Wydaje mi się, że to jest jeden z ważnych elementów, który bardzo zakłuca łączność z Bogiem. Świadczy o zatwardziałości serca. Czasem słyszę, cóż z tego, że ja komuś wybaczyłem i chcę naprawić relacje skoro ten ktoś tego nie chce. Po pierwsze odbieram to, że muszę uczyć się cierpliwości, zrozumienia i jednocześnie dążenia do naprawy relacji z tym człowiekiem, chodzi tutaj np. o osobę z rodziny. Odbieram do siebie to, że chcę swoją postawą sprowokować osobę do przemyśleń, choćby miało to trwać np. 5 lat. Mam takie pragnienie, by dążyć do przerwania niepotrzebnych zakłóceń w relacjach z tą osobą. Według Was co można zrobić, by realizować ten cel i jednocześnie robić to w sposób naturalny i nie niepokojący tą osobę.

Systematyczność w różnych aspektach naszego życia to chyba dobry element. Co robimy systematycznie, zapewne sprzątamy, chodzimy do dentysty, myjemy auto, remontujemy mieszkanie, podlewamy kwiatki, pierzemy itd. A teraz co się stanie gdy np. zrobimy te czynności raz na dwa lata, albo na cztery? Temat chyba jest wtedy trudniejszy do ogarnięcia. Stwierdzam, że spowiedź częsta tj. wtedy gdy się uzbiera troszkę brudów jest niezbędna do prawdziwego życia chrześcijańskiego. Czy się zgadzacie i czy w Swoim życiu realizujecie taką potrzebę? Dzięki temu jestem otwarty dla innych i świadomy swojej ułomności, ale wolny i szanujący dany mi czas, aby go nie zmarnować.

Czy się modlicie? Jak wygląda Wasza modlitwa? Czy odbywa się ona głównie w samotności, czy też rodzinnie. Czy macie owoce modlitwy tj. łaskę, która przekłada się na konkretne działanie Boga w Waszym życiu. Czy modlitwa Was uspokaja, wycisza i jest potrzebą serca. Czy przez całe życie się modlicie, czy był taki czas, czy też taki od niedawna nastąpił.

U mnie było słabo z modlitwą. Wydaje mi się, że już jako nastolatek odchodziłem od modlitwy. Omijałem ją, nie czułem potrzeby modlenia się. W miarę upływu lat było tylko gorzej. Brak modlitwy = brak relacji z Bogiem tak bym to nazwał. Teraz wiem co modlitwa daje, modlę się codziennie rano, wieczorem, w dzień. Mówię akty strzeliste. Rozmawiam z Jezusem. Dziś jest to dla mnie naturalne nie...

Dzien dobry.
Przez ostatnie 5 lat calkowicie stracilem kontakt z wiara i Bogiem. Chcialbym to naprawic, prosze o pomoc.

Bardzo dziękuję za możliwość doświadczenia bycia na tym forum. Było to dla mnie przyjemnością czytania Waszych doświadczeń i poglądów, a także zawartości Biblijnych. Ale z przyczyn osobistych związanych z możliwym uzależnianiem się od wpisów pragnę zakończyć współpracę i tym samym proszę o Dezerter usunięcie mojego konta z zawartością przy regulaminowym minięciu 24 godzin. Jest to doświadczenie, które mam nadzieję zaowocuje w realnym świecie, gdzie widzę twarzą w twarz drugiego człowieka, mogę Mu pomóc na miarę moich możliwości. Nie mogę się znaleźć w rzeczywistości wirtualnej chyba jestem człowiekiem z pokroju moich dziadków. Mam tylko prośbę pamiętajmy, aby to miejsce przy stole wigilijnym nie było puste, jak czasem puste potrafią być...

Wysłano
Czy wybór kierunku studiów mimo że jest mniej związany z naszymi zainteresowaniami i możliwoscią pracy po nim i naucza mniej przydatnych rzeczy w ewentualnej przyszłej pracy i znacznie gorzej przygotowuje do pracy ,ale wybieramy go gdyż chcielismy studiować na tej uczelni i w tym mieście - czy taka postawa jest pychą?
Czy możemy wtedy wybrać się na np płatny kurs przygotowujący nas do zawodu ?

Czy katolikowi wolno poprawiać mature aby dostać się na kierunek w innym mieście czy innej uczelni - czy to także nie jest pychą?

I jeśli wybranie tego kierunku było grzechem to czy jeśliby wolno na nim pozostać to czy cieszenie się z tego że jestem na tej uczelni i w tym miejscu itp byłoby złem?

Kiedyś słyszałem że pewien ksiądz powiedział że pokutnicza praktyka przemieszczania się po niektórych pielgrzymkowych schodach odmawiając jedno Ojcze nasz i jedno zdrowaś Maryjo to akt skruchy będący kontrreakcją Ducha Świętego na dawne wspinanie się grzeszników po wznoszonej ku górze wieży Babel. Czy jest jakaś lista słynnych miejsc pielgrzymkowych gdzie są tego rodzaju schody? Czy byliście na takich schodach? Słyszałem też, chociaż nie wiem czy to akurat o ten rodzaj schodów chodzi, o schodach w kaplicy zakonnic z Santa Fe w USA których wzniesienie przypisuje się według pobożnego podania świętemu Józefowi mającemu je wykonać pod postacią amerykańskiego rzemieślnika.

