Porozmawiajmy o ... wszystkim - temat dla lubiących offtopy

Porozmawiajmy przy filiżance kawy. Luźne rozmowy, plotki i ploteczki. Dział przeznaczony na wszystkie inne tematy dotyczące offtopicu.
ODPOWIEDZ
Awatar użytkownika
Marek_Piotrowski
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 18650
Rejestracja: 1 cze 2016
Wyznanie: Katolicyzm
Has thanked: 2560 times
Been thanked: 4565 times
Kontakt:

Re: Porozmawiajmy o ... wszystkim - temat dla lubiących offtopy

Post autor: Marek_Piotrowski » 2019-08-23, 20:58

Kasia pisze: 2019-08-23, 18:41 Jeśli tematem wątku byłaby kwestia: „czy bez miłości do Boga, pełniąc uczynki z przymusu, można być zbawionym”, byłoby w porządku; niestety, temat kręcił się wokół mojej osoby, a tego nie chcę, więc proponuję go zakończyć, a nawet nieśmiało o to proszę.
Zatem porozmawiajmy na ten temat i odczepmy się personalnie od Kasi.
Nie jestem pewien co rozumiesz w tym zdaniu przez "miłość do Boga" (bo jesli emocje, to sprawa się komplikuje), ale mam wrażenie, że odpowiedź brzmi "nie".
Co więcej, uczynki nikogo nie zbawią - zbawienie nie pochodzi bowiem od nas.

Awatar użytkownika
Praktyk
Biegły forumowicz
Biegły forumowicz
Posty: 1950
Rejestracja: 28 lis 2017
Has thanked: 410 times
Been thanked: 427 times

Re: Porozmawiajmy o ... wszystkim - temat dla lubiących offtopy

Post autor: Praktyk » 2019-08-23, 21:02

Marek_Piotrowski pisze: 2019-08-23, 20:58
Co więcej, uczynki nikogo nie zbawią - zbawienie nie pochodzi bowiem od nas.
A można być zbawionym nie chcąc zbawienia ?
Panie patrz na moje serce razem ze mną, patrz na prawdę o mnie razem ze mną.

Kasia

Re: Porozmawiajmy o ... wszystkim - temat dla lubiących offtopy

Post autor: Kasia » 2019-08-23, 21:06

Marek_Piotrowski pisze: 2019-08-23, 20:58 Nie jestem pewien co rozumiesz w tym zdaniu przez "miłość do Boga" (bo jesli emocje, to sprawa się komplikuje), ale mam wrażenie, że odpowiedź brzmi "nie".
Miłość do Boga rozumiem jako postawę i świadomy wybór; coś, co stoi ponad innymi kwestiami (np. strach przed potępieniem), jest to skierowanie na Istotę Boga, kiedy człowiek postępuje w jakiś sposób tylko z powodu Boga, który go stworzył, który cierpiał za niego, umarł na Krzyżu i otworzył mu drogę do życia wiecznego. Emocje, moim zdaniem, powinny naturalnie iść za tą postawą, ale nie muszą być czymś stałym. Tak rozumiem pojęcie miłości do Boga.

Awatar użytkownika
Marek_Piotrowski
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 18650
Rejestracja: 1 cze 2016
Wyznanie: Katolicyzm
Has thanked: 2560 times
Been thanked: 4565 times
Kontakt:

Re: Porozmawiajmy o ... wszystkim - temat dla lubiących offtopy

Post autor: Marek_Piotrowski » 2019-08-23, 21:32

Praktyk pisze: 2019-08-23, 21:02
Marek_Piotrowski pisze: 2019-08-23, 20:58
Co więcej, uczynki nikogo nie zbawią - zbawienie nie pochodzi bowiem od nas.
A można być zbawionym nie chcąc zbawienia ?
No właśnie, nie można.

Problem jest poważny, bo na czym właściwie polega Niebo?
Między innymi na napawaniu się miłością Boga. I - swoją do Boga.
Jeśli nie chcemy miłości Boga, to w chwili sądu, kiedy będziemy wybierać Niebo czy piekło (bo to nasz wybór), może się okazać,
że jesli nie przygotowaliśmy się do tego za życia, to nie wybierzemy tej miłości (czyli Nieba).

