Wpisałem w wyszukiwarkę pielgrzymmki , nic prawie się nie pokazało. Jakieś wpisy z mojego dawnego wątku rekruci do Nieba .
W sobotę, jadąc z Mazur, na odcinku Ościsłowo - Ojrzeń mijałem na szosie niewielką grupę pielgrzymkową. Super organizacja, sygnalizacja dla kierowców, bo wąsko i zakręty. Pomachałem im z podziękowaniem i sympatią, jeszcze nie widząc, że podobnie czynią inni kierowcy, pewnie lokalni znajomi.
Bywałem na harcerskich obozach. Na miejskich półkoloniach. Sporo campingowałem. Na pielgrzymce nigdy nie byłem, ale zawsze się interesowałem.
Nie od strony duchowej, tylko tej przyziemniej, powiedzmy logistycznej.
Teraz inne czasy. Lekkie , malutkie namiociki, butle gazowe, karimaty jak piórko. Śpiwór, jakby go nie było....

Obiecałem opisać swoją duchową podróż. Potrzebowałem odrobinę czasu na poskładanie tego w spójną całość ale chyba się nareszcie udało.

Tam i z Powrotem Przez Ogród Rozkoszy Ziemskich

Czyli czym ateistę kusi Kościół

Za młodu byłem wierzący, nawet bardzo, stąd z perspektywy czasu powiem że moje popadnięcie w ateizm było rozczarowujaco proste. Ot, nawet jako młody chłopak lubiłem filozoficzne rozważania, akurat na topie byli anglojęzyczni wojujący ateiści tacy jak Richard Dawkins, wczytałem się w nich, nikt z mojego otoczenia nie miał na nich dobrej odpowiedzi, więc przynajmniej pod względem duchowym i intelektualnym tak mi w dużej mierze zostało do dziś.

Dużo ciekawej rzecz się ma pod względem moralnym. Kiedy byłem młody, wydawało mi...

Kossak Szczucka napisała Szaleńców Bożych. Gorąco polecam lekturę, nim zachwycimy się tymi dzisiejszymi niby wariatami . Na banie czytając wasz ulubiony Tygodnik Powszechny znalazłem ciekawą wzmiankę o pewnym znanym księdzu czeskim, który napisał, że wiara prawdziwa, wiara autentyczna i żywa, to wiara chwiejna. Przed wiarą niezachwianą on osobiście odczuwa lęk.
Co o tym sądzicie? Ja nie mam zdania. Wiarę niezachwianą miałem ostatnio w wieku lat 9- ciu.
Ów czeski ksiądz, Tomáš Halík – Wikipedia, wolna encyklopedia już przez sam fakt, że nawrócony w dorosłym wieku wzbudza moje zaufanie.
Może i w tym ma rację? Ktoś powie, zbyt postępowy. Co nagle, to po diable. A ja powiem, karawana idzie dalej.

Czytam z czerwonymi uszami wątek o egzorcyzmach.
Skoro zły jest tak mocny , tak niebezpieczny, podstępny, zatem zapewne mocno inteligentny - czemu miałby ustępować po usłyszeniu takich czy innych zdań, słów, formuł użytych w egzorcyzmach? Jak to działa?
A co mnie szczególnie interesuje - czy opętanie dotyczyć może także niedowiarka? Czy jest jak z klątwą , w którą trzeba serio wierzyć, by zadziałała?

Mam tu Tygodnik Powszechny z 2018. Kupiłem, jeszcze za 7,90 ,bo ciekawi mnie, skąd to boczenie się i wzgarda w pewnych kręgach. Skąd to pokazywanie palcami, zupełnie jak np. na Holownię.
W samej rzeczy, pisuje tam Hołownia. Ale raczej nieśmiało. Ks. Adam Boniecki mocniej. Że np. Papież Franciszek wybiera Kościół, który jest odwrotnością tryumfalizmu. Pisze niestety my, księża przez wiele lat uczyliśmy się tę tryumfalistyczną machinę obsługiwać.I nie tylko w sensie pałaców i złocistych szat. Broniliśmy obrazu Kościoła jako instytucji niepodlegającej słabościom, blędom, stojącej zawsze po słusznej stronie ..
No i jeszcze o niemiłosiernych, raniących słowach Kościoła, pasterzy wobec np. on vitro. Itd.
Święte słowa. A wiemy, jak nie mogą się...

Jak rozumieć przypowieść o chwastach w zbożu.
Idzie o współistnienie do czasu żniw z niedowiarkami, czy ze zbłąkanymi, Bogu nieposłusznymi wiernymi?

Nawet dość obszerny komentarz nie wyjaśnia kwestii do końca.
Przypowieść o chwastach - Królestwo Boże - CCEA - GCSE Religious Studies Revision - CCEA - BBC Bitesize

Nie umieszczam w kawiarence na problemach osobistych , raz, że utonie w słowotoku, dwa, że to chyba głębszy problem.

Oto kilka cytatów z ostatnich dni :

A płaskie gadki w stylu ...

Oszczerstw ciąg dalszy. Nie pomoże pisanie pan .... kiedy chamsko wkładasz w moje usta rzeczy, których nie napisałem, czyniac z nich argument , a potem zamiast przeprosin rzucasz błotem na osobę, którą pomówiłeś....

bo lamentujesz, dlaczego straciłeś wiarę, twierdzisz, że szukasz pomocy i nie słuchasz tylko kpisz.
Mało poważne. A potem skamlesz, jak się nazwie taką postawę po imieniu....

A teraz, zamiast przeprosić i odszczekać, jeszcze brniesz

Nie wymieniam autora tych wypocin i histerycznych, chamskich wzmożeń . Dziecko zgadnie.
Lekarz powie -...

Mądralkowałem tu o niemożności zniesienia wieczności. O lęku przed wieczną karą czy nagrodą.
Niedawno, nad wodą, w słońcu po kąpieli słuchając 2. cz. 3. koncertu B-dur Brahmasa przyszła myśl,
że czasem człowiek nie tylko nie lęka się, ale wręcz akceptuje nieskończoność, no oczywiście nieskończoność
w widzeniu małego Jasia, ale powiedzmy coś zbliżonego. Pewien błogi stan nadświadomości, który, jak się tym momencie
wydaje, chcielibyśmy, by trwał wiecznie. Lub, powiedzmy 100 lat. Albo cały tydzień. Nic a nic nie żartuję, takie
momenty, wydaje się, niosą niedowiarka znacznie bliżej nawrócenia, niż grzmot organów w katedrze, zapach kadzidła, zakład Pascala.
Mam kilka takich ulubionych przykładów, od mniejszych zaczynając.
Adagio Bacha wg...