Niestety, o ile wiem, Odnowa , a także Ruch Światło Życie nie prowadzą badań nad odejściami swoich wspólnot (ani nad odejściami swoich członków) do grup „wolnokościelnych”.
Zadziwia mnie to, że jak się o tych odejściach mówi, twierdzą, że to są bezpodstawne zarzuty, no przecież… nie ma badań. A kto powinien je prowadzić, jak nie same te ruchy?!!
Znalazłem BARDZO STARY (2004 rok) materiał na ten temat. Nie dotyczy on całej Polski, a jedynie (jak piszą autorzy) „następujących ośrodków: Bielsko-Biała, Gdynia, Kalisz, Kamienna Góra, Kielce, Koszalin, Kraków, Kuźnia Rac., Lublin, Nowy S., Pabianice, Racibórz [grupa raciborsko-krapkowicka], Rzeszów, Strzelce Kr., Warszawa, Wrocław, Diecezja zielonogórsko-gorzowska,Gliwice, Legnica, Polkowice, Poznań, Strzegom, Szczecin, Zgorzelec, Boguszów-Gorce”.
Obejmuje ruchy: Ruch Światło-Życie, Młodzież z Misją, Odnowa w Duchu Świętym.
Jak widzisz, jest to jedynie wycinek , w dodatku od tamtej pory bardzo wiele się zdarzyło. Ale niech wyciąg, jaki zrobiłem poniżej, da jakieś pojęcie o tym, o czym mówimy.
Wybaczcie przy tym niegramatyczność wyciągu, brak uporządkowania (niektóre grupy mogą dziś nie istnieć). To jest migawka na 14 lat temu!
- Gdynia, „Kościół Chrześcijański «Nowe Przymierze»:
Kościół wyodrębnił się po ostrym konflikcie liderów świeckich z hierarchią Kościoła katolickiego w 1995 r. […] Liderzy postanowili zerwać swoją zależność od Kościoła i wraz ze swoimi zwolennikami opuścili jego struktury. Od tego czasu grupa nieprzerwanie działa na tereni Trójmiasta. Członkowie kościoła organizują chrześcijańskie festyny, imprezy w domach dziecka, w szpitalach dziecięcych, prowadzą działalność wśród młodzieży”.
Kościół zarejestrowany w 1996 r. - Kalisz:„Kaliska wspólnota Ruchu Odnowy w Duchu Świętym «Emmanuel» opuściła Kościół rzymskokatolicki. Zarejestrowała się w departamencie wyznań MSW jako Kościół Chrześcijański «Miecz Ducha»„ (GW, 25 III 1998).
- Kamienna Góra:Ks. Dariusz Suszek z diec. legnickiej, opiekun grupy Odnowy w Duchu Świętym w Kamiennej Górze. Za jego duszpasterzowania w połowie lat ’90 doszło do dwóch odejść członków tej grupy: raz do Kościoła zielonoświątkowego, drugi raz założono wolny kościół. W końcu były ks. D. Suszek sam został pastorem Kościoła zielonoświątkowego w Janowicach Wielkich
- Kielce, „Od 1992 roku działa i ewangelizuje w Kielcach wspólnota religijna nosząca dziś nazwę «Wieczernik». Członkowie tej wspólnoty odłączyli się od Kościoła katolickiego i pozostają poza Kościołem. Wyrośli ze wspólnoty modlitewnej «Odnowa w Duchu Świętym». Wykorzystują istniejące struktury Kościoła. Wchodzą do wnętrza wspólnot modlitewnych i najbardziej aktywnych wprowadzają do swojej wspólnoty”.
- Koszalin, „Centrum Chrześcijańskie «Woda Życia» wyłoniło się z katolickiego ruchu oazowego przy kościele św. Krzyża w Koszalinie.
- Kraków, „Prowadzony przez Wojciecha Włocha Kościół Wiary z siedzibą w Krakowie (dawniej Kościół Jezusa Chrystusa, zarejestr. 1996) tworzy obecnie 7 zborów. Kościół ten zainicjowała grupa osób z Odnowy w Duchu Świętym („Miriam”, która w 1991 roku podjęła decyzję o wyjściu z Kościoła rzymskokatolickiego”.
- Inny odłam tej wspólnoty („Miriam”) Odnowy przyłączył się po prostu do Kościoła zielonoświątkowego
- „«Kościół Jezusa Pasterza» z Krakowa [należy do wspólnot], które poddane swoim «charyzmatycznym» liderom opuściły Kościół, by stworzyć własne, niezależne struktury organizacyjne oraz własną doktrynę wiary”.