Kasia

Re: Porozmawiajmy o ... wszystkim - temat dla lubiących offtopy

Post autor: Kasia » 2019-08-23, 22:10

Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiek grzeszny Łk 5,8

Słuchając kiedyś rekolekcji ks. Dominika Chmielewskiego o czyśćcu, poznałam ciekawą teorię: człowiek potrzebuje spowiedzi po to, by po śmierci umieć przyznać się do winy. Bo wtedy zetknie się z wielką miłością Boga i jeśli nie praktykował spowiedzi, nie będzie mógł siebie znieść, widząc, jak jest pełen grzechu w obliczu Bożej miłości. Znienawidzi wszystko – i wybierze piekło.

Zwróciłabym uwagę na coś jeszcze: czy Eucharystia nie przygotowuje nas na niebo? Nawet jeżeli tego nie odczuwamy, doświadczamy namiastki wieczności (właściwie czy może być coś takiego jak namiastka wieczności?). Eucharystia to sakrament miłości. Może więc ta miłość „dojrzewa” w nas nawet bez naszego odczuwania wtedy, gdy przyjmujemy Komunię Świętą?

Tak sobie tylko rozmyślam...
Ostatnio zmieniony 2019-08-23, 22:11 przez Kasia, łącznie zmieniany 1 raz.

Biserica Dumnezeu

Re: Porozmawiajmy o ... wszystkim - temat dla lubiących offtopy

Post autor: Biserica Dumnezeu » 2019-08-23, 22:19

Rozmyslaj ...

sylvi91

Re: Porozmawiajmy o ... wszystkim - temat dla lubiących offtopy

Post autor: sylvi91 » 2019-08-24, 00:36

Postanowiłem się podzielić z Wami pewnym dialogiem, który przedstawia wręcz niemożliwą sytuację. Gdzie w użyciu jest telefon komórkowy, a rozmówcami osoby z różnych naprawdę odległych światów. Pada kilka słów, które może nie powinny tu paść. Jednak wydaje mi się, że one wystepują w kombinacji w zdaniu w sposób dość zabawny. Przepraszam te osoby u których tekst ewentualnie wywołuje nagatywne odczucia. Nie mam żadnych intencji w tym, żeby kogoś urazić, a wydaje mi, że może będzie smiesznie.

Teflonowy telefon.

Sytuacja na pustyni. Pewien człowiek podąża po bezkresnej pustyni i znajduje tam nieduży przedmiot, który podnosi i w rękach trzymając zaczyna sciskać.
Nagle słyszy.

