Co Wam daje modlitwa

[Zły_Człowiek]

jeśli nieraz wylewam Mu także zarzuty ze za malo mi pomaga i nie daję juz rady żyć... czy to ciągle nadal jest modlitwa?

Modlitwa to rozmowa z Bogiem.
W takiej szczerej rozmowie z największym Przyjacielem omawia się różne sprawy, także trudne.

Dopóki nie zapomnisz, że "Bądź Wola Twoja" nie oznacza "Bądź wola moja" - to myślę, że nie uchybiasz celowi ogólnemu modlitwy, o jakim pisze sądzony.

Modlitwa miewa różne cele.
Moim zdaniem najważniejszym jest rozeznanie woli bożej.

[Efezjan]

jeśli nieraz wylewam Mu także zarzuty ze za malo mi pomaga i nie daję juz rady żyć... czy to ciągle nadal jest modlitwa?

A co jest takiego trudnego, że nie dajesz rady żyć? Może się to da rozwiązać bez modlitwy?

Czyżbyś miał jakieś gotowe rozwiązanie? Dość to obcesowo zabrzmiało, przyznam sie smętnie.
Jednak jak ktoś szczerze pisze ze ma ogromnie ciężko, to bym darował sobie tego typu teksty.
Ale to ja, ty pewnie jesteś mądrzejszy.
I takie cos mnie odstręcza od szczerych wynurzeń na forumkach.
Tyle w temacie z mojej strony.

Wiesz... napisanie jest ciężko, nie dam rady żyć nie rozwiązuje żadnego problemu.
Żeby problem rozwiązać należałoby znaleźć odpowiedź na to pytanie.
A czy nie pytając, nie analizując, można tę odpowiedź znaleźć? Trochę to przypomina Małego Księcia, gdy spotkał pijaka.
Może mógłbym tu jakoś pomóc. Zawsze łatwiej we dwóch czy we dwoje. Nieś pięćdziesięciokilogramowy worek sam, a nieś go we dwóch/dwoje. Różnica? I to oczywista!
Rozwiązanie zależy od tego, jaki to problem, Czarny.

[abigail]

ale ja tylko pytalam czy to nadal jest modlitwa... nie oczekuję pomocy w moich problemach

[sądzony]

ale ja tylko pytalam czy to nadal jest modlitwa... nie oczekuję pomocy w moich problemach

W każdym ruchu pierwej szukaj modlitwy
aniżeli bluźnierstwa.

[TOMVAD 45]

jeśli nieraz wylewam Mu także zarzuty ze za malo mi pomaga i nie daję juz rady żyć... czy to ciągle nadal jest modlitwa?

A czy dziecko nie żali się ojcu że np za mało spędza z dzieckiem czasu? że za mało np czyta dziecku książki, wychodzi na spacer lub wylewa inne żale? To jest dialog dziecka z ojcem.

To nadal będzie modlitwa gdyż dalej jest to dialog z Bogiem. Jest jednak przy modlitwie taka kwestia którą trzeba brać pod uwagę i o niej też była mowa w określeniu " Bądź wola moja" : Bóg to nie wróżka od spełniania życzeń. Nasze życzenia nie zawsze są zgodne z wolą Boga. Poza tym często nie zauważamy że Bóg działa,że nam pomaga,nie potrafimy odczytywać Jego działania i może dlatego czujemy jakiś żal, smutek bo wydaje nam się że Bóg nas opuścił.Tak nie jest. Ale chce też aby człowiek zrobił coś dobrego dla Boga, z miłości do Niego a nie z jakiegoś obowiązku. Bóg chce naszej miłości ale z wolności a nie jako jacyś niewolnicy wiary.

[Czarny]

ale ja tylko pytalam czy to nadal jest modlitwa... nie oczekuję pomocy w moich problemach

Tak jest to modlitwa. Odpowiadam nie tylko na podstawie mojej intuicji, przemyśleń, choc to tez. Po prostu wiele razy o tym rozmawiałem na spowiedzi. Bo mnie tez to tyczy.
Zawsze dostawałem odpowiedź że jest to modlitwa, mimo że się żale i narzekam.

