Dyskusje z niekatolikami - co nam dają?

Ważna sprawa dla chrześcijan
ODPOWIEDZ
Fedorowicz
Dyskutant
Dyskutant
Posty: 297
Rejestracja: 10 lut 2019
Has thanked: 132 times
Been thanked: 28 times

Re: Dyskusje z niekatolikami - co nam dają?

Post autor: Fedorowicz » 2019-03-03, 12:18

Magnolia pisze: 2019-03-03, 09:26 A jaki chrzest św mają ŚJ? Czy wierzą że Jezus i Duch św to Osoby Boskie? Czy wierzą w TrójJedynego Boga?

To są wyznaczniki bycia chrześcijaninem, a nie to co sami o sobie myślą ŚJ. Poza tym ta organizacja nosi wszelkie znamiona sekty, a to oznacza, że Ci ludzie są zwiedzeni, trzeba ich nawracać, uświadamiać błąd zwiedzenia.
Ratować innymi słowy.
Oczywiście, masz rację. Mam pytanie. Jak wytłumaczysz fakt, że wielu Świadków Jehowy to byli katolicy ? Dlaczego odeszli od Kościoła do sekty i to na dodatek destrukcyjnej ?

Awatar użytkownika
Praktyk
Biegły forumowicz
Biegły forumowicz
Posty: 1950
Rejestracja: 28 lis 2017
Has thanked: 410 times
Been thanked: 427 times

Re: Dyskusje z niekatolikami - co nam dają?

Post autor: Praktyk » 2019-03-03, 12:22

Mnie napędza chyba to, że chciałbym, żeby każdy poczuł to że jest w "Jedności". Że nie jest sam. Że nie jest przeciwko innym, że jest razem z innymi. Więc jako Chrześcijanin, gdy ktoś o innych poglądach chce pogadać, to cieszę się bo to znaczy, że chce być ze mną :) Dąży do "Jedności".
Może jeszcze trochę koślawo rozumie akceptację i miłość do drugiego człowieka, ale idzie w dobrą stronę.

Gdy ktoś strasznie mocno chce mnie przekonać, że w Jedności nie jesteśmy, czyli np, że jesteśmy mięsnymi automatami bez sensu istnienia to też jest jakaś okazja do zbliżenia się. Bo skoro ta osoba tak uważa, to tak uważa, jest to jej obecna prawda. Nie należy tego negować, trzeba poprowadzić ją za rączkę o krok dalej od punktu w którym jest. Zadać takie pytanie, w które spowoduje, że dostrzeże, że ta prawda ma dziury.

Jak to @Andej w pięknym zacytowanym przez Deza. na początku wątku monologu napisał. To tak jak podać komuś pomocną dłoń na szlaku na szczyt góry. Nie należy zmuszać go od razu do wskoczenia na ten szczyt przy użyciu teleportacji. Czy na siłę przeciągać go na swoją ścieżkę. Musi dojść tam sam swoją drogą.
Panie patrz na moje serce razem ze mną, patrz na prawdę o mnie razem ze mną.

Awatar użytkownika
Marek_Piotrowski
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 18650
Rejestracja: 1 cze 2016
Wyznanie: Katolicyzm
Has thanked: 2560 times
Been thanked: 4565 times
Kontakt:

Re: Dyskusje z niekatolikami - co nam dają?

Post autor: Marek_Piotrowski » 2019-03-03, 12:34

Wydaje mi się, że niektóre dyskusje coś dają, a niektóre - wręcz przeciwnie.

Poruszamy się to pomiędzy:
1P 3:15 bt5 "Pana zaś Chrystusa uznajcie w sercach waszych za Świętego i bądźcie zawsze gotowi do obrony wobec każdego, kto domaga się od was uzasadnienia tej nadziei, która w was jest."
a
Tt 3:10-11 bt5 "(10) Od sekciarza odsuń się po pierwszym lub po drugim upomnieniu, (11) wiedząc, że człowiek taki jest przewrotny i grzeszny, przy czym sam na siebie wydaje wyrok."
2Tm 2:23 bt5 "Unikaj natomiast głupich i niedowarzonych dociekań, wiedząc, że rodzą one kłótnie."
Tt 3:9 bt5 "Unikaj natomiast głupich dociekań, rodowodów, sporów i kłótni o Prawo [Mojżeszowe]. Są bowiem bezużyteczne i puste."