- Kuźnia Raciborska, Ks. Bernard Plucik. W Kuźni Raciborskiej grupa parafian ze wspólnoty Odnowy wystąpiła z Kościoła tworząc własną grupę religijną
- Lublin, „Wspólnota Chrześcijańska «Pojednanie» ma swoje korzenie w Ruchu «Światło-Życie», działającym od 1982 przy kościele akademickim w Lublinie. Animatorzy ruchu nawiązali kontakt z protestancką grupa misyjną Campus Crusade for Christ. […] (potem pod nazwą Ruch Agape)
W Polsce Campus został zarejestrowany jako Ruch Nowego Życia w 1992 r. Początkowo, nim uzyskał samodzielność legislacyjna, wspomagał działalność katolickiego Ruchu «Światło-Życie»„
W 1996 roku ze wspólnoty „Pojednanie” wyłonił się Kościół Nowego Przymierza. - Nowy Sącz, „Nowosądecka wspólnoty Odnowy w Duchu Świętym […] w ciągu 20 lat istnienia «Filadelfia» przechodziła różne koleje − od entuzjastycznego rozwoju, gdy na spotkania modlitewne przychodziło ok. 400 osób, po bolesne doświadczenie rozłamu, gdy duża część grupy w 1992 r. odeszła do Kościoła zielonoświątkowego”.
- „Grupa «Nowe Jeruzalem» z Nowego Sącza które poddane swoim «charyzmatycznym» liderom opuściły Kościół, by stworzyć własne, niezależne struktury organizacyjne oraz własną doktrynę wiary”.
- Pabianice, „Chrześcijański Kościół «Dobra Nowina»: zapoczątkowany przez ośmioosobową grupę wiernych z Pabianic, wywodzących się z Ruchu Światło-Życie oraz wspólnoty Odnowy w Duchu Świętym.
- Racibórz, Najbardziej chyba spektakularne odejście olbrzymiej grupy Odnowy w Duchu Świętym
Racibórz to 60-tysięczne miasto na Śląsku […] Mniej więcej co trzydziesty dorosły mieszkaniec jest członkiem ruchu Odnowy w Duchu Świętym. Raciborska grupa charyzmatyczna zdążyła rozszerzyć się na przeszło tuzin miast i miasteczek. Działa m.in. w Pszczynie, Kuźni Raciborskiej, Krapkowicach, Jastrzębiu Zdroju, Cieszynie, Rudzie Śląskiej. To diecezje gliwicka, opolska i katowicka. […]
„Zeszyty Odnowy” podały, że „Różne mniejsze wspólnoty związane z tzw. grupą raciborsko-krapkowicką [należy do grup], które poddane swoim «charyzmatycznym» liderom opuściły Kościół, by stworzyć własne, niezależne struktury organizacyjne oraz własną doktrynę wiary”. - Rzeszów: „Kościół Jezusa Chrystusa Syjon w Rzeszowie (zarejestr. 1997) został utworzony przez grupę osób spotykających się w ramach Wspólnoty Modlitewno-Ewangelizacyjnej. W 1996 roku podjęto decyzję o «zalegalizowaniu działalności» poza Kościołem katolickim”.
- Strzelce Krajeńskie, „W latach 1988-89 […] miasteczko Strzelce Krajeńskie przeżyło mini − przebudzenie, gdzie około setki młodych ludzi przyjęło Pana Jezusa Chrystusa do swego serca. Wielu z nich zostało wypełnionych Duchem Świętym. Inni doświadczyli Bożego uzdrowienia czy też dotknięcia. W tej grupce ludzi, spotykającej się wpierw w «salkach» jako Odnowa w Duchu Świętym upadanie pod mocą Ducha Świętego, mówienie językami czy prorokowanie nie było czymś nadzwyczajnym. […]
Dziś członkowie tej społeczności są aktywnymi członkami rozwijających się kościołów, m.in.:
* Kościół Chrześcijański «Arka» w Poznaniu;
* Wspólnota «Słowo Życia» we Wrocławiu;
* Kościół «Słowo Życia» w Szczecinie;
* Kościół Chrześcijański w Warszawie”. - Warszawa, „Kilka lat temu w [katolickiej] parafii warszawskiej przy ulicy Gwiaździstej wybuchło przebudzenie, które zanim zdążyło się rozwinąć zostało zgaszone przez biskupów i księży […] Kilkanaście młodych osób, które zdążyły zasmakować jak dobry jest Pan odeszło od «kościoła katolickiego». Andrzej [Stepanow] (obecny pastor [kościoła] «Spichlerz») został wyrzucony z uczelni (A.T.K.) na dwa miesiące przed skończeniem piątego roku studiów.
