Dezerter pisze: ↑2020-01-04, 15:53
Dzięki Marku za rozwinięcie mojej myśli - są to tak znane cytaty, że nie zamieszczałem
Oczywiście, na pewno pominąłes je z tego powodu
, a jak skomentujesz te wypowiedzi Pawła, gdzie pisze wszyscy?
No to zobaczmy co zacytowałeś i podkresliłeś:
5 Chciałbym, żebyście wszyscy mówili językami, jeszcze bardziej jednak pragnąłbym, żebyście prorokowali.
Nie ma tu nic o tym, że wszyscy prorokują - wyrażenie o charakterze życzeniowym (podobnie jak ze zdania "pragnąłbym, żebyście nie grzeszyli" nie wynikałoby, ze je wypowiadający twierdzi, iż nikt nie grzeszy ani nawet że jest to mozliwe).
23 Kiedy się przeto zgromadzi cały Kościół i wszyscy poczną korzystać z daru języków, a wejdą podczas tego ludzie prości oraz poganie, czyż nie powiedzą, że szalejecie? 24 Gdy zaś wszyscy prorokują, a wejdzie [podczas tego] jakiś poganin lub człowiek prosty, będzie przekonany przez wszystkich, osądzony 25 i jawne staną się tajniki jego serca; a tak, upadłszy na twarz, odda pokłon Bogu, oznajmiając, że prawdziwie Bóg jest między wami5.
Paweł omawia temat, dlaczego proroctwo jest ważniejsze niż dar języków, co więcej, że uzywanie daru języków wobec niewierzących może być przeciwskuteczne. Nie twierdzi że taka sytuacja zajdzie, ani jej nie oczekuje: omawia przypadki skrajne - co się by stało, gdyby wszedł poganin i wszyscy by prorokowali albo wszyscy mowili językami.
29 Prorocy niech przemawiają po dwóch albo po trzech, a inni niech to roztrząsają! 30 Gdy zaś komuś innemu z siedzących dane będzie objawienie, pierwszy niech zamilknie. 31 Możecie bowiem w ten sposób prorokować wszyscy, jeden po drugim, aby wszyscy byli pouczeni i podniesieni na duchu.
I znowu Paweł omawia inny temat, kładąc nacisk na porządek w trakcie nabożeństwa. Clou nie jest oczekiwanie, iż wszyscy zostaną prorokami, tylko pouczenie, że ilu by ich było, ma być po kolei.
32 A dary duchowe proroków niechaj zależą od proroków!
No właśnie. Gdyby realnym było oczekiwanie iż wszyscy będą prorokowac, to polecenie byłoby zbędne
37 Jeżeli komuś wydaje się, że jest prorokiem albo że posiada duchowe dary, niech zrozumie, że to, co wam piszę, jest nakazem Pańskim. 38 A gdyby ktoś tego nie uznał, sam nie będzie uznany7. 39 Tak więc, bracia moi, troszczcie się o łaskę prorokowania i nie przeszkadzajcie w korzystaniu z daru języków!
Tu w ogóle nie widzę argumentu za tym jakoby wszyscy mieli prorokować.
Podsumowując: Paweł tłumaczy zasady korystania z darów, stosując oczywistą, tak typową dla siebie hiperbolę (inaczej byłby sprzeczny wobec samego siebie).
Podsumowując zalecenia, pisze:
Cóż więc pozostaje, bracia? Kiedy się razem zbieracie, ma każdy z was już to dar śpiewania hymnów, już to łaskę nauczania albo objawiania rzeczy skrytych, lub dar języków, albo wyjaśniania: wszystko niech służy zbudowaniu. 27 Jeżeli korzysta ktoś z daru języków, to niech mówią kolejno dwaj, najwyżej trzej, a jeden niech tłumaczy! 28 Gdyby nie było tłumacza, nie powinien mówić na zgromadzeniu; niech zaś mówi sobie samemu i Bogu! 29 Prorocy niech przemawiają po dwóch albo po trzech, a inni niech to roztrząsają! 30 Gdy zaś komuś innemu z siedzących dane będzie objawienie, pierwszy niech zamilknie. 31 Możecie bowiem w ten sposób prorokować wszyscy, jeden po drugim, aby wszyscy byli pouczeni i podniesieni na duchu.Widać tu tę komplementarność i wołanie o porządek.
Zastanawia mnie co prawda wiersz 30:
" Gdy zaś komuś innemu z siedzących dane będzie objawienie, pierwszy niech zamilknie."
Czy to znaczy, że ten pierwszy nie mówił z objawienia, skoro ma "zamilknąć"?
A może nalezy to rozumieć, że prorokowanie wcale nie musi oznaczać objawienia, i tę nazwę nadaje Paweł także po prostu przepowiadaniu Ewangelii?
Ja znam wielu np księży, którzy mają kilka charyzmatów np. - nauczają, prorokują, mówią językami, uzdrawiają, a nawet rządzą - więc nie jest tak, że jeden człowiek dostaje tylko 1 charyzmat.
Po co dyskutować z tezami, których nikt nie wygłaszał? Nikt nie twierdził że można mieć tylko jeden charyzmat.
Namawiam do zebrania w tym wątku najważniejszych wypowiedzi, a linki niech będą tylko rozszerzeniem. Nie stój znów w opozycji (takie mam wrażenie do początku wątku), choć raz się przyłącz bo ilość proroków rośnie z dnia na dzień i warto wspólnie zebrać zdrową naukę i ją przedyskutować.
Zdrowa nauka (zresztą obowiązująca w Kościele) jest taka, że charyzmaty wymagają rozeznania. I to wiele z nich (zwłaszcza dotyczące losów konkretnych osób) nie przez "wspólnotę" ani wikarego obecnego na spotkaniu. Dotyczy to zwłaszcza proroctwa.
A przybywa, owszem - ludzi, którzy TWIERDZĄ że "mówią językami" (choć nie potrafią powiedzieć jakimi), "uzdrawiają" (choć z jakiegoś powodu nie poddali tych uzdrowień badaniu wg procedur Kościelnych, oraz "prorokują" (chociaż nie poddali sie rozeznaniu).
Konwalio - byłem na spotkaniu liderów Odnowy w Gnieźnie, z wyznaczonym przez Prymasa opiekunem księdzem, na którym, po wyraźnym zachęceniu tegoż księdza do proroctwa, prorokowało ok 70% obecnych, czyli z 35 osób, w tym ksiądz i zakonników. Ja się tych ludzi nie boję, bo wielu znam i wiem, że to dobrzy ludzie i katolicy, nadzwyczajni szafarze Komunii, doradcy życia rodzinnego, czy uczący dzieci katecheci, żyjący w Łasce Uświęcającej.
Ano właśnie, tak to mniej - więcej niestety wygląda...
Nadto: nie rozumiem próśb o specjalne objawienia; co jeszcze nie zostało powiedziane w tym, w czym Bóg się już wypowiedział?
Sorry, że psuję Ci przyjemność doznawania czegoś nadprzyrodzonego....
i mam nadzieję, że albo już jestem, albo będę prorokiem, bo uważam, że jak każdy chrześcijanin do tego zostałem powołany.
