Biserica Dumnezeu pisze: ↑2019-10-28, 07:35
Moje sumienie głosem Ducha Świętego?
Raczej moje sumienie może być wsłuchane w glos Ducha Świętego, ale nie musi.
Dezerterze ... gdzie tak Kościół głosi, że moje sumienie jest głosem Ducha Świętego?
Usłyszałem to na rekolekcjach w mojej parafii, głosił je ks. Kaczkowski, zdziwiony zapytałem proboszcza o potwierdzenie - potwierdził w całości.
Duch prowadzi poprzez sumienie
Istnieje ścisły związek między sumieniem i Duchem Świętym. Czym jest osławiony "głos sumienia", jeśli nie rodzajem "przekaźnika na odległość", poprzez który Duch Święty przemawia do każdego człowieka? "Moje sumienie to poświadcza w Duchu Świętym", wykrzykuje św. Paweł, mówiąc o swojej miłości do rodaków, Izraelitów.
Prowadzenie Ducha Świętego poprzez sumienie rozprzestrzenia się także poza Kościół, na wszystkich ludzi. Poganie okazują, "że wymogi Prawa zostały wypisane w ich sercach", o czym świadczy "ich sumienie". To właśnie dlatego, że Duch Święty przemawia w każdym rozumnym bycie przez sumienie, jak mówił św. Maksym Wyznawca, "widzimy wielu ludzi, także spośród barbarzyńców i koczowników, zwracających się do godnego i dobrego życia, a odrzucających dzikie prawa, które od początków nad nimi panowały".
Sumienie to także rodzaj niepisanego, wewnętrznego prawa o niższym znaczeniu, różniącego się od tego, które istnieje w wierzącym przez łaskę, ale nie pozostającego z nim w sprzeczności, ponieważ pochodzi od tego samego Ducha. Kto posiada jedynie "niższe" prawo, ale jest mu posłuszny, pozostaje bliżej Ducha od człowieka posiadającego prawo wyższe otrzymane na chrzcie, z którym nie żyje w zgodzie.
Dla wierzących wewnętrzne kierownictwo sumienia jest rozwinięciem i uszlachetnieniem namaszczenia, "które jest prawdziwe, a nie fałszywe" i "poucza o wszystkim", dlatego prowadzi w sposób nieomylny, jeśli tylko się go słucha. Komentując właśnie ten fragment I Listu św. Jana, św. Augustyn sformułował doktrynę o Duchu Świętym jako "mistrzu wewnętrznym". Co znaczą, zapytuje, słowa: "nie potrzebujecie, żeby ktoś was pouczał"? Czy chrześcijanin sam z siebie wie już wszystko i nie potrzebuje czytać, radzić się i nikogo słuchać? Trzeba słuchać nauczycieli i kaznodziejów, ale jedynie ten zrozumie i skorzysta z tego, co oni mówią, do którego w jego wnętrzu przemawia Duch Święty. Takie jest znaczenie tych słów, ponieważ wielu słucha przepowiadania i nauczania, ale nie wszyscy rozumieją je w ten sam sposób.
W wewnętrznym i osobowym środowisku sumienia Duch Święty poucza nas poprzez "dobre natchnienia" czy też "wewnętrzne oświecenia", których każdy w jakimś stopniu doświadczył w swoim życiu. Są to poruszenia serca, których nie można wyjaśnić w sposób naturalny, gdyż często idą w przeciwnym kierunku, niż chciałaby tego nasza natura. Skłaniają one do pójścia za dobrem i do ucieczki przed złem.
Opierając się na wymiarze moralnym osoby, niektórzy wybitni naukowcy i współcześni biolodzy zdołali przezwyciężyć teorię, która uważa byt ludzki za przypadkowy rezultat selekcji gatunku. Jeśli ewolucją rządzi jedynie prawo przeżycia najsilniejszego, jak wyjaśnić niewątpliwe akty czystego altruizmu czy nawet ofiary z samego siebie ze względu na prawdę czy sprawiedliwość?
https://deon.pl/wiara/duchowosc/duch-po ... sob,293853
Sumienie elementem wyróżniającym człowieka pośród stworzeń
1. Jakie znaczenie ma dla człowieka fakt posiadania sumienia?
Sumienie to wewnętrzny głos skłaniający człowieka do czynienia dobra i do unikania zła. Dzięki rozumowi człowiek potrafi rozpoznać, co jest dobrem, a co złem moralnym. Natchnienia Ducha Świętego doskonalą to naturalne poznawanie rozumu, stanowiącego fundament sumienia.
Dzięki sumieniu człowiek wznosi się ponad inne stworzenia, jak o tym uczy Sobór Watykański II: „Albowiem tym, co zawiera jego wnętrze, przerasta człowiek cały świat rzeczy, a wraca do tych wewnętrznych głębi, gdy zwraca się do swego serca, gdzie oczekuje go Bóg, który bada serce, i gdzie on sam pod okiem Boga decyduje o własnym losie” (KDK 14). Żadne ze znanych nam stworzeń, oprócz człowieka, nie posiada też sumienia.
(...)
W człowieku istnieje „głos Boży", który nakazuje mu zawsze miłować i czynić dobro, a unikać zła.
http://www.teologia.pl/m_k/zag03-05.htm#0Nie czyńcie tak jak ci przeciw którym występujecie.
