Cześć wam. Mam problem. Poszłam do liceum i poznałam koleżankę. I wyobraźcie sobie że żałuję. Chodzi za mną non stop, nie mogę się od niej uwolnić jak chcę pójść sama mówi pójdzie ze mną. Mimo,iż jest początek szkoły już mam dość. Jak mam jej wyjaśnić że trochę się dusze w tej znajomości? Dziewczyna jest trochę trudna, zmarł jej ojciec gdy była mała jest jedynaczką... Wiem że dużo przeżyła ale mam wrażenie że ta znajomość daje same negatywy. Co mam zrobić? Pomóżcie 😩 nie znamy się za dużo a mówi mi tyle o swoim życiu że mam dosyć. Pomóżcie 😩

Dlaczego jedni mają mocną wiarę a inni nawet jak pragną to nie Mają?

Czy wiara w przesądy i zabobony jest groźna?
Z ks. Januszem Czarnym rozmawia Bożena Rojek
Hołdowanie zabobonnym praktykom niesie ze sobą zagrożenie dla życia duchowego, gdyż przypisuje się im zwykle Boskie prerogatywy i szuka w nich jakiejś sprawczej siły zdarzeń. Jeszcze bardziej niebezpieczne dla ducha są horoskopy, tarot, numerologia czy astrologia, bo zawierają w sobie ukryte założenie, że wszystko w życiu jest jakoś zdeterminowane: a to przez gwiazdy, a to przez sekwencje cyfr, a to przez jakieś tam prądy. To jest pewnego rodzaju fatalizm, wyrażający się w przekonaniu, że nie poradzimy sobie w przyszłości, co najwyżej możemy ją tylko poznać.

Sprawcza moc wszelkich działań jest właściwa Bogu i tylko Bogu, dlatego nie wolno...

Jeżeli jest to zły dział to proszę o przeniesienie. Zastanawiałem się nad działem Maryja i Życie katolickie, ale skoro będę pisał o rozterce to myślę, że jednak dobry dział wybrałem.
Na samym w stępie chciałbym powitać wszystkich czytających i poświęcający czas na mój problem. Jako że to moje pierwsze konto na religijnym forum, pierwszy post i pierwszy temat to myślę że przymkniecie oko na jakiekolwiek błędy (jeśli takowe się pokażą). (Przy okazji jestem w wieku nastoletnim tak dla wiadomości)
Czas na mój problem. Od pewnego czasu chyba od Czerwca zacząłem czytać teksty Protestanckie. Na początku było to tylko zainteresowanie. Później w wakacje zacząłem mieć wątpliwości w naukę Krk zwłaszcza tą dotyczącą dogmatów Maryjnych ustalonych przez...

Jak sie ma zycie katolika do roznych zaburzen. Na przyklad, gdy ktos ma shizofrenie, depresje czy takie tam inne choroby psychiczne, to czy moze normalnie uczestniczyc w tych wszystkich sakramentach itd.?

Albo jak raz w necie czytalem o ziomku, ktory mial taka fobie spoleczna, ze nawet bal sie chodzic do kosciola bo wiadomo duzo ludzi zawsze jest tam, i czy w takim przypadku popelnial grzech? Bo wiadomo przy fobii strach jest taki ze chocby chcial to nie moze. Albo przypadki demonofobii i takich roznych.

Ogolnie jak sie ma wiara do zaburzen psychicznych i fobii?
Pytam bo sam sie zmagam z roznymi zaburzeniami no i z ciekawosci tez, mam nadzieje ze ktos jest obczajony w temacie i cos napisze.