Czy należy się bać Odnowy w Duchu Świętym?

[drJanek]

Biblia
Gest nałożenia rąk zdaje się mieć w Piśmie Świętym różne znaczenia:

• [...]
  Nie przytoczę wszystkich znalezionych - jest ich zbyt wiele - ale może te przytoczone dadzą pewien obraz.
  Jestem też zobowiązany w umowie z Wydawcą wspomnieć, że to co cytuję pochodzi z mojej książki (wyjdzie na wiosnę) pod roboczym tytułem "Ruch charyzmatyczny - szanse i zagrożenia".
  [...]

Wielkie dzięki Marku za obszerne konkrety, które sobie zapisuję.
To się pokrywa z wypowiedzią jednego z księży, który powiedział a' propos nakładania rąk itp. - nie wchodźcie w buty kapłanów.

Nie ukrywam, że bardzo mnie cieszy informacja o Twojej nowej książce, szkoda, że "dopiero" na wiosnę .

[Dezerter]

Dez, to troche tak jakby Bog nie wiedzial o kogo sie modlicie i trzeba Mu pokazac o ktora osobe chodzi.
Ja uwazam ze to powinno sie odbywac podczas Mszy Sw. a te modlitwy Prezbiter zanosi do Boga.

Niestety kolejny raz piszesz bzdury Jozku - pomyśl proszę najpierw a później dopiero pisz!
Eucharystia ma swoje części i nie ma tam miejsca na modlitwę wstawienniczą.
ten gest nie jest dla Boga tylko dla tego w czyjej intencji się modlimy - zazwyczaj jest to człowiek w bardzo złym stanie duchowym i psychicznym więc każdy gest opieki i miłości Bożej i ludzkiej dla niego jest bezcenny. Jeśli jest prezbiter, to oczywiście, że on zanosi modlitwy, ale jak chętnych jest wielu, to przez chrzcielne kapłaństwo może takie modlitwy zanosić każdy z wiernych - zacytować ci Słowo na potwierdzenie? Ale oczywiście w odnowie do modlitwy wstawienniczej są wyznaczani przez prezbitera ludzie najbardziej dojrzali, doświadczeni o obdarzeni charyzmatami.

[Marek_Piotrowski]

Nie zauważyłem, że tu był postulat modlitw wstawienniczych podczas Mszy Świętej - mea culpa. Pisząc, że Msza Święta to najlepsza opcja miałem na myśli intencje Mszy Świętej, a nie odprawianie podczas niej "uzdrawiania" (nie wolno łączyć Mszy Świetej z takimi praktykami - zupełnie na tej samej zasadzie, jak nie wolno włączać do jej przebiegu innym modlitw nieliturgicznych np. Różańca).

Wydaje się, że trochę zachłysnęliśmy się "sukcesami ewangelizacyjnymi" teleewangelistów amerykańskich nie bacząc, że mają one fałszywe i kruche podstawy, pozostając bardziej w związku z show scenicznym niż praktyką modlitewną.
Ważne jednak, byśmy w całej tej negacji płytkiego i błędnego podejścia, nie "utopili" samego cudownego uzdrawiania. Oczywiście, nie zdarza się ono raczej "na zawołanie" (i raczej zwykle nie na scenie), ale Bóg przecież uzdrawia.

[AdamS.]

Byłem jakiś czas w Odnowie, którą w tamtym czasie scalono z Duszpasterstwem Akademickim, i muszę dać o tej formacji same dobre świadectwa. Uważam, że to bardzo ważna część duchowości Kościoła katolickiego, która wręcz stanowi o jego równowadze. Piszę to, choć osobiście wolę mniej emocjonalne podejście do wiary - wiem jednak, że sposób ekspresji bywa różny, a w dzisiejszym świecie emocje stają się jednym z podstawowych filarów wyrażania życia wewnętrznego i dzielenia się nim z innymi. Oczywiście emocja nie może być celem. Poza tym Odnowa w Duchu to nie tylko emocje.

[dromax]

Chciałbym przyjść na spotkanie tej wspólnoty. Na oglądałem się jednak filmików z protestanckich kościołów, gdzie ludzie upadali i mieli drgawki, trzęśli głową, śmiali się lub mieli problemy z mówieniem.

Czy w katolickich wspólnotach też się to zdarza? Chciałbym aby się za mnie modlono, ale obawiam się czy rzeczywiście dostanę Ducha Świętego...

Czy mam się czego bać?

Nie wiem czy to warto oglądać filmiki protestanckie. Ty jesteś KATOLIKIEM!
Byłem w ODNOWIE przez 7 lat. I różne rzeczy tam widziałem. Ale to były bardzo rzadkie przypadki. I do końca nie wiesz czy ktoś rzeczywiście doświadcza jakiegoś działania DUCHA św. Czy po prostu odgrywa scenkę. Wiele takich zjawisk uznałem za autentyczne. Np. GLOSOLALIA, tłumaczenie języków, itp.

[Marek_Piotrowski]

Odnowa bywa skrajnie różna.

[dromax]

Odnowa bywa skrajnie różna.

Tak. Pamiętam jak aktywnie działaliśmy w Zielonej Górze. Organizowaliśmy ewangelizację na wielką skalę łącznie ze ściągnięciem zespołu rockowego (katolickiego). To nawet pastor zielonoświątkowców przyszedł na koncert. Organizowaliśmy "marsze dla Jezusa". Przez miasto.
Była modlitwa wstawiennicza, była glosolalia, były proroctwa, było tłumaczenie języków. Były tłumy młodzieży!

