i mimo moich usilnych starań nie udało mi się zaprosić na forum księdza,
To cytat Dezertera z jednych watkow tu obecnych.

Mnie to nie dziwi, ale dla samej dyskusji tutaj, uwazam, ze ten temat powinno sie poruszyc.
Jaki jest wiec powod ,brakuksiezy na tym forum?

Z goracymi pozdrowieniami.

Hejka mam pewien problem może być on dosx egoistyczny ale mnie nurtuje.... chodzi o Nawrócenie, narodzenie się na nowo chodzi o to ze z jednej strony chce tego doświadczyć ( ze względu na to ze poem moje uzdrowienie dokona się w pełni ) a z drugiej boje się tego wszystkiego może to zabrzmi głupio jestem osobą wierząca wierze w Boga staram się przestrzegać przykazań itp ale no jakby to powiedzieć nie chce mieć potem takiego chopla na punkcie Boga nie wiem czy rozumiecie, chodzi o to ze osoby które się nawróciły mają inny sposób bycia, ciągle mówią o Bogu ( jeśli się mylę proszę poprawic) czy osoby nawroconego mógłby mi powiedzieć jak to dokładnie wyglądać. Proszę wybaczyć nie chce nikogo urazić mam tylko takie odczucia jako człowiek, taka...

Bardzo często myślimy, że jesteśmy blisko Chrystusa. A okazuje się, że jest wykładnia naszej wiary. Więc da się zdiagnozować nasze relacje z Bogiem. Czytanie Pisma Świętego, spowiedź, Eucharystia są niezbędnymi warunkami do prawidłowego rozwoju duchowego. Oczywiście nie mówię czytać , a zgłębiać Słowo Boże, spowiedź ale tylko szczera, Eucharystia jako obraz Ciała i Krwii w majestacie największej czci.

Wydaje mi się, że tak. Człowiek, który nie ma w sercu Chrystusa jest w stanie czynić tylko zło. Nie ma innej dobroci jak tylko pochodzącej od Niego. Wszyscy Ci, którzy podszywają się pod dobre rzeczy, a nie żyją Jego nauką stają się wielbicielami siebie, czyli powinniśmy wiedzieć kogo. Macie inne zdanie?

Tak z pół roku temu zacząłem chodzić do kościoła, do spowiedzi i mi się to spodobało. Zacząłem odmawiać różaniec, często chodziłem do komunii i pogłębiałem swoje relację z Bogiem. W moim życiu zawsze, dosłownie zawsze musi być jakiś problem. Zawsze, przy czymś, co robię musi być jakaś przeciwność, problem. Jedynie satysfakcje daje mi to, że poprzez to łączę się z Chrystusem w cierpieniu, skracam sobie pobyt w czyśćcu, ale w wakacje na 3 tygodnie odszedłem z katolicyzmu bo nasłuchałem się pastorów i przez to zbłądziłem... Mam takie wyrzuty sumienia, bo słyszałem, że ci, którzy odstąpili od kościoła będą mieć surową karę w czyśćcu. Zawsze starałem się dożyć do tego, aby jak najwięcej skrócić sobie tam mąk. Dusze średnio spędzają tam...

Część z nas na tym forum to katolicy, a może wszyscy. Jak się odwołujecie do tego tematu. Czy jest jakaś drobinka tego pragnienia, a może wielkie pragnienie. Nie piszę tego, by komukolwiek imponować, czy podrasować ten temat. Mówię co czuję i czego pragnę. Niespełna 2 lata temu wróciłem do Boga. Zmieniam swoje życie z ciemności w jaśniejące Światło. Jest mi dane poznawać prawdę o sobie samym, ale także poznawać ludzi w sposób jakie jest ich serce. Powiem Wam co odkryłem, że Kościół, Pismo Święte, żywoty Świętych to jest Prawda Objawiona. Wiem, że innej nie ma. Pomyślicie ale odkrył, tak może małe to jest w Waszych oczach, ale ja nie odkryłem Ameryki, ja odkryłem Boga. 39 lat błąkałem się myśląc, że wystarczy chodzić do Kościoła. Ale ja w...

Jakiś czas temu w pewnej grupie ludzi powiedziałem stwierdzenie, że żyjemy w błędzie. Jedna osoba, która była najwyżej w tej hierarchii odpowiedziała, że ona nie czuje się, żeby była w błędzie. Więc odpowiedziałem, że to widocznie moje przekonanie, że to ja żyję w błędzie. Czy Wy uważacie, że żyjecie w błędzie? Chodzi o błąd natury rozeznania otaczającego nas Świata i materialnego i duchowego. Z pozoru to pytanie ma bardzo ważne znaczenie i konsekwencje dla wiary każdego z nas.

Witajcie:-) Dziś nad ranem rozmyślałam o moim zbawieniu, że co będzie jak nie zdążę przed śmiercią np pójść do spowiedzi, może nawet nie tyle nie zdążę co nie pójdę świadomie bo np miałam w planach ale odłożyłam pójście do spowiedzi. I tak naszło mnie żeby zwrócić się do Boga, że może Go poproszę żeby mnie zbawił nawet wbrew mojej woli, nawet jak bym nie chciała ( wiem teraz że to głupie), no ale te myśli były na zasadzie co by było gdyby, ale układały się w pewne słowa, luźno biegły, ale z jakimś tam sensem, poniosła mnie fantazja, myśli biegły dalej i wtedy pojawiło się coś o przymusie...że Bóg mógłby mnie zmusić do tego. No i się wycofałam w tym momencie z tych myśli i poczułam niepokój w sercu. Nie miałam intencji składania tej prośby...