Bzzz, Bzzz, Bzzz.
- Słucham, centrum powiadamiania ratunkowego. Kto mówi?
- Ale dzisiaj patelnia.
- A skąd Pan dzwoni?
- Dzbanek, ... dzbanek mleka już pusty.
- Czy to jakis żart?
- Nie, znalazłem to coś przed chwilą.
- Jakie coś?
- No, to. Tu jest napisane HOUWEY nie HUAWEI coś tam coś tam.
- No więc o co chodzi?
- Potrzebuje pomocy. Dajcie pić.
- Skąd Pan dzwoni?
- Dzwonię? Nacisnąłem to dłonią i zaczęło grać i usłyszałem ten głos, Pani głos.
- To skąd Pan dzwoni? Co się stało?
- Jestem na pustyni Gubi, mam ostatni dzbanek mleka, a wielbłady padły.
- Gubi? Wielbłady? Pan sobie żartuje? Wie Pan, że to jest alarmowy 112 i nie należy sobie robić żartów?
- Broń Boże, nie robię sobie żartów wędruję już 3 dzień pieszo przez pustynię.
- Rozumiem, że Pan się zgubił. Tak?
- Nie. Znam drogę i mam właściwy kierunek patrzę w niebo. Idę do miasta Boeing do stolicy, ale zaskoczyła Nas burza piaskowa i niestety Karawana została w dodatku zaatakowana póżniej przez rabusiów ukradli częsć towaru i zapasy wody. Ja się ukryłem.
- Zapasy wody? Burza piskowa? Boeing? Gdzie Pan jest dokładnie skoro Pan mówi, że zna drogę?
- No jak to gdzie? W kraju środka w prowincji Xing Yang, ale nie wiem dokładnie ile jeszcze dni do miasta?
- To Pan dzwoni z Chin?
- Dzwonię? Nic takiego nie słyszę. Znalazłem tą świecącą płytkę i słyszę teraz Panią, ale tak zgadza się, jestem w Chinach.
- Jeśli to żart to nie mogę Panu pomóc? Dodzwonił się Pan do Warszawy w Polsce. Proszę powiedzieć czy jest Pan zagrożony, co sie dzieje?
- W Polsce? Nie znam? Bardzo tu gorącą, skwar i mało wody. Normalnie się topię.
- No w Polsce w środku Europy, kraju Słowian i innych mniejeszości. Jest Pan w niebezpieczeństwie?
- To Słowian jest tam mniejszość? A kogo najwiecej? Napadli nas.
- Kto pana napadł? Kurcze, no w sumie to ma Pan chyba rację coraz wiecej cudzoziemców w tym Chińczyków.
- Czyli Polska musi być prowincją Chin choć skojarzyć z mapy nie potrafię.
- Nie no. Prowincją nie jest. Mamy prezydenta i demokrację i ponad 1000 lat państwowości z pewnymi przerwami.Kto Pana napadł i gdzie Pan jest?
- W Chinach też jest demokracja odkąd pamiętam.
- Słucham? To gdzie Pan jest,czy wreszcie sie dowiem. Już Pana telefon też namierzamy.
- Wie Pani co, może Pani pomóc czy nie? Jestem w naprawdę ciężkiej sytuacji, nie wiem ile dni drogi mnie czeka, czy nie zastanie mnie kolejna burza piaskowa, no i jestem zmęczony drogą. A co to jest telefon?
- No ja chciałam powiedzieć smartfon.
- Aaa smartfon. Przepraszam ale i tak nie rozumiem.
- Smartfon, telefon, no to z czego Pan dzwoni.
- Ja nie rozumiem o czym Pani mówi teraz, nic tu nie dzwoni. Wkoło nic nie ma tylko piach, jestem ja, mam torbę, dzbanek i tą rzecz w ręce świecącą jasno teraz.
- Rozmowa jak z Chińczykiem normalnie, niech Pan nie udaje Greka.
- Nic nie udaję, słyszę Panią, a nie widzę, nie wiem o co chodzi.
- To w Chinach nie wiecie co to jest telefon, mimo, że produkujecie masowo podróbki amerykańskich albo niemieckich firm.
- Że my produkujemy prodróbki? Wybaczy Pani ale najlepsze wyroby pod cesarskimi rządmi pochodzą z prowincji Xing Yang. W 4123 w zimie cesarz odznaczył moją załogę Złotym Smokiem.
- Kiedy? W którym roku? Przecież mamy dopiero 2019 Anno Domini.
- Co Pani opowiada?
- Pański telefon został namierzony. Jest w Warszawie w okolicy kolumny Zygmunta. Także Pan sobie zrobił z Nas żarty, wie Pan że...
- Jak Boga kocham, jestem na pustyni Gubi, nie ma tu żadnego Zygmunta. Jestem sam mam tylko napotrzebniejsze rzeczy.
- Niech Pan poda dane z dowodu.
- Jakiego dowodu?
- Nie ma Pan dowodu? Prosze podać imię i nazwisko, adres, narodowość.
- Przecież mówiłem jestem Chińczykiem. Urodziłem się w małej wiosce nad rzeką Huangho (Żółtą rzeką).
- Wie Pan, że Pan zajmuje linię, a ktoś a ktoś naprawdę może potrzebować pomocy. A za takie zarty grozi kara.
