Komunia św. i inne sakramenty przyjmowane duchowo

[Andej]

Przyjmowanie sakramentów duchowo. Jakie to trudne. Rewolucja. Przynajmniej dla mnie.
Bardzo dawno nie byłem tak chory, aby nie móc uczestniczyć we mszy świętej. Chyba w młodości słuchałem mszy św. w radiu. Ale, właśnie, słuchałem. A nie uczestniczyłem. Nie przyjmowałem duchowo komunii świętej. Zaraz zacznie się msza. Czy uda mi się przystąpić do duchowej komunii świętej? Czy tylko wysłucham, czy będę uczestniczyć. Zaraz zacznie się egzamin. Jeszcze sie odezwę po mszy świętej. Zobaczę jak ją przeżyję. Czy tak, jakbym był w kościele. Bo jestem w kościele. I w Kościele. Wraz z innymi osobami będę uczestniczył we mszy św. A w każdym razie, chcę uczestniczyć, a nie oglądać czy wysłuchiwać. Wydaje mi się to być czymś znacznie trudniejszym od fizycznego uczestnictwa. To wyzwanie. I mam nadzieję, nauczy mnie to lepszego uczestnictwa w eucharystii.

[Andej]

No i uczestniczyłem. Trochę żal, że przed kompem, a nie w świątyni. Ale, gdybym poszedł, to w domu byłoby wiele jazgotu. Poza tym, zacząłem się bać. Bać, odejścia, gdy kłopot z bezpośrednim kontaktem z kapłanem. Bać pozostałości po chorobie. Tego dożywotniego niedomagania w jeszcze większym stopniu niż teraz. Gdy w człowieku nikną siły witalne, modyfikuje swoje spojrzenie na świat.

Jeśli chodzi przeżywanie (na czym polega przeżywanie liturgii? to tak samo jak miłości?!) liturgii, to nie zauważyłem różnicy. W kościele łatwiej poczuć wspólnotę. W samotności z kompem, trudniej. Nie wiem, czy udało mi sie przyjąć duchowo Jezusa. Starałem się. Ale nie wiem.
Jak jeleń, podświadomie, oczekiwałam wzlotu. Jakiegoś uczucia. Zaspokojenia pragnienia. Nic z tego. Pragnąłem. To tak. O tym wiem. Czuję. Jestem świadomy. (Nie wiem, jak określić ten stan.) Dlatego nazwałbym to komunią pragnienia. Komunią czyli wspólnota, zjednoczenie. Czy pragnienie jest wystarczające do zjednoczenia? Czy tę wspólnotę trzeba czuć, aby wiedzieć, że ona jest? Że nastąpiła?

[miłośniczka Faustyny]

Andej, ja też tęsknię za Panem Jezusem w realnej Komunii. Ale skutki Komunii duchowej są takie same, jak tej prawdziwej, zwłaszcza w sytuacji obecnej, gdy wychodzenie z domu nie jest wskazane.
Oczywiście, że udało Ci się przyjąć Komunię duchowo. Wystarcza łaska uświęcająca. Bo czy dla Boga są jakieś ograniczenia? On się nie zraża słabością Twego pragnienia, dla Niego to nie jest przeszkoda, by łączyć się z Tobą. Pan Jezus zna naszą słabość i mimo niej, pragnie przychodzić do naszych serc, żeby dać nam życie. A niedoskonałość Twego pragnienia sprawia, że Bóg obsypuje Cię piękniejszymi łaskami, by w Komunii duchowej dać Ci wiarę, byś kochał coraz goręcej.
Pozdrawiam Cię serdecznie.

[Andej]

Wydaje mi się, że to doświadczenie prowadzi do pognębienia relacji z Bogiem. Jakby na przekór trudnościom. Wymusza lepsze zrozumienie. Wymusza lepsze skupienie. Może dlatego, że będąc w domu, tak łatwo się oderwać. Pod pewnymi względami wydaje mi się, że to przełamanie rutyny, zostawi trwały i dobry ślad.
Ale jeszcze wiele brakuje. Sądzę, że to początek nowej drogi duchowej.

Jednak wciąż czuję niepokój. Niedosyt.

