Bóg w nas, my w Bogu

[sądzony]

„Ja rzekłem: Jesteście bogami i wszyscy - synami Najwyższego.” PSALM 82.6.

Co z tym?
Ile w nas z Boga?

[Jozek]

A, no tyle na ile sie z Nim zjednoczymy.

[sądzony]

Ano dziękuję

[Jozek]

Zapomnialem dodac ze ten stopien zjednoczenia, to stopien wypelniania przykazan i postepowania wedlug Jego Nauk.

Czesto to odzwierciedla sie w "przekraczajac jedno, przekraczamy je wszystkie", czyli modlimy, sie wypelniamy wiekszosc a jednego nie wypelnimy, a tym samym niwelujemy wszystkie swoje starania wobec Boga i blizniego.
Nie wypelniajac wszystkiego do konca, robimy syzyfowa robote, a pozniej sie dziwimy ze cos jest nie tak jak powinno byc.

[sądzony]

Dla mnie to nie jest kwestia wypełniania.
A otwarcia.

[Jozek]

Dla mnie to nie jest kwestia wypełniania.
A otwarcia.

Otwarcia na co?
Jesli zgrzeszysz, to co da ci otwarcie, ktorego nie ma, skoro nie chcesz nic otrzymac? Bo wlasnie grzech jest zamknieciem na łaski.
Co z tego ze sie otwierasz, jesli z drugiej strony grzeszac sie zamykasz?
Jak masz 10 zamkow w drzwiach, to nawet jak otworzysz 9 z nich to i tak nie otworzysz drzwi.
Jak otworzysz ten 10-ty, a zamkniesz 2 pierwsze, to bedzie to samo.

[sądzony]

Poniekąd.
Jednak łaska jest niezależna od grzechu.
Nie możesz sam uwolnić się od grzechu (co nie oznacza, że można grzeszyć).
Możesz jedynie pozwolić by zrobił to Bóg.
Zresztą On to już chyba zrobił.
My (a na pewno ja) po prostu tego nie chcemy (chcę).

[Andej]

... Ile w nas z Boga?

Nie w nas. Nie w was. To pytanie indywidualne. Nie do zadawania komuś, ale samemu sobie.

Miarą działania Boga w człowieku jest ilość dobra generowanego przez tę osobę.

[Jozek]

Poniekąd.
Jednak łaska jest niezależna od grzechu.
Nie możesz sam uwolnić się od grzechu (co nie oznacza, że można grzeszyć).
Możesz jedynie pozwolić by zrobił to Bóg.
Zresztą On to już chyba zrobił.
My (a na pewno ja) po prostu tego nie chcemy (chcę).

Tak, Bog to juz zrobil, poprzez Jezusa Chrystusa.
Pomaga nam otworzyc te drzwi, bo sami nie dali bysmy rady, ale my sami musimy tego chciec i rozumiec czego dokladnie mamy chciec, do czego dazyc.
Samo chcenie bez maksymalnego wysilku z naszej strony nic nam nie da.

Mamy sakrament pokuty i Pojednania, wlasnie po to by poradzic sobie z tymi zamkami i otwierajac jeden nie zamknac innego, by to co juz osiagnelismy nie bylo zaprzepaszczone w krotkim czasie. By ten wysilek w otwieraniu tych zamkow, nie stawal sie znow syzyfowa praca.

Jak tylko uda nam sie choc na krociutka chwilke otworzyc wszystkie zamki, to łaski sypia sie jak z worka.
Niestety najczesciej nie zauwazamy jak do tego doszlo, co zrobilismy takiego ze otrzymalismy jakies łaski.
Pozniej stwierdzamy ze to byl nasz ostatni czyn przed otrzymaniem łask, a ten czyn byl jedynie otwarciem ostatniego zamka podczas gdy wszystkie pozostale byly juz otwarte.
Mysle ze wlasnie w taki sposob wiekszosc nawroconych odlatuje z jakimis swoimi pomyslami na wiare.
Cos sie im zdarzylo, ale nawet nie rozumieja o co chodzi, jak to sie stalo. Czesto sa to tylko sekundy bycia w takim stanie otwarcia wszystkich zamkow.
Bog jak widzi ze ktos uparcie chce otwierac te zamki i odciaga te drzwi by otworzyc i uchyli troche, to mu pomaga, wlewa te łaski przez kazda szczeline by pomoc, ale to czlowiek musi je otworzyc, Bog za niego tego nie zrobi.

