Określenie Jezusa Chrystusa. Co ono oznacza? Czy też to, że został zrodzony, a nie stworzony? To, że był człowiekiem i jest dla człowieka - inaczej, że jest Zbawicielem. Wiele razy przewija się to określenie w Piśmie Świętym. A może też, to, że czuł, cierpiał, cieszył się, pracował i doświadczał tego wszystkiego tak ja my każdego dnia. A może chodzi o to, że był człowiekiem i jest idealnym wzorem dla nas tu na ziemi jako przykład, że można walczyć z pokusami i nie zgrzeszyć. Określenie bardzo przyziemne ale zarazem skrywające pewną tajemnicę. A może Bóg chce pokazać, że Jezus to dwie płaszczyzny śmiertelnego ciała i wiecznej duszy? Być może dlatego, że zbyt często ściągają nas przyziemne sprawy, a te Boskie stają się nam odległe. Z drugiej...

Ostatnio na kanale obejrzałem sobie filmik, w którym domorośli teolodzy dochodzą do wniosku, że wyczytali i tak im wychodzi z Biblii, że Jezus to IHWH, że Bóg Ojciec to Jezus, że osoba Jezusa i IHWH to właściwie ta sama osoba, że Duch św. to Duch Jezusa, itp. dyrdymały dość chaotycznie omówione i ma się wrażenie, że każdy z nich wierzy w co innego :-o (generalnie panowie powielają starochrześcijańskie herezje, np. modalizmu, doketyzmu itp).

Często też spotykałem wśród różnych ewangelicznych czy biblijnie wierzących sześcijan takie zrozuminie. Płycizna teologiczna, mieszanie pojęć, brak systematyki i zdrowej hermeneutyki, egzegezy i podstawowej teologii tekstów biblijnych.
Wyznawcy tego ruchu pokazują kompletne pomieszanie z poplątaniem,...

że Bogiem Wszechmogący, Absolutem jest akurat Jezus.
Nie jest to jakiś bóg w typie ludzi, którzy chcieli być bogami, faraonów, cezarów, Cezara, Tyberiusza, nie wodzów, jak Hitler czy Mao. Nie polityków, nie idoli, raperów, nie bogów typu Odyn, Thor czy Loki.
Ale Jezus, Król Wszechświata, cichy, pokornie jadący na osiołku. Co nie znaczy , że nie jest suwerenem oddzielającym owce od kozłów, według tego jak sam chce, nie według jakiegoś algorytmu, bezosobowej karmy.
Choć jednocześnie Bóg, jest Trójcą i jest niepojmowalny, to chodzi mi o to że Jezus jako człowiek najpełniej oddał cechy Boga.

Dziś 7 sierpnia, święto Boga Ojca

Na wstępie chcę prosić, aby nie odbierać moich słów ani jako intelektualną prowokację, ani tym bardziej jako przejaw heretyckigo podważania prawd wiary - pragnę tylko wspólnego pochylenia się nad Tajemnicą, której nie sposób przeniknąć... Jak rozumiecie poniższe słowa z naszego wyznania wiary? Chodzi mi tu o bardzo osobiste rozumienie Credo , które wymawiamy podczas każdej mszy:

1) Jezusa Chrystusa, Syna Bożego jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami...
Jeśli rozważamy historyczne narodzenie Jezusa w Betlejem, to co oznacza, że został zrodzony przed wszystkimi wiekami ?

2) a przez Niego wszystko się stało...
Czyli całe stworzenie zaistnieć mogło tylko przez Jezusa? W jakim sensie? Czy to oznacza, że grzech i...

Mając do czynienia z osobami dopiero zapoznającymi się z treściami wiary katolickiej w tym także o nauce o Trójcy Świętej i mogąc polecić im jakieś książki które by ich wprowadziły w tą doktrynę, to jakie publikacje byście polecili?
Jakiś czas temu czytałem fragmentarycznie pisma świętej Elżbiety od Trójcy i jej żarliwe, pełne pasji i ufności pisanie o Trzech Osobach Boskich stanowiło dla mnie bardzo budującą lekturę duchową i myślę że warto jej zapiski polecić także osobom dopiero poznającym katolicyzm.
Temat pasuje zarówno do działu Trójca Święta jak i działu książki ale że względu na jego trynitarną tematykę zdecydowałem się na założenie go w tym pierwszym dziale.

