Witajcie...

[Maaarion]

Mam na imię Monika. Mam 34 lata i w głowie tyle pytań... Zanim tutaj trafił, wpisałam w wyszukiwarkę jedno sformułowanie: szukam człowieka więc chyba nie jestem tutaj z przypadku...

[Andej]

Mam na imię Monika. Mam 34 lata i w głowie tyle pytań... Zanim tutaj trafił, wpisałam w wyszukiwarkę jedno sformułowanie: szukam człowieka więc chyba nie jestem tutaj z przypadku...

Diogenes miał świecę. Ale nie pamiętam, czy znalazł.
W powitaniu pytań nie zauważyłem. Ani jednego.

Witaj, pytaj.

[Maaarion]

Docelowo miałam założyć nowy temat, no i szczerze nie spodziewałam się natychmiastowego odzewu... przestraszyłam się

[Andej]

Docelowo miałam założyć nowy temat, no i szczerze nie spodziewałam się natychmiastowego odzewu... przestraszyłam się

To może poproszę administrację, aby wykasowała mój post? Łatwiej wtedy będzie?

Ogólnie rzecz biorą, na ty Forum, jesteś raczej otwarci i przyjaźni.

[Maaarion]

Nie spokojnie, nie trzeba
Zwyczajnie nie spodziewałam się...
Mam problem... Trafiłam na człowieka, który krzywdzi, niszczy, wraca.... chcę jemu pomóc, a sama się przy tym niszczę... Nie potrafię być obojętną na słowa "pomóż mi"
... A ciężko być wsparciem, samemu nie mając wsparcia

[Andej]

Czasem największą krzywdą jest udzielanie pomocy. Niestety zetknąłem się z dwoma takimi przypadkami.

Porównam to do hodowania wrzodu. Gdy mały, można wyleczyć dość szybko i bez ryzyka zakażenia. Bez większego bólu. Ale, gdy tylko zakleja się plastrami, to rośnie. Wtedy trzeb chirurgicznie. Albo sam pęka i się rozlewa. A wtedy (przy zabiegu chirurgicznym też nie da się wykluczyć) może być sepsa. A nawet zejście.

Im wcześniej się skończy z sytuacją patologiczną, tym lepiej. Udzielając kolejnej pomocy nie pomagasz. Ale umacniasz w przekonaniu, że można doić, wykorzystywać. Uważam, że należy postawić kategoryczne warunki i rygorystycznie ich przestrzegać. Choćby serce się krajało. Choćby ból stawał się nie do zniesienia. Bo do dla dobra obu stron.

[Maaarion]

Proste.. Ale trudne, gdy się kocha

[Andej]

Bardzo trudne. Bo trzeba zrewidować miłość. Czym jest miłość? Własnym dobrem? Litością?

To trochę jak jazda z pijanym kierowcą. Szybciej, wygodniej niż na piechotę. Ale skutki żałosne. Prawdziwa miłość patrzy perspektywicznie. Lekarstwo jest gorzkie, ale pomaga. Terapia szokowa konieczna. Świadomy wybór dobra.

Gdy się kocha, życzy się dobra. A nie dalszego pogrążania się.

[Dezerter]

Nie spokojnie, nie trzeba
Zwyczajnie nie spodziewałam się...
Mam problem... Trafiłam na człowieka, który krzywdzi, niszczy, wraca.... chcę jemu pomóc, a sama się przy tym niszczę... Nie potrafię być obojętną na słowa "pomóż mi"
... A ciężko być wsparciem, samemu nie mając wsparcia

Witaj
U nas wsparcia dostatek
Są ludzie, którym nie da się pomóc, ale to indywidualna sprawa nie znam człowieka

[sądzony]

Proste.. Ale trudne, gdy się kocha

Witaj serdecznie.
A czy kochasz siebie?

[Maaarion]

Chyba zawsze byłam dla innych... moje życie też nie było usłane różami. Musiałam szybko dorosnąć-mam dwoje dzieci. Szybko zostałam sama-mój mąż zakochał się w kimś innym. Zaczęłam żyć dla dzieci, pracowałam, studiowałam. Wieczorami płakałam. Po 9 latach dopuściłam człowieka do siebie. Wpadłam z deszczu pod rynnę. Boję się odrzucenia i może dlatego brnę w tą znajomość. Nie ma mnie w tym wszystkim

[Andej]

Chyba zawsze byłam dla innych... moje życie też nie było usłane różami. Musiałam szybko dorosnąć-mam dwoje dzieci. Szybko zostałam sama-mój mąż zakochał się w kimś innym. Zaczęłam żyć dla dzieci, pracowałam, studiowałam. Wieczorami płakałam. Po 9 latach dopuściłam człowieka do siebie. Wpadłam z deszczu pod rynnę. Boję się odrzucenia i może dlatego brnę w tą znajomość. Nie ma mnie w tym wszystkim

Wiktymologia się kłania. Konieczna pomoc psychologiczna.