Hej,

Zacznę może krótko od mojej historii. Mam 27 lat, jestem kobietą żyjącą od 10 lat w związku pozamałżeńskim. Do niedawna uważałam się za osobę niewierzącą, po śmierci mojej mamy odzyskałam wiarę i około dwóch miesięcy temu powróciłam do wspólnoty Kościoła. Jestem w drodze nawrócenia, modlę się, zaczęłam czytać i analizować Pismo Święte, w moim życiu Bóg zaczął wypełniać większą część dnia.

Chcę iść drogą Prawdy i miłować Boga, a z drugiej strony znajduję się w sytuacji, która przez Kościół uznawana jest za grzech ciężki.

Jestem w związku z mężczyzną, którego bardzo kocham. Od 6 lat mieszkamy razem. Wspieramy się w trudnych chwilach, jesteśmy dla siebie dobrymi ludźmi. Nie wyobrażam sobie żyć z kimkolwiek innym, ani bez niego....

Wczoraj w Bazylei odbył się finał tegorocznego konkursu piosenki Eurowizji. Stąd naszła mnie taka myśl - czy katolik powinien oglądać lub w ogóle interesować się tym konkursem? Bo jak wiemy od pewnego czasu pojawiają się tam także piosenki które poruszają tematy przeciwne kościołowi i powszechnie uważane za złe np. okultyzm. Tegoroczna reprezentantka Polski zaprezentowała się z piosenką związaną z mitologią słowiańską i grecką i tutaj pojawia się kolejne pytanie jak na to powinien reagować Polak-Katolik czy taką piosenkę można popierać (bo przecież jednak śpiewa ją Polka) czy taka piosenka może się katolikowi podobać czy może jest to coś co jest już grzechem ciężkim. Przyznam szczerze że nie jestem jakoś poruszony tematem Eurowizji -...

Pragnę wspomnieć, że jestem starokatolikiem, więc niektóre rzeczy mnie nie będą dotyczyć, jak spowiedź uszna czy rozmowa z księdzem rzymskokatolickim.

Zawsze miałem poczucie istnienia Boga, mimo, że wychowywałem się w niereligijnym domu. W wieku 18 lat zacząłem poszukiwać i przez kilka lat imponował mi protestantyzm ewangeliczny i byłem bardzo blisko chrztu u adwentystów.

Pewnego razu zacząłem wątpić w ewangelikalny protestantyzm i zainteresowałem ogólnie katolicyzmem. Bardzo ważna jest dla mnie Maryja, spodobało mi się, że katolicyzmie jest szeroka gama różnych duchowości, kiedy protestantyzm jest martwy w tym temacie.

W końcu postanowiłem się ochrzcić w pewnym kościele starokatolickim. Wiara trwała kilka lat, po czym tak sama z...

Tak jak w tytule.

Panowie czy wasze żony, córki są też tak nadmiernie emocjonalne jak moje? Przecież człowiek nie może tak żyć by nie mieć poglądów czy zdania wg sumienia własnego. Czy chłop coś powie czy nie i tak jest nie pomyśli płci pięknej. Nie zawsze ale prawie zawsze.
Jak jest u was?

Dziś słyszałem słowo Papieża do hierarchów Kościołów Wschodnich i chęć przywrócenia ich pozycji w Kościele powszechnym. Wydaje się być to dobrym spostrzeżeniem, by pokazać Kościołowi Zachodniemu, iż kierunek, który obrał niekoniecznie jest właściwy.
Tradycje wschodnie mogą mieć tą wartość, która przywróci postrzeganie wiary w bardziej skierowaną stronę na tradycyjny aspekt wiary, nawet pokazaniem tego czym jest wartość pokuty.
Brawo dla Papieża Leona XIV.

Jestem przerażony.
x Dariusz Olewiński pisze tekst z którego przynajmniej może wynikać(czy nie wynika?) że czymś złym jest gotowania pranie czy sprzątanie przez mężczyznę w małżeństwie.I może z niego wynikać że gotowanie pranie i sprzątanie przez mężczyznę w małżeństwie może wzmagać homoseksualizm.To jest straszne że nie widać żadnych działań jego przełożonych w sprawie jego internetowej działalności.Czy archidiecezja wiedeńska nie ma problemu z pisaniem czegoś co przynajmniej wskazuje na to że gotowanie pranie sprzątanie przez mężczyznę to coś złego ?

Cytat z powstającego wpisu na blogu x Dariusza Olewinskiego

“... 2. Teoria połówek

Jak już wspomniałem, małżeństwo polega na komplementarności. Dotyczy to nie tylko wymiaru czysto...

Jak w tytule, bo temat okazuje się, że może być ciekawy i inspirujący i chyba szeroki w swym zakresie.
Wypowiedź Marek_Piotrowski była inspiracją do tego wątku:

Msza Święta nie jest liturgią ani konklawe nie jest liturgią, ale odbywają się wg liturgii, więc potocznie można tak powiedzieć.

Bardzo dziękuję za wypowiedzi.