Dzisiejsze święto Zesłania Ducha Świętego jest jednym z najstarszych świąt chrześcijańskich. Zawsze mnie jednak zastanawiało, dlaczego mówimy o zesłaniu lub wylaniu Ducha, skoro stanowi On trzecią OSOBĘ Trójcy? Dopiero niedawno dotarło do mnie, że tak jak Ojciec ukryty jest w TAJEMNICY (w Źródle rzeki życia - i w jej Oceanie, w punkcie wyjścia i dojścia), a Syn objawiony został w CZŁOWIEKU (przez Jezusa również w każdym z nas), tak Duch jest ożywicielem RELACJI - z Bogiem i z drugim człowiekiem, bo przecież to właśnie w nim Bóg zapoczątkował wspólnotę. A we wspólnocie osobowość Boga niejako rozpływa się , pozostawiając jedynie ślad swej obecności w postaci darów. Tak więc otrzymując Ducha, w istocie koncentrujemy się na tym, czym nas...

Czy Wcielenie czyli przyjęcie przez Osobę z Trójcy Świętej ludzkiej natury dokonało się tylko raz w kontekście Jezusa i więcej się na pewno nie powtórzy? Czy Kościół wypowiedział się na ten temat? Czy gdyby powstał inny gatunek świadomych istot z duszą w których dziejach nastąpiłby upadek pierwszej pary i pojawił się grzech pierworodny to czy Syn Boży lub np. Duch Święty mógłby stać się członkiem tego gatunku by go zbawić? W przypadku Syna Bożego wyjaśnienie byłoby takie że poprzez bilokację w innym niż potocznym jej znaczeniu Syn Boży miałby zarówno organizm ludzki jak i też później powstały organizm z innego gatunku świadomych istot z duszą. Co o tym myślicie?

Czy Waszym zdaniem nie zawsze ale czasami mały Jezus czuł lęk schodząc do piwniczki lub spiżarki pogrążonej w mroku? Jest wszechmocnym Bogiem ale może Jego ludzka natura doświadczyła w okresie dzieciństwa tego rodzaju lęku?

Dzisiaj jakoś tak szczególnie naszła mnie (co jakiś czas powracająca) refleksja, że o ile relacje między Osobami Boga w Trójcy są odwieczną intymnością Boga o tyle On kocha nas tak bardzo że zaprasza do wejścia w tajemnicę Jego trynitarnego życia poprzez rozważanie relacji między Trzema Osobami Boskimi, poprzez rozważanie Jego troistości.
To trochę tak jakby Trójca dała nam w darze swą najgłębszą tożsamość. A gdy Bóg Ojciec dał nam swego umiłowanego Syna pozwalając na Jego śmierć oddał nam jakby własne wnętrzności choć to metafora, i swoją własną dumę.
Trójca nas kocha nieskończenie.
To takie miłe!
To takie fajne!
Rety, ta sympatyczna Trójca musi nas naprawdę bardzo kochać i dobrze nam życzyć! Ona chce być naszą ambicją, chlubą i...

Kiedy byłem dzieckiem zadawałem sobie pytanie, skoro Boże wszystko Wiesz i Znasz przyszłość to po co jest to wszystko? Czy Ty się nami bawisz, jeśli wiesz co uczynię jutro i jakiego wyboru dokonam? Tak naprawdę to pytanie gdzieś jest w sercu nadal i brak odpowiedzi, ale Ufam, że to ma swój cel i ma odpowiedź, której się dowiem odchodząc z tego świata. Wtedy to pytanie pewnie już nie będzie istniało bo wszystko będzie jasne. Czy zastanawialiście się kiedyś nad tym, a może macie właśne spostrzeżenia? A może Pismo Święte odwołuje się do tego zagadnienia? Nie kojarzę bym coś słyszał, albo może przeoczyłem.