- Ale ja nic złego nie robię prosze Pani, wszystko co opowiedziałem jest prawdą.
- To bardzo wątpliwe, wręcz nieprawdopodobne, trudno mi uwierzyć. Proszę się nie rozłączać wezwę przełożonego. Pod kolumnę Zygmunta wysylamy zaraz ekipę, także niech Pan się z tamtąd nie rusza.
- Ależ przecież tłumaczę, że jestem na pustyni Gubi, między krajem Mongołow, a Chinami, kilka dni konno od granicy państwa i wielkiego muru, zmierzam do Boeing.
- Cholera to mamy problem, jedyny Boeing jaki znam to ta firma od samolotów.
- Samolotów?
- No tak.
- Nie wiem, nigdy nie słyszałem.
- Skąd Pan sie urwał? Z choinki? Naprawdę przoszę przestać żartować. Samoloty - maszyny w powietrzu. Telefonu też Pan nie zna. Dziwne to wszystko.
- Jest przełożony, proszę go posłuchać.
--- Znajdziemy Cię czubku bo to nie jest smieszne co robisz, zapłacisz karę, to jest linia nie do robienia sobie żartów. Zapamiętaj to.
Mamy doskonały system informatyczny, takie telefony do namierzenia to nie jest problem.
- Ale ja nic złego nie robię naprawdę, stanąłem na wydmie na chwilę bo usłyszałem ten głos po tym jak podniosłem to coś. Jest tu straszne słońce, a mnie się skończyła woda a mleka tylko trochę mam.
- Czyli mówisz, że naprawdę jesteś na pustyni, kuźwa.
- Nie, nie na pustyni kuźwa. Na pustyni Gubi.
- Jeśli już to Gobi.
- Nie. Gubi.
- No dobrze niech będzie, wiem gdzie to jest. Pustynia w Chinach w Azji.
- W jakiej Azji?
- No w Azji w Chinach.
- Nie. Chiny są w Europie państwem środka.
- Co ty pieprzysz człowieku? Nie uczyłeś się geografii, historii? Pod kolumną Zygmunta zaraz będzie ekipa, jak wskazuje nasz system.
- Nie ma tu żadnego Zygmunta, przecież mówiłem
- Nie, że Zygmunta, tylko kolumna tegoż króla Polski w Warszawie. Przestań sobie kpić z Nas bo to Cię zgubi.
- No cały czas mówię przecież jestem w drodze, z karawaną byłem, wyruszyliśmy z Damaszku do Boeing i teraz kilka dni od stolicy ale na Gubi.
- Co za człowiek z ciebie, weź ty się rozłącz sam i nie rób sobie żartów więcej bo to naprawdę Cię zgubi, a innych skrzywdzi bo nie dostaną pomocy na czas.
- Jaki czas prosze Pana?
- W jak najkrótszy czas.
- No chyba rozumiem, ale co to czas?
- Nie bądź, że tak powiem palantem?
- Nie jestem palantem, jestem chińczykiem, mówiłem już.
- To jakim cudem mówisz po polsku?
- Mówię po chińsku przecież.
- Dobrze, widzę, że to się tak nie może skończyć. Ekipa nie może Cię znaleźć. A sygnał jest najsilniejszy w okolicach kolumny. Namierzymy Cię znajdziemy także odpowiesz za to.
- No znajdźcie mnie i przyprowadźciejakieś konie wypoczęte bo nadgonić drogi muszę i nie zapomnijcie o wodzie.
- Wodę masz w Wiśle i jak chcesz to konie napoić możesz kiedy chcesz. Skończ już szczekać i się rozłącz sam najlepiej.
- W wiśle? A co to jest? Nie ma w tym miejscu gdzie jestem żadnej Wisły, ani w mej torbie ani w zasięgu wzroku. Jak patrzę wokół wszedzie tylko piach pustynia Gubi.
- Skończ człeku, kuźwa no jak potrzebujesz to Ci przetłumaczę na twój chiński. Wisła, Vistula.
- Aaa Vistula, ta ognista ciecz, mam ale to się do picia nie nadaje. Mam kilka butelek ale zachowałem specjalnie dla Cesarza.
- To było śmieszne nawet ale zrozum, że musze się rozłączyć bo to do niczego nie prowadzi, a widzę że Ty się tym bawisz.
- Tu straszny skwar u mnie i juz trace siły, myślałem że ten głos co słysze to mi jakoś pomoże.
- No niestety nie możemy pomóc, nie możemy Pana znaleźć, wyglada na to, że się Pan naprawdę zgubił albo potrzebuje innej pomocy.
- Nie nie zgubiłem się, przecież już tłumaczyłem, ale pomoc by sie przydała i cos do picia.
- Tak. A ja jestem święty. Człowieku idź z Bogiem, niech Cię Chrystus sprowadzi na dobrą drogę. Nie rób sobie wiecej żartów.
- Chrystus będzie na drodze?
- Tak.
- Żegnam Pana. To jest 112 alarmowy. (Beep).

