Ewentualna zdrada nie jest przyczyną do stwierdzenia nieważności małżeństwa (zakladamy, że małżonek uczciwie ślubował wierność i nie dopuszczał zdrady), ale jak w takim razie mamy rozumieć ten fragment z Soboru Trydenckiego:

Gdyby ktoś mówił, że Kościół jest w błędzie, gdy nauczał i naucza zgodnie z nauką Ewangelii i apostołów, iż z powodu cudzołóstwa jednego z małżonków węzeł małżeński nie może być rozwiązany, i żadna ze stron, nawet niewinna, która nie dała powodu do cudzołóstwa, nie może zawrzeć innego małżeństwa za życia swego małżonka, oraz że cudzołoży mąż, który opuściwszy cudzołożną żonę pojął inną, i żona, która opuściwszy cudzołożnego męża wyszła za innego – niech będzie wyklęty.

Z drugiej strony, św Paweł pisał przecież:

„...

Chciałem zapytać, bo jesteśmy przed okresem przeziębieniowym, grypowym, czy korzystacie ze szczepionek? Jakie macie poglądy, wiedzę w tym temacie?

Miesiąc temu znany tutaj wielu ksiądz Szymon Bańka z Bractwa św. Piusa X wypowiedział się na temat tego, że jedna strona w małżeństwie nie powinna odmawiać współżycia drugiej, jeśli nie ma poważnego powodu, bo może w ten sposób popełnić grzech ciężki.
Ostatnio na dniach zrobiło się o tym głośno, bo bardzo różne media i publicyści (np. Terlikowski) zaczęli to komentować. Rzecz jasna w negatywny sposób.
Poniżej link do jego wypowiedzi 31:30 trwa to chyba 3 minuty.

Wypowiedzcie się proszę jak to wygląda w praktyce. Co mówi o tym rzeczywiście Kościół?

Jest rzeczą faktycznie dla mnie trochę szokującą, że małżonkowie dzisiaj tego nie rozumieją. Pod karą grzechu ciężkiego nie można odmówić tego współżycia, jeśli nie ma jakiegoś poważnego...

Uparła się. Ma jej zdaniem bardzo duży problem, który generalnie mężczyznom wizualnie nie przeszkadza, wręcz odwrotnie, jednak ona twierdzi, że jej rujnuje życie. Uparła się, żeby problem zmniejszyć. Zakwalifikowała sie na NFZ. Pomogłem, zawiozłem wszędzie gdzie potrzeba, umówiłem wizyty i konieczne konsultacje, cały czas odwodząc ją od decyzji. Lekarze na NFZ wypisali jej kilkukrotnie wskazania do operacji, wpisując problemy z kręgosłupem, możliwe komplikacje nowotworowe. Boimy się operacji, znieczulenia, troje małych dzieci, po co to ryzyko? Widząc jej determinację powiedziałem, że jak nie wyjdzie państwowo, to zrobimy prywatnie. Przeszła już nawet anestezjologa, jednak cały czas modlę się, żeby ją lekarz operujący zdyskwalifikował, albo...

Ciekawa rozmowa

...czyli o doświadczeniu szukania sobie kogoś . Mam wrażenie, że bycie osobą rozglądającą się za związkiem może być podobną sytuacją do tej, którą ma para starająca się długo o dziecko - słyszy od otoczenia, że musicie wyluzować i wtedy się uda , a oni zastanawiają się ale jak to zrobić? . Wiadomo, jak się czegoś pragnie, to się często o tym myśli - ale jak się za dużo myśli, to trudno skupić się na chwili obecnej i dać się zaskoczyć życiu (a, jak sądzę, tego potrzeba, by się zakochać).
Kiedy należy stwierdzić, że muszę przestać tyle o tym myśleć i co wtedy zrobić?

(niech pierwszy rzuci kamieniem, kto nie zobaczył przez chwilę w wyobraźni różowego słonia)

Mam wrażenie, że o otwartości na życie ciągle mówimy w Kościele tylko w kontekście zasad - nie wolno używać antykoncepcji , stosunek musi być pełny , para powinna mieć tyle dzieci, ile jest w stanie mieć . Mam wrażenie, że przez to coś się nam gubi* - w sensie, nie dyskutujemy o postawie jako takiej, jeżeli próbujemy ją definiować, to zawsze przy okazji , co czasami doprowadza do wątpliwych (moim zdaniem) prób jej określenia.
Więc spróbujmy porozmawiać tak o, po prostu - czym jest otwartość na życie? Co to za postawa, co to za sposób doświadczania rzeczywistości?

*co nie oznacza, że mam coś przeciwko samym zasadom

Hej, jestem studentką psychologii i potrzebuję zebrać więcej odpowiedzi do mojego badania dotyczącego społecznej percepcji ról płciowych. Ankieta jest dość ciekawa i będę wdzięczna, jeśli zdecydujecie się ją wypełnić. Z góry dziękuję i miłego dnia ;) (...)

P.S. Ze względu na otrzymane wcześniej sugestie dotyczące pozycji w ankiecie, dodaję, że składa się ona z przebadanych wcześniej kwestionariuszy naukowych, do których nie można wprowadzać modyfikacji według własnego uznania.

Nazywam się Darek, mam 47 lat. Jestem ojcem i mężem. Od trzech lat walczę każdego dnia, aby spłacić długi, które powstały po upadłości mojej firmy 11 lat temu – ukrywałem prawdę przed rodziną z nadzieją, że sobie poradzę. Nie poradziłem.

Przez wiele lat uciekałem w alkohol – dziś jestem trzeźwy od 12 lat. Ale skutki moich decyzji wciąż nosi moja żona i dziecko.

Pracuję za granicą, wracam co cztery-pięć tygodni na weekend, bo każdy grosz idzie na spłatę zobowiązań. Niekiedy zbieram butelki, by mieć na chleb. To jeszcze sześć i pół roku. Mój syn czasem pyta: „Tato, dlaczego znowu cię nie ma?” – i nie potrafię odpowiedzieć bez łez.

Mam też poważne problemy z pamięcią i koncentracją – dwa razy jako dziecko uderzyłem się mocno w głowę, a w...

Dowiedziałem się o tej zasadzie dopiero dzisiaj. W wymiarze długo terminowym ma ona rzeczywiście pomagać w budowaniu relacji w związku, ale również w relacji z dziećmi.
Najpierw wyjaśnienie tej zasady (autorstwa Rodzina Bogiem Silna na FB) w kontekście dzieci, a poniżej króciutki filmik z profilu abc.milosci.malzenskiej na Instagramie skierowany do osób w związku.

Działa zarówno dla małżonków, jak i dla dzieci. Kiedy rodzice w rodzinie zaczynają stosować tę zasadę to zauważają, że ich relacje zmieniają się znacznie na lepsze.

Reguła „pierwszych trzech minut” polega na tym aby zawsze spotykać dziecko z tak wielką radością, jakbyś spotykał przyjaciela, którego nie widzieliśmy przez wiele, wiele lat. I nie ma znaczenia czy wróciłeś ze...

Czy jest miejsce na osobę trzecią w związku?
Często odwiedzam forum Sychar,i tam podobnych opowieści jest bez liku:zakochanie w kimś innym,a mimo l to wejście w związek małżeński. Moim zdaniem,duży błąd i zwykle oszukanie drugiej strony.

I dalej:ów uczucia do osoby trzeciej wciąż trwają, są silne,obecne w każdej godzinie i w każdym dniu....
Co robić?
Macie jakieś rady jak przestać myśleć o osobie trzeciej,z przeszłości, w związku małżeńskim?