Kącik poetycki

[Marek_Piotrowski]

byłem tam
stałem w tłumie
wraz z innymi krzyczałem na krzyż z nim na krzyż
krztusząc się śmiechem założyłem mu cierniową koronę
potem grałem na cytrze
świętując wraz z tłumem

nadal tam jestem

[podkowa]

Wiesz bander, czuc , ze przemawia to do serca. Musisz naprawde to przezywac. Niech Cie Bog natchnie dobrem i poezja jeszcze.

[bander]

WYBACZ MI

nie płacz Matko

to nie wojna

oni wrócą bądź spokojna

tam im strzelać nie kazano

karabinów nie dostaną

za chleb swoją duszę oddają

tu jest Polska

wiem kochana

ty nie wiesz najgorszego

cała została sprzedana

jak to tak

bez jednego wystrzału

oddałeś ziemie ojców

precz mi z oczu zdrajco młody

gdzie jest mój syn

gdzie córka moja

Matko proszę

przytul mnie do siebie

tak bardzo potrzebuje Ciebie

oni wrócą

przyrzekam

wszystkich już wołam

wracajcie

czas zemsty nadchodzi

czas utraconej godności

proszę Matko

wybacz synowi swojemu

że bez walki oddał

to za co zginęło tak wielu

trąby już grają

powstańcie

jesteście solą tej ziemi

Matko

umrzeć za Ciebie

to dla mnie zaszczyt największy

[W drodze]

Lato 2928

Gorące kamienie słońcem rozpalone,
jak gdyby w Afryce zostaly stworzone.

Stąpam po nich , jak po aksamitnym dywanie.
Dzieki Ci za to Panie.

A także za kwiatów bukiet obfity.
I te brzęczące owady ,a także za „ moskity”

Bo przecież lato ,
wiec po co narzekania.

To na brak deszczu,
lub
traw wysychania.

Chcesz coś w tym zmienić,
poczyn próby swoje.

Zapewniam jednak,
Ze lepiej we Dwoje.


2018.06.09



P