- „«Trafiłam do oazy. […] W oazie chodziłam na spotkania modlitewne, spotkania dla animatorów, prowadziłam własną grupkę, uczestniczyłam w próbach scholi i przygotowywałam oprawę niedzielnej Eucharystii. Byłam też we wspólnocie neokatechumenalnej. Miałam wtedy szesnaście lat. Zaczęłam również chodzić na spotkania Odnowy w Duchu Świętym. Raz w tygodniu, ale stamtąd czerpałam najwięcej. Bardzo często klękałam na środku, żeby inni się nade mną pomodlili, w różnych moich intencjach. Na teologii na ATK byłam najlepsza».
[…] Na teologii w Warszawie Monika założyła wspólnotę modlitewną. Prowadzili ewangelizację na wydziale. Wśród studentów byli też tacy ludzie jak Włodek.
[…] Włodek: To pastor. Na początku byli jedną z katolickich wspólnot charyzmatycznych działających przy warszawskich parafiach. Może tylko wyróżniali się swoim wyjątkowym zaangażowaniem i tym, że głosili Słowo Boże ze szczególną mocą.
Dlaczego odeszli z Kościoła Katolickiego? Przypominam sobie, kiedy Włodek prowadził jeszcze spotkania w jednej z warszawskich parafii. Kilkunastoletnia Joanna była parę razy na tych modlitwach. Przychodziło tam mnóstwo ludzi, tańczyli, śpiewali, potem Włodek wkładał na nich ręce i wypowiadał słowa poznania”. - Wrocław:− „Szczęść Boże! Mam na imię Michał, jestem studentem II roku socjologii na UW, należę do parafii św. Ignacego [o. jezuitów we Wrocławiu] . Przez blisko pięć lat wzrastałem duchowo we wspólnocie Ruchu Światło-Życie, działającej przy tym właśnie kościele: tu oddałem po raz pierwszy swe życie Jezusowi – przyjmując Go jako Pana i Zbawiciela, tu stawiałem pierwsze kroki na drodze wiary, umacniany w tym przez wiele sióstr i braci. Nigdy nie sądziłem, iż będę musiał opuścić tę wspólnotę… Niestety, jednak dokładnie dwa lata temu dokonał się tu rozłam, w wyniku którego powstała «wspólnota Syjon» i tam też się znalazłem […]”.
- We Wrocławiu istnieją cztery zarejestrowane tak zwane wolne Kościoły wywodzące się ze wspólnot katolickich liczące w sumie kilkaset osób:
- Kościół Boży w Chrystusie powstał kilkanaście lat temu – w znakomitej większości z byłych oazowiczów, na bazie współpracy ekumenicznej diecezjalnych diakonii Ruchu Światło-Życie.
- Kościół «Wrocław dla Jezusa» liczący ponad 100 osób, animowana jest przez pastora, absolwenta teologii katolickiej, byłego animatora Ruchu Światło-Życie. Ten «wolny Kościół» powstał na bazie dwóch wspólnot postoazowych (jedną z nich była grupa „Syjon”) a jego początki sięgają połowy lat dziewięćdziesiątych.
„«Wrocław dla Jezusa» (zarejestr. 1995) to dawniejszy Adonai Kościół Chrześcijan we Wrocławiu [po połączeniu] z działającą niezależnie charyzmatyczną wspólnotą «Syjon z Odnowy w duchu Świętym». - Kościół Wolnych Chrześcijan «Kanaan» ma za pastora byłego animatora przyparafialnej, charyzmatycznej grupy postoazowej. Kościół powstał na bazie części tej wspólnoty 8 lat temu.
- Kościół «Vineyard» to grupa również ze sprawującym funkcję pastora byłym liderem przyparafialnej, charyzmatycznej grupy postoazowej i również absolwentem teologii. Kościół powstał na bazie innej części tej samej wspólnoty postoazowej kilka lat temu.
- Jedną z pierwszych grup Faith Movement w Polsce „była założona w 1983 roku przez Amerykanina polskiego pochodzenia, Franka Olszewskiego, wspólnota «Słowo Życia» we Wrocławiu, która obecnie znajduje się w strukturach Kościoła Bożego w Chrystusie”.
