Czy umiecie wybaczać/zapomnieć ?

[Ciekawa]

Mam taką jedną sprawę z którą wciąż się borykam. Niby od dawna o niej nie myślę, ale gdy tylko wspomnę pamięcią dalej boli. Czy uważacie , że niektóre sprawy potrzebują wielu lat by gniew i złość do kogoś konkretnego nie powracała ?

A czy tego kogoś da się usprawiedliwić?

[Skaza]

Na siłę każdego pewnie jakoś można, ale są sprawy które przebaczyć jest wyjątkowo ciężko.

[sądzony]

Ja, by zrozumieć i zobaczyć w ojcu prawdziwego faceta potrzebowałem ponad 20 lat.
Uważałem, że to kim był wyrządziło mi krzywdę lecz tak naprawdę to ja większość rzeczy postrzegałem w niewłaściwy sposób.

[Skaza]

Gdzieś kiedyś słyszałem, że ponoć wszystko co nas złego w życiu spotyka dzieje się z naszej winy przez nasze niewłaściwe decyzje i wybory i , że tylko my końcem końców odpowiadamy za swoje cierpienie. Pewnie coś w tym jest i sam jestem sobie winien. Taki życiowy efekt domina.

[sądzony]

Gdzieś kiedyś słyszałem, że ponoć wszystko co nas złego w życiu spotyka dzieje się z naszej winy przez nasze niewłaściwe decyzje i wybory i , że tylko my końcem końców odpowiadamy za swoje cierpienie. Pewnie coś w tym jest i sam jestem sobie winien. Taki życiowy efekt domina.

Być może. Oczywiście nie ma co przesadzać. Bywa, że krzywdzą nas inni.

[orzeszku]

Gdzieś kiedyś słyszałem, że ponoć wszystko co nas złego w życiu spotyka dzieje się z naszej winy przez nasze niewłaściwe decyzje i wybory i , że tylko my końcem końców odpowiadamy za swoje cierpienie. Pewnie coś w tym jest i sam jestem sobie winien. Taki życiowy efekt domina.

Absolutnie nie wszystko jest z Twojej winy, ten pogląd nie ma również nic wspólnego z chrześcijaństwem. Sam Jezus zaprzeczył temu:

1 przechodząc obok ujrzał pewnego człowieka, niewidomego od urodzenia. 2 Uczniowie Jego zadali Mu pytanie: «Rabbi, kto zgrzeszył, że się urodził niewidomym - on czy jego rodzice?» 3 Jezus odpowiedział: «Ani on nie zgrzeszył, ani rodzice jego, ale [stało się tak], aby się na nim objawiły sprawy Boże.

[Skaza]

Rozumiem co macie na myśli, ale w tym akurat przypadku gdybym zachował się mądrzej i patrzył tylko sercem czuł sercem i się nim kierował nie dostałbym po głowie tak jak dostałem. W tym mam najwięcej żalu tylko do siebie i myślę, że mi się należało. Wszystko dzieje się podobno po coś , może oberwałbym jeszcze bardziej w przyszłości gdyby nie stało się to co się stało.

[Ciekawa]

Gdzieś kiedyś słyszałem, że ponoć wszystko co nas złego w życiu spotyka dzieje się z naszej winy przez nasze niewłaściwe decyzje i wybory i , że tylko my końcem końców odpowiadamy za swoje cierpienie. Pewnie coś w tym jest i sam jestem sobie winien. Taki życiowy efekt domina.

To nie jest prawda i to bardzo krzywdzące wobec kogoś kto zaznał zła.
KAżda sprawa jest indywidualna. I nie można siebie obwiniać o brak przebaczenia. Okej, to zdrowe, ale nie na siłę. Jesteś człowiekiem i być może potrzeba czasu, rozmów, terapii może. Sam wiesz czy jesteś winien czy nie, nie można z góry tego zakłądać, bo ktoś to kiedyś gdzieś powiedział.
A rozmawiałeś o tym z jakaś mądrą osobą?

[Skaza]

Gdzieś kiedyś słyszałem, że ponoć wszystko co nas złego w życiu spotyka dzieje się z naszej winy przez nasze niewłaściwe decyzje i wybory i , że tylko my końcem końców odpowiadamy za swoje cierpienie. Pewnie coś w tym jest i sam jestem sobie winien. Taki życiowy efekt domina.

