Już nie mam sily

[pd24]

Proszę poradzicie co mam robić, żeby nie widzieć we wszystkim grzechu na prawdę nie mam już siły na sama myśl ze mam znowu iść do spowiedzi z tak błahymi sprawami chce mi się płakać. Bardzo kocham Pana Boga i staram się żyć zgodnie z przykazaniami. We wszystkim widzę grzech analizuje każda moja czynność, teraz sumienie mi wyrzuca to ze się podrapalam w miejscu intymnym. Wstydzę się z tego spowiadać bo jest to tak głupia sprawa ale z drugiej strony mam wrażenie ze jak tego nie powiem to popełnię świętokradztwo. Zaraz popadnę w panikę. Zastanawiam się czy nie lepiej byłoby dla mnie gdybym przestała przez jakiś czas uczęszczać do spowiedzi

[sądzony]

Proszę poradzicie co mam robić, żeby nie widzieć we wszystkim grzechu na prawdę nie mam już siły na sama myśl ze mam znowu iść do spowiedzi z tak błahymi sprawami chce mi się płakać. (...)

Poszukaj, dostrzeż grzech większy, a mianowicie, że
prawdziwym grzecham jest dostrzeganie go w miejscu gdzie nie istnieje.

[pd24]

Proszę poradzicie co mam robić, żeby nie widzieć we wszystkim grzechu na prawdę nie mam już siły na sama myśl ze mam znowu iść do spowiedzi z tak błahymi sprawami chce mi się płakać. (...)

Poszukaj, dostrzeż grzech większy, a mianowicie, że
prawdziwym grzecham jest dostrzeganie go w miejscu gdzie nie istnieje.

Z tego też mam się spowiadać?

[sądzony]

Z tego też mam się spowiadać?

Tylko z tego.
Ja nie jestem specjalistą, ale może część z tego wszystkiego to nie grzechy i wystarczy pogadać z Bogiem, kimś bliskim ... "przemodlić".

[Marek_Piotrowski]

Mamy tu wątek na temat skrupulanctwa - wydaje się, że część rad z niego by Ci pomogła.

[Andej]

Zastanawiam się czy nie lepiej byłoby dla mnie gdybym przestała przez jakiś czas uczęszczać do spowiedzi

Na pewno nie. Zaplanować. Najlepiej pierwsze piątki. Zawsze i regularnie. Na siłę trzymać rytm.
Przyspieszać wyłącznie w przypadku grzechu ciężkiego.
A spowiadać należy się ze wszystkiego, czym obraziłaś Pana Boga. Nie ze swoich wątpliwości, ale z tego, co powoduje rozdźwięk z Panem naszym.

[pd24]

Problem w tym, że ja nie potrafię odróżnić grzechów ciężkich i lekkich

[Praktyk]

Może wprowadź sobie taki filtr... ja tak czasem sobie myślę podobnie:
Czy to coś co uważam za grzech jest czymś takim co obawiam się powiedzieć ludziom? Czy obawiam się wyjścia prawdy o tym czymś na jaw? Czy obawiam się konsekwencji tego czegoś? Jakiejś kary ?

Jeśli nie, to nie grzech, bo nie zaburza twojej więzi z innymi ( w tym z Bogiem) .

Jeśli tak, jeśli boisz się prawdy, to grzech. Do spowiedzi.

I pamiętaj Jezus jest więcej miłością niż sprawiedliwością.

[pd24]

Moje sumienie jest do tego stopnia zaburzone, że kiedyś chciałam się spowiadać z tego ze dałam buziaka psu. Oczywiście podeszłam do tego z dystansem i nie spowiadałam się z tego, bo aż wstyd się przyznawać do takich głupot.

Tak, z wielu rzeczy się wstydzę spowiadać, ponieważ wstydzę się tych ich, ale nie z powodu wagi tego grzechu tylko jego błachliwości.

[Praktyk]

A w jaki sposób w twoich myślach buziak psu mógłby być grzechem? Jak te myśli wyglądają?

[Andej]

Tak, z wielu rzeczy się wstydzę spowiadać, ponieważ wstydzę się tych ich, ale nie z powodu wagi tego grzechu tylko jego błachliwości.

W tym widzę wielkie zagrożenie. Właśnie w tego, czego się wstydzi należy się spowiadać. Wstyd jest owocem sumienia. To sumienie zwraca w ten sposób uwagę na to, co jest niestosowne, niewłaściwe.
Zadziwiające jest to, że można się wstydzić z błahości grzechu. Grzech, mały czy duży, jest obrażaniem Boga. Trzeba się wstydzić obrażania Boga. A nie tego, że błahym grzechem tylko troszeczkę Go obraziliśmy. I odwrotnie rozumując wynikałoby, że z grzechu ciężkiego można się z dumą wyspowiadać? Kuriozum.

Grzech jest grzechem. Zatajanie grzechów, jest grzechem ciężkim. Niezależnie od tego, czy zataja się z powodu wstydu, błahości czy innych względów.

Erotyczne całowanie psa uważam za grzech. Cmoknięcie z radości jest czymś pięknym (choć nie wiem, czy zdrowym).

[pd24]

Oczywiście ze to nie było erotyczne. Cierpię na nerwicę i zaraz mi przyszły myśli ze jestem zoofilem. Przyprawia mnie to już o łzy. Tak się z tym męczę.

[Marek_Piotrowski]

Potrzebujesz mądrego stałego spowiednika. I chyba taką radę możesz wynieść stąd.

[Praktyk]

Oczywiście ze to nie było erotyczne. Cierpię na nerwicę i zaraz mi przyszły myśli ze jestem zoofilem. Przyprawia mnie to już o łzy. Tak się z tym męczę.

Jeśli ty wiesz, że cmok był bez podtekstów, to Bóg też wie. Myślisz, że nie wie i musisz się na wszelki wypadek wyspowiadać?

[pd24]

Oczywiście ze to nie było erotyczne. Cierpię na nerwicę i zaraz mi przyszły myśli ze jestem zoofilem. Przyprawia mnie to już o łzy. Tak się z tym męczę.

Jeśli ty wiesz, że cmok był bez podtekstów, to Bóg też wie. Myślisz, że nie wie i musisz się na wszelki wypadek wyspowiadać?

No mniej więcej tak to u mnie wyglada. Choroba podpowiada mi takie irracjonalne myśli, ze najchętniej spowiadalabym się z każdej czynności ze wszystkimi dokładnymi szczegółami. Do Komunii zawsze chodzę z lękiem, ze może jednak popełniłam grzech ciężki.