Zamyślony...
- Chrystus na drodze? Ciekawe kiedy go spotkam?
- Jestem przy tobie cały czas synu. Teraz rozumiesz?
- Ale co takiego Panie Chrystusie?
- No to Co się stało?
- Nic z tego nie rozumiem Panie Chrystusie.
- Oh biedny człowieku - to musisz się napić koniecznie tej Vistuli co trzymasz dla Cesarza, ona jest z tej prowincji Polan. To swięta woda, krystalicznie czysta górska woda i ich ziele. Da Ci sił i napełni życiem.
Pamiętaj: Dzwoń do mnie kiedy tylko chcesz. Telefony prawie takie jak ten co Ci podrzuciłem tu na pustyni są wszędzie. Cały ten świat jest na podłuchu. Ale ja nawet nie potrzebuję otwierać ust aby Ci to powiedzieć do uszu. Rozumiesz?
Ostatnio zmieniony 2019-08-24, 02:04 przez sylvi91, łącznie zmieniany 1 raz.

Biserica Dumnezeu

Re: Porozmawiajmy o ... wszystkim - temat dla lubiących offtopy

Post autor: Biserica Dumnezeu » 2019-08-24, 08:26

Nie moge pojac, o co Tobie chodzi. Jestem za glupi.
Przepraszam.

sylvi91

Re: Porozmawiajmy o ... wszystkim - temat dla lubiących offtopy

Post autor: sylvi91 » 2019-08-24, 09:18

Biserica Dumnezeu pisze: 2019-08-24, 08:26 Nie moge pojac, o co Tobie chodzi. Jestem za glupi.
Przepraszam.
Cześć. Nie wmawiaj sobie, że z powodu tego kawałka tekstu nie mógłbyś pomyśleć jak trzeba. Jeśli chcesz to mogę Ci jeszcze służyć podpowiedzią, żeby to coś, czego nie nie dało się zrozumieć z dialogu stało się dla Ciebie jasne.

Awatar użytkownika
Andej
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 22634
Rejestracja: 20 lis 2016
Been thanked: 4213 times

Re: Porozmawiajmy o ... wszystkim - temat dla lubiących offtopy

Post autor: Andej » 2019-08-24, 09:50

Nie tłumacz. Napisz, dlaczego tak uważasz.
Wszystko co piszę jest moim subiektywnym poglądem. Nigdy nie wypowiadam się w imieniu Kościoła. Moje wypowiedzi nie są autoryzowane przez Kościół.

Awatar użytkownika
Praktyk
Biegły forumowicz
Biegły forumowicz
Posty: 1950
Rejestracja: 28 lis 2017
Has thanked: 410 times
Been thanked: 427 times

Re: Porozmawiajmy o ... wszystkim - temat dla lubiących offtopy

Post autor: Praktyk » 2019-08-24, 11:49

Kasia pisze: 2019-08-23, 18:41 „czy bez miłości do Boga, pełniąc uczynki z przymusu, można być zbawionym”
Pomyślałem trochę na ten temat i dochodzę do wniosku, że odpowiedź brzmi Tak. Pewnie @Marek_Piotrowski mnie zgani, ale tłumaczę dlaczego tak uważam.