Piszę czysto teoretycznie. Blisko 2 lata temu, gdy Bóg odmienił moje życie przyszły do mnie myśli, bardzo silne myśli, abym założył dom dla ludzi w potrzebie, bezdomnym, odrzuconym. Pytałem Boga jak miałbym to zrobić, skoro nie jestem zamożny, nie umiem zbierać pieniędzy. Nawet mówiłem o tym jednemu księdzu to się zaśmiał na moje słowa. Do pierwszego bezdomnego podszedłem sam. Zdarzył się cud Bóg w ciągu 3 dni nakarmił Go, ubrał, dał dom i pracę. Do końca po ludzku nie mogłem w to uwierzyć. Potem zaczęli do mnie podchodzić bezdomni i prosić o jedzenie i Bóg im dał jedzenie. Zacząłem z Nimi rozmawiać i otworzył mi oczy Ich szczerością i chęcią naprawy. Prawdą Ich życia. Tym, że np. mieli tylko parę rzeczy przy sobie i nie gromadzili jak te...

Chciałbym podzielić się taką dosyć wysoką pieśnią. Napisaną przez zmarłego 5 lat temu (prawie dokładnie bo 14.12.2017) reformowanego nauczyciela R.C.Sproula
Zostawiając na boku teologię Sproula, to ta pieśń jest dla mnie wielkim pokrzepieniem w trudnych chwilach.
Ostatnio mam takie chwile więc dzielę się z Wami tym, co mi pomaga.
:ymhug:

Pieśń oparta jest na Psalmie 91
(szeroko wykorzystywanym w liturgii anglikańskiej i metodystycznej)

Słowa orginalne
(warto je śledzić, bo dla mnie ten chór nie brzmi wyraźnie)
Lyrics

Who dwells within His most secret place
Is never far from His blessed grace
'Neath His great shadow all will be well
No better place now for us to dwell

Refrain

The secret place of God Most High
The shadow of our...

Gdy jest mi źle lubię słuchać tę piosenkę

Psychoterapia czy wiara? cz. 1 - Prof. Bogdan de Barbaro w znanej mi od dawna Pogłębiarce nie znacie- to błąd polecam!
W kolejnym odcinku Pogłębiarka #PODCAST prof. Bogdan de Barbaro, niekwestionowany specjalista w dziedzinie psychiatrii i psychoterapii, odpowiada na pytania o granicę między trudnościami natury duchowej i psychicznej. Kiedy sięgnąć po pomoc księdza, a kiedy psychoterapeuty? Jak przygotować się do rozpoczęcia psychoterapii? I wreszcie, jak godzić terapię z potrzebami duchowo-religijnymi, wiarę w Boga z naukową wiedzą o człowieku?
_________________________
Spis treści:
00:00 Start
02:52 Ksiądz czy psychoterapeuta.
07:54 Duchowość a psychoterapia.
14:08 Szacunek do wiary.
18:55 Jak wybrać psychoterapeutę?...

Macie czasami lęki? Że sobie nie poradzić? Że poza Bogiem jesteście sami? Że bliscy cierpią a Wy nie jesteście w stanie nic zrobić? Że comiesięczne opłaty są tak olbrzymie i że gdybyście stracili pracę to momentalnie popadnięcie w długi?
Znam słowa Jezusa, ale tak trudno aby z mojego umysłu przeszły do mojego serca i krwiobiegu:

Dlatego mówię wam: Przestańcie martwić się o życie, o to, co zjeść lub wypić; a także o ciało, o to, w co się ubrać. Bo czy życie nie jest czymś więcej niż pokarm, a ciało niż okrycie? Zwróćcie uwagę na ptaki. Nie sieją one i nie żną, nie zbierają też do spichlerzów, a wasz Ojciec w niebie żywi je. Czy wy nie jesteście dużo ważniejsi niż one? Kto z was, pomimo ciągłej troski, może swoje życie wydłużyć choćby o...

[/img

Ogólnie do modlitwy, do komunii motywowałem się niebem i tym, że przez to skracam sobie czyściec i się zastanawiam, czy zbytnio się na tym nie skupiałem... Oczywiście, że miałem takie coś jak miłość, relacje z Chrystusem itd. ale wydaje mi się, że czasami za bardzo, zbytnio skupiałem się tylko i wyłącznie na nagrodzie. Czy takie myślenie jest złe?

