Post
autor: Krnabrny » 2021-05-31, 20:52
Ciekawe pytania. Jeden z moich ulubionych cytatów pochodzi z pierwszego listu do Koryntian (1 Kor 6,12) i brzmi "12 Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść. Wszystko mi wolno, ale ja niczemu nie oddam się w niewolę." Według mnie ten cytat bardzo dobrze oddaje, że to co inni postrzegają jako ograniczenia jest w istocie wolnością w Jezusie Chrystusie, oddawaniem swojego życia naszemu Zbawicielowi. Oczywiście zdaje sobie sprawę, że te słowa bywały źle rozumiane i próbowano je traktować jako zezwolenie na niemoralne postępowanie. Ponadto w początkach listu do Rzymian bardzo poraziła mnie współczesność tego tekstu. Choćby fragmenty: "21 Ponieważ, choć Boga poznali, nie oddali Mu czci jako Bogu ani Mu nie dziękowali, lecz znikczemnieli w swoich myślach i zaćmione zostało bezrozumne ich serce. 22 Podając się za mądrych stali się głupimi." Widzimy obecnie bardzo wiele for, grup czy kanałów na you tubie, których autorzy reprezentują "oświeceniowe" podejście szkiełka i oka - wymagają na wszystko dowodów, na siłę szukają niezgodności i sprzeczności w Historii Zbawienia i Osobie Stwórcy. Nie otrzymują oni łaski wiary, mimo, że często bardzo dobrze znają Pismo Święte, choć go nie rozumieją. Dalej "13 Nie ci bowiem, którzy przysłuchują się czytaniu Prawa, są sprawiedliwi wobec Boga, ale ci, którzy Prawo wypełniają, będą usprawiedliwieni." Skupiłem się na tym zdaniu jako ważnym w kontekście sporu - wiara czy uczynki? Znaczy dla mnie jest oczywiste, że trzeba to łączyć wszak "wiara bez uczynków jest martwa", ale jako chrześcijaninowi daje mi to dużą nadzieję, na zbawienie dla tych, którym nie dana była laska wiary.
Kolejny, moim zdaniem bardzo aktualny cytat to: "21 Ty, który uczysz drugich, sam siebie nie uczysz. Głosisz, że nie wolno kraść, a kradniesz. 22 Mówiąc, że nie wolno cudzołożyć, cudzołożysz? Który brzydzisz się bożkami, okradasz świątynie? 23 Ty, który chlubisz się Prawem, przez przekraczanie Prawa znieważasz Boga. 24 Z waszej to bowiem przyczyny - zgodnie z tym, jest napisane - poganie bluźnią imieniu Boga4."
Odbieram to zarówno jako osobistą przestrogę przed hipokryzją, i takiej postawy staram się unikać. Po prostu staram się godzić to w co wierzę z tym jak żyję - oczywiście nie zawsze to wychodzi. Widzę w tym też świetne odzwierciedlenie pewnych elementów rzeczywistości wspólnoty Kościoła - jest on święty, bo jego Głową jest Chrystus, ale też jest w nim grzeszny człowiek. Obecnie przecież wielu odcina się od wiary, dokonuje apostazji, atakuje Kościół przez liczne afery i zło w Kościele. Jednocześnie traktuje to jako wezwanie - jestem częścią tego Kościoła i wzywa mnie to do jeszcze większego dawania świadectwa.
Na koniec ostatnia kwestia, nad którą się często zastanawiam i włączyłem ją do rachunku sumienia - czy moje obrzezanie nie jest nieobrzezaniem? Czyli czy moja wiara nie ogranicza się tylko do wędrówek do kościoła i modlitw? Niestety, nie zawsze mogę odpowiedzieć "nie"
Ostatnio zmieniony 2021-05-31, 21:54 przez
Dezerter, łącznie zmieniany 2 razy.
