oczekiwał naród izraelski. (12) Po chwili zastanowienia udał się do domu Marii, matki Jana zwanego także Markiem, gdzie zastał wielu zebranych na modlitwie.
(13) Gdy zakołatał do bramy wejściowej, wyszła służąca Rode i nasłuchiwała. (14) Poznała Piotra po głosie i z radości zamiast otworzyć bramę wbiegła do domu, by donieść, że przed bramą stoi Piotr. (15) A oni na to: Oszalałaś!
Ona jednak upierała się przy swoim. Ci wtedy: To jego anioł.
(16) Tymczasem Piotr dalej kołatał. Otworzywszy zobaczyli go i zdumieli się. (17) Dał im ręką znak, by się uciszyli, i zaczął im opowiadać, jak to Pan wyprowadził go z więzienia. Przekażcie to Jakubowi i braciom - powiedział i odszedł na inne miejsce.
(18) Z nastaniem dnia wielki niepokój powstał wśród żołnierzy o to, co stało się z Piotrem. (19) Herod kazał go poszukać, a gdy go nie znaleziono, sam przesłuchał strażników i skazał ich na śmierć. Następnie opuścił Judeę i zatrzymał się w Cezarei. (20) [Herod] oburzony był bardzo na mieszkańców Tyru i Sydonu. Oni zaś wysłali do niego wspólne poselstwo, które zyskało dla siebie przychylność Blasta, zarządcy skarbca królewskiego. Prosili o pokój, gdyż byli zależni gospodarczo od króla. (21) W wyznaczonym dniu Herod przywdział szaty królewskie, zasiadł na tronie i przemówił do nich. (22) Lud zaś zaczął wołać: Tak przemawia bóg, a nie człowiek.
(23) Natychmiast poraził go anioł Pański, ponieważ nie oddał chwały Bogu. Wyzionął ducha i stoczyło go robactwo.
(24) Tymczasem słowo Boże wzrastało i rozszerzało się.
(25) Barnaba zaś i Szaweł wykonali swe zadanie i wrócili z Jerozolimy, zabierając ze sobą Jana, którego nazywano także Markiem.

[Dezerter]

Po pierwsze to jak Herod mógł prześladować, skoro dawno zmarł? jak mógł ściąć mieczem pierwszego Apostoła Jakuba brata Jana "syna gromu" skoro Rzymianie krzyżowali?
Ale Słowo się nie myli i wspomniany Herod, to był Agryppa I, wnuk Heroda Wielkiego, tego od Świątyni i narodzenia Jezusa. Pomógł on zostać Cesarzem rzymskim Kaliguli, a ten mu się odwdzięczył czyniąc go królem Judei, Galilei, Samarii, Idumei. Podobnie było z Cesarzem Klaudiuszem, więc Herod Agryppa władał całą ziemią świętą i wiele więcej. Miał jednak słabe pochodzenie żydowskie i wychowywał się w Rzymie, więc chcąc zaskarbić sobie przychylność i uznanie żydów, Sanhedrynu i Kapłana Naczelnego uśmiercił Jakuba jednego z trzech filarów Kościoła, który należał wraz z Piotrem i Janem do najbliższego grona Jezusa. Niektórzy komentatorzy widza w tym spełnienie jego prośby skierowanej do Jezusa, że chce być pierwszy (najważniejszy) w królestwie Bożym (Mt 20, 20-23).
Po Jakubie przyszła kolej na Piotra, który został uwięziony, Kościół się za niego modlił, a Piotr ufny w Bożą opiekę spał smacznie.
Dalej mamy opis cudownego uwolnienia Piotra z więzienia przez anioła i wyprowadzenia go do Jerozolimy, bo więzienie musiało być za murami miasta.
Uwolniony w nocy ! i rozbudzony Piotr, poszedł do miejsca gdzie w nocy podczas prześladowań, chrześcijanie gromadzą się na modlitwie. Już nie w Świątyni w portyku Salomona, jak na początku, teraz już tylko gromadzą się po domach (przynajmniej do śmierci Heroda w 44 roku, bo trwają przesladowania).
Zebrani na modlitwie uczniowie nie wierzą, że to Piotr i nie chcą otworzyć, gdy kołatanie nie ustaje, otwierają i wysłuchają opowieści Piotra o cudownym uwolnieniu. Następnie Piotr o swoim uwolnieniu każe powiadomić Jakuba - albo apostoła tzw. Jakuba Mniejszego, albo Jakuba brata Pańskiego, tego nie wiemy - był to jednak ktoś bardzo ważny w Jerozolimskim Kościele. Sam Piotr ukrył się w innym miejscu.
Herod, który chciał zrobić pokazową egzekucję Piotra szalał, skazując wartowników pilnujących Piotra na śmierć, a sam udał się do Cezarei, by rozsądzić spór między miastami portowymi, tam został pokarany za prześladowanie Kościoła i swoją pychę. Biblia podaje, że przemawiał jak bóg i dlatego został pokarany przez anioła Pańskiego.
Józef Flawiusz historyk żydowski z tamtych czasów zdaje się potwierdzać ten nieprawdopodobny opis Dziejów :
- Herod ubrał się w szatę ze srebrnej nici, zasiadł w słońcu na tronie i błyszczał nieludzko jak bóg, przemawiając pysznie , w efekcie prawdopodobnie dostał porażenia słonecznego i zmarł.
Werset 24 - mamy dawno niewidziane sumarium, ku pokrzepieniu serc i powrót do Pawła i Barnaby, którzy wracając do Antiochii z Jerozolimy zabrali ze sobą krewnego Barnaby Jana zwanego Markiem. To do domu jego matki Marii kołatał Piotr po uwolnieniu.
Jak mówi tradycja to ten Marek jest Ewangelistą - jak widać cały czas jest w centrum wydarzeń, więc sam widział co się działo i mógł wszystkiego się dowiedzieć jak było.

[Dezerter]

Dziś przy niedzieli prezent - dla tych co nie chcą szczegółów, ale chcą mieć streszczenie moich wypocin i pogląd na pierwsze 12 Rozdziałów Dziejów Apostolskich:

Omówienie: Dzieje Apostolskie, część 1 (rozdziały 1-12)
BibleProject - Polski
Zobacz film o Dziejach Apostolskich (część 1), w którym omawiamy strukturę literacką oraz główne myśli tej księgi. W Dziejach Jezus posyła swoim uczniom Ducha Świętego, a oni wyruszają na cały świat, aby w Jego mocy głosić dobrą nowinę o Bożym Królestwie.