(Franek Olszewski rozpoczynał działalność we Wrocławiu w latach 80. przy diakonii ruchu Światło-Życie). - W czasie wakacji 2004 dwóch księży z naszej diecezji, związanych z Odnową porzuciło Kościół katolicki i zaangażowało się w działania wspólnot zielonoświątkowych. Wielu ludzi zostało wyprowadzonych z Kościoła, a wielu innych przeżywa rozterki i rozmaite wątpliwości, a przynajmniej odbiera całe wydarzenie jako bardzo bolesne. Wszystko to kładzie się cieniem na całą Odnowę w diecezji zielonogórskiej.
- Wspólnota Odnowy w Duchu Świętym w Gliwicach: część przeszła do struktur zielonoświątkowych ok. roku 1995.
- Wspólnota rodzin Ruchu Światło-Życie w Legnicy: część przeszła do wolnego Kościoła w Legnicy ok. roku 1995.
- Wspólnota Odnowy w Duchu Świętym w Polkowicach: część przeszła do struktur zielonoświątkowych ok. roku 1995.
- Wspólnota Odnowy w Duchu Świętym w Trzebnicy: część przeszła do różnych struktur wolnokościelnych ok. roku 1995.
- Wspólnota Odnowy w Duchu Świętym w Boguszowie (Boguszów-Gorce k. Wałbrzycha): część przeszła do różnych struktur wolnokościelnych (w latach ’90 ?)
- Ks. Marek Zienkiewicz z diec. legnickiej, opiekun grupy Odnowy w Duchu Świętym w Strzegomiu i Zgorzelcu, wystąpił z Kościoła katolickiego po roku 1995; obecnie pracownik Kościoła zielonoświątkowego.
„Głos kościelnego asystenta szkoły ewangelizacji (Kraków 1982/83), księdza M. Ostrowskiego oddaje klimat, jaki panował w RŚŻ [Ruchu Światło-Życie] wokół współpracy z ruchem CCC [Campus Crusade for Christ] […]: «Zwracam uwagę na pewne niebezpieczeństwa […] całość przygotowanych przez [braci odłączonych] materiałów drukowanych, pogadanek, atmosfery, miała wydźwięk protestancki, w niektórych momentach obcych katolickiej tradycji. Mogło to powodować niepokój. Dla młodych zachłystujących się oryginalnością i nowością mogło to spowodować podświadomie nawet odrzucenie pewnych tradycji katolickich, np. form duchowości, modlitwy, przekazu wiary»”/tamże/.
„Zdarza się, że grupy Odnowy w Duchu Świętym „powodują podziały i zamieszanie, stają się zarzewiem zgorszenia [...] Są też grupy, które już odpadły od Kościoła [...] Tworzenie własnej wizji «Kościoła otwartego», ponadkonfesyjnego dla wielu wspólnot stało się początkiem ich upadku. [...] Krytykowanie Kościoła hierarchicznego (księży, biskupów, papieża) wprowadzanie indyferentyzmu religijnego, brak właściwej katechezy oraz uprawianie ekumenizmu «na własną rękę» zaprowadziło już kilka grup charyzmatycznych do zerwania więzi z lokalną wspólnotą parafialną, a co za tym idzie z całym Kościołem.
Przykładem takiego postępowania mogą być byłe grupy Odnowy, znane dziś jako wolne Kościoły, do których należą m.in. Kościół Chrześcijański «Nowe Przymierze», wspólnota «Wieczernik», Apostolski Kościół Wolnych Chrześcijan «Kanaan», Kościół Chrześcijański «Miecz Ducha» w Kaliszu, Wspólnota Chrześcijańska «Pojednanie» czy Chrześcijański Kościół «Dobra Nowina»”/ M. Gajewski SJ, Wspólnota na manowcach, „Zeszyty Odnowy w Duchu Świętym” (70)/
„Liczne zarejestrowane obecnie wspólnoty protestanckie to byłe wspólnoty ruchu Odnowy w Duchu Świętym. […] Choć biograficzne korzenie wielu liderów ewangelikalnych zborów tkwią w katolickiej odnowie charyzmatycznej, to nie tylko ona jest «źródłem» dla nowych ewangelikalnych wspólnot. Wiele z nich działało aktywnie także w ruchu Światło-Życie”/ Z. Pasek, Wspólnoty ewangelikalne we współczesnej Polsce,/