[sądzony]

Poniekąd.
Jednak łaska jest niezależna od grzechu.
Nie możesz sam uwolnić się od grzechu (co nie oznacza, że można grzeszyć).
Możesz jedynie pozwolić by zrobił to Bóg.
Zresztą On to już chyba zrobił.
My (a na pewno ja) po prostu tego nie chcemy (chcę).

Tak, Bog to juz zrobil, poprzez Jezusa Chrystusa.
Pomaga nam otworzyc te drzwi, bo sami nie dali bysmy rady, ale my sami musimy tego chciec i rozumiec czego dokladnie mamy chciec, do czego dazyc.
Samo chcenie bez maksymalnego wysilku z naszej strony nic nam nie da.

Mamy sakrament pokuty i Pojednania, wlasnie po to by poradzic sobie z tymi zamkami i otwierajac jeden nie zamknac innego, by to co juz osiagnelismy nie bylo zaprzepaszczone w krotkim czasie. By ten wysilek w otwieraniu tych zamkow, nie stawal sie znow syzyfowa praca.

Jak tylko uda nam sie choc na krociutka chwilke otworzyc wszystkie zamki, to łaski sypia sie jak z worka.
Niestety najczesciej nie zauwazamy jak do tego doszlo, co zrobilismy takiego ze otrzymalismy jakies łaski.
Pozniej stwierdzamy ze to byl nasz ostatni czyn przed otrzymaniem łask, a ten czyn byl jedynie otwarciem ostatniego zamka podczas gdy wszystkie pozostale byly juz otwarte.
Mysle ze wlasnie w taki sposob wiekszosc nawroconych odlatuje z jakimis swoimi pomyslami na wiare.
Cos sie im zdarzylo, ale nawet nie rozumieja o co chodzi, jak to sie stalo. Czesto sa to tylko sekundy bycia w takim stanie otwarcia wszystkich zamkow.
Bog jak widzi ze ktos uparcie chce otwierac te zamki i odciaga te drzwi by otworzyc i uchyli troche, to mu pomaga, wlewa te łaski przez kazda szczeline by pomoc, ale to czlowiek musi je otworzyc, Bog za niego tego nie zrobi.

A ja czasem mam wrażenie, że my nic nie możemy.
Że zbawienie tak bardzo od nas nie zależy,
że dopóki tego nie pojmiemy,
nie pogodzimy się z naszą bezsilnością,
będziemy uznawać własną sprawczość
i gonić swój ogon.

[Jozek]

Nie chodzi o nasza sprawczosc, tylko o to by nie grzeszyc, czyli nie o czynienie czegos chodzi, tylko o nie czynienie tego co zle.

[sądzony]

Nie chodzi o nasza sprawczosc, tylko o to by nie grzeszyc, czyli nie o czynienie czegos chodzi, tylko o nie czynienie tego co zle.

Z tym się zgadzam.

[Biserica Dumnezeu]

Proste zobrazowanie tematu: jestesmy stworzeni na obraz i podobienstwo Boga. I na tyle Bog jest w nas, na ile to podobiestwo Boga odbija swoje znamie na naszym zyciu. I wowczas jestesmy na tyle w Bogu, na ile potrafimy to znamie przyjac.

[sądzony]

Proste zobrazowanie tematu: jestesmy stworzeni na obraz i podobienstwo Boga. I na tyle Bog jest w nas, na ile to podobiestwo Boga odbija swoje znamie na naszym zyciu. I wowczas jestesmy na tyle w Bogu, na ile potrafimy to znamie przyjac.

Dość ładnie ujęte.