to nie było za mądre. Znowu poczułam się źle jednak tak mnie to zestresowało, że wybiegłam z kościoła i zwymiotowałam. Od tamtego momentu w kościele zawsze czuję się nie swojo, muszę siadać i gdy tylko coś mnie zaboli lub pojawi się jakieś odchylenie od normy czuję duży stres. Z każdą mszą jest coraz lepiej. Ostatnio rozbolał mnie brzuch w pierwszy piątek miesiąca i już nie chciałam ryzykować więc wyszłam po spowiedzi. Mimo tego, że ta msza nie była obowiązkowa, a ja nie czułam się za dobrze miałam przez to wyrzuty sumienia. Może to przez to, że wróciłam do szczerej spowiedzi po długim czasie i pojawiły się u mnie skrupuły.
We wtorek mam próbę generalną, w środę sprzątam kościół a w czwartek mam bierzmowanie. Dodatkowo w poniedziałek wypada mi okres i czuję się źle cały tydzień. Od wakacji przy najmniejszym stresie chce mi się płakać więc jeszcze gorzej. O 19 zaczęła się próba, 20 minut temu wyszłam z kościoła pierwszy raz od tamtych świat to zrobiłam. Rozbolał mnie brzuch, pewnie z powodu stresu i cyklu, wytrzymałabym pewnie gdyby nie to, że zaatakował mnie straszny stres i wyszłam aby nie skończyło się to tak jak za pierwszym razem i żebym znowu się nie zraziła. Niby wiem, że czułam się źle ale ciągle mam wyrzuty, że to zrobiłam, że mogłam poczekać chwilę i się skończyło albo wyjść tylko przed kościół i wrócić. Jeśli teraz będę wracać to pewnie zrobię tylko zamieszanie na sam koniec i nie było chyba nic wielkiego czego bym nie umiała. Jednak dalej mnie to męczy i stresuje chociaż właściwie nic nie zrobiłam. Martwię się, że pojawi się to na samej uroczystości. Właściwie nie wiem jakie pytanie chcę zadać. Może po prostu czy można wyjść np. Na chwilę podczas mszy jeśli się źle poczuję? I wrócić? To w ekstremalnych sytuacjach, ale mnie to stresuje. I jak mam pozbyć się tych wyrzutów?