Problem, jak odróżnić jedne sytuacje od drugich?

Magnolia

Re: Dyskusje z niekatolikami - co nam dają?

Post autor: Magnolia » 2019-03-03, 12:41

Fedorowicz pisze: 2019-03-03, 12:18 Mam pytanie. Jak wytłumaczysz fakt, że wielu Świadków Jehowy to byli katolicy ? Dlaczego odeszli od Kościoła do sekty i to na dodatek destrukcyjnej ?
Nie wiem, czy znajdzie się jedna odpowiedź na te pytania. Przyczyn odejścia z KK może być wiele, od subiektywnych, bo "mi w mojej parafii proboszcz nie pasuje", po jakąś niezgodę na dogmaty, albo coś jeszcze innego. Ludzie mogą sobie nie zdawać sprawy że to sekta, moga myśleć że to inna wspólnota katolicka, skoro wierzą w tego samego Boga (oczywiście nie zauważają że to zwiedzenie, bo nie wierzą w tego samego Boga co katolicy.)
No i tak sobie myślę, ze jest też grupa osób, które lubią "zamordyzm", czyli że ktoś z góry im coś każe robić, rozlicza, bierze odpowiedzialność za ich rozwój duchowy... bo sami sobie z tym nie radzili w Kościele, gdzie panuje wolność, nieprzymuszanie, wolne decyzje, ale i konsekwencje grzechów. Mam nadzieję że rozumiesz o co mi chodzi.
A to dopiero kilka prawdopodobnych przyczyn odejścia z KK, może ich być znacznie więcej.

Awatar użytkownika
Marek_Piotrowski
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 18650
Rejestracja: 1 cze 2016
Wyznanie: Katolicyzm
Has thanked: 2560 times
Been thanked: 4565 times
Kontakt:

Re: Dyskusje z niekatolikami - co nam dają?

Post autor: Marek_Piotrowski » 2019-03-03, 14:16

Fedorowicz pisze: 2019-03-03, 12:18 Mam pytanie. Jak wytłumaczysz fakt, że wielu Świadków Jehowy to byli katolicy ? Dlaczego odeszli od Kościoła do sekty i to na dodatek destrukcyjnej ?
Szerokie pytanie.
Wg moich obserwacji najczęstszy jest scenariusz podobny do poniższego:
  • jest sobie "letni" katolik. Do kościoła chodzi - czasem co niedzielę, inny co jakiś czas - różnie. Sprawami wiary się zanadto nie zajmuje, Pisma nie czyta, nie pasjonuje się nauczaniem
  • następuje spotkanie takiego "letniego" z wyszkolonym głosicielem.
    Jak pewnie wiecie, Świadkowie Jehowy mają regularne szkolenia z metod perswazji - nie tylko wkuwają "ciągi rozmowowe" (analogiczne do ciągów, jakie mają sprzedawcy telefoniczni) na zasadzie "zadaję takie pytanie - jak odpowie tak, to wyciągam ten werset, jak tak, to ten, a jak tak, to mówię to". Nie przypadkowo ŚJ chętnie angażowani są jako sprzedawcy ubezpieczeń, odkurzaczy, naczyń Zepter itd - po prostu mają już wyszkolenie marketingowe.
  • Nasz "letni" jest zachwycony rzekomą znajomością Pisma Świętego przez ŚJ (sypią z rękawa cytaty - wzdłuż "ciągu rozmowowego" ze słynnej książki "Prowadzenie rozmów na podstawie pism", więc komuś postronnemu wydaje się, ze znają Pismo. Zresztą w stosunku do takiego "letniego" ich znajomość, choc płytka, jest i tak lepsza).
    Przyjmuje jak kaczka bułkę cokolwiek mu powiedzą
  • teraz zaczyna być "dumny" z tego co usłyszał. Z wyższością patrzy na innych, którzy - według niego - "myślą standartowo" i "nie wiedzą". Zaczyna się czuć członkiem elitarnej grupy.
    Tu juz jest trudno go uratować - za bardzo jest dumny ze swojej nowej "wiedzy".
    Czasem na tym etapie następuje konfrontacja z jakimś księdzem czy katolikiem. Jednak po pierwsze, mało który ksiądz ma ochotę prostować oczywiste androny. Po drugie, katolik, nawet taki, który czyta i zna Pismo, rzadko je czyta pod kątem dyskusji (co zresztą dobrze o nim świadczy - Pismo powinniśmy czytać dla naszej własnej nauki, a nie by wynajdować argumenty).
    W rezultacie nasz "letni" się "upewnia".
  • teraz już nawet jeśli przeczyta w Pismie inne niż dane mu poczatkowo fragmenty - np. takie które ewidentnie mówią o boskości Jezusa - nie zmieni już swojego zdania. Jest tak dumny ze swojej rzekomej wyższości poznania, z nowo nabytych pogladów, że nie jest po prostu psychologicznie w stanie przyznać, że jednak te "zwyczajne" prawdy które wyznawał wcześniej i które wyznają dalej znajomi katolicy były jednak zgodne z Pismem, a to co wchłonął jako rzekomo "biblijne" to kosmiczne bzdury.

