Czystość w narzeczeństwie - jej brak

[Marek_Piotrowski]

Skoro Bóg nas kocha totalnie nie może nam nie przebaczyć.

Proponuję przenieść tę dyskusję do innego wątku, bo ważna.

[Repart]

PROBLEM 1: czy autor jest winny, grzeszny, etc - oczywiście, że nie, skoro żałował, wyspowiadał się itd. Bóg mu to z pewnością zapomniał i w ogóle rozpatrywanie tego w takich kategoriach nie ma sensu.

Dokładnie. Zrobił to, co zrobił i już tego nie cofnie. Wyznał grzech, grzechu nie ma. Z winą to już w ogóle nie ma dyskusji - osądzi Go Bóg. Tylko jest jeszcze jedno "ale". Ktoś wcześniej pisał o konsekwencjach. O nich nie należy zapominać. Jeżeli autor będzie widział, że konsekwencje Jego grzechu powodują więcej szkód niż pożytku, to trzeba podjąć męską decyzję. Miłość dojrzewa długo.

PROBLEM 2: zestaw wartości dziewczyny. Może dla niej to jest naprawdę ważne, by była obopólna czystość przedmałżeńska. Każdy człowiek ma swój zestaw oczekiwań, wyobrażeń. Oczywiście, że wszystko jest mniej lub bardziej elastyczne, pytanie jest na ile ona kocha autora, a na ile ważne i nieprzekraczalne są dla niej pewne wartości. Czy będzie w stanie z nich zrezygnować dla autora i ich miłości I CO NAJWAŻNIEJSZE, NIE MIEĆ O TO ŻALU. Jeśli obie te wartości są dla niej na zbliżonym poziomie ważności, to nic dziwnego, że dziewczyna ma rozterki... I nie wróży to dobrze dla związku. Później mogą być frustracje, ukryte żale, że zrezygnowała z tak ważnego dla niej priorytetu życiowego, a nawet mogą się pojawiać silne ryzyka zdrady małżeńskiej z powodu chęci zrekompensowania sobie nierównego poziomu "doświadczeń" seksualnych.

Też się zgadzam. Jeżeli naprawdę kocha autora i chce z nim być, to MUSI pogodzić się z tym co zrobił. Nie ma miłości bez przebaczenia. Jeżeli zdecyduje się na pozostanie i dalszy ślub, to swoje rozterki musi zostawić za sobą. Ma na nie czas teraz, podejmując decyzję o wspólnym życiu ślubuje przed Bogiem, że będzie kochać swojego męża na dobre i na złe.

[Lunka]

@Dariusz344 długo nie jesteście już razem?
Mogę zapytać czy macie jakiś kontakt? Na pewno rozstanie było bardzo trudne...

[lambda]

@Dariusz344 długo nie jesteście już razem?
Mogę zapytać czy macie jakiś kontakt? Na pewno rozstanie było bardzo trudne...

Czasem Bóg daje siłę do przeżycia takich sytuacji. Bez Boga zamkniesz się w sobie zły na świat i ludzi, będziesz uciekac, a z Bogiem wyjdziesz z tego obronną ręką i będziesz żyć dalej bez większych problemow.

[Dariusz344]

@Dariusz344 długo nie jesteście już razem?
Mogę zapytać czy macie jakiś kontakt? Na pewno rozstanie było bardzo trudne...

Dwa lata odkąd straciłem miłość swojego życia. Zyskałem zaś miłość do Boga i nawrócenie, także muszę przyznać, że Bóg mimo cierpienia potrafi wynagradzać.

[Marek_Piotrowski]

Ale po co przenosic jesli rozumienie tego jest potrzebne w tym konkretnym watku, tu i teraz?
Czyzby w innym watku czy temacie mialo by to inne znaczenie?
Mysle ze dosc juz tego rpzbijania tematow na fragmenty tylko po to by wyeksponowac swoje teorie pod pozorem pomagania innym, a w rzeczywistosci pomagania samemu sobie i robienia zamieszania w tematach forum.
jesli nie masz zamiaru powtarzania wyjasnien tysiace razy w roznych tematach to nie powinienes zajmowac sie ewangelizacja.

Może dlatego, że tu usiłujemy pomóc komuś, kto ma realny problem i cierpi, i teoretyzowanie na tematy poboczne jest po prostu nie na miejscu?
Poza tym porządkowanie nie jest "robieniem zamieszania". Rozmowa o wszystkim i o niczym do niczego nie prowadzi.

[potrzebujepomocy]

@Dariusz344 długo nie jesteście już razem?
Mogę zapytać czy macie jakiś kontakt? Na pewno rozstanie było bardzo trudne...

Przepraszam to nie do mnie pytanie.

[Lunka]

@Dariusz344 długo nie jesteście już razem?
Mogę zapytać czy macie jakiś kontakt? Na pewno rozstanie było bardzo trudne...

Dwa lata odkąd straciłem miłość swojego życia. Zyskałem zaś miłość do Boga i nawrócenie, także muszę przyznać, że Bóg mimo cierpienia potrafi wynagradzać.

Niech Bóg ma Cię zawsze w swojej opiece
Mam nadzieję, że pokieruje on Cię najlepsza dla Ciebie droga...

[miłośniczka Faustyny]

Posty odbiegające od tematu przeniosłam tutaj: viewtopic.php?f=41&t=12266
Bądźcie bardziej delikatni. Wszyscy popełniamy grzechy. Chcielibyście, żeby Wam ktoś tak ostro wypominał Wasze błędy?

[orzeszku]

PROBLEM 1: czy autor jest winny, grzeszny, etc - oczywiście, że nie, skoro żałował, wyspowiadał się itd. Bóg mu to z pewnością zapomniał i w ogóle rozpatrywanie tego w takich kategoriach nie ma sensu.

.

No a czyściec. Przecież za grzechy trzeba pokutować jeszcze w czyściu.

To swoją drogą, jak również już tu na ziemi ponosimy doczesne skutki grzechu, o czym wcześniej napomknęłam. To nie jest absolutnie tak, że tu jest wyzerowanie absolutne, można sobie grzeszyć, wyspowiadać się i załatwione, to był tylko skrót myślowy mający na celu podkreślenie, że nie mam zamiaru potępiać autora, jak to ktoś na mnie naskoczył.