Dzień dobry.

Ostatnio olśniło mnie jedno stwierdzenie. Wniosek z niego był następujący. Rodzina jest jedna i jest nią moja własna rodzina, tj. moje dzieci, moja żona i ja. Rodzina z której pochodzę jest już odpracowana. Nie można we wszystkim słuchać się rodziców mając 36+ lat. Muszę teraz troszczyć się o rodzinę najbliższą. Założyć ją i o nią dbać. Przez lata nie wykonywałem ruchów, bo rozumiałem, że najpierw muszę naprawić relację z matką. Ale to chyba awykonalne ona nie chce ani słuchać, ani współpracować. Tracę czas a lata lecą.

Czy w haśle: Bóg, rodzina, ojczyzna chodzi o rodzinę z której pochodzę czy rodzinę którą mam założyć?

M.

Jestem od roku żoną a mój mąż jest bardzo dobrym człowiekiem. Nie zawsze byliśmy blisko Boga ale od kiedy jesteśmy w małżeństwie staramy się zbliżyć do Niego, żyć pięknie i zgodnie z przykazaniami. Bardzo pragnęlibyśmy zostać rodzicami, niestety jestem chora na przewlekłą chorobę i ze względu na mój aktualny stan zdrowia nie możemy. Muszę brać leki, dzieki którym stan mojego zdrowia wraca do normy ale nie mozna wtedy zajść w ciążę bo lek może uszkodzić płód. Terapia ma potrwać ok 2 lat. Dopiero po tym czasie jeśli terapia lekami zadziała będę je mogła odstawić i planować potomstwo.
Jesteśmy młodym małżeństwem i bardzo się kochamy, również fizycznie potrzebujemy bliskości i współżycia. Stosujemy metody npr ale boimy się czy one nie...

Rodzice dziadka
| |
Diadek Józek. Stefka
| |
Mama Kazimierz
| |
Dawid Boguśka
|
Angelika

Pytanie jest o tym czy mogę ja Dawid być w związku z Angeliką pod względem pokrewieństwa. Zadaje to pytanie może trochę nietypowe ale zależy mi, żeby nasze życie w dalszym etapie związku mogło być przy Bogu i pokrewieństwo mogło być wskazane do zawarcia małżeństwa. Prosze o pomoc. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Hej Kochani,
ciekawi mnie Wasze zdanie na temat korelacji pomiędzy powołaniem zawodowym a rodzinnych - mówię tu o kobietach.
Wiadomo, że dziś już co do zasady nie wyklucza się łączenia pracy zawodowej kobiet z powołaniem do małżeństwa czy macierzyństwa. Co jednak, gdy kobieta odczuwa powołanie do zawodu mocno absorbującego? Mam tu na myśli np. pracę lekarza, sędziego, prokuratora... Są to zawody społecznie użyteczne, niekoniecznie dla karierowiczów, ale też po prostu osób z poczuciem misji. Znając przedstawicieli tych profesji, często w pracy nie ma się weekendów (nawet jeśli są formalnie - i tak trzeba dla dobra publicznego coś tam nawet w domu działać, nadrabiać zaległości, dokształcać się), obciążenie jest duże, nie zależy od samego...

Jakie macie marzenia wobec dzieci? Żeby były no strażakiem czy bankierem i zrobiły karierę? Amos żeby przejęły gospodarstwo po rodzicach?

Ja wobec swojego synka mam tylko jedno pragnienie, aby otrzymał łaskę gorliwej wiary, nie utracił jej, chętnie ją pogłębiał i aby potem relaizowal ja w życiu czy rodzinnym czy innym

Pytanie dość intymne. Wiem że stosowanie gadżetów erotycznych w seksie jest grzechem. Nie rozumiem tylko dlaczego w małżeństwie również. Jeżeli by były zastosowane w trakcie gry wstępnej za zgodą i męża i żony? Czy BDSM w małżeństwie w ramach gry wstępnej też jest grzechem jeżeli małżonków to kręci i paradoksalnie zbliża do siebie i czyni ich więź mocniejszą? I oboje tego chcą nie wykluczając przy tym normalnego stosunku? Proszę pomóżcie mi rozgryźć te rozterki.

taki komentarz znalazłem:
Obowiązek przedmałżeńskiego przygotowania narzeczonych do ślubu i do życia rodzinnego wprowadził Pius XI encykliką Casti conubii w 1930.W Polsce najwcześniej, bo w diecezji katowickiej wprowadzono kursy w 1932 wg modelu niemieckiego z Aachen.Takie przygotowanie przechodził m.in.Edward Gierek z żoną,gdy brał ślub w 1936(polecam wspomnienia jego z tego kursu!).W arcybiskupstwie gnieźnieńskim od 1934 testowano tzw. kursy bnińskie,które na mocy postanowień Pierwszego Synodu Plenarnego z 1936 stały się obowiązujące we wszystkich polskich diecezjach.Przygotowywanie odbywało się w organizacjach młodzieżowych, w specjalnych ośrodkach szkoleniowych,np. w diecezji krakowskiej w Pewli Małej i trwało 4 tygodnie.Młodzi byli...