Inna sprawa to w ogóle skłonność o sekciarstwa. Obserwowałem to z bliska - byłem we wspólnocie, która - gdy wstępowałem - była normalną (choć może nieco "odleciałą") wspólnotą charyzmatyczną, a gdy po około dwu latach występowałem - praktycznie sektą.
Otóż okazuje się, że inteligencja nie chroni przed skłonnością do sekciarstwa - a właściwie odwrotnie. Potwierdzają to różne ośrodki - umysł osoby inteligentnej jest znacznie bardziej podatny na sekciarstwo, bo wciąż szuka i spekuluje.

robbo1

Re: Dyskusje z niekatolikami - co nam dają?

Post autor: robbo1 » 2019-03-03, 14:17

Wasze subiektywne odczucia i nazewnictwo,to wasze subiektywne odczucia,z którymi nie zamierzam dyskutować,chociaż nie wykazują one nic poza waszym zdaniem,opinią,i nie muszą niczego dowodzić,poza waszym zdaniem.
A tego kim jestem,nie ukrywałem,i nie zamierzam.
Nie odnajdowałbym się tutaj,gdyby istniał zakaz pisania.Tylko,że takim i przez to wystawilibyście o sobie nieprzychylne świadectwo.
Na szczęście istniej możliwość "wyrażania s w o j e j opinii",czy denominacji w jakiej się jest.
A jeżeli idzie o uznanie naszego chrztu to w broszurze z nami polemizującej pod tytułem:
"ŚWIADKOWIE JEHOWY APOSTOŁOWIE CZY INTRUZI?" napisanej przez księdza Wojciecha Hanca i Teodora Lenkiewicza na str.49-51 w rozdziale poświęconym nam ,a sakramentom,czytamy,że "zachowujemy sam zewnętrzny obrzęd,który trzeba uznać za poprawny".
Tak jak zachowujemy potrzebne intencje do jego poprawności.
Powołują się na dwa ustalenia kanoniczne ,tak,że udzielany przez nas chrzest "nie może powodować jego nieważności".
"I taką odpowiedź należy dać w świetle teologii potrydenckiej,i rozstrzygnięć kongregacji wiary".
Oczywiście podają,że te usprawiedliwiają nas chrzest ,jak i go uprawomocniają,niemniej jest to ujęcie zbyt zjuradyzowane i zreizowane .
I jest namowa do ponownego chrzczenia dzieci warunkowo.
Niemniej nasz chrzest przedstawiony jest tam jako uzasadniony "w świetle teologii potrydeneckiej oraz rozstrzygnięć kongregacji rzymskich".

A na przekonywanie mnie poprzez argumenty jestem otwarty,oczekując od siebie w tym względzie ,jak i adwersarzy poszanowania 1 Pt.3:15-16
Ostatnio zmieniony 2019-03-03, 14:26 przez robbo1, łącznie zmieniany 1 raz.

Awatar użytkownika
Marek_Piotrowski
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 18650
Rejestracja: 1 cze 2016
Wyznanie: Katolicyzm
Has thanked: 2560 times
Been thanked: 4565 times
Kontakt:

Re: Dyskusje z niekatolikami - co nam dają?

Post autor: Marek_Piotrowski » 2019-03-03, 15:21

robbo1 pisze: 2019-03-03, 14:17 Wasze subiektywne odczucia i nazewnictwo,to wasze subiektywne odczucia
Bo, jak wiadomo, Świadkowie Jehowy wyrażają "obiektywne" uczucia :))

robbo1

Re: Dyskusje z niekatolikami - co nam dają?