[Logan]

Wspólnoty charyzmatyczne muszą mieć opiekunów kapłanów katolickich, w przypadku mojej wspólnoty to dwóch franciszkanów i dwóch kapłanów, trzy siostry zakonne obecne na spotkaniach. Bardzo ważne jest aby trzon wspólnoty był bardzo zakorzeniony w Kościele. Niestety nie zawsze tak jest, dochodzi do tego również literatura protestancka, brak wiedzy teologicznej i doktrynalnej sprawia taką fascynacje "fajerwerkami".
Niepokojąca jest również chęć takiej uniwersalności, ekumenii, a często jest tak że to "duch protestancki" wsiąka do wspólnoty a nie "duch katolicki" do protestantów i dochodzi do pęknięć w jedności, odejść, winny Kościół nie natomiast pycha i zwiedzenie.

Powiązanie z "duchem protestanckim" jest silne, powołuje się tutaj na wykłady Marka, choć nie we wszystkim się zgadzam to w wielu przypadkach diagnoza trafna, błędy świetnie wypunktowane, obalenie fałszu Parhama, Seymoura, pseudoskucesji, grzechu "pierworodnego" w '67 od którego zaczęły się rozszerzać błędy na wspólnoty katolickie, ów grzech niczym klątwa ciąży na naszych wspólnotach, lecz jest do wyleczenia, tylko trzeba odnaleźć źródło i przyczynę choroby, trzeba chcieć otworzyć oczy i zobaczyć, że wspaniała część Kościoła jest skażona przez ludzki grzech i błędy. Nie można niczym dziki ranny lew szarpać każdego kto chce opatrzeć, oczyścić i podać lek na skażenie i ranę mogącą być w skutkach śmiertelną.

Wspólnotom brakuje również (generalizuję - nie wszystkim) pokory, niebezpieczny elitaryzm, nadmierna wiara w charyzmaty i przeszacowanie mocy wspólnot, jakby to oni podtrzymywali Kościół jeszcze przy życiu, przeszacowanie uzdrowień, darów, rzekomych cudów, a mimo wszystko Kościół topnieje, ta ludzka tkanka rozpada się, a oni tego nie widzą że remedium na to nie znajduje we wspólnotowości (choć to oczywiście wielki dar Ducha Św dla Kościoła), ale głębszym zakorzenieniu w Kościele, konieczności zapuszczenia mocnego i solidnego korzenia w tym fundamencie, wypielenie chwastów przeszczepionych z obcych upraw.

Moja teoria jest taka, że wspólnoty są odpowiedzią Boga na malejącą liczbę chrześcijan, aby gromadzić wspólnie tych coraz mniej liczebnych wiernych, jednak te wspólnoty są w jednej wspólnocie i jednej owczarni pod opieką biskupa Rzymu i mają trudne ale i kluczowe zadanie dla ich przyszłości muszą chcieć wrosnąć głęboko do Kościoła, czerpać z jego niezliczonych często dla wielu ukrytych skarbów i rozdzielać tym zagubionym, samotnym, błądzącym.

[Marek_Piotrowski]

PCH24 jest dość kontrowersyjne, ale tym razem mają 100% racji:
https://pch24.pl/tajne-spotkanie-polski ... oprowadzi/

„Dlatego też zapraszam na spotkanie liderów Kościoła (biskupi, pastorzy, prezbiterzy, pasterze wspólnot, liderzy służb, liderzy diakonii, inne osoby pełniące służbę przewodzenia)"
Trochę dziwne, że umieszcza się biskupów Kościoła jako jednych z "liderów" na równi z pastorami itp. NIE jest to ekumenizm według zaleceń Kościoła katolickiegi (ani przedsoborowych, ani z SOboru Watykańskiego II, ani z dokumentów wydanych przez papieży już po SVII.
Spotkanie jest organizowane przez środowisko CHARIS - które nie po raz pierwszy ma, delikatnie mówiąc, problemy z ortodoksją.

[Dezerter]

W tym artykule Marku, podają chyba nieprawdę

Krajowa Służba Komunii Charis Polska jest organizacją, która zrzesza różnego rodzaju wspólnoty charyzmatyczne w naszym kraju, zarówno katolickie jak i protestanckie.

Charis jest 100% katolicka, Paieska i Watykańska.
https://charis.info.pl/

Biskup Siemieniewski jest mocno zaangażowany w dzieło Charis, więc pewnie mu będzie przykro Marku przeczytać twoją opinię, że mają problemy z ortodoksją

[Marek_Piotrowski]

Tak, to prawda. Tyle że to spotkanie jest organizowanie pod auspicjami Charis, ale przez środowisko katolickiej mutacji protestanckiego "Ruchu Wiary" czyli środowisko np. p. Jacka Weigla, znanego ze sprawy Chefsiby sprzed kilku lat (https://portal.tezeusz.pl/blog/czy-spra ... akonczona/).

Biskup Siemieniewski jest mocno zaangażowany w dzieło Charis, więc pewnie mu będzie przykro Marku przeczytać twoją opinię, że mają problemy z ortodoksją

Trudno. Miły "Platon, ale milsza Prawda".
Przyznam, że patrzę na działalność ICCRS==>CHARIS bardzo krytycznie (pamiętacie sławetny wywiad Mary Healy - w końcu przewodniczącej Doktrynalnej Komisji - sławiący Toronto Blessing?)

Wracając do wydarzenia - spojrzenie, w której biskupi Kościoła katolickiego są jednymi z "liderów Kościoła" (na takiej samej zasadzie jak różni inni pastorzy czy liderzy wspólnot) jest skrajnie różne od tego, co dokumenty Kościoła definiują jako ekumenię.