[bei]

Obecnie daje mi niewiele bo i niewiele się modlę. Mam kryzys.
W przeszłości były takie przypadki, że bardzo mi pomogła. Ok 10 lat temu przechodziłam epizod depresyjny połączony z nerwica. Moje życie wyglądało na tyle źle, że głównie leżałam w łóżku mówiąc Bogu żeby albo coś zmienił albo niech pozwoli mi umrzeć. Zmienił. Nie wyzdrowiałam do końca, ale udało się ogarnąć życie na tyle, że później terapeutka dziwiła się pomimo takiego stanu osiągnelam wtedy pewne rzeczy (matura, studia). Biorąc pod uwagę, że leczenie zaczęłam 4 lata później będąc już w lepszej kondycji przypisuje to Bogu.
Druga sytuacja która zawsze będę kojarzyła z działaniem Boga miała miejsce jakieś 5 lat temu. Zostawił mnie pierwszy chłopak. Cały dzień płakałam, nie mogłam przestać. Poczułam potrzebę pójścia do spowiedzi, miałam takie poczucie, że Bóg mi pomoże. Po spowiedzi przestałam płakać, wszystko stało się prostsze.

[Magnolia]

Tak wiele Bóg dobra Ci uczynił, towarzyszy w trudnościach, a Ty nie czujesz potrzeby Mu za to codziennie dziękować?

[TOMVAD 45]

Obecnie daje mi niewiele bo i niewiele się modlę. Mam kryzys.
W przeszłości były takie przypadki, że bardzo mi pomogła. Ok 10 lat temu przechodziłam epizod depresyjny połączony z nerwica. Moje życie wyglądało na tyle źle, że głównie leżałam w łóżku mówiąc Bogu żeby albo coś zmienił albo niech pozwoli mi umrzeć. Zmienił. Nie wyzdrowiałam do końca, ale udało się ogarnąć życie na tyle, że później terapeutka dziwiła się pomimo takiego stanu osiągnelam wtedy pewne rzeczy (matura, studia). Biorąc pod uwagę, że leczenie zaczęłam 4 lata później będąc już w lepszej kondycji przypisuje to Bogu.
Druga sytuacja która zawsze będę kojarzyła z działaniem Boga miała miejsce jakieś 5 lat temu. Zostawił mnie pierwszy chłopak. Cały dzień płakałam, nie mogłam przestać. Poczułam potrzebę pójścia do spowiedzi, miałam takie poczucie, że Bóg mi pomoże. Po spowiedzi przestałam płakać, wszystko stało się prostsze.

Bei,kryzysy się zdarzają,nawet święci je mieli, ważne jest to byś zbyt długo w nim nie trwała. Postaraj się wrócić do modlitwy,tym bardziej że wiesz o tym że modlitwa wiele pomaga. Pamiętaj że zły (szatan) może wykorzystać twój kryzys by ciebie odwieść od Boga.On wykorzystuje każdą okazję. Nie pozwól na to. Spróbuj się modlić wbrew kryzysowi aby podtrzymać relację z Bogiem. Choćby krótkimi modlitwami typu "Jezu,ty się tym zajmij" czy "Jezu,pomóż mi wyjść z kryzysu".Resztę pozostaw Jezusowi.To krótkie modlitwy a mogą działać a ty nie zostaniesz sama z kryzysem

[sądzony]

Modlitwa nie jest po to by brać (dostawać), a by Być.
Nie traktujmy jej jako ofiary.
Wydaje mi się, że fakt, iż coś "otrzymałeś" lub "Ci zabrano" nie wynika, z tego czy złożyłeś "ofiarę modlitewną" czy nie.
Modlitwa winna być sposobem istnienia zgodnego z wolą bożą.

Wtedy rozróżnienie dostać/zabrać przestaje istnieć (mieć znaczenie),
a poczyna jawić się Byciem.

Modlitwa winna być ruchem jakim zbliżam chleb do swych ust,
sposobem w jaki patrzę na drzewo,
gestem uczynionym ekspedientce w biedronce gdy płacę za zakupy,
ochotą z jaką pomagam młodszemu koledze w pracy,
pokorą z jaką przyjmuję zruganie od żony za niepozmywane naczynia,
radością, która zarażasz,
miłością karmieniem psa, który regularnie gryzie
spacerem w deszczu,
ciszą i spokojem w chaosie.