Dzieci - czy warto być otwartym na życie i czy warto pomagać rodzinom wielodzietnym?

[sądzony]

No i jak sobie już pogadali i każdy obstaje przy swoim. To nie ma wyjścia.

Wyjście jest zawsze. Temat można zawiesić.
Osobiście zakładam możliwość zmiany osoby, relacji.

Genialny pomysł, zdradź męża/żonę i zrób sobie dziecko z kimś innym

Jak widzisz "mądre" słowa można czytać na wiele sposobów

[lambda]

No i jak sobie już pogadali i każdy obstaje przy swoim. To nie ma wyjścia.

Wyjście jest zawsze. Temat można zawiesić.
Osobiście zakładam możliwość zmiany osoby, relacji.

Genialny pomysł, zdradź męża/żonę i zrób sobie dziecko z kimś innym

Jak widzisz "mądre" słowa można czytać na wiele sposobów

Zmiana osoby drugiej nie jest możliwa przez nas.

[sądzony]

No i jak sobie już pogadali i każdy obstaje przy swoim. To nie ma wyjścia.

Wyjście jest zawsze. Temat można zawiesić.
Osobiście zakładam możliwość zmiany osoby, relacji.

Genialny pomysł, zdradź męża/żonę i zrób sobie dziecko z kimś innym

Jak widzisz "mądre" słowa można czytać na wiele sposobów

Zmiana osoby drugiej nie jest możliwa przez nas.

Oczywiście, że jest. Zacząć należy jednak od osoby pierwszej.
Tak naprawdę to nie pracujesz na "osobach", a na relacji/miłości.
Czy stając przed lustrem dziwi Cię Twoje odbicie?

M. Świetlicki pisał:
"(...) Wszystko określają
trzy podstawowe pozycje: mężczyzna na kobiece,
kobieta na mężczyźnie albo to, co teraz
- kobieta i mężczyzna przedzieleni światem."

[lambda]

Wyjście jest zawsze. Temat można zawiesić.
Osobiście zakładam możliwość zmiany osoby, relacji.

Genialny pomysł, zdradź męża/żonę i zrób sobie dziecko z kimś innym

Jak widzisz "mądre" słowa można czytać na wiele sposobów

Zmiana osoby drugiej nie jest możliwa przez nas.

Oczywiście, że jest. Zacząć należy jednak od osoby pierwszej.
Tak naprawdę to nie pracujesz na "osobach", a na relacji/miłości.
Czy stając przed lustrem dziwi Cię Twoje odbicie?

M. Świetlicki pisał:
"(...) Wszystko określają
trzy podstawowe pozycje: mężczyzna na kobiece,
kobieta na mężczyźnie albo to, co teraz
- kobieta i mężczyzna przedzieleni światem."

To tylko teoria.
Czas em trzeba cudu od Boga aby ktoś zobaczył że jego postawa wynika z Egoizmu

[sądzony]

To tylko teoria.
Czas em trzeba cudu od Boga aby ktoś zobaczył że jego postawa wynika z Egoizmu

Zgadzam się. Czasem konieczna jest boża interwencja.
Zwykle jednak (moim zdaniem) Bóg działa przez drugiego człowieka.

Większość naszych postaw wynika z egoizmu.
Czy jestem chrześcijaninem, by "umierać" (tracić) dla innych, czy dlatego (po to), by "żyć" (zyskiwać) dla siebie.

.... wracając do tematu

Ja w związku czasem jestem w stanie zadecydować o "wyjściu poza ego" i poddaniu się temu czego chce żona.
I wcale nie dlatego, by zrzucić z siebie odpowiedzialność.
Proces bywa "bolesny", ale decyzje zwykle są owocne.

U mnie w związku najważniejsza jest rozmowa, wyrażanie swoich niepokoi, pragnień i oczekiwań od relacji.

[lambda]

To tylko teoria.
Czas em trzeba cudu od Boga aby ktoś zobaczył że jego postawa wynika z Egoizmu

Zgadzam się. Czasem konieczna jest boża interwencja.
Zwykle jednak (moim zdaniem) Bóg działa przez drugiego człowieka.

Większość naszych postaw wynika z egoizmu.
Czy jestem chrześcijaninem, by "umierać" (tracić) dla innych, czy dlatego (po to), by "żyć" (zyskiwać) dla siebie.

.... wracając do tematu

Ja w związku czasem jestem w stanie zadecydować o "wyjściu poza ego" i poddaniu się temu czego chce żona.
I wcale nie dlatego, by zrzucić z siebie odpowiedzialność.
Proces bywa "bolesny", ale decyzje zwykle są owocne.

U mnie w związku najważniejsza jest rozmowa, wyrażanie swoich niepokoi, pragnień i oczekiwań od relacji.

To dużo zależy od charakteru człowieka.
Niektórzy mają tak że są tak przekonani o swoje j nieomylności że słowa drugiej osoby są poczytane za bzdury.

[sądzony]

To dużo zależy od charakteru człowieka.
Niektórzy mają tak że są tak przekonani o swoje j nieomylności że słowa drugiej osoby są poczytane za bzdury.

Taka postawa (moim zdaniem) wynika z nieuświadomionej wewnętrznej słabości, lęku, niepewności, braku poczucia bezpieczeństwa, a nawet "pustki".
Jedynie (moim zdaniem) "osadzenie/oparcie" własnego "prawdziwego ja" w/na relacji z Bogiem pozwala na złapanie dystansu do własnego ego czyli "ja fałszywego".

Czy można "zmusić" kogoś do relacji z Bogiem - nie.
Można Ją jedynie (aż) pokazywać własnym przykładem.

Ja w relacji z takimi osobami zwykle milknę. Staram się nie rozmawiać z kimś kto nie słyszy.
Choć z drugiej strony może to ja nie umiem mówić właściwie.

[lambda]

To dużo zależy od charakteru człowieka.
Niektórzy mają tak że są tak przekonani o swoje j nieomylności że słowa drugiej osoby są poczytane za bzdury.

Taka postawa (moim zdaniem) wynika z nieuświadomionej wewnętrznej słabości, lęku, niepewności, braku poczucia bezpieczeństwa, a nawet "pustki".
Jedynie (moim zdaniem) "osadzenie/oparcie" własnego "prawdziwego ja" w/na relacji z Bogiem pozwala na złapanie dystansu do własnego ego czyli "ja fałszywego".

Czy można "zmusić" kogoś do relacji z Bogiem - nie.
Można Ją jedynie (aż) pokazywać własnym przykładem.

Ja w relacji z takimi osobami zwykle milknę. Staram się nie rozmawiać z kimś kto nie słyszy.
Choć z drugiej strony może to ja nie umiem mówić właściwie.

Z własnego doświadczenia widzę że postawa "milczenia" nie działa.
Pozattm sama wiara w Boga nie wystarczy to wszystko jest bardziej skaplikowane.

[sądzony]

Z własnego doświadczenia widzę że postawa "milczenia" nie działa.
Pozattm sama wiara w Boga nie wystarczy to wszystko jest bardziej skaplikowane.

"Milczenie" w bliskiej relacji z pewnością nie pomaga.
Przez prawie całe życie świat "mówił" mi, że gadam głupoty.
Dla mnie była to depresjogenna sytuacja.

Czy sama wiara wystarczy?
Mówią, że "wiara czyni cuda".
Jeśli nie wiara Boga to co?

Zgadza się to wszystko jest bardzo skomplikowane lecz (moim zdaniem) do czasu gdy "doświadczysz" prostoty.
Prawda jest prosta. To my i świat czyni ją nie do przyjęcia trudną, ciężką, a nawet "szaloną".

Bycie z drugim człowiekiem jest umiejętnością bycia nim samym.
Jest wyjściem "nago na mróz, na zbyt cienki lód" jak śpiewa happysad.

Ja generalnie miałem/mam ogromne problemy z ludźmi.
Gdy zacząłem nad sobą pracować problemy zaczęły znikać.

Wiem, że sytuacje w związkach są trudne (mam takich przykładów sporo w rodzinie i znajomych) i wydają się bez wyjścia.
Generalnie jednak z moich obserwacji wynika, że związki te mają niewiele wspólnego z Bogiem.

W związku na pierwszym miejscu jest Bóg, następnie żona, dalej córka i ja. Oczywiście nie zawsze się to udaje. Nie zawsze tak było. I pewnie nie zawsze będzie.