Skąd w ludziach się bierze wola do życia?
Jak ją tracą?
Jak ją można odzyskać, jeśli się ją utraciło?

W sobotę pożegnaliśmy kolegę, odszedł za wcześnie sporo za wcześnie, podczas Mszy Św. było o mieszkań wielu jakie są w domu Ojca, które przygotowuje dla nas Chrystus i że do domu Ojca możemy dostać się tylko przez Niego, przez Chrystusa. Pomyślałem później o koledze gdzie on teraz jest, bo jako chrześcijanin reprezentował raczej tą grupę 70% procent katolików tych od świąt i innych uroczystości i jakby to ująć obrazowo z Chrystusem raczej nie szedł pod rękę, jednak jedno co można o nim było powiedzieć to, że był dobrym mężem, dobrym ojcem, a przede wszystkim dobrym człowiekiem, który sam borykał się z przypadłościami, które ograniczały jego życie. Nurtuje mnie pytanie gdzie on teraz jest w piekle nie, w czyśćcu, ale za co, pozostaje niebo,...

Witam. Chce się wygadać z pewnego problemu i zapytać o rozeznanie. Otóż od niedawna męczą mnie ze zdwojoną siła natrętne myśli, głównie o charakterze seksualnym. Jestem prawie pewien że to z tego powodu że za bardzo skupiam się na ich oddalaniu i myśleniu w środku nie chce tego Panie . Wiem, bo kiedy po prostu pozwalam im przepłynąć albo nie wiem mysle tylko raz że nie chce tego to intensywność spada. Natomiast no sam już nie wiem czy nie mam grzechu. Nigdy tych myśli nie rozwijam, nie skupiam się na nich, trwają może sekundę dwie, ale kiedy mówię sobie w duchu Nie chce tego' mam wrażenie że nie odbijam tego w takim stopniu jakim bym chciał i zaczynam mieć wątpliwości że próbuje zakrzyczeć wewnętrznie te myśli ale to że wogole się nad nimi...

Dzisiaj czytałem Ewangelię, która rozwiązała mi pewien dylemat. Od dłuższego czasu czułem, że za mało robię w zakresie dzielenia się Dobrą Nowiną we własnym otoczeniu. Czułem też ciągłe obciążenie z powodu nieustannego obracania w niwecz moich planów na wielkie dzieła, które tak szybko upadały. Wiem, że było w tym wszystkim sporo mojej pychy. Tymczasem w Ewangelii św. Marka (Mk 4,26-31) czytamy dwie przypowieści, które pozostawił nam Jezus, aby uzmysłowić nam, że:
1) Boże dzieło kiełkuje i wzrasta niezależnie od naszych planów (przypowieść o zasiewie),
2) Nasze dzieła nie muszą być wielkie, aby z nich mogły wyrosnąć rzeczy przerastające naszą wyobraźnię (przypowieść o ziarnku gorczycy).

Przypowieść o zasiewie
Mówił dalej: «Z królestwem...

Święta Edyta Stein miała niezwykłe pochodzenie.

Edyta Stein urodziła się w święto Jom Kippur w wielodzietnej, ale zamożnej rodzinie żydowskiej na wrocławskim Przedmieściu Odrzańskim w nieistniejącym już domu przy Kohlenstraße 13 . Była najmłodszym z jedenaściorga dzieci handlarza drewnem Zygfryda Steina (z Gliwic) i Augusty Stein z domu Courant (z Lublińca) .

W połowie XIX w. na terenie ówczesnego powiatu lublinieckiego oraz samego miasta dominowała ludność polska. Topograficzny opis Górnego Śląska z 1865 r. notuje (...) der Sprachverschiedenheit nach 4510 deutsch sprechende in 887 Famillien, 39,418 polnisch sprechende in 7934 Familien und mahrisch sprechende in einer Familie czyli w tłumaczeniu na język polski (...) różnorodność...

Witam. Krótko i na temat. Czytałem dziś Lectio Divina do Pisma Świętego właśnie na ten temat i zacząłem się zastanawiać- jak można dziękować Bogu za otrzymane łaski? Dotychczas kiedy otrzymywałem jakąś łaskę to po prostu dziękowałem Bogu całym sobą, modliłem się i całą tą modlitwę ofiarowałem jako dziękczynienie. Ale czy to nie za mało? Czy można dziękować Bogu w inny sposób, lepszy? Wiem , że nigdy mu się nie odwdzięcze za wszystkie łaski, ale jeśli mogę mu podziękować to chce to robić. Dziękuję za wszystkie odpowiedzi.

Jakie macie osobiste opinie o księżach, o ich posłudze wobec was, doświadczenia ze spowiedzi i zachowaniem wobec was. O nich, jako o ludziach, którzy powinni służyć (nie w znaczeniu jak jak sługus wobec pana, ale w znaczeniu pełnienia posługi do jakiej są przeznaczeni) nam, w imię Jezusa. Szczerze.

Nie chodzi mi o jakieś pedofilię czy rozdmuchane aferki z gazet, bo chyba nie trzeba tego komentować, że to jest karygodne, ale jednocześnie to po prostu szczujnia na księży, bo nie każdy maca po kolanie, ja nigdy takiego nie spotkałam. Za to nauczyciela-tak. Wiec temat uprzedzeń z mediów pomijamy. Chodzi o osobiste doświadczenia.

Mam swoje zdanie i ciekawa jestem waszego, szczerego zdania.

Jak rozumiecie Mt 22. 37-40
37 On mu odpowiedział: «Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem9. 38 To jest największe i pierwsze przykazanie. 39 Drugie podobne jest do niego: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego10. 40 Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy».

Chyba jeszcze nie mamy takiego wątku na forum, a to w sumie ciekawe pytanie.
Myślę tu o takich postaciach, z którymi w jakiś sposób się identyfikujecie.

Co jakiś czas ktoś dyskretnie wspomina o apokryfach
a to, że usunęli z Biblii
a że ukryli
a że czemu nie są w kanonie
Temat dawno temu zbadałem dość dokładnie i myślę, że mogę odpowiedzieć na większość pytań, czy wątpliwość dotyczącą jakiegoś wskazanego apokryfu. Liczę również na pomoc innych nieujawnionych dotychczas specjalistów
To od czego zaczynamy?
proponuję skupić się na II i III wieku

Jesteśmy w roku 49-50
Już przed Soborem w 49 roku Piotr po uwolnieniu z więzienia i pójściu do domu matki Marka zwanego Janem opuścił Jerozolimę (Dz 12 rok ok 44) i o tym fakcie kazał powiadomić Jakuba - brata Pańskiego już wówczas przywódcę/biskupa Jerozolimy. W 49 roku przybywa Piotr na Sobór (więc musiał przebywać w nieodległej okolicy - moje spekulacje) do Jerozolimy jako przywódca 12 i pierwszy zabiera głos, Jakub jako biskup miejsca zabiera głos ostatni. W tym momencie kończy się opowieść o dziejach Piotra.
Mamy jeszcze wspomnienie u Pawła jak się z Piotrem ściął o w Antiochii o biesiadowanie poganochrześcijanami - przytoczę
Ga 2, 11–14
11 Gdy następnie Kefas przybył do Antiochii, otwarcie mu się sprzeciwiłem, bo na to zasłużył. 12...

Szczęść Boże.
Mam problem z masturbacją. Mam 14 lat i często chodzę do spowiedzi (około co 3/4tygodnie) ponieważ kiedy się wyspowiadam po ok. tygodniu znowu mnie coś ciągnie od środka do masturbacji oraz erotycznych myśli, staram się zawsze jak najdłużej wytrzymać jednam nigdy nie mogę powyżej tygodnia. Wyczytałem, że jeżeli jest jakiś wewnętrzny przymus który ciągnie od środka oraz żałuje się jest to grzech lekki. Jednak ja wole się upewnić aby nie popełnić swiętokradztwa, ponieważ zależy mi aby przyjmować komunię