Próbowałem wyobrazić sobie jak wygląda sytuacja ze zbawieniem osoby, która fizycznie jest pozbawiona możliwości budowania więzi. Po prostu ma to jakoś zablokowane. Nie jest to jej wybór, po prostu inaczej nie jest w stanie.
Nie będzie ona wtedy za życia w stanie poczuć zaufania do Boga i drugiej osoby, nie stwierdzi nigdy, że odda jakiś fragment swojego życia bezwarunkowo komuś pod opiekę, bo wierzy, że tak dobrze. Jest to dla mnie straszne obciążenie, ale z jakiegoś powodu w naturze występuje.

Nie może jednak występować taka sytuacja, w której z powodu natury ciała dusza skazana byłaby na potępienie.

Moment sądu ostatecznego wyobrażam sobie tak, że stajemy przed możliwością połączenia się z resztą istnienia, która wybrała Boga. I żeby się połączyć z innymi ( w tym z Bogiem ) w gruncie rzeczy wystarczy tylko chcieć.
Ale to, że chcemy musi być poparte wiarą, że jest nam pozwolone. Bóg jako nieskończenie dobry pozwala zawsze. Ale sami możemy uważać, że nie jesteśmy godni. W tym, że nie jesteśmy godni będzie nas też wtedy upewniał Szatan ( oskarżyciel ).
Wtedy zaczyna się pranie całego życia. Każdy czyn, każda myśl, każda intencja. Cała pamięć. Wszystko czym jesteśmy bez ciała jest poddawane ocenie.
Rozumiemy już wtedy co jest złem a co nie jest. Jak wpłynęły nasze czyny na innych. Kto przez nas cierpiał. Jakie były naprawdę intencje tego co robiliśmy.
I w tym zrozumieniu będą zapewne takie opcje:
1) Nie boje się żadnej prawdy o sobie. Idę dalej ku Jedności bo przeżyłem życie w dobru i prawdzie. ( rzadka sprawa = święci )
2) Popełniałem błędy, ale nie wiedziałem, że powinienem inaczej. Nie zrozumiałem za życia czym jest dobro, ale miałem dobrą intencję. Wierzę, że Bóg jest dobrem, więc idę dalej ku Jedności. Nie wiem co się stanie, ale wierzę, że mnie kocha i wybaczy.
3) Wiedziałem, że czynię zło, ale je czyniłem. Ze strachu, z chciwości, z wściekłości... nie potrafiłem się powstrzymać. Ale żałuję. ( Ta opcja i poprzednia to czyściec, Bóg wybaczy te grzechy, ale w jakiś sposób serwuje uleczenie duszy zanim przyjmie ją do siebie )
4) Czyniłem zło, wiedziałem że czyniłem zło, i to był mój świadomy wybór. Nie chcę do Boga. ( to piekło )

I po przemyśleniu uważam, że osoby, które nie są w stanie za życia budować więzi, zaufać komuś, obdarzyć kogoś sobą, mogą jednak podążać za słowem Bożym tak by w momencie stanięcia przed prawdą miały mniej pomyłek do wybaczania. Zakładam tu, że takie osoby po śmierci zaczynają jednak odczuwać potrzebę Jedności.

Jeśli osoba taka racjonalnie doszła do wniosku, że Bóg istnieje i chce żyć z Nim w zgodzie pomimo braku więzi może moim zdaniem jak najbardziej wypracować sobie takie status quo polegające na działaniu w zgodzie z przykazaniami. Wtedy w momencie śmierci gdy pojawi się chęć więzi nie będzie za dużo stało na przeszkodzie.


Jest jeszcze jedna strona medalu. Nigdy taka osoba nie wie, czy nie może tej więzi zbudować i już, czy jest to w jej przypadku po prostu trudne.
Należy pamiętać, że żyjemy W Bogu, który jest nieskończony i dla niego wszystko jest wykonalne. Wiara i prośby do Boga o naprawienie tej więzi mogą być skuteczne. Cuda w głowach ludzi są moim zdaniem najczęstsze.
Osoba taka, jeśli wierzy w Boga nie powinna więc zaprzestawać prób.
Panie patrz na moje serce razem ze mną, patrz na prawdę o mnie razem ze mną.

