Dlaczego młodzież odchodzi z Kościoła?

[orzeszku]

miłość, to jest słowo - kubeł na śmieci pojęciowe. A Osoba Jezusa Chrystusa - to jest ta Miłość przez wielkie M, On nadaje treść temu pojęciu samemu w sobie tak miałkim i nie wiadomo co znaczącym. A więc najwyższy szacunek do Chrystusa i realizacja relacji z Nim jest jedyną i prawdziwą realizacją Miłości.

[Praktyk]

miłość, to jest słowo - kubeł na śmieci pojęciowe. A Osoba Jezusa Chrystusa - to jest ta Miłość przez wielkie M, On nadaje treść temu pojęciu samemu w sobie tak miałkim i nie wiadomo co znaczącym. A więc najwyższy szacunek do Chrystusa i realizacja relacji z Nim jest jedyną i prawdziwą realizacją Miłości.

A jeśli z miłości do Jezusa nie wynika miłość do bliźniego to znak, że wcale nie jest miłością. Często ludzie skupiają się niby na Jezusie, ale nie dostrzegają drugiego człowieka. A tymczasem :

Byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić; byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie

Jezusa trzeba szukać też w drugim człowieku, nie tylko na ołtarzu.

[Marek_Piotrowski]

A jeśli z miłości do Jezusa nie wynika miłość do bliźniego to znak, że wcale nie jest miłością.

To prawda, ale z tego nijak nie wynika, iż jest to istota naszej wiary.

[Repart]

Ja jestem ciekaw, jak dzisiejsza młodzież postrzega miłość. Jeżeli brak wiary jest jednym z powodów odchodzenia z Kościoła, to może jeszcze przed tym jest brak miłości? Albo zniekształcone postrzeganie miłości. Dużo dzisiaj tego zniekształcenia, chociażby poprzez niewłaściwe rozumienie tolerancji i całe to LGBT.

[sądzony]

miłość, to jest słowo - kubeł na śmieci pojęciowe. A Osoba Jezusa Chrystusa - to jest ta Miłość przez wielkie M, On nadaje treść temu pojęciu samemu w sobie tak miałkim i nie wiadomo co znaczącym. A więc najwyższy szacunek do Chrystusa i realizacja relacji z Nim jest jedyną i prawdziwą realizacją Miłości.

Łatwiej napisać Miłość przez wielkie "M" czy uczynić choćby przez małe.

Dodano po 1 minucie 57 sekundach:

Ja jestem ciekaw, jak dzisiejsza młodzież postrzega miłość. Jeżeli brak wiary jest jednym z powodów odchodzenia z Kościoła, to może jeszcze przed tym jest brak miłości? Albo zniekształcone postrzeganie miłości. Dużo dzisiaj tego zniekształcenia, chociażby poprzez niewłaściwe rozumienie tolerancji i całe to LGBT.

Wszyscy mamy deficyt miłości i większość z nas ma o niej patologiczne pojęcie.

[Praktyk]

A jeśli z miłości do Jezusa nie wynika miłość do bliźniego to znak, że wcale nie jest miłością.

To prawda, ale z tego nijak nie wynika, iż jest to istota naszej wiary.

Po-negocjujmy. Może należy rozróżnić istotę wiary od istoty postawy koniecznej do zbawienia.
Istotą wiary faktycznie powinno być wiedzieć, że Jezus jest i zbawia i dalej co z tego wynika.

Istotą postawy koniecznej do zbawienia nie koniecznie to samo.
Czy wiara/wiedza o istnieniu Jezusa doprowadza do zbawienia ? No jest ważne, żeby wiedzieć, że taka opcja istnieje.
Czy można jej nie wybrać wiedząc o niej? - Można.
Co jest potrzebne, żeby ją wybrać ? - Pragnienie tej "opcji". Czym jest pragnienie Jezusa ? - Miłością do Jezusa.

Dlatego myślę jest napisane, że miłość jest największa z trójki "wiara, nadzieja, miłość".

A czy można miłować Jezusa nie miłując innych ? No nie można, bo Jezus jest "głową jednego ciała". Nie można żyć myśląc tylko o swoim własnym zbawieniu i w poważaniu mieć resztę "ciała Kościoła". Zbawienie jest połączeniem z tą resztą tego ciała. Trzeba więc już teraz starać się, by to ciało zbliżało się do siebie. A to się robi okazując miłość już teraz. A nie czekając na śmierć i modląc się o uniknięcie boskiego gniewu.

[Repart]

A czy można miłować Jezusa nie miłując innych ? No nie można, bo Jezus jest "głową jednego ciała". Nie można żyć myśląc tylko o swoim własnym zbawieniu i w poważaniu mieć resztę "ciała Kościoła".

Zgadzam się. Jednak nie należy zapominać, iż Jezus zachęca nas także do miłowania nieprzyjaciół i traktowania ich co najmniej tak dobrze, jak swoich bliskich. To dopiero jest poziom Miłości.

Pokochanie swoich to tak jakby przychodzi samoistnie, natomiast pokochanie wrogów to już nie lada sztuka.

[Praktyk]

A czy można miłować Jezusa nie miłując innych ? No nie można, bo Jezus jest "głową jednego ciała". Nie można żyć myśląc tylko o swoim własnym zbawieniu i w poważaniu mieć resztę "ciała Kościoła".

Zgadzam się. Jednak nie należy zapominać, iż Jezus zachęca nas także do miłowania nieprzyjaciół i traktowania ich co najmniej tak dobrze, jak swoich bliskich. To dopiero jest poziom Miłości.

Pokochanie swoich to tak jakby przychodzi samoistnie, natomiast pokochanie wrogów to już nie lada sztuka.

Pełna zgoda. Nigdy nie wiemy, czy wróg nie jest naszym bratem w Jezusie, który jeszcze o tym nie wie.

Tu sporo o tym było mówione :
viewtopic.php?f=14&t=8626&hilit=a+mi%C5 ... +mia%C5%82
viewtopic.php?f=41&t=8633&hilit=bli%C5%BAni

[Marek_Piotrowski]

Łatwiej napisać Miłość przez wielkie "M" czy uczynić choćby przez małe.

Dlatego właśnie drażni mnie odmienianie tego słowa przez przypadki na forum, i to w każdym szczegółowym temacie.
Zupełnie jak politycy, którzy na każdym kroku mają pełne usta "Polski" albo "Ojczyzny" (Pięknie to opisał Kasprowicz "Rzadko na moich wargach -. Niech dziś to warga ma wyzna..." itd).

@Praktyk
Na tym poziomie ogólności, to można twierdzić wszystko o wszystkim.

[orzeszku]

miłość, to jest słowo - kubeł na śmieci pojęciowe. A Osoba Jezusa Chrystusa - to jest ta Miłość przez wielkie M, On nadaje treść temu pojęciu samemu w sobie tak miałkim i nie wiadomo co znaczącym. A więc najwyższy szacunek do Chrystusa i realizacja relacji z Nim jest jedyną i prawdziwą realizacją Miłości.

A jeśli z miłości do Jezusa nie wynika miłość do bliźniego to znak, że wcale nie jest miłością. Często ludzie skupiają się niby na Jezusie, ale nie dostrzegają drugiego człowieka. A tymczasem :

Byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić; byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie

Jezusa trzeba szukać też w drugim człowieku, nie tylko na ołtarzu.

To jest oczywiste... 20 Jeśliby ktoś mówił: «Miłuję Boga», a brata swego nienawidził, jest kłamcą,
albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi,
nie może miłować Boga, którego nie widzi.
1J 4,20

Realizacja relacji z Chrystusem jest również realizacją miłości w stworzeniach - ale cała miłość do stworzenia jest tylko i wyłącznie konsekwencją miłości do Stwórcy. To, co napisałeś jest następstwem, a ja pisałam o Źródle.

Dodano po 49 sekundach:

Łatwiej napisać Miłość przez wielkie "M" czy uczynić choćby przez małe.

Dlatego właśnie drażni mnie odmienianie tego słowa przez przypadki na forum, i to w każdym szczegółowym temacie.
Zupełnie jak politycy, którzy na każdym kroku mają pełne usta "Polski" albo "Ojczyzny" (Pięknie to opisał Kasprowicz "Rzadko na moich wargach -. Niech dziś to warga ma wyzna..." itd).

Otóż to, dlatego ważne dla mnie było skonkretyzowanie tego tematu a nie takie szastanie tym słowem - wydmuszką

[Repart]

Dzięki za podesłane tematy @Praktyk . Zerknąłem i w wolnej chwili poczytam całość, bo wydają się ciekawe.

Zatem nie będę w tym temacie dalej tego ciągnął. Chciałbym tylko zwrócić uwagę na to co napisałeś: "Nigdy nie wiemy, czy wróg nie jest naszym bratem w Jezusie, który jeszcze o tym nie wie." Też pełna zgoda. Tylko co z wrogami, którzy nie wyznają Jezusa? Albo Go potępiają? Czy takich wrogów też należy miłować?

[Andej]

Tylko co z wrogami, którzy nie wyznają Jezusa? Albo Go potępiają? Czy takich wrogów też należy miłować?

Tylko wtedy, gdy przyjmujesz przykazania miłości podane przez Chrystusa.

[Praktyk]

@Praktyk
Na tym poziomie ogólności, to można twierdzić wszystko o wszystkim.

Dlatego ważne jest co dalej zrobimy, a nie o czym będziemy gadać. Czy wykażemy tą niedodefiniowaną miłość do bliźniego, patrząc na niego jak "na siebie samego", czy skupimy się na organizowaniu wiedzy.

Dodano po 8 minutach 22 sekundach:

Realizacja relacji z Chrystusem jest również realizacją miłości w stworzeniach - ale cała miłość do stworzenia jest tylko i wyłącznie konsekwencją miłości do Stwórcy. To, co napisałeś jest następstwem, a ja pisałam o Źródle.

Tylko po czym poznać że katolik kocha Boga ? Po tym, że tak twierdzi i do kościoła chodzi ? No nie. Dlatego ludzie odchodzą z Kościoła, bo powyższe o niczym nie świadczy.
Poznać się to da po "owocach" tej wiary. Po tym jak kochamy bliźniego. Bliźni to odczuje i się zastanowi czasem pewnie "skąd ta miłość pochodzi? ". A to już dobre, bo podpowiedzią jest "Z Boga".

[sądzony]

Pokochanie swoich to tak jakby przychodzi samoistnie, (...)

O ile kochasz siebie, a moim zdaniem możesz tej miłości nauczyć się jedynie od Boga w wewnętrznej z Nim relacji.

[Repart]

Tylko co z wrogami, którzy nie wyznają Jezusa? Albo Go potępiają? Czy takich wrogów też należy miłować?

Tylko wtedy, gdy przyjmujesz przykazania miłości podane przez Chrystusa.

Nieustannie uczę się je przyjmować. Pewnie nie zawsze mi to wychodzi, ale staram się każdego traktować równo. Nie znoszę wywyższania się.