Modlić się i zachować spokój – o rozproszeniach

[Magnolia]

Ciszę można znaleźć w sercu Konwalio, wtedy niezależnie od miejsca można się modlić sercem i w myślach i nikomu to nie przeszkadza.
Ale generalnie chodzi o to by badać co sie ma w sercu i o tym opowiadać Bogu. To jest podstawa relacji z Bogiem.

[Konwalia]

Nie rozumiem, co to znaczy cisza w sercu niezależnie od ciszy otoczenia... Nie potrafię się wyciszyć nawet poza modlitwą... Chyba wiem, co jest tego powodem, ale nic się zrobić nie da, bo jeśli nie zewnętrznie, to w myślach wciąż mnie to zajmuje i modlitwa – a także wszystko inne, choćby mnie bardzo interesowało i sprawiało radość – stają się tylko punktami do odhaczenia, zaliczenia, by mieć już wolność. Trudno. Dziękuję, że chcieliście pomóc, ale nie da się.

[Magnolia]

Konwalio, ale czemu się nie da?

Nawet jesli pisze o czymś czego nie doświadczyłaś, to przeciez nie oznacza ze się nie da... bo może to jest łaska o którą trzeba poprosić?

Polegaj na Bogu, że da Ci takie łaski potrzebne do modlitwy i relacji z Nim jakich sam pragnie.

Czy po tym jak przyjmujesz komunię, czyli najintymniejsza chwila spotkania z Bogiem, otwierasz przed Nim serce? Co tam w tamtej chwili jest? Nie powinno być nic sztywnego i z góry ustalonego, to powinny być poruszenia serca - głos serca.

Mnie wtedy przepełnia wdzięczność i miłość do Boga, więc Mu o tym mówię. Adoruję Go i wywyższam ponad wszystko, prosze by stanął na pierwszym miejscu w moim życiu i wszystko inne ustawił jak chce - a ja przyjmuje wszystko co mi daje w tej chwili.

Mniej więcej chodzi o taką pokorę w sercu by przyjmować wolę Bożą, nie tylko wtedy ale na każdej modlitwie.
I kiedy mamy taką pokorę to w sercu panuje cisza, pokój, zaufanie.

[Konwalia]

Czy po tym jak przyjmujesz komunię, czyli najintymniejsza chwila spotkania z Bogiem, otwierasz przed Nim serce? Co tam w tamtej chwili jest? Nie powinno być nic sztywnego i z góry ustalonego, to powinny być poruszenia serca - głos serca.

Zwykle w tamtej chwili myślę o tym, w czyjej intencji przyjmuję Komunię Świętą, a jeśli jest to odpust, to muszę oczywiście pamiętać o tym, żeby jeszcze tego samego dnia odmówić modlitwy w intencjach Ojca Świętego, by spełnić warunki odpustu. Nie wiem dokładnie, jakie modlitwy, więc na wszelki wypadek mówię kilka.

Tyle dusz potrzebuje odpustu, a ja mam okazję sprawić, że go otrzymają, jak więc mogę tego nie zrobić?

Przed modlitwami odpustowymi, a po Komunii, muszę odmówić modlitwy takie z książeczki, np. Anima Christi, bo robię tak mniej więcej od dzieciństwa, a poza tym obawiam się, że jeśli nie odmówię ich, Pan Bóg uzna moje modlitwy za niestaranne.

I zanim zapytasz, dlaczego jest tyle „boję się” i „muszę”, a tak mało spontaniczności (bo sama to widzę), to odpowiem, że dlatego, iż chcę dążyć do świętości, a np. św. Faustyna też odmawiała modlitwy formułkami (choć nie tylko) i też uzyskiwała odpusty. One są w skarbcu Kościoła, więc staram się z nich czerpać.

Czasem coś spontanicznie powiem, ale ogólnie staram się nie wyprowadzać się z tego ustalonego rytmu, muszę zrobić to, co należy, bo święci tak robili, a nie postępowali niedbale, że sobie coś tam powiedzieli i koniec.

Nie umiem znaleźć balansu. Chcę się modlić, a nie dość, że mam problemy z koncentracją w ogóle, to jeszcze z samą modlitwą, ale staram się brać przykład ze świętych.

[Betka]

[quote=Konwalia post_Chyba wiem, co jest tego powodem, ale nic się zrobić nie da, bo jeśli nie zewnętrznie, to w myślach wciąż mnie to zajmuje ...
[/quote]
Wiesz co nie daje Ci oderwać się od siebie nawet na chwilę .
Czy nie jesteśmy tu ,żeby sie wspierać?
Pozwól sobie pomóc.
Biorę to do serca i modlitwy.

[Konwalia]

Wiesz co nie daje Ci oderwać się od siebie nawet na chwilę .
Czy nie jesteśmy tu ,żeby sie wspierać?
Pozwól sobie pomóc.
Biorę to do serca i modlitwy.