Jak wierzyc że DŚ kieruje Kościołem, skoro pozwolił by na tronie papieskim zasiadali gorszycielie jak Benedykt IX czy Jan XII?

Szczęść Boże, będąc dziś na silowni zdarzyła mi sie przyjrzeć sytuacja. Mianowicie robiąc ćwiczenie jakis starszy człowiek gdy odpoczywałem po serii bez pytania zabrał warkocz którym robilem i podpiął swoje gdy mu zwróciłem uwagę ze ja tu robie odpowiedzial żebym robil gdy odpowiedziałem ze mam przerwę powiedział to będziemy robić na zmianę, zazwyczaj każdy pyta ile komu zostało serii i czy możemy robić na zmianę więc bylem zdziwiony i powiedziałem mu ze powinien zapytać a on wtedy rzucił ty warkoczem i powiedział ze juz tu nie robię zdenerwowałem sie i powiedziałem mu ,,co ty odpierd****z i on wtedy mnie spoliczkował ja zdziwiony spytałem co ty robisz i on kazal mi spierd***ć coś sie posprzeczaliśmy powiedziałem mu ze to nie jego silownia...

Mam czasem takie sytuacje, pewnie każdy ma, które mogłyby być symptomatyczne naszemu wyznaniu.
Czasem wydarza się coś pozytywnego lub okoliczność łagodząca niedawną stratę, ktorej zdarzenie jest bardzo malo prawdopodobne lub wręcz znikome czy nieprawdopodobne.
Nawet dziś miałem takie.
Może ktoś też ma podobnie czasem lub miał kiedyś?
Jakby znak od opatrzności?
Chciałbym ten watek przeznaczyć na takie sygnaly, jesli ktoś nie krępuje się o nich napisać.

Witam,
Ciekawi mnie co uważacie na temat wypowiedzi biskupa Mastalskiego podczas bierzmowania w Skawinie. Nie wiem co powiedział wcześniej miejscowy ksiądz proboszcz ale słowa biskupa trochę szokujące (być może to jakiś żart ale według mnie trochę niestosowny) i dodatkowo niepotrzebny komentarz dotyczący wspólnego zdjęcia.

Witam. Ogólnie zaznaczam że mam 19 lat bo to ma znaczenie- wiadomo że człowiek bardziej przykłada wagę do tego co pomyślą znajomi itp. Problem który tu opiszę męczy mnie w sumie z przerwami od dłuższego czasu. Chodzi o ten fragment Ewangelii:

Do każdego więc, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Mt 10, (32-33).

Z tym że tutaj pojawia się słowo zaprze .

Z kolei w Ewangelii wg. św. Łukasza czytamy:

Kto się bowiem Mnie i słów moich zawstydzi, tego Syn Człowieczy wstydzić się będzie, gdy przyjdzie w swojej chwale oraz w chwale Ojca i świętych aniołów Łk 9, (26)

I tu jest słowo...

Pytanie, czy mamy nie oceniać drugiego? Bardzo często spotykam się z takim sformułowaniem. Nie chcę Cię oceniać itp.

Prawidłowo powinniśmy raczej nie sądzić.

Oceniać jak najbardziej... Bo jak inaczej np. pouczyć, odnieść się do danej sytuacji? Musimy ją najpierw ocenić, jaka jest, dobra, zła i dlaczego. Sytuacja, zachowanie może podlegać ocenie.

Co innego sądzić. Nie nasza sprawa wydać wyrok.

Tak,ta Monika którą często wspominam,że adoptowała dzieci z Domu Dziecka,w tym jedno z Zespołem Downa.
Rzadko to mówię,ale w niej widzę jak ją Duch Święty prowadzi.Z jej przeszłością, dość pokręconą, z jej ciężkim, jak sama przyznaje charakterkiem,z jej doprawdy imponujacymi sukcesami ,przede wszystkim rodzicielskimi...Jak ta kobieta otwiera ludziom oczy: rodzicom jak wychowywać przez milosc a nie kary,kobietom przez książkę,,Jesteś fajna,,,przez podcast 3 Światy,wprost przyznając że wszelka krytyka uczy ją czegoś o sobie,dlatego tak ją lubi...
I teraz to.
,,Co to w ogóle robi ta Rada ds.świeckich przy EP?
Oto przykład:
Członkowie Rady zastanawiali się wspólnie, jak rozwijać synodalność codzienną, przede wszystkim w parafiach, do czego...

Czy dobry czyn powinien kasować zły poprzez nie odbycie za niego kary?
Co o tym sądzicie?
Bohater z łódzkich Balut Pan Łukasz który znalazł porzuconego na śmietniku pustostanu w plastikowej torbie noworodka i który uratował dziecku życie trafił do więzienia za …nie wykonaną wcześniej karę Zwróciłam się do Pana Prezydenta RP Andrzeja Dudy o Jego ułaskawienie. Zachował się szlachetnie, nie kalkulował , ratował bezbronne dziecko a dobro, które uczynił jest niewspółmierne do wcześniej uczynionego zła ( kara za zniszczenie samochodu)