Kiedyś usłyszałem nie wiadomo gdzie że jakiś duchowny zalecał by postawić przy telewizorze figurki Jezusa i Maryi i w trakcie wybierania programu zastanowić się czy jego oglądanie nie będzie grzechem spoglądając w ramach konsultacji na te figurki i jednocząc swoje spojrzenie z ich spojrzeniem. Problem w tym, że nawet przy założeniu, że nie ogląda się niemoralnych filmów mogą pojawić się w telewizorze sceny namiętności. Nawet jeżeli będzie film z pocałunkiem który nie jest rozpustny to jednak jakoś jest niestosownie wyświetlać namiętny pocałunek przy świętych przedmiotach kultu. No jak na moje zdanie to ten pomysł z religijnymi postaciami obok telewizora jest zbyt kontrowersyjny. A co Wy myślicie?
Nie pamiętam np. teraz czy przy ekranizacji...

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Tworzę pewną historię, wszystko ma być oparte na bazie nauki chrześcijańskiej, a wręcz okazywać to jak powinien w pewnych sytuacjach postępować chrześcijanin.

Jest kilka scenariuszy, gdzie zastanawiam się co jest prawidłowe.

1. Co powinien zrobić dowódca, gdy jest pewność, że bitwa ma być przegrana, ale wszyscy którzy mieliby się dostać w ręce przeciwników zostaliby zabici? Poddać się czy walczyć?
2. Co gdy po przegranej walczący mieliby się dostać do ciężkiej niewoli? Poddać się czy walczyć?
3. Co sądzić o samobójstwie honorowym żołnierzy przed przegraną (np. kpt. Raginis, fikcja- Pan Wołodyjowski). Czy to jest w ogóle dopuszczalne? Coś w rodzaju śmierć zamiast hańby, ale to przecież nie może...

Szczęść Boże
Skoro strach jest skutkiem grzechu pierworodnego to czy da się w życiu niczego bać i nie odczuwać strachu? Czy znacie może jakieś historię świętych(chyba tutaj chodzi mi męczenników bo iść na pewną śmierć i to bolesna z Jezusem na ustach to jednak trzeba mieć cnotę odwagi) czy macie jakieś sposoby na ćwiczenie odwagi ?
Z góry dziękuje i pozdrawiam
Bóg zapłać

Ostatnimi czasy z niepokojem stwierdzam, że wiele osób mówiąc o dewocji nie ma na myśli synonimu pojęcia pobożności (jak było to dawniej) ale chodzi im o nadużycia i kult na wyrost. A jeśli chodzi o słowo dewotki to już niemal u wszystkich ma zabarwienie negatywne. To smutne że tak piękna terminologia przechodzi z dobrej na pojmowaną jako złą. Proponowałbym powrót do pierwotnego znaczenia. A czy Wy spotkaliście się z jakimś odbiorem tych słów a jeśli tak, to z jakim?

Witam mam pewien problem z którym się borykam,otóż pokrótce streszczając kiedyś zrzuciłem sporo kg walcząc z nadwagą i przez jakiś czas waga była prawidłowa i stabilna..następnie przez wiele miesięcy sytuacja ulegała zmianie i obecnie mam kilka kg niedowagi(4-5 kg) przez jakiś czas skrupulatnie trzymałem się wyznaczonych posiłków i porcji z tą myślą że chce trzymać się dobrych nawyków które nabyłem i żeby po prostu taki stan rzeczy się utrzymywał i wydawało mi się że taka praktyka uchroni przed nieumiarkowaniem trzymając się ściśle i sztywno planu..teraz się przekonałem uczciwie sam przed sobą wskakując na wagę że być może za mało spożywałem jak na swoj wiek,aktywność i metabolizm itp I już niejedna osoba mi to mówiła że niedobrze...

Witam was wszystkich serdecznie. Pewien użytkownik z pewnej strony, który bardzo zna się na Biblii i ogólnie na religii mi mówił, że grzech popełniony nieświadomie jest grzechem, ale zawsze lekkim. Czy zgodzicie się z tym Panem? Ja czytając większość stron dowiedziałem się, że grzechu NIE można popełnić nieświadomie lub bez wiedzy i według mnie jest to sensowne wytłumaczenie. A dałem to do tej kategorii, bo jak sobie myślę, że skoro nawet nieświadomie można popełnić grzech to znów mi to wypada cierpieć w czyśćcu. Czyściec bardzo ciężko uniknąć i raczej większość z nas do niego idzie, ale problem w tym, że cierpi się tam najczęściej długie lata w okropnych mękach i jak ja mam cierpieć jeszcze za te grzechy popełnione nieświadomie lub bez...

Czy wiecie o co chodzi w tych słowach?

Mowi sie ze pieklo wybrukowane jest dobrymi intencjami.
Z drugiej strony Bog patrzy na intencje.
Z trzeciej, taki bioenergoterapeuta Harris majac dobre intencje poczynil ogromne szkody.
Wiec ...

Czy ktoś z Was doświadczył nawrócenia? I jak ono przejawia się w Waszym życiu. Proszę piszcie o swoich doświadczeniach bez książkowych definicji. W jaki sposób osiągneliście taką łaskę, jeśli do takiej doszło?