Nie chcę o tym pisać, kto wie, ten wie, za modlitwę szczerze dziękuję. Ale pomijając to, modlitwa powinna dawać mi wytchnienie, a tak nie jest.

[Magnolia]

Modlitwa powinna być relacją z Bogiem. Wszystko inne „powinna” odrzuć. I skup się na razie na tym.

W kwestii modlitw w intencjach Ojca świetego. Nie chodzi by modlić się za Ojca św. Ale w tych samych intencjach co On. To jest publikowane na jakiejś watykańskiej stronie ale nie trzeba sprawdzać. Wystarczy że powiesz w modlitwie że modlisz się wraz z Ojcem św w tych samych intencjach co On.

Kochana Konwalio. A gdzie słowa miłości do Jezusa zaraz po jego przyjęciu?

Przykladasz wiele wysiłku by coś było staranne i doskonale. A to nie o to chodzi.
Zauważ że faryzeusze wypełniali wszystkie kilka set przepisów i zasad życia religijnego. A jednak nie mieli Boga w sercu. Jednak nie przyjmowali Prawdy do serca. W rezultacie czego ukrzyżowali Jezusa, zamiast posłuchać co Jezus mówi i jak zmienia rzeczywistość do której przyszedł i ludzi do których przyszedł.

Zawsze gdy będziesz polegać na sobie i swojej zdolności do czegoś to polegniesz i będziesz rozczarowana.
A tu trzeba gdzieś indziej położyć akcent w modlitwie. Na miłości do Boga i oddawać mu swoje serce. Bo tego On oczekuje. Tego dotyczy pierwsze przykazanie.

[Konwalia]

W kwestii modlitw w intencjach Ojca świetego. Nie chodzi by modlić się za Ojca św. Ale w tych samych intencjach co On. To jest publikowane na jakiejś watykańskiej stronie ale nie trzeba sprawdzać. Wystarczy że powiesz w modlitwie że modlisz się wraz z Ojcem św w tych samych intencjach co On.

Wiem i tak robię, tylko nie wiem, co oprócz „Pod Twoją obronę” odmawiać, bo spotkałam się z różnymi informacjami.

Przykladasz wiele wysiłku by coś było staranne i doskonale. A to nie o to chodzi.

Mam problem ze skrupułami, może z tego to wynika.

Pamiętasz, jaką walkę prowadziła św. Faustyna? Jak czasem było jej trudno z modlitwą? Może ja też mam się tak męczyć, to będzie wtedy znaczyło, że jestem na dobrej drodze do świętości? Ostatnio usłyszałam, że tylko mi się tak wydaje, że się coś sypie, a tak naprawdę to po prostu zły duch tak działa, bo chcę stać w prawdzie. Skoro powiedziała mi to osoba konsekrowana, która mnie czasem widuje, to może tak jest?

Ja ogólnie nie jestem zdolna do spontaniczności, zawsze muszę mieć wszystko poukładane, zaliczone i dopiero kiedy wszystko zrobię, czuję się wolna i spokojna.

[Andej]

Każda modlitwa jest dobra. A najwspanialszą jest Ojcze nasz. Tak bogata w treść. Wciąż przynosząca nowe przemyślenia.

Może też być modlitwa własna. Nie opracowane przez kogoś teksty, ale własna rozmowa z Bogiem.

[Magnolia]

Mam nadzieję że Konwalia jeszcze zagląda do swoich wątków:

[sądzony]

Gdy zachowasz spokój, już się modlisz.

[Andej]

Nie ma takiej implikacji.
Spokój jest, zwykle, warunkiem koniecznym dobrej modlitwy. Ale nie jest dostatecznym.

[sądzony]

Dla kogo?

[Jednax]

Czesto nie moge sie skupić. Klepie. Jako pokute dosteł raz, Pod Twoją obrone - ale ze zrozumieniem. Z mysleniem. Mówiłem. Chyba z 10 razy, bo ciagle myśli uciekały. W ciszy. Spokoju. Potem na głos. Czy tylko ja tak mam?

Codzienna modlitwa też. Powtarzam po kilka razy. Rzadko udaje się. Lepiej wychodzą własnymi myślami. Rozważania. Ale też nieraz myśl ucieka.

[abigail]

nie tylko ty tak masz o 20.30 zaczynam mówić dziesiatek i wyglada to tak:
zdrowas mario... czy ja na pewno wylaczylam czajnik, zaraz sie spali... po powrocie z kuchni... zdrowaś mario... o, zobacze czy pranie wyschło, taki upal... [kontynuuje na balkonie]... łaskis pełna... o sąsiadka z psem, ciekawe ze nie na smyczy... jeszcze kogo ugryzie... łaskis pełna... kwiaty trzeba podlac, ale to potem... zdrowas mario łaskis pełna.... etc etc