Post autor: robbo1 » 2019-03-03, 15:27

Ja rozumiem,że postanowiliście usuwać moje posty,tzn.możliwie szybko je przesuwać,niemniej proszę o merytoryczne odnoszenie się do tekstu,czy tematu,a nie do słów w moim tekście,które mają marginalne znaczenie i są najwyżej "tłem" wywodu.
Odniosłem się do kwestii chrztu,i jego ważności w świetle waszych nauk.
Pisałem o odczuciach,uczucia wszystkie maja podłoże osobiste.
To jednak temat,nie na temat.

Awatar użytkownika
Marek_Piotrowski
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 18650
Rejestracja: 1 cze 2016
Wyznanie: Katolicyzm
Has thanked: 2560 times
Been thanked: 4565 times
Kontakt:

Re: Dyskusje z niekatolikami - co nam dają?

Post autor: Marek_Piotrowski » 2019-03-03, 15:59

Nie ma do czego się ustosunkowywać "merytorycznie" bo prezentujesz słowotok, a nie coś do czego można się odnieść. W dodatku nie na temat - chrzest nie jest tematem tego wątku. Nawet chrzest własnego pomysłu, nieważny ze względu na brak odwołania do Ojca, Syna i Ducha Świętego.
Tu rozmawiamy o czym innym.

Fedorowicz
Dyskutant
Dyskutant
Posty: 297
Rejestracja: 10 lut 2019
Has thanked: 132 times
Been thanked: 28 times

Re: Dyskusje z niekatolikami - co nam dają?

Post autor: Fedorowicz » 2019-03-04, 05:10

Praktyk pisze: 2019-03-03, 12:22 .. jest to jej obecna prawda. Nie należy tego negować..Musi dojść tam sam swoją drogą.
Wybacz.Trudno mi się zgodzić, że jeżeli ktoś głosi nieprawdę, wprowadza bliźnich w błąd, to nie należy tego negować. Kłamstwa nie wolno nam nazywać prawdą ! Samotność, unikanie ludzi i dobrych rad chrześcijańskich również nie jest dobre.

Dodano po 8 minutach 38 sekundach:
Magnolia pisze: 2019-03-03, 12:41 ..No i tak sobie myślę, ze jest też grupa osób, które lubią "zamordyzm", czyli że ktoś z góry im coś każe robić, rozlicza, bierze odpowiedzialność za ich rozwój duchowy... bo sami sobie z tym nie radzili w Kościele, gdzie panuje wolność, nieprzymuszanie, wolne decyzje, ale i konsekwencje grzechów. Mam nadzieję że rozumiesz o co mi chodzi. A to dopiero kilka prawdopodobnych przyczyn odejścia z KK, może ich być znacznie więcej.
Bardzo trafna uwaga ! W zborze SJ który kiedyś odwiedzałem starszymi zboru byli wojskowi i policjanci na emeryturze. Byli oni jednocześnie najbardziej zamożną grupą pośród zborowej biedoty, pewnego rodzaju uprzywilejowaną elitą ze względu na to, że takie emerytury są wyższe niż przeciętne. Namawiali oni szeregowych członków zboru do bezwzględnego posłuszeństwa wszystkim rozkazom przywódców Strażnicy. :)

Dodano po 4 minutach 59 sekundach:
Marek_Piotrowski pisze: 2019-03-03, 14:16 Szerokie pytanie.
Nasz "letni" jest zachwycony rzekomą znajomością Pisma Świętego przez ŚJ (sypią z rękawa cytaty - wzdłuż "ciągu rozmowowego" ze słynnej książki "Prowadzenie rozmów na podstawie pism", więc komuś postronnemu wydaje się, ze znają Pismo. Zresztą w stosunku do takiego "letniego" ich znajomość, choc płytka, jest i tak lepsza).
Przyjmuje jak kaczka bułkę cokolwiek mu powiedzą
teraz zaczyna być "dumny" z tego co usłyszał. Z wyższością patrzy na innych, którzy - według niego - "myślą standartowo" i "nie wiedzą". ..mało który ksiądz ma ochotę prostować oczywiste androny.
Widzę, że Marek zna te zagadnienia bardzo dokładnie, duża wiedza w temacie i celne uwagi ! :)

