Chcę się wypowiadać ale mam kłopot z planem jak to zrobić może ktoś wie gdzie znajdę pomoc
Spowiedz generalna
Spowiedz generalna
Mam pytanie
Chcę się wypowiadać ale mam kłopot z planem jak to zrobić może ktoś wie gdzie znajdę pomoc
Chcę się wypowiadać ale mam kłopot z planem jak to zrobić może ktoś wie gdzie znajdę pomoc
-
Dezerter
- Legendarny komentator
- Posty: 14995
- Rejestracja: 24 sie 2015
- Lokalizacja: Inowrocław
- Has thanked: 4217 times
- Been thanked: 2956 times
- Kontakt:
Re: Spowiedz generalna
Najpierw zrób rachunek sumienia z głowy, to co przez lata ci sumienie podpowiadało, wypominało, co wracało do ciebie np z młodości, dzieciństwa.
Jak będzie ci za mało to weź jakiś Rachunek sumienia i przeleć całość jeszcze raz dopisując to co ci dusza podpowie.
Nie spiesz się, daj sobie czas i rzeczywiście zacznij nowy rozdział życia.
Ostatnio zmieniony 2020-02-02, 16:18 przez Dezerter, łącznie zmieniany 1 raz.
Nie czyńcie tak jak ci przeciw którym występujecie.
Re: Spowiedz generalna
Mam już ponad 60 lat i większość ich nie pamiętam ale najbardziej męczy mnie to jak je kwalifikowac i wyznać je w konfesjonale
-
Magnolia
Re: Spowiedz generalna
Najlepiej pójść do zakonnika i najpierw uprzedzić że to ma być spowiedź generalna, bo może trzeba na nią się umówić. Jeśli kapłan spowiada na kwadrans przed msza św która ma odprawić to pewnie nie zdąży spowiedzi generalnej wysłuchać.
Dobry rachunek sumienia to podstawa. Jeśli powiesz że wiele lat nie przystępowałeś do spowiedzi i co ci w tym przeszkadzało to już będzie wiadomo co jest grzechem ciężkim i co było głównym problemem w relacji z Bogiem.
Myśle że kapłani mają dużo doświadczenia w spowiadanie i warto zaufać ich ocenie.
Na naszym forum jest w Biblioteczce wiedzy wątek o sakramencie pokuty i pojednania. Tam znajdziesz potrzebną wiedzę.
Wesprzemy Cię modlitwą w tym nawróceniu.
Dobry rachunek sumienia to podstawa. Jeśli powiesz że wiele lat nie przystępowałeś do spowiedzi i co ci w tym przeszkadzało to już będzie wiadomo co jest grzechem ciężkim i co było głównym problemem w relacji z Bogiem.
Myśle że kapłani mają dużo doświadczenia w spowiadanie i warto zaufać ich ocenie.
Na naszym forum jest w Biblioteczce wiedzy wątek o sakramencie pokuty i pojednania. Tam znajdziesz potrzebną wiedzę.
Wesprzemy Cię modlitwą w tym nawróceniu.
-
Praktyk
- Biegły forumowicz
- Posty: 1969
- Rejestracja: 28 lis 2017
- Has thanked: 417 times
- Been thanked: 432 times
Re: Spowiedz generalna
@ireneo zrobiłem taką spowiedź ostatnio, w sumie to nawet nie wiedziałem czy będzie to spowiedź. Znalazłem mądrego kapłana (oceniając po kazaniach) i zapytałem go czy kawy się ze mną nie napije. No i się napił... 3 godziny bite:) nie przygotowywałem się, szliśmy od najmłodszych lat przez moje traumy i grzechy, po kolei bez gradacji. Jedyne co sobie powiedziałem przed tą rozmową to „Panie niech płynie prawda”, to tak, żeby nie zacząć fantazjować:) Sporo z tego co opowiadałem było już odpuszczone i raczej opowiadałem dla spójności historii, ale część nie była, więc została powiedziana...
Idź więc i mów co Ci na sercu leży, nie skupiaj się na formie.
Idź więc i mów co Ci na sercu leży, nie skupiaj się na formie.
Panie patrz na moje serce razem ze mną, patrz na prawdę o mnie razem ze mną.
Re: Spowiedz generalna
Cześć,
do spowiedzi generalnej warto naprawdę dobrze się przygotować. To nie może być rutynowa spowiedź kwadrans przed Mszą. W zasadzie, takich spowiedzi w ogóle radziłbym unikać, no chyba, że ma się na głowie grzech śmiertelny i po prostu trzeba jak najszybciej się go pozbyć. W każdym innym przypadku spowiedź powinna być zrobiona "porządnie".