To nie jest prawda i to bardzo krzywdzące wobec kogoś kto zaznał zła.
KAżda sprawa jest indywidualna. I nie można siebie obwiniać o brak przebaczenia. Okej, to zdrowe, ale nie na siłę. Jesteś człowiekiem i być może potrzeba czasu, rozmów, terapii może. Sam wiesz czy jesteś winien czy nie, nie można z góry tego zakłądać, bo ktoś to kiedyś gdzieś powiedział.
A rozmawiałeś o tym z jakaś mądrą osobą?

Nie, o swoich sprawach uczuciowych nigdy z nikim nie rozmawiałem. Umiałem tylko ze swoją drugą połówką, ale w tej sytuacji jest to niemożliwe bo metoda "klin klinem" odpada. Muszę to wpierw jakoś przetrawić na własny rachunek.

[Ciekawa]

@Skaza z mojego doświadczenia, jak porozmawiasz z kimś mądrym w Twoim mniemaniu, będzie lepiej dla Twojej psychiki. Chyba że tak bardzo się obwiniasz że podświadomie chcesz sobie dokopać.

[adampiotr]

Gdzieś kiedyś słyszałem, że ponoć wszystko co nas złego w życiu spotyka dzieje się z naszej winy przez nasze niewłaściwe decyzje i wybory i , że tylko my końcem końców odpowiadamy za swoje cierpienie. Pewnie coś w tym jest i sam jestem sobie winien. Taki życiowy efekt domina.

Nie zawsze tak jest. Oczywiście zdarzy się ze z naszej winy ,ale wiesz czasem nie nadajemy z kims na tych samych falach i pojawia się odwrotny efekt .

[Skaza]

@Skaza z mojego doświadczenia, jak porozmawiasz z kimś mądrym w Twoim mniemaniu, będzie lepiej dla Twojej psychiki. Chyba że tak bardzo się obwiniasz że podświadomie chcesz sobie dokopać.

Pewnie masz rację i to by mi pomogło, ale póki co nie dałbym rady zebrać się na taką rozmowę. W tym, że chce się trochę sam ukarać jest sporo racji.
Chciałbym spoważnieć, zmądrzeć i wyzbyć się zupełnie naiwności w przyszłej relacji, ale sam nie wiem czy to właściwie możliwe przez moją wrodzoną naturę widzenia wszystkiego co dotyczy uczuć w pozytywnym świetle.

[Ciekawa]

@Skaza z mojego doświadczenia, jak porozmawiasz z kimś mądrym w Twoim mniemaniu, będzie lepiej dla Twojej psychiki. Chyba że tak bardzo się obwiniasz że podświadomie chcesz sobie dokopać.

Pewnie masz rację i to by mi pomogło, ale póki co nie dałbym rady zebrać się na taką rozmowę. W tym, że chce się trochę sam ukarać jest sporo racji.
Chciałbym spoważnieć, zmądrzeć i wyzbyć się zupełnie naiwności w przyszłej relacji, ale sam nie wiem czy to właściwie możliwe przez moją wrodzoną naturę widzenia wszystkiego co dotyczy uczuć w pozytywnym świetle.

Jest możliwe być realistą. Mi na przykład pomogła książka : Kobiety które kochają za bardzo. Może analogicznie podobnie jest u mężczyzn.

[Skaza]

@Skaza z mojego doświadczenia, jak porozmawiasz z kimś mądrym w Twoim mniemaniu, będzie lepiej dla Twojej psychiki. Chyba że tak bardzo się obwiniasz że podświadomie chcesz sobie dokopać.

Pewnie masz rację i to by mi pomogło, ale póki co nie dałbym rady zebrać się na taką rozmowę. W tym, że chce się trochę sam ukarać jest sporo racji.
Chciałbym spoważnieć, zmądrzeć i wyzbyć się zupełnie naiwności w przyszłej relacji, ale sam nie wiem czy to właściwie możliwe przez moją wrodzoną naturę widzenia wszystkiego co dotyczy uczuć w pozytywnym świetle.

Jest możliwe być realistą. Mi na przykład pomogła książka : Kobiety które kochają za bardzo. Może analogicznie podobnie jest u mężczyzn.

Mam nadzieję, że możliwe jest bycie realistą i zarazem nie utracenie swojej wiodącej cechy ... oby.

[Lunka]

Mam nadzieję, że możliwe jest bycie realistą i zarazem nie utracenie swojej wiodącej cechy ... oby.

Nie wiem czy jest możliwe. Mamy podobne charaktery, tak mi się wydaje. Kiedyś próbowałam być bardziej jak mąż twardo stąpającą po ziemi, bardzo szybko przekonałam się, że zaczyna znikać moje "ja". I tak sporo się zmieniłam i nie jestem w stanie tego cofnąć. Średnio jestem zadowolona z niektórych nowych cech