Dodano po 34 minutach 21 sekundach:
robbo1 pisze: 2019-03-03, 14:17 "ŚWIADKOWIE JEHOWY APOSTOŁOWIE CZY INTRUZI?" napisanej przez księdza Wojciecha Hanca i Teodora Lenkiewicza na str.49-51..
Wyciągasz błędne wnioski, wyrywasz zdania z kontekstu i piszesz nie na temat. Książka ta napisana jest w obronie wiary katolickiej i w żadnym wypadku nie uznaje za chrześcijańskie wierzeń, doktryn ani praktyk Towarzystwa Strażnica. A teologia potrydencka zrodziła się z konieczności obrony interpretacji katolickiej przed sektami, przeciwko "innym interpretacjom", które również utrzymywa­ły, że są chrześcijańskie.

Awatar użytkownika
Praktyk
Biegły forumowicz
Biegły forumowicz
Posty: 1950
Rejestracja: 28 lis 2017
Has thanked: 410 times
Been thanked: 427 times

Re: Dyskusje z niekatolikami - co nam dają?

Post autor: Praktyk » 2019-03-04, 18:35

Fedorowicz pisze: 2019-03-04, 05:10
Praktyk pisze: 2019-03-03, 12:22 .. jest to jej obecna prawda. Nie należy tego negować..Musi dojść tam sam swoją drogą.
Wybacz.Trudno mi się zgodzić, że jeżeli ktoś głosi nieprawdę, wprowadza bliźnich w błąd, to nie należy tego negować. Kłamstwa nie wolno nam nazywać prawdą ! Samotność, unikanie ludzi i dobrych rad chrześcijańskich również nie jest dobre.
Nie wolno nam nazwać kłamstwa prawdą, to prawda. Co nie znaczy, że jeśli powiesz komuś aktualnie wierzącemu w X, że X to kłamstwo, że odniesiesz jakiekolwiek pozytywne efekty.
Trzeba zaakceptować fakt, że aktualnie pacjent wierzy w X i go kochać. To po pierwsze.
Chcieć tego, żeby doszedł do prawdy sam, a nie pokazania mu, że nie ma racji, to dwa.
Przyznać przed sobą samym to, że też w wiele rzeczy się po prostu wierzy, a nie wie. To 3.
Dalej uznając powyższe, trzeba zacząć pytać dlaczego pacjent wierzy w X, a nie wmawiać mu, że Y to prawda. Bo samo wyznanie wiary w X, nie mówi nic o tym dlaczego on w to wierzy. A konstrukcja jego wiary może być bardzo złożona, a jej źródło bardzo głęboko ukryte.

I ja np odczuwam satysfakcję zadając te pytania moim rozmówcom i drążąc coraz głębiej o co u nich chodzi. Może oni w trakcie rozmowy uświadomią sobie, ze jest jakaś dziura. A może ja...
Panie patrz na moje serce razem ze mną, patrz na prawdę o mnie razem ze mną.

Fedorowicz
Dyskutant
Dyskutant
Posty: 297
Rejestracja: 10 lut 2019
Has thanked: 132 times
Been thanked: 28 times

Re: Dyskusje z niekatolikami - co nam dają?

Post autor: Fedorowicz » 2019-03-05, 04:42

Praktyk pisze: 2019-03-04, 18:35 Nie wolno nam nazwać kłamstwa prawdą, to prawda. Co nie znaczy, że jeśli powiesz komuś aktualnie wierzącemu w X, że X to kłamstwo, że odniesiesz jakiekolwiek pozytywne efekty.
Trzeba zaakceptować fakt, że aktualnie pacjent wierzy w X i go kochać. To po pierwsze.
Chcieć tego, żeby doszedł do prawdy sam, a nie pokazania mu, że nie ma racji, to dwa.
Przyznać przed sobą samym to, że też w wiele rzeczy się po prostu wierzy, a nie wie. To 3.
Dalej uznając powyższe, trzeba zacząć pytać dlaczego pacjent wierzy w X, a nie wmawiać mu, że Y to prawda. Bo samo wyznanie wiary w X, nie mówi nic o tym dlaczego on w to wierzy. A konstrukcja jego wiary może być bardzo złożona, a jej źródło bardzo głęboko ukryte.
I ja np odczuwam satysfakcję zadając te pytania moim rozmówcom i drążąc coraz głębiej o co u nich chodzi. Może oni w trakcie rozmowy uświadomią sobie, ze jest jakaś dziura. A może ja...
Najlepiej byłoby, jakbyś zilustrował swoją metodę na konkretnym przykładzie. To znacznie ułatwiłoby czytelnikom zrozumienie Twojej wypowiedzi. :)

Awatar użytkownika
Praktyk
Biegły forumowicz
Biegły forumowicz
Posty: 1950
Rejestracja: 28 lis 2017
Has thanked: 410 times
Been thanked: 427 times

Re: Dyskusje z niekatolikami - co nam dają?

