Post
autor: david491 » 2017-02-06, 22:07
Jezus używał wobec siebie imienia Bożego. Powiedział na przykład: ?Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, pierwej niż Abraham był, Jam jest? J 8,58. Nie chodziło Mu tylko o to, że istniał przed Abrahamem, gdyż w takim przypadku Jezus powiedziałby ?Byłem? (gr. Ego En). Jezus użył zwrotu Ego Eimi, którego poprawnym tłumaczeniem jest ?Jestem?, a nie ?Byłem?.[1] Co więcej, Jezus użył tu zwrotu ?Jestem? w absolutnym sensie, a mianowicie bez rzeczownika określającego (jak na przykład w porównaniu ?Jestem drzwiami? czy ?Jestem winoroślą?).
W języku hebrajskim owo ?Jam jest?, czy ?Jestem?, było imieniem Jahwe, objawionym Mojżeszowi: ?Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: JESTEM, KTÓRY JESTEM. I dodał: Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was? Wj 3,14. To ?Jestem? w powyższym cytacie jest formą imienia Bożego. Jezus odniósł je do siebie. Żydzi nie mieli co do tego wątpliwości, dlatego ?porwali kamienie, aby rzucić na Niego? J 8,59. Człowiek, który czynił się Bogiem był bluźniercą, a bluźnierstwo karano ukamienowaniem. Żydzi powiedzieli, że kamienują Jezusa: ?...za bluźnierstwo iza to, że Ty, będąc człowiekiem, czynisz siebie Bogiem? J 1,33. Apostoł Jan więcej niż na jednym miejscu napisał, że ?Żydzi tym usilniej starali się o to, aby Go zabić, bo... Boga nazywał własnym Ojcem, i siebie czynił równym Bogu? J 5,18. Sanhedryn skazał Jezusa na śmierć, gdyż na pytanie arcykapłana ?Czy Ty jesteś Mesjasz, Syn Błogosławionego?? Jezus nie zaprzeczył, lecz potwierdził to znów używając imienia Jahwe Mk 14,6-61. Jezus poczynił także inne roszczenia, które byłyby szokujące, gdyby był tylko człowiekiem, na przykład:
?Ja i Ojciec jedno jesteśmy? J 1,3.
?Kto mnie widział, widział Ojca? J 14,9.
?Jam jest pierwszy i ostatni, i żyjący? Ap 1,17.
?Kto Mnie widzi, widzi Tego, który Mnie posłał? J 12,45.
Tomasz powiedział do zmartwychwstałego Jezusa: ?Pan mój i Bóg mój? J 2,28. W nowotestamentowej grece użyty jest tutaj rodzajnik (ho theos), tak iż nie ma wątpliwości, że mowa o najwyższym Bogu.
Bóg Ojciec powiedział do Syna: ?Tron twój, o Boże, na wieki wieków, Berłem sprawiedliwym berło Królestwa twego? Hbr 1,8.
Izajasz prorokował o Chrystusie: ?Albowiem dziecię narodziło się nam, syn jest nam dany i spocznie władza na jego ramieniu, i nazwą go: Cudowny Doradca, Bóg Mocny...? Iz 9,5.
W Nowym Testamencie czytamy: ?Oto panna pocznie i porodzi syna, i nadadzą mu imię Immanuel, co się wykłada: Bóg z nami? Mt 1,23.
Jan stwierdził, że Jezus Chrystus jest prawdziwym Bogiem: My jesteśmy w tym, który jest prawdziwy, w Synu jego, Jezusie Chrystusie. On jest tym prawdziwym Bogiem i życiem wiecznym? 1J 5,2.
Apostoł Paweł napisał o Chrystusie: ?Ten jest ponad wszystkim, Bóg błogosławiony na wieki? Rz 9,5, a także: ?...oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, który wydał samego siebie za nas? Tt 2,11-14.
W tym ostatnim bez wątpienia ?Wielki Bóg, Zbawiciel nasz? to Jezus. W języku greckim istniała bowiem reguła, według której ilekroć występują dwa rzeczowniki w tym samym przypadku połączone słowem ?i? (gr. kai), a tylko pierwszy z nich jest poprzedzony rodzajnikiem, wówczas obydwa odnosiły się zawsze do tej samej osoby.[5] Podobnego zwrotu użył apostoł Piotr, pisząc: ?do tych, którzy dzięki sprawiedliwości Boga naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa...? 2P 1,1. Wspomniana struktura gramatyczna dowodzi, że Piotr uważał Jezusa za ?Boga naszego i Zbawiciela?.