[Magnolia]

[Andej]

Dzięki za filmiki. Wydaje mi się, że nigdy za wiele na ten temat. Dla większości z nas zupełnie nowy.
Dorzucę jeszcze kilka uwag wyciągniętych z Aleteii (całość: https://pl.aleteia.org/2019/02/01/komun ... h-praktyk/)


Komunia duchowa. Święci zalecali ją jako najpożyteczniejszą z duchowych praktyk

Wielu świętych praktykowało ją i zalecało jako najpożyteczniejszą z duchowych praktyk. Przypominali o niej Jan Paweł II i Benedykt XVI. Czym jest? Na czym polega? Co daje? Jak i kiedy ją stosować? Wyjaśniamy poniżej.

Co oznacza „komunia”?
Przystępując do niej jednoczymy się z Jezusem.

Co to jest komunia duchowa?
Komunia duchowa to akt duchowy, modlitewny, którego celem jest osiągnięcie takiego zjednoczenia z Jezusem, jakie daje nam przyjmowanie Go w sakramencie Jego Ciała i Krwi, ale poza przestrzenią sakramentalną.

Jak przyjmuje się komunię duchową?
Zasadniczo komunia duchowa polega na wzbudzeniu w swoim sercu gorącego pragnienia zjednoczenia z Jezusem tak i z takimi samymi skutkami, jak to się dzieje wówczas, gdy przyjmujemy Eucharystię.
Nie chodzi tu jednak tyle o wygenerowanie w sobie jakichś płomiennych uczuć czy emocji, ile o akt rozumu, wiary i woli.
Sam „sposób” przyjęcia komunii duchowej może być bardzo prosty i mieć formę krótkiej modlitwy czy wręcz aktu strzelistego. Na przykład: „Wierzę, Jezu, że jesteś rzeczywiście obecny w Eucharystii. Kocham Cię! Żałuję za grzechy, którymi Cię obraziłem. Przyjdź do mojego serca, oddaję Ci się cały! Nie pozwól mi nigdy odłączyć się od Ciebie!” – albo i jeszcze krócej.

Warunki przyjmowania komunii duchowej?
Jeśli trwam w grzechu ciężkim (tzn. nie jestem w stanie łaski uświęcającej), to samo to uniemożliwia mi zjednoczenie się z Bogiem czy to przez Komunię sakramentalną, czy przez jakikolwiek inny akt.

[Andej]

Wprawdzie niniejszy wątek jest w rzeczywistości monologiem, gdyż nikogo nie interesują sakramenty przyjmowane duchowo, to jednak go pociągnę. I nieco rozszerzę.

Spowiedź przez telefon
Księża jednoznacznie wypowiadają się przeciw. Nie rozumiem dlaczego. Przeczytałem trzy artykuły. Właściwie dwa i jakiś blog.
Zgadzam się z tezami autora blogu: http://blog.wiara.pl/Boga_znajdowanie/2 ... lefoniczna
Nie zgadzam się z księdzem z Gościa Niedzielnego: https://lublin.gosc.pl/doc/6227144.Spow ... mian-Dorot
Podzielam rozumowanie jezuity z Opoki: https://opoka.org.pl/biblioteka/T/TA/TA ... etowa.html

Jestem zdania, że w dobie zagrożenie koronawirusem powinna być dopuszczona spowiedź telefoniczna, via internet lub inne urządzenia elektroniczne. Gdy w kościele maks. 5 osób, a=uważam za konieczne dopuszczenie zdalnych form spowiedzi. Forma nie może zaprzeczać treści. Prawo Kanoniczne nigdzie nie reguluje tych kwestii w taki sposób, aby dało się uzasadnić odmowę spowiedzi zdalnej.

Jedźmy, nikt nie woła ... Adam Mickiewicz

[Marek_Piotrowski]

Jak sądzę, powody są podobne jak z uczestnictwem we Mszy Św przez media.
Choć tu miałbym znacznie więcej wątpliwości - byc może to kwestia czasu. Argument z dopuszczenia spowiedzi przez tłumacza jest bardzo silny.
Inna rzecz, że to mogłoby doprowadzić do licznych patologii (żartów, podsłuchu, kolejnych kroków w stylu "prosze wyznać grzechy, oddzwonię z rozgrzeszeniem", spowiedzi mailowej itd). No, ale patologie nie należą do istoty rzeczy.

[Andej]

Wydaje mi się, że jedność czasu jest warunkiem niezbędnym.