Awatar użytkownika
Marek_Piotrowski
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 18650
Rejestracja: 1 cze 2016
Wyznanie: Katolicyzm
Has thanked: 2560 times
Been thanked: 4565 times
Kontakt:

Re: Porozmawiajmy o ... wszystkim - temat dla lubiących offtopy

Post autor: Marek_Piotrowski » 2019-08-24, 12:08

Ależ ja się w dużej mierze z tym zgadzam!
Napisałeś:
Jeśli osoba taka racjonalnie doszła do wniosku, że Bóg istnieje i chce żyć z Nim w zgodzie pomimo braku więzi może moim zdaniem jak najbardziej wypracować sobie takie status quo polegające na działaniu w zgodzie z przykazaniami. Wtedy w momencie śmierci gdy pojawi się chęć więzi nie będzie za dużo stało na przeszkodzie.
Otóż właśnie dlatego pytałem co rozumiemy przez "miłość" - uważam że to co opisałeś to właśnie miłość. Tyle że bez wspomagania, jakim są uczucia - czyli jeszcze trudniejsza, może nawet bardziej wartościowa.
Oczywiście zaraz przychodzi mi na myśl św. Matka Teresa z Kalkuty.

Biserica Dumnezeu

Re: Porozmawiajmy o ... wszystkim - temat dla lubiących offtopy

Post autor: Biserica Dumnezeu » 2019-08-24, 16:49

Sylvi ... jakos nie chce mi sie myslec. Albo moze nie jestem zdolny zalapac sensu. Albo moze juz otepienie starcze zaczyna mnie dopadac. Cokolwiek to jest, nie lapie, o co chodzi.

Awatar użytkownika
Praktyk
Biegły forumowicz
Biegły forumowicz
Posty: 1950
Rejestracja: 28 lis 2017
Has thanked: 410 times
Been thanked: 427 times

Re: Porozmawiajmy o ... wszystkim - temat dla lubiących offtopy

Post autor: Praktyk » 2019-08-24, 17:52

Marek_Piotrowski pisze: 2019-08-24, 12:08 Ależ ja się w dużej mierze z tym zgadzam!
Napisałeś:
Jeśli osoba taka racjonalnie doszła do wniosku, że Bóg istnieje i chce żyć z Nim w zgodzie pomimo braku więzi może moim zdaniem jak najbardziej wypracować sobie takie status quo polegające na działaniu w zgodzie z przykazaniami. Wtedy w momencie śmierci gdy pojawi się chęć więzi nie będzie za dużo stało na przeszkodzie.
Otóż właśnie dlatego pytałem co rozumiemy przez "miłość" - uważam że to co opisałeś to właśnie miłość. Tyle że bez wspomagania, jakim są uczucia - czyli jeszcze trudniejsza, może nawet bardziej wartościowa.
Oczywiście zaraz przychodzi mi na myśl św. Matka Teresa z Kalkuty.
To chyba zależy czy przestrzegamy zasad ze strachu czy uważamy je za słuszne. Moim zdaniem miłość do Boga jest wtedy gdy szczerze uważamy, że to dobrze, że on jest, że to dobrze, że stworzył świat takim a nie innym, że to dobrze, że świat ma zasady, a nie jest wolną Amerykanką. Jeśli ktoś tak nie uważa i przestrzega zasad to jest to ze strachu. Ale to i tak lepiej niż w ogóle.
Panie patrz na moje serce razem ze mną, patrz na prawdę o mnie razem ze mną.

Biserica Dumnezeu

Re: Porozmawiajmy o ... wszystkim - temat dla lubiących offtopy

Post autor: Biserica Dumnezeu » 2019-08-24, 18:18

Sadze, ze dlatego nacisk taki duzy kladzei sie w Kosciele na wiare z milosci do Boga, gdyz jak to sama Biblia wskazuje, wiara ze strachu przeradza sie w oddawanie czci tylko wargami. I przestaje byc wiara, a stacza sie w jakies praktyki magiczne.

ODPOWIEDZ