Modlitwa, kiedy nie ma modlitwy

[Ilona89]

Mam takie pytanie- czy Waszym zdaniem, im trudniej przychodzi człowiekowi modlitwa, im więcej go kosztuje wysiłku, tym bliższa Bogu?

Dodano po 2 minutach 21 sekundach:
Dziś zastanawiam się znowu, czy warto się modlić, i jaki może mieć sens taka walka duchowa by wypowiedzieć choć jedno zdanie do Boga? I stąd moje powyższe pytanie/wątpliwość...

[Zebra]

Myślę, że tak ale trzeba to rozumieć w taki sposób - nie sam fakt tego, że jest Ci trudno i poprzez to jest lepiej; Tylko, że nie podawanie się w modlitwie jest miłe Bogu.

[Marek_Piotrowski]

Mam takie pytanie- czy Waszym zdaniem, im trudniej przychodzi człowiekowi modlitwa, im więcej go kosztuje wysiłku, tym bliższa Bogu?

Dodano po 2 minutach 21 sekundach:
Dziś zastanawiam się znowu, czy warto się modlić, i jaki może mieć sens taka walka duchowa by wypowiedzieć choć jedno zdanie do Boga? I stąd moje powyższe pytanie/wątpliwość...

Wielcy mistycy pisali, że w takim stanie modlitwa jest znacznie ważniejsza i wiecej znaczy w oczach Bożych.

[Andej]

Sądzę, że wartość modlitwy jest proporcjonalna do naszego zaangażowania się w nią. A przełamywanie oporów jest dodatkowym wysiłkiem. Jest też świadectwem naszej woli. Naszego wyboru

[Ilona89]

@Andej , daje do myślenia...

[Claudiax]

Ilekroć mam duchowego dola, kompletną pustkę to za dzień, dwa, tydzień nagle ogarnia mnie znów fala miłości do Boga, nagle daje rade iść do Kościoła, do spowiedzi i beczę jak dziecko wtedy ale to jest w tym najpiękniejsze
A co do modlitwy to wieczorem dziękuję Bogu za cały dzień.. Za wszystko taka moja rozmowa z Bogiem

[Zebra]

Ilekroć mam duchowego dola, kompletną pustkę to za dzień, dwa, tydzień nagle ogarnia mnie znów fala miłości do Boga, nagle daje rade iść do Kościoła, do spowiedzi i beczę jak dziecko wtedy ale to jest w tym najpiękniejsze
A co do modlitwy to wieczorem dziękuję Bogu za cały dzień.. Za wszystko taka moja rozmowa z Bogiem

Też mi się tak zdarza. Zwłaszcza jak nachodzą mnie natrętne myśli to tak jakby świat się zatrzymał i tylko liczy się moje myślenie. Staram się pamiętać o Bogu ale modlitwa jest słaba i marna.
A potem przychodzi uspokojenie. Chciałabym oddawać to "cierpienie" Bogu ale czy to na pewno jest cierpienie?

[Claudiax]

Ilekroć mam duchowego dola, kompletną pustkę to za dzień, dwa, tydzień nagle ogarnia mnie znów fala miłości do Boga, nagle daje rade iść do Kościoła, do spowiedzi i beczę jak dziecko wtedy ale to jest w tym najpiękniejsze
A co do modlitwy to wieczorem dziękuję Bogu za cały dzień.. Za wszystko taka moja rozmowa z Bogiem

Też mi się tak zdarza. Zwłaszcza jak nachodzą mnie natrętne myśli to tak jakby świat się zatrzymał i tylko liczy się moje myślenie. Staram się pamiętać o Bogu ale modlitwa jest słaba i marna.
A potem przychodzi uspokojenie. Chciałabym oddawać to "cierpienie" Bogu ale czy to na pewno jest cierpienie?

Według mnie tak. Cierpienie psychiczne.


Polecam na co dzień tę modlitwę Ojca Świętego Piusa XII:

O Matko łaskawa i dobra, której Serce przeniknął miecz boleści (Łk2,35), oto my (ja) biedni i chorzy, stajemy wraz z Tobą na Kalwarii obok Jezusa. Powołani do wzniosłej łaski cierpienia, pragniemy dopełnić w nas tego, czego nie dostaje cierpieniom Chrystusa, za Ciało Jego, którym jest Kościół (Kol.1,24). Poświęcamy Tobie nas samych i nasze cierpienia, żebyś nas położyła na ołtarzu krzyża Twego Boskiego Syna, jako pokorne ofiary przebłagalne za zbawienie nasze i naszych braci.
Przyjmij, Matko Bolesna, to nasze poświęcenie i ofiarowanie,; wzmocnij w naszych sercach wielką nadzieję, abyśmy jak teraz uczestniczymy w cierpieniach Jezusa, tak mogli kiedyś z Nim razem być w radości życia wiecznego. Amen