No i to co Marek Piotrowski napisał jasną daje odpowiedź - cierpienie nieświadomych dzieci nie ma sensu. Jakieś banialuki, że komuś tam to pomoże, budzą pusty śmiech.

Piszesz rzeczy oczywiste.

Zanim się postukacie w głowę - przeczytajcie. Kilka tygodni mocno rozmyślałem nad krzywdą dzieci (morderstwa, bicie itp.) i w myślach prosiłem Boga żeby dał mi znak czy z tymi dzięcmi jest wszystko w porządku. I pewnej nocy przyśnił mi się sen - jakaś Pani prowadziła z sobą dwójkę małych dzieci, a p...

Pisałem o dwulatku. Myślisz, że taki brzdąc ma pojęcie o duchowości? Poza wypowiedzią Andeja niestety same widzę ogólniki, literatury też na ten temat nie ma.

I jaki to ma związek z opisanym przeze mnie przypadkiem?

Może.
Powiem Ci, że ciężko znaleźć nawet literaturę na temat takiego cierpienia. Widać takie przypadki trzeba przepracować samemu. I pomodlić się.

Sens cierpienia może zrozumieć dorosły, dziecko niekoniecznie. Męczą mnie historie dzieci katowanych przez własnych rodziców. Historia prawdziwa - chłopak od 2 roku życia jest bity i głodzony przez matkę i konkubenta. Na dodatek matka go odrzuca, nie przytula, mówi, że go nienawidzi, gdy szuka pocie...

Raczej chodziło mi o sytuacje dzieci (np. Oskar z Piotrkowa), które są bite, niekochane przez najbliższych. I raczej rozważania teologiczne, bo to, że połowa świata żyje inaczej niż my to doskonale wiem, ale dziękuję za próbę podpowiedzi.

Dzień dobry,
czy ktoś poleci mi książki, publikacje, encykliki itp. o niezawinionym cierpieniu dzieci (nie tylko z watkiem onkologicznym, ale też przypadki gdy dziecko jest latami katowane przez najbliższych i cierpi w kompletnej ciszy i niezrozumieniu sytuacji)?
Pozdrawiam