Witam,

Mieszkam za granicą, partner wyznaje luteranizm (Kościół Ewangelicko-Augsburski), a ja katoliczka. Oboje mamy chyba podobne podejście, bardziej agnostycznie, chociaż dopiero teraz to zrozumiałam, bo on zawsze mówił że wierzy w Boga, a ja nie słyszałam ani nie widziałam nigdy żeby coś w tym temacie robił lub mówił. Spytałam dzisiaj czy postawiłby swoje życie tu i teraz na to że Bóg istnieje, powiedział nie. A u mnie samej, to mam masę wątpliwości i w sumie sama nie wiem co z nimi zrobić .. do kościoła od czasów korony nie chodzę prawie, u spowiedzi byłam 6 lat temu, i generalnie nie bardzo mogę już pójść bo nie mamy z partnerem ślubu (ale mamy dziecko). Nie wiem jak temu zaradzić, przed dzieckiem mu się nie spieszyło z...

Temat zainspirowany zażaleniami Marka (za mało dyskusji o wierze). Marek_Piotrowski Dezerter liczę na Was w rozkręceniu tego wątku, bo wiem, że Was to interesuje. I że się nie do końca zgadzacie, tym lepiej dla dyskusji. Ale oczywiście pytania są skierowane do wszystkich Forumowiczów :ymhug:. I wszystkich zapraszam do rozmowy, myślę, że warto się nad tym wspólnie zastanowić.
Jak uważacie? Jeśli powinny być jakieś granice ekumenizmu, to na czym konkretnie mają one polegać?
Myślę, że granice wyznaczają istotne (czyli należące do istoty wiary) różnice pomiędzy wyznaniami. A z drugiej strony: jak trwać wiernie przy własnych przekonaniach, nie naruszając jednocześnie granic osoby innego wyznania? Gdzie kończy się ekumenizm, a gdzie zaczyna...

Dialog międzyreligijny – to, obok przepowiadania Ewangelii, drugi istotny wymiar misji ewangelizacyjnej Kościoła katolickiego.

Papieska Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego pt. Dialog i przepowiadanie (1991) .

Źródło:

I fragmenty z dokumentu:

„Dialog można rozumieć na różne sposoby. Po pierwsze, na poziomie czysto ludzkim oznacza to wzajemną komunikację, prowadzącą do wspólnego celu lub, na głębszym poziomie, do komunii międzyludzkiej. Po drugie, dialog może być traktowany jako postawa szacunku i przyjaźni, która przenika lub powinna przenikać wszystkie te działania, tworząc misję ewangelizacyjną Kościoła. Można to właściwie nazwać „duchem dialogu”. Po trzecie, w kontekście pluralizmu religijnego dialog oznacza „wszelkie pozytywne i...

Zakładam ten wątek w obliczu ciągłego dzielenia włosa na czworo wszelkiego doktrynerstwa, narzucanego innym w imię Boże. Pojawiają się tu coraz częściej wzajemne oskarżenia, że ktoś wierzy nie tak, jak powinien. Albo że występuje przeciw Słowu Bożemu, ignorując jego dosłowność w pełnym zakresie. Czy jako chrześcijanie zanurzeni w świecie, który coraz bardziej zatraca ducha ewangelii, nie powinniśmy raczej koncentrować się na tym, co nas łączy i co stanowi oś Nowego Przymierza, a nie roztrząsać kwestię dotyczącą rozmiarów potopu?

Przypomniał mi się pewien wiersz Jana Kasprowicza - Przeprosiny Boga , w którym dwaj staruszkowie żyli w wielkiej poufałości z Panem Bogiem. I kiedyś zjawił się u nich jakiś uczony , który zaczął się na tą...

Rozpoczyna się tydzień ekumeniczny. Dobry czas by modlić sie o jedność, ale i by dokonać refleksji nad tym, czy aby na pewno to, co robimy, to jest jeszcze ekumenizm, czy już jakiś irenizm. Czy nie poszliśmy za daleko.
Przeczytałem dziś w internecie takie smutne - ale czy niesłuszne? - słowa o tym tygodniu:

Jest taki tydzień na początku roku, czas wspólnego milczenia o Matce Bożej.
Już bowiem nie modlimy się o nawrócenie heretyków do Kościoła Katolickiego (...)
Nie mówimy gdzie jest Prawda, bo prawda jest wszędzie.
Nie nazywamy rzeczy po imieniu bo dialogujemy(...)

Czy to, w jaki sposób praktykujemy ekumenizm spodobałby się św.Maksymilianowi, który zakładał swoją Milicję Niepokalanej aby (...) starać się o nawrócenie grzeszników,...

Ciekaw jestem, jakie mieliście kontakty z chrześcijanami innych wyznań? Co Was w tych wspólnotach fascynowało, a co uwierało?

Pisałem już o własnych doświadczeniach z protestantami (głównie był to Kościół Zielonoświątkowy, ale także Kościół Chrystusowy czy Ewangelicki). U ewangelików w zasadzie nie czułem różnic mentalnych. Zielonoświątkowcy pociągali mnie swoją gorliwością, spontanicznością, otwartością i prostotą. Trochę przeszkadzał mi głośny i chaotyczny przebieg ich nabożeństw - no i osądzający ton niektórych wobec katolików (nie były to głosy liczne, bo na ogół spotykałem się z przyjaznym traktowaniem).

Bywałem też na mszach u grekokatolików (w zasadzie należących do naszego Kościoła) - tu byłem pod wielkim wrażeniem śpiewów...

Wczytując się w niektóre wątki zastanawiam się, czy warto prowadzić spór z osobami zatrzaśniętymi w sobie na argumenty? Skoro nie przemawiają ani fakty udowodnione empirycznie, ani racjonalnie uporządkowane wywody, ani język serca? Czy nie lepiej zostawić taki wątek - bo to, co powyżej obserwuję, to nie jest żadnym dialogiem. Wobec takiej hermetycznej indoktrynacji lepsza jest postawa milczenia lub co najwyżej zdawkowa odpowiedź - żeby nie zostawiać wrażenia, że przez milczenie przyznaje się rację.

Myślę, że na tym forum niejednokrotnie dałem się poznać, jako człowiek otwarty na różne opcje myślenia religijnego czy światopoglądowego. Staram się zawsze słuchać i drugą stronę zrozumieć. Ale tego wymagałbym też od innych. Jeśli ktoś nie ma...

Magnolia kiedyś napisała:
przez forum przetaczają sie kolejne osoby mieszające i siejące zamęt w głowach niepewnych czy wątpiących, czy zagubionych.
Nawet jesli w kilka osób dwoimy sie i troimy, żeby odeprzeć merytorycznymi argumentami błędne tezy, to ciągnie się to czasem tygodniami i miesiącami, przez co my sie wypalamy energetycznie, a na atmosferze cierpi całe forum.

Zgadzam się.
Sądzę że protestanci mają tu za dużą swobodę, reklamują swoje strony, i to te najbardziej radykalne.
Wątek o Eucharystii ciągnie się już tygodniami, a każdą obronę Marka Przeemek torpeduje 14 innymi zagadnieniami, nie na temat, aby tylko ZA WSZELKĄ CENĘ, cenę merytoryki, wygrać swoje spory i udowodnić swoje założenia.
I okej, gdyby byli na swoim forum....

mocno wierzy, wyznaje i głosi: że nikt z tych, co są poza Kościołem katolickim, nie tylko poganie, ale i Żydzi, heretycy i schizmatycy, nie mogą stać się uczestnikami życia wiecznego, ale pójdą 'w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom’ , jeśli przed końcem życia nie będą do niego włączeni; i że jedność ciała Kościoła znaczy tak wiele, iż jedynie ludziom w nim pozostającym sakramenty kościelne, posty, jałmużny i inne dzieła pobożności pomagają do zbawienia, a trudy chrześcijańskiej walki przynoszą nagrody wieczne, gdyż nikt – jakichkolwiek by jałmużn nie udzielał, nawet gdyby dla imienia Chrystusa przelał swą krew – nie może być zbawiony, jeśli nie pozostaje w łonie Kościoła katolickiego i w jedności z nim ”
Bulla Cantate Domino...

Na moim osiedlu lefebryści założyli kaplicę. Niedawno dopiero o tym się dowiedziałem, gdyż Biskup ostrzegał przed nimi.

Jako ciekawski człowiek zgłębiłem temat.
Nie spodobały im się zasady Bodajże drugiego soboru watykańskiego, że zmienił się sposób odprawiania Mszy Świętej przodem do wiernych i zmieniono język łaciński na narodowy. Biskup mojej diecezji napisał, że ich kapłani nie działają w imieniu kościoła, a co za tym idzie nie mogą głosić słowa Bożego , udzielają nieważne rozgrzeszenia, sprawowana przez nich Msza Święta jest ważna, jednak pozostaje niegodziwą. Nie mają oni mandatu Kościoła.
Czytałem, że podobno ksiądz z tego bractwa powiedział, że lepiej jest nie iść w ogóle na Mszę Świętą niż iść na Mszę Świętą posoborową.

Ja...

Wyrwałem sobie takie fajne teksty z NT jak:

Mt 18:20 Albowiem gdzie są dwaj lub trzej zgromadzeni w imię moje, tam jestem pośród nich .
oraz
Mk 9:39 Odpowiedział mu Jan: Nauczycielu! Widzieliśmy kogoś, kto nie chodzi za nami, jak wypędzał w twoim imieniu demony, i zabranialiśmy mu, bo nie chodził za nami. Ale Jezus rzekł: Nie zabraniajcie mu , ponieważ nie ma takiego, kto by dokonywał cudów w imieniu moim i mógł zaraz potem źle o mnie mówić .
no i jak się patrzy na wspólnoty sześcijańskie to:

a) gromadzą się w imię Jezusa - zatem On jest pośród nich
b) wypędzają demony w imię Jezusa, zatem są po Jego stronie - po co to ingerować i zabraniać, przecież jest to ok.

Zatem, czy jest sens przekonywać się wzajemnie, dyskutować, czy...

Wydaje mi się, że teza zawarta w sformułowaniu Grofa zasługuje na osobny wątek.

Pomysł stworzenia jednolitego psychologicznego ekwiwalentu dla religijnych ścieżek rozwoju i doskonalenia się, oparty był na wierze, że zabieg sprowadzenia do wspólnego mianownika, zarówno na poziomie języka, jak i meritum, wielości religii i szkół duchowych, jest i wykonalny, i prawomocny.

Jest wielce kontrowersyjna, ale nie pozbawiona sensu. Jest antykościelna, ale proboska. Wydaje mi się, że warto jest się zastanowić na przyczyną wielości religii, a także ich rozwojem. Przejście od animizmu, przez wielobóstwo do monoteizmu. A następnie jego rozpad na wiele wyznań.
Jaka rolę w tym odgrywają ludzkie ambicje? Jak role besserwisseryzm.
A nade wszystko jak...

Czy podział zostanie zakończony?
Proszę obejrzeć najpierw film jest tam biskup Anglikański, przyjaciel papieża Franciszka, który przekazał film przesłanie do liderów spólnot zielonoświątkowych i charyzmatycznych
Papież Franciszek do Braci Ewangelików - konferencja Kenneth Copeland Ministries

Ruch ekumeniczny, który budzi entuzjazm i z którym wiążą się tak wielkie nadzieje, napotyka na trudności. Nie ma powodu, by fakt ten ukrywać. Analiza oporów związanych z dialogiem ekumenicznym może się przyczynić do stworzenia warunków dla dalszego pomyślnego postępu tego niezmiernie ważnego dla chrześcijan procesu. Jego dotychczasowe wyniki są przecież znaczące. Nie wydaje się wszakże, by poświęcano wiele czasu zastanawianiu się nad źródłami trudności związanych z dialogiem ekumenicznym i nad ich charakterem. Tej właśnie analizie pragniemy poświęcić niniejsze rozważania.

(...)
Analiza prawd przyjmowanych za objawione

Pominiemy w naszych rozważaniach wierzenia mormonów, bo chociaż powołują się oni na otrzymane przez inicjatora tego ruchu...

Adagium „Poza Kościołem nie ma zbawienia” funkcjonuje w chrześcijańskiej teologii i mentalności już od epoki patrystycznej. Niemal do naszych czasów określało teologiczny i zbawczy status zarówno wszystkich nieochrzczonych, znajdujących się poza widzialnymi granicami Kościoła, w tym wyznawców religii pozachrześcijańskich, jak i heretyków czy schizmatyków, którzy od Kościoła odeszli. Przyrównywany najchętniej do arki Noego, ratującej garstkę wybranych od śmierci w wodach potopu, Kościół uważany był za wyłączną drogę zbawienia1 Przekonanie to stanowiło najważniejszy – o ile nie jedyny – motyw misyjnej działalności Kościoła jako skierowanej do tych, którzy znajdują się w sytuacji permanentnego zagrożenia wiecznym potępieniem.
Z pewnością i...

Szanowne Państwo, kochani moi, witam ja was .
Nie wiem czy to dobry dział ale zaryzykuję.

Według św. Faustyny ( dzienniczek ) Jezus Chrystus miał do niej powiedzieć coś takiego:
Dziś sprowadź mi dusze heretyków i odszczepieńców, i zanurz ich w morzu miłosierdzia Mojego; w gorzkiej męce rozdzierali mi ciało i serce, to jest Kościół mój. Kiedy wracają do jedności z Kościołem, goją się rany Moje i tym sposobem ulżą mi męki.

Czy Jezusa rzeczywiście tak bolą protestanci? Wiem że Jezus chciał jednego Kościoła Chrystusowego a nie kilkudziesięciu jak jest teraz ale jak sam biskup Ryś mówił również i u protestantów działa Duch Święty i oni, tak jak my w KK, przeżywają obecność Boga żywego. Choć fakt że w większości nie uznają Chrystusa w...

Wybrana - dodawanie klamstwa do klamstwa nie czyni z klamstwa prawdy.
Jezus powiedzial, ze prawda nas wyzwoli.
Rowniez nie warto sluchac samozwanczych prorokin w stylu wybranej, co to nawet posuwaja sie do klamstw historycznych,

To może ta prawda cię wyzwoli:

Ileż to Moich stworzeń - stawszy się przez Syna Mojego dziećmi Mojej Miłości - bardzo szybko rzuciło się w wieczystą otchłań. Zaprawdę, nie poznali Mojej nieskończonej Dobroci, a Ja tak bardzo was kocham! Przy­najmniej wy - którzy wiecie, iż Ja sam przychodzę, aby z wami rozma­wiać, aby dać wam poznać Moją Miłość - nie rzucajcie się w otchłań przez litość nad sobą. Jestem waszym Ojcem!
Gdybyście nazwali Mnie Ojcem i dalibyście Mi świadectwo waszej mi­łości, czyż moglibyście...