Witam serdecznie.

Widzę, że mój wcześniejszy temat zszedł z właściwego toru. Nigdy nie miałem dziewczyny z powodu takiego, że wcześniej byłem mizoginem. Mizoginia pojawiła się u mnie po zetknięciu się ze środowiska zwanego (Uwodziciele). Nie chcę brać od nich rad. Szkoda, że nie ma po polsku rad dotyczących tej ważnej kwestii a problem dotyczy przecież wielu wierzących chłopaków. U mnie angielski nie jest mocny żeby bez trudu czytać rady w tym języku. Trochę się pożaliłem. Z Bogiem.

Króluj nam Chryste!
Cześć Wam!

Jestem tu nowy, a zarejestrowałem się z konkretnego powodu, z konkretnym pytaniem.
Otóż, mam 34 lata. Przez około dwóch ostatnich lat mocno zmagam się z depresją. Miałem z nią problem przez większość życia, na równi z innymi przypadłościami takimi jak fobia społeczna, nerwica lękowa, zespół lęku uogólnionego. Jednak to właśnie w ostatnim czasie wszystko to okropnie się nasiliło. Podjąłem intensywne leczenie psychiatryczne i psychoterapeutyczne. Jednak zauważam, że mój problem nie jest ściśle medyczny, ale też w pewnym sensie duchowy. Mam wrażenie jakbym nie miał gruntu pod nogami, jakbym każdego dnia po prostu nie wiedział co robić. Wszystko, co miałbym robić wydaje mi się bezsensu. Mam wykształcenie, mam...

Przesyłam bardzo wartościowy filmik na temat rozwoju duchowego.

Ciągle czytam, że grzech nie jest najważniejszy w wierze katolickiej, a miłość, ale jak to rozumieć?

Jeśli jesteśmy bez grzechu to jesteśmy w łasce uświęcającej i idziemy do nieba

A można żyć miłością, a na grzech nie zwracać uwagi i przez tą nieuwagę możemy zostać potępieni

Wydaje mi się, że należy wypełniać prawo, aby dostać się do nieba, a miłością możemy to niebo przeoczyć.

Proszę niech ktoś mi wytłumaczy, bo ciągle czytam, że chrześcijaństwo to religia miłości, a nie grzechu i nie mamy zwracać uwagi na grzech.

Także mi się wydaje, że w życiu skupiam się bardzo na grzechu i to poglebia moja Skrupuły, ale nie potrafię zyc inaczej niż tylko wypełniać prawo

Abstrahując od wszystkich forumowiczów chciałbym poddać pod dyskusję poniższy dekret KEP określający zasady występowania duchownych, członków instytutów życia konsekrowanego, stowarzyszeń życia apostolskiego i niektórych wiernych świeckich w mediach - punkt po punkcie. Proszę, by w dyskusji nie było dociekań dotyczących stanu forumowiczów. Tylko analiza dekretu.

Dokument dzisiaj wszedł w życie.

Temat o objawieniach maryjnych w Nowym Jorku był to teraz wspomnę że zastanawia mnie czemu mało się mówi o stygmatykach z USA. Wydaje mi się, że jest tak dlatego, że z powodu naszej lokalizacji geograficznej bliżej nam do wieści o europejskich stygmatykach takich jak święta Gemma i związanych z ich życiem miejsc. Czy słyszeliście o stygmatyczce Rhondzie Wise która przeszła z protestantyzmu na katolicyzm i wspierała radami Matkę Angelikę w zakładaniu przez nią katolickiej telewizji w USA? Albo o księdzu Jamesie Burke który przed wstąpieniem do stanu duchownego był wyczynowym sportowcem? Ameryka to kraj zdominowany przez antychrześcijańskie wolnomularstwo więc tym bardziej każda ratunkowa interwencja Ducha Świętego jest na wagę złota.

Potrzebuję jakiejś rozmowy i pocieszenia. Mam rodzinę i przyjaciół, ale przeżywam teraz jakieś naprawdę trudne chwile w swoim życiu i nie mam ochoty zwracać się z tymi problemami do nikogo, kogo znam. Dlaczego? Nie wiem, nie mam pojęcia, ale wiem, że to ostatnia rzecz jaką bym chciała zrobić.

Nie wiem co mi jest. Nie wiem co mi dolega. Już jakiś czas jestem osobą samotną, ale poza kilkoma kryzysami, normalnie żyję i w miarę akceptuję swoje życie.

Nawróciłam się ponownie jakieś 4 miesiące temu, za co chwała Bogu, bo nie wierzyłam, że to się jeszcze wydarzy. Nawrócenie w sumie dokonało się w ciągu miesiąca za przyczyną nowo poznanego faceta, z którym się spotykałam krótko, ale wracając do tematu-Nawrócenie to było najcięższe z tych, jakie...

Był już podobny wątek na forum..ostatnia spowiedź mnie skłoniła definitywnie aby szukać pomocy psychologicznej,ksiądz zapytał czy nie mam problemów z depresja gdyż po wyznawanych grzechach tak to widzi...potwierdziłem że zmagam się z takimi stanami ostatnio ale do tej pory zwlekałem i odkładałem udanie się z tym do specjalisty...w kościele do którego chodzę widziałem ulotkę przy wejściu psycholog-psychoterapeuta,myślę tam zadzwonić i spróbować co z tego wyjdzie.Przedstawie to z czym się zmagam i zobaczę co dalej..po prostu mam mętlik w głowie czy do psychiatry prywatnie iść czy narazie popróbować z jakas terapią u tego psychologa tym bardziej że namiary na niego są w kościele i jakoś mam pewne zaufanie aby spróbować bo to chyba działa on...

Cześć.

Zastanawiam się jak podchodzić do tematu mody i luksusowych ubrań które kosztują ile kosztują, powiedzmy szczerze, głównie ze względu na metkę, a kupowane są przede wszystkim przez ludzi bogatszych, którzy mogą sobie na to pozwolić, dla prestiżu.

Czy taka moda jest zła sama w sobie ? Sam nie kupuję takich rzeczy, i nie uważam tego za szczególnie dobre, ale tak się złożyło, że pracuję pośrednio w tej branży i przykładam rękę do sprzedaży takich ubrań. Czy z katolickiego punktu widzenia jest z tym coś nie tak ?

Przypomnę i rozwinę mój post sprzed czterech lat z sąsiedniego forum.
Zapewne nikt nie kojarzy tytułu filmu „Szczęściarz Antoni”, polskiego z 1960, ale jak dam opis, to można sobie przypomnieć że bywał w telewizji.
„Warszawski urzędnik wprowadza się ze świeżo poślubioną małżonką do nowego domu, gdzie odnajduje zakopany pod ziemią czołg.” (filmweb.pl)
Film jest o tym, jak nasz urzędnik próbuje się pozbyć czołgu. W pewnym momencie udaje się go nawet uruchomić, czołg wjeżdża do stawu, po czym znowu wyjeżdża, nasz bohater usiłuje go zatrzymać, jednak w końcu udaje się to w tym samym miejscu skąd czołg wyjechał.
Mija czas i co widzimy? Jest domek (a jaki sposób?) szczęśliwa rodzina a co z czołgiem? Okazuje się że jest w środku domku i robi za...

Czy katolik ma obowiązek czytać KKK? Zaniechanie tego czynu może być grzechem zaniedbania? Kiedy powinniśmy sięgnąć po ta lekturę?

Czym charakteryzuje się mężczyzna w ujęciu biblijnym, katolickim? Na czym polega pierwiastek męskości?

Czytam teraz „Dzikie serce” i jestem póki co rozczarowany obrazem, jaki rysuje autor. Taki infantylno-marzycielski. ;) Może ktoś ma coś lepszego do polecenia.

Jestem z Krakowa gdzie mieści się 1 z 2 eremów kamedulskich w Polsce. Dowiedziałem się że można odbyć u nich tzw rekolekcje czyli ustalić kilkudniowy termin pobytu i żyć wg rytmu dnia wspólnoty. Czy był ktoś z was lub może znacie kogoś kto był? Sam się zastanawiam ale mam wątpliwości czy ogarnę wszystko na miejscu, miałbym zamiar oczywiście wziąć tylko to co konieczne, rzecz jasna bez telefonu i obawiam się czy bym nie zaspał bez budzika bo wstają około 3:30..

„Nie dam proszącemu przed kościołem, bo nie będę mieć na tacę”.

Mieliście kiedyś taką rozterkę? Zabieracie z domu jednego pieniądza na tacę, a tu pach człowiek bez nóg przed kościołem. I teraz gdzie wrzucić ? :)

No wypadałoby potrzebującemu, proboszcz biedny nie jest, ale może to oszust przed tym kościołem… albo na alkohol przepuści…itp.

Co wtedy sobie myślicie ?:)

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Chciałbym spytać czy można organizować spotkania integracyjne np. w restauracji w piątki? Zaplanowane jest takie i doszło do mnie, że jest w piątek. Rozważam przeniesienie na inny termin, ale jeśli nie ma w tym nic złego to pozostałbym przy nim. Wiem, że w okresie Wielkiego Postu nie byłoby to dozwolone, ale czy teraz? Naprawdę nie umiem samemu tego rozeznać.

Z Panem Bogiem

Już około rok temu odeszłem od Kościoła. Jako iż przyjąłem uroczyście posługę lektora, chcę zapytać jakie konsekwencje ma moje odejście.