Warto tutaj zacząć od pięciu warunków dobrej spowiedzi. Aby była ona ważna, muszą być spełnione wszystkie, co do jednego. Po pierwsze, rachunek sumienia. To jest w mojej ocenie punkt najważniejszy, ale, zaznaczam, to tylko moja subiektywna ocena. Generalnie dobrze byłoby skorzystać tutaj z jakiejś pomocy - są katalogi czy książeczki z przykazaniami Bożymi, kościelnymi itp. i do każdego są przypisane możliwe grzechy, które można popełnić. Nie jest to jednak lista wyczerpująca, wyznać należy wszystkie grzechy, które trapią nasze sumienie, a których w książeczkach może nie być. Konieczne jest wyznanie grzechów śmiertelnych, lekkich wyznawać nie ma konieczności, ale warto. Przed rachunkiem sumienia dobrze jest się pomodlić. Jeśli ktoś ma słabą pamięć, to może sobie grzechy zapisywać, ale taka kartka jest absolutnie tajna i powinna być pilnie strzeżona! Co jeśli jakiegoś grzechu się zapomniało? No cóż, w formule spowiedzi jest "więcej grzechów nie pamiętam". Odpuszczone są wszystkie, o ile jakiś nie był celowo zatajony. Wówczas cała spowiedź jest świętokradcza.
Drugim punktem jest żal za grzechy, a trzecim mocne postanowienie poprawy. W skrócie - gdybym miał znowu ten sam grzech popełnić, to moją wolą jest go uniknąć. Kategorycznie.
Czwarty etap to wyznanie grzechów. W przypadku spowiedzi z całego życia, warto nie iść z tym w kolejkę, do losowego księdza. Dobrze jest zrobić rozeznanie, gdzie są dobrzy spowiednicy, może umówić się z jakimś na konkretny termin. Idąc do "przypadkowego" księdza może być z tym niestety bardzo różnie. W czasie spowiedzi pomocne może być trzymanie się odpowiedniej formułki. Grzechów nie należy też owijać w bawełnę, tylko walić prosto z mostu.
Etap piąty to zadośćuczynienie Bogu i bliźnim. Tu wiadomo - odprawienie zadanej pokuty, zwrócenie np, ukradzionego mienia, nawiązanie kontaktu z zaniedbywanymi bliskimi itp.
Są w Polsce rekolekcje przygotowujące do spowiedzi generalnej. Z tego co wiem, kiedyś takie były np. w sanktuarium licheńskim. Być może warte byłoby rozważenie wzięcia w nich udziału.
Mam nadzieję, że pomogłem choć trochę
do spowiedzi generalnej warto naprawdę dobrze się przygotować. To nie może być rutynowa spowiedź kwadrans przed Mszą. W zasadzie, takich spowiedzi w ogóle radziłbym unikać, no chyba, że ma się na głowie grzech śmiertelny i po prostu trzeba jak najszybciej się go pozbyć. W każdym innym przypadku spowiedź powinna być zrobiona "porządnie".
Warto tutaj zacząć od pięciu warunków dobrej spowiedzi. Aby była ona ważna, muszą być spełnione wszystkie, co do jednego. Po pierwsze, rachunek sumienia. To jest w mojej ocenie punkt najważniejszy, ale, zaznaczam, to tylko moja subiektywna ocena. Generalnie dobrze byłoby skorzystać tutaj z jakiejś pomocy - są katalogi czy książeczki z przykazaniami Bożymi, kościelnymi itp. i do każdego są przypisane możliwe grzechy, które można popełnić. Nie jest to jednak lista wyczerpująca, wyznać należy wszystkie grzechy, które trapią nasze sumienie, a których w książeczkach może nie być. Konieczne jest wyznanie grzechów śmiertelnych, lekkich wyznawać nie ma konieczności, ale warto. Przed rachunkiem sumienia dobrze jest się pomodlić. Jeśli ktoś ma słabą pamięć, to może sobie grzechy zapisywać, ale taka kartka jest absolutnie tajna i powinna być pilnie strzeżona! Co jeśli jakiegoś grzechu się zapomniało? No cóż, w formule spowiedzi jest "więcej grzechów nie pamiętam". Odpuszczone są wszystkie, o ile jakiś nie był celowo zatajony. Wówczas cała spowiedź jest świętokradcza.
Drugim punktem jest żal za grzechy, a trzecim mocne postanowienie poprawy. W skrócie - gdybym miał znowu ten sam grzech popełnić, to moją wolą jest go uniknąć. Kategorycznie.
Czwarty etap to wyznanie grzechów. W przypadku spowiedzi z całego życia, warto nie iść z tym w kolejkę, do losowego księdza. Dobrze jest zrobić rozeznanie, gdzie są dobrzy spowiednicy, może umówić się z jakimś na konkretny termin. Idąc do "przypadkowego" księdza może być z tym niestety bardzo różnie. W czasie spowiedzi pomocne może być trzymanie się odpowiedniej formułki. Grzechów nie należy też owijać w bawełnę, tylko walić prosto z mostu.
Etap piąty to zadośćuczynienie Bogu i bliźnim. Tu wiadomo - odprawienie zadanej pokuty, zwrócenie np, ukradzionego mienia, nawiązanie kontaktu z zaniedbywanymi bliskimi itp.
Są w Polsce rekolekcje przygotowujące do spowiedzi generalnej. Z tego co wiem, kiedyś takie były np. w sanktuarium licheńskim. Być może warte byłoby rozważenie wzięcia w nich udziału.
Mam nadzieję, że pomogłem choć trochę