Na przykładzie Toy Story, jeszcze z 2010 roku i nowe z 2019 roku
Jak szybko zmienia się kultura? (na przykładzie Toy Story)

Witam wszystkich.Od bardzo dawna, w zasadzie odkąd pamietam borykam się z pustką emocjonalną którą nic nie jest w stanie wypełnić.Uczęszczam często na eucharystie, modle się.Ktoś doradzał mi abym spróbował nawiązać relacje z Jezusem i prosić go ze pryszedł w to miejsce ale to nic pomaga.
Czuje się wyczerpany emocjonalnie i pusty w środku.Może to ma coś wspólnego z tym ze mój ojciec odkad pamietam zawsze mnie poniżał przy innych ludziach i wyzywał i to bardzo mnie raniło.Czy ktokolwiek z was zmagał się z czymś takim i czy zdołał sobie poradzić.

Czy ktoś zna działanie bumerangu?

Na innym forum bardzo spodobał mi się szczegółowo rozwinięty regulamin dotyczący zasad prowadzenia dyskusji, tak żeby minimalizować konflikty i wszelkie nieporozumienia. Przyznam, że nigdzie indziej nie spotkałam się z tak rozwiniętym regulaminem i niektóre punkty były dla mnie odkryciem, bo nie zastanawiałam się nad tym wcześniej i nawet nie brałam tego pod uwagę. Są to zasady, które ułatwiają prowadzenie dyskusji merytorycznej na wysokim poziomie, gdzie przedstawia się argumenty, a nie stosuje uwag ad personam do rozmówców. Pozwolę sobię wrzucić kawałek tego regulaminu, a może dodacie też jakieś zasady od siebie?

Reguły prowadzenia dyskusji.

2.1. Zawsze zakładaj uczciwość swojego rozmówcy. Pamiętaj, że pozory mylą, i dlatego w...

Psychologia czy filozofia trzech zasad jest u nas jeszcze mało znana, na Zachodzie już bardziej się rozwinęła i okazuje się, że może być pomocna w walce z różnymi problemami psychicznymi, nałogami itp. Chodzi tu głównie o pracę z myślami, uświadamianie sobie swoich myśli, świadomą zmianę ścieżek neuronalnych w mózgu (np. przy nałogach). Na polskich stronach można znaleźć informacje o tym na blogu dziewczyny, która wyszła z bulimii i teraz pomaga innym w zaburzeniach odżywiania m.in. za pomocą tej metody, np. pisze o tym w poniższym poście, ale tak ogólnie nawiązuje do tego w różnych tematach, więc można szukać w dziale psychologiczne rozkminy , jeśli kogoś to interesuje:

3 Podstawy

Więcej o tym jest na stronach angielskich, postaram...

Przypomina mi się takie przysłowie:

„Trudne czasy tworzą silnych ludzi, silni ludzie tworzą dobre czasy, dobre czasy tworzą słabych ludzi, a słabi ludzie tworzą trudne czasy”

Obawiam się że koło właśnie się zamyka i czekają nas bardzo trudne czasy.

Ten temat może być przyczynkiem do autorefleksji bo dostrzegam niestety również swoje olbrzymie błędy w tym zakresie.
Nie wydaje mi się że jest to tylko kwestia rodziców i wychowywania dzieci. Raczej błędy kilku pokoleń i systemu społecznego.

Nie wydaje mi się też że to jest kwestia jednego czy nawet dwóch pokoleń.

Dla moich dziadków urodzonych na początku XX wieku, których dzieciństwo zaznało dramatycznego ubóstwa a ich młodość wypadła na II wojnę światową a wychowywanie dzieci na lata...

Tekst Dawida Wildsteina (syna Bronisława)

Bóg nie lubi rodziny. Naprawdę. Bóg wie, jakie zagrożenie tkwi w rodzinie. Jakie demony się w niej kryją. Bóg to pierwszy freudysta. I freudysta najbardziej radykalny. Dlatego Bóg przychodzi do Abrahama, gdy ten samotnie siedzi przed namiotem. Dlatego Bóg nie plami się wkroczyć w ohydę plemienia i pierwotnej rodziny, która trwa w namiocie. Bóg wręcz niszczy tę wspólnotę, łamie jej prawa i zrywa łączące jej członków emocje, popędy, umowy. Wygania z ciemności namiotu, z mroków tego najprymitywniejszego z oikos.

Bóg ratuje jednostkę przed rodziną, która może stać się zgrają, potem oddaje tę rodzinę, postawioną na Bogu.

Zresztą Bóg doświadcza Izaaka wielokrotnie. Szczególnie silnie, gdy nie...

Cześć!
Podejmuję niełatwy temat miłości do samego siebie. W tych wymagających czasach jest to niezwykle trudne i prawie niewykonalne. Terminy w pracy gonią? Pracodawca chce, żebyś rzeczy robił(a) dobrze? I jeszcze dzieci na głowie? Albo schorowana babcia? W międzyczasie sterta spraw? Jest to bardzo trudne kochać siebie ot tak. Akceptować siebie takiego, jakim się jest, grzesznego.
Oczywiście, widziałem posty kilkoro mądrych ludzi, że mamy akceptować siebie słabego, a jednocześnie wytykać błędy. No właśnie: w jaki sposób mam sobie wytykać błędy (które widzę), żebym udowodnił, że kocham siebie?
Dużo mówi się o nagradzaniu się za pracę nad sobą, nad swoimi słabościami. A co w takim razie, gdy popełniam błędy? Rozumiem, że mam karać siebie?...

Witajcie,
zajrzałem do głębi swojego życia i mam w sobie od lat taki lęk, trochę spowodowany urazem z wczesnego dzieciństwa. Ten uraz pojawił się nagle, gdy przy wyjeździe z podwórka moich obojga rodziców na motorze usłyszałem jakby zmieniony ich głos, trochę przytłumiony kaskiem. Od tamtej pory ciężko znosiłem oglądanie osób z zakrytą twarzą, czy to przez kask, czy jakąś maskę. To odczucie zamieniło się w pożądliwość i gdy dorastałem (zresztą do tej pory tak mam), bardzo lubiłem oglądanie zdjęć młodych kobiet z zakrytymi twarzami i traktowałem to niemalże jak pornografię 😳 a jednocześnie, gdy przyszła ostatnia pandemia i musiałem wykitować z uczelni do domu rodzinnego, znów zacząłem się bać widywania ludzi w maseczkach. Tak, nie bałem się...

Witajcie,
mam taki dylemat, bo nie wiem co myśleć:
Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa.
A z drugiej strony, dobrze jest dbać o zdrowie. I w ogóle o siebie.
Co robić? Dbać o siebie i starać się czynić dobrze względem innych, czy to wystarczy do zbawienia?
Co to znaczy stracić swoje życie z powodu Chrystusa ?

Dziękuję za odpowiedzi 😊

Postanowiłem założyć temat bo sprawa ciekawa bardzo jak dla mnie.
Nie jest to temat który ma atakować, czepiać się kogoś albo robić komuś na złość.
Tutaj chce rozważyć fenomen tego że ludzie pracy którzy na co dzień muszą wykonywać obowiązki służbowe mają czas na Internet. Jak to możliwe że typowy pan Kowalski i pani mają czas na fora dyskusyjne na czatowanie jeśli są osobami pracującymi? Może umieją tak podzielić obowiązki żeby robić jedno i drugie? Czy szef zwykły kierownik firmy może na to pozwolić bo tak nie chce się mnie wierzyć żeby non stop na to oko przymykał?
Jaki jest sposób na to by szef nie doczepił się że nic się nie robi a siedzi się na forum non stop? No bo tutaj spotykam się z tym że forumowicze mogą nawet od rana...

Rozmawiałem dzisiaj ze znajomym (psychiatrą tak na marginesie).
Akurat znajomi byli na takiej wycieczce roweroeejbszladami będzińskich Żydów. Mówiliśmy o losach tych Żydów i negatywnej reakcji polskiego społeczeństwa na mniejszości w ogóle.
I padło z ust znajomego takie zdanie, które dało mi do myślenia i pozwoliło trochę życzliwie spojrzeć na wszelkie nieufności, również religijne.

Chodzi o to, że ta nieufność czy nawet lęk przed obcymi ma na bardzo pierwotnym poziomie słuszną podstawę. Chodzi o bezpieczeństwo grupy. Obcy był kiedyś potencjalnym zagrożeniem. Mógł sprowadzić wrogów. Mogło to wszystko zakończyć się najazdem i obrabowaniem a nawet śmiercią.

I gdzieś w każdym z nas ta wstępna nieufność jest. Pokonujemy ja dopiero gdy lepiej...