Wątek zakładam z dwóch powodów. Wprawdzie już od jakiegoś czasu o tym myslałem, ale lenistwo ...
Impuls pochodzi od Deza. Zawstydził mnie postem:

nie jest tematem z założenia do dyskusji, tylko do dzielenia się tym co Słowa w nas porusza, ma być dzieleniem się naszą odpowiedzią na Słowo, które Kościół w tym dniu do nas kieruje

Jestem przeciwny bezsensownemu tworzeniu nowych wątków. Zwłaszcza takich, które umierają śmiercią naturalna po kilku postach. Dlatego tworzę ten, w którym zmieszczę się wszystkie dyskusje inicjowane czyimś rozumieniem czytań. Wzgl. czyimiś refleksjami polemizującymi.
W wątku z czytaniem wstawiajmy ino własne refleksje. Tak jak Dez napisał. A wszelką dalszą polemikę przenośmy tutaj.

W tej sytuacji skasowałem...

Zasadniczo to nie jest temat o pozytywnym wydźwięku (na ten moment na takowy nie mam emocjonalnej przestrzeni) - dlatego pozwalam sobie założyć nowy wątek zamiast dołączać się do tego, który kiedyś zakładał Dezerter:

Wątek dla zbudowania, dla poprawy i naprawy, jako odpowiedź na apel naszych biskupów i w tym duchu proszę o wypowiedzi.

Impulsem do założenia wątku jest oczywiście ostatnia zmiana dotycząca niezależnej od Episkopatu komisji badającej przemoc seksualną w Kościele - odsunięto od niej abp. Wojciecha Polaka (któremu wielu skrzywdzonych ufa), zamiast niego budowaniem komisji ma się zająć bp. Stanisław Oder, którego kompetencje w tej materii są wątpliwe.
Ponieważ, z tego co widzę, temat ten nie został jak dotąd poruszony na...

Zainspirował mnie wątek niejakiego vardenskiego - błądzącego katolika, spraw Panie by wrócił do ortodoksji.
Pomyślałem, że jest to bardzo ważna sprawa:
Kościół daje nam Słowo na każdy dzień, wiec wypadało by się pochylić nad nim, prosząc najpierw Ducha Św o natchnienie, by zgodnie z obietnicą, nas o wszystkim pouczał i prowadził.
Przede wszystkim namawiam do czytania , regularnego codziennego

Jeśli jakieś czytanie sprawi, że zrozumiemy jakieś przesłanie głębiej, inaczej niż tradycyjnie rozumienie, bądź jakieś Słowo jakoś nas szczególnie poruszy i będziemy chcieli się tym podzielić z innymi - to ten wątek jest specjalnie do tego celu stworzony, czyli do dzielenia wymiany rozumienia a nie do dyskutowania dłuższego .

Witajcie.
Jestem katolicką żona od kilku lat i od jakiegoś czasu mój mąż twierdzi że zagościła nuda w sypialni
Zaczyna proponować wg mnie dość dziwne praktyki np zakładanie peruki z innym kolorem włosów czy też proponuję zadawanie klapsów.
Czy to jeszcze mieści się w definicji Katolickiego współżycia?

Ten wątek jest dla wszystkich, którzy chcą się podzielić dobrą myślą z innymi.

Może to być osobista refleksja, coś ważnego dla Ciebie, coś co Cię olśniło i czym chcesz się podzielić z innymi.
Może to być sentencja innego autora (proszę wymieniać autorów), motto lub cytat z książki/filmu.
Możesz wyjaśnić jak to rozumiesz i w czym Ci to pomogło, albo zostawić tylko motto.

Jedna prośba, aby to była pozytywna myśl, by niosła dobro w przesłaniu. :-bd

Temat przeznaczam na wspólną, wzajemną modlitwę za siebie, za swoich bliskich i innych, którzy potrzebują modlitwy. Nikt w świecie realnym nie jest taki otwarty jak w internecie, więc stąd również ta prośba, by przez tą otwartość inni mogli wzrastać w wierzę do Jezusa Chrystusa. Śmiało pisać intencje modlitewne.

Więc pomódlmy się za nasze nowe forum, by atmosfera przeniosła się ze starego forum, należy też pomodlić się za Dominika, bez którego ta strona by nie mogła istnieć.

W dzisiejszym czytaniu jest takie zdanie, które wypowiedział Jezus: To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne. A Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym (J, 6,40).

Co według Was oznacza widzieć Syna ?

Bóg jest jeden ale w trzech osobach. Takie zdanie ma wielu ludzi podających się za miłośników prawdy. Ale jak pogodzić te kwestie? Skoro Bóg jest jeden, to jak to możliwe, że jest w trzech osobach? Skoro Bóg Ojciec jest Bogiem, Syn jest Bogiem, duch święty jest Bogiem, to mamy trzech Bogów. Nie jest to przecież ten sam Bóg?

Zapraszam do dyskusji!

Witam
Tam wiem..temat jakich wiele, bo coś się stało i winimy za to Boga..a ja chcę napisać za co ja go nienawidzę od listopada - bo zabrał mi męża, który miał 31 lat, byliśmy 13 lat razem...zostawił mnie i swoją małą córeczkę. Zmarło mi kilka osób w rodzinie w ciągu ostatnich lal - ze śmiercią ze starości itd naprawdę się mogłam pogodzić. Ale za to, że zabrał mojemu dziecku ojca i osobę, która byłą dobra, wrażliwa...i nikomu nigdy nie odmówiła pomocy. Na początku byliśmy z mężem dosłownie biedni, ale szczęścili. Potem z czasem przyszły pieniądze, dziecko, a na wakacjach budowa wymarzonego domu - w tym wszystkim zawsze było miejsce dla Boga. Nieraz słyszeliśmy rozmowy sąsiadów - patrz w dupie im się poprzewracało, mają dużą działkę, budują...

Św. Juan Diego po raz pierwszy zobaczył tajemniczą postać Matki Bożej 9 grudnia 1531 roku. Przedstawiła mu się tak: „Jestem Maryją, Niepokalaną Dziewicą, Matką prawdziwego Boga, który daje życie i je zachowuje”.

Pamiątkę owego najwcześniej zaakceptowanego przez Kościół objawienia maryjnego stanowi dziś nie tylko wspomnienie liturgiczne Matki Bożej z Guadalupe (12 grudnia) , lecz także coś innego. A mianowicie niezwykły wizerunek Maryi utrwalony na płaszczu Juana Diego. Wizerunek ów kryje liczne tajemnice. Przedstawimy tu 4 z nich.

1. Tajemnica trwałości płaszcza
Zacznijmy od tego, że płaszcz Juana Diego, na którym znajduje się podobizna Maryi, utkany jest z grubych i szorstkich włókien agawy (kaktusa rosnącego w obu Amerykach)....