Czesc Wszystkim.Postanowilam dołączyć do forum, gdyż chce podzielić się sprawą z którą sobie nie radzę...Zawsze byłam blisko Boga, lubiłam z nim rozmawiać, czułam Jego opiekę, ufałam, po modlitwie było mi lepiej miałam więcej nadziei, ale od kilku miesiecy coś się zmieniło...W grudniu zeszłego roku poznałam chłopaka, bardzo dobrze się dogadywaliśmy, czułam się z nim spokojna i bezpieczna, myślałam że będziemy razem, niestety po kilku miesiącach wszystko się skończyło, nawet nie rozumiem dlaczego.Bylam zrozpaczona, w zasadzie przeżywam do tej pory.Odwrocilam się od Boga, nie umiałam z nim rozmawiać, czułam straszne rozczarowanie, złość,do głowy przychodzilo ciągle pytanie dlaczego.Myslalam że to minie z czasem, że znów do Boga wrócę i...

Cześć Wszystkim. Tchnął mnie temat relacji w rodzinie. Od pewnego czasu zacząłem myśleć o najbliższych inaczej, niż wcześniej. Przez fakt, mojej zmiany, zobaczyłem jak wyglądają nasze relacje w rodzinie. Powiem szczerze temat bardzo trudny, głęboko zakorzeniony w przeszłości. Postawy: jakiego to miałam złego ojca, nie mam nic do siostry, ale ta osoba do tej siostry się nie odzywa, nakazywanie z kim nie można rozmawiać, agresja jeśli ktoś niezgadza się z czyimiś poglądami, stwierdzenia to nie moja wina, to jego wina, wulgaryzmy, rozdrażnienie, niepokój, zadzrość, stwierdzenie, że pewne nauki Kościoła to hipokryzja, nikt nie będzie mnie pouczać bo mam 65 lat, bo urodziłam czworo dzieci, co Ci księża wiedzą o życiu, nigdy nie pracowali. I tak...

Witam wszystkich :)
Może zacznę od tego że jestem w małżeństwie od 4 lat. Pierwsze dwa lata były super, z mężem dogadywaliśmy się w każdej sprawie. Po ślubie kupiliśmy działkę z zamiarem budowy i po dwóch latach dom już stał w stanie surowym. Od początku mieszkaliśmy sami, nikt nam się nie wtrącał po prostu żyliśmy według swoich zasad. Po tych dwóch latach sprzedaliśmy mieszkanie by za to móc wykończyć dom. Wprowadziliśmy się na ten czas do rodziców męża- w mieszkaniu dwupokojowym. Już po miesiącu zaczęły
się sprzeczki wywoływane przez teściową, ale mąż stał zawsze w mojej obronie. Problem pojawił się teraz, gdyż oboje nie wiemy jak postąpić. Lada moment zapewne wprowadzimy się do nowego domu, oboje szczęśliwi. Jednak teśc co chwilę...

Witam. Zaznaczam od razu że problemem w moim małżeństwie nie jest brak miłości , kłótnie itp lecz zupełnie coś innego. Potrzebuje by ktoś spojrzał na to z innej strony, może wymyśli co jeszcze można zrobić.

Otóż jesteśmy już rok po ślubie , znamy się trzy. Spotykaliśmy się w weekendy przed ślubem . Już wtedy widziałem że moja wybranka ma problemy z nerwami stanami lękowymi, ale nie przeszkadzało mi to , przecież to choroba a normalnie wtedy pracowała żyła więc nie miałem się czego bać . Zastanawiało mnie skąd to się wzięło, po czasie jednak dowiedziałem się prawdy , że była bardzo źle traktowana w domu mimo nawet że była dorosła . Nie chcę się rozpisywać co się działo ale uwierzcie że nikt nie chciałby się zamienić choć z pozoru rodzina...

Witam , chciałbym się poradzić
Już od paru miesięcy podoba mi się pewna dziewczyna.
Mieszka na moim osiedlu i często staram się przebywać w jej pobliżu (pod pretekstem wyjścia z psem) usiłuję ją chociaż zobaczyć. Jestem mało komunikatywny i zupełnie nie potrafię zagadać , czy napisać na Facebooku. Z portali społecznościowych wiem o niej już o niej bardzo dużo , a jedyne co potrafię , to przechodzić z psem koło jej domu i liczyć , że np. będzie na dworzu i zobaczy mnie przechodzącego i liczyć na cud. Jestem bardzo wierzący i dużo modlę się teraz o łaskę Ducha Świętego aby np. napisać do niej. A wy co o tym myślicie , co robić.
Zaczynam myśleć o poście , ale to by dla mnie bardzo trudne. Moglibyście się za mnie pomodlić lub/i coś poradzić?

Czy uczucie „motylków w brzuchu” to to samo co podniecenie seksualne?

Hej!
Dręczy mnie jeden temat... Na razie teoretycznie, ale ciekawa jestem Waszego zdania...
Byłam w jednym związku, który trwał kilka miesięcy. Odeszłam m.in dlatego, bo chciałam uciec z równi pochyłej dotyczącej czystości (druga strona mnie w ogóle nie rozumiała). Nie doszło nigdy do współżycia, ale i tak pokalałam się mocno. Nawet głupio mi tu o tym pisać, ale w sumie tylko to co mam stricte między nogami skrzętnie ochroniłam - inne elementy ciała, w tym np. piersi, były przedmiotem zbyt śmiałych gestów. Dla mnie to nawet nie miało wtedy kontekstu erotycznego, bardziej jakaś czułość, bliskość, no ale wiadomo jak to wygląda z boku i z perspektywy czasu żałuje.
I teraz mój problem - gdybym kiedyś ponownie weszła w jakiś związek, ile i jak...