Post autor: Praktyk » 2019-03-05, 10:56

Fedorowicz pisze: 2019-03-05, 04:42 Najlepiej byłoby, jakbyś zilustrował swoją metodę na konkretnym przykładzie. To znacznie ułatwiłoby czytelnikom zrozumienie Twojej wypowiedzi. :)
To bardziej nastawienie niż metoda. Myślę, że całkiem nieźle udało się go trzymać w rozmowie z Damianem w wątku o Buddyzmie viewtopic.php?f=53&t=545 . Ale Damian był też wspaniałym otwartym i nie agresywnym rozmówcą.
Panie patrz na moje serce razem ze mną, patrz na prawdę o mnie razem ze mną.

Fedorowicz
Dyskutant
Dyskutant
Posty: 297
Rejestracja: 10 lut 2019
Has thanked: 132 times
Been thanked: 28 times

Re: Dyskusje z niekatolikami - co nam dają?

Post autor: Fedorowicz » 2019-03-06, 04:51

Praktyk pisze: 2019-03-05, 10:56 To bardziej nastawienie niż metoda. Myślę, że całkiem nieźle udało się go trzymać w rozmowie z Damianem w wątku o Buddyzmie viewtopic.php?f=53&t=545 . Ale Damian był też wspaniałym otwartym i nie agresywnym rozmówcą.
Przeczytałem z dużym zainteresowaniem. Damian wobec konkretnych zapytań czy zarzutów często uciekał w sferę niejednoznacznych, nieraz sprzecznych logicznie ogólników, przypomniał znaną mi ciekawą przypowieść o słoniu i niewidomych. Najbardziej zabawna była jego wypowiedź, że poznanie "czystej" prawdy buddyjskiej nie wymaga przekazu od.. buddystów. Ważne jest moim zdaniem, że w dyskusji odnosiliście się za każdym razem szczegółowo i merytorycznie do argumentów stawianych przez Damiana po zapoznaniu się z ich treścią i wykazując brak spójności i konsekwencji jego wywodów. Być może dlatego niektórzy buddyści nie lubią dyskutować i wolą kontemplować w nieskończoność koan w rodzaju :"Jaki jest dźwięk klaśnięcia jednej ręki". :)

Awatar użytkownika
Praktyk
Biegły forumowicz
Biegły forumowicz
Posty: 1950
Rejestracja: 28 lis 2017
Has thanked: 410 times
Been thanked: 427 times

Re: Dyskusje z niekatolikami - co nam dają?

Post autor: Praktyk » 2019-03-06, 09:29

Fedorowicz pisze: 2019-03-06, 04:51 Przeczytałem z dużym zainteresowaniem. Damian wobec konkretnych zapytań czy zarzutów często uciekał w sferę niejednoznacznych, nieraz sprzecznych logicznie ogólników, przypomniał znaną mi ciekawą przypowieść o słoniu i niewidomych. Najbardziej zabawna była jego wypowiedź, że poznanie "czystej" prawdy buddyjskiej nie wymaga przekazu od.. buddystów. Ważne jest moim zdaniem, że w dyskusji odnosiliście się za każdym razem szczegółowo i merytorycznie do argumentów stawianych przez Damiana po zapoznaniu się z ich treścią i wykazując brak spójności i konsekwencji jego wywodów. Być może dlatego niektórzy buddyści nie lubią dyskutować i wolą kontemplować w nieskończoność koan w rodzaju :"Jaki jest dźwięk klaśnięcia jednej ręki". :)
Moim zdaniem najważniejsze było to, że każdy z nas czegoś się nauczył z tej dyskusji i poszedł dalej myśleć nad tym czy to co uważa jest spójne. I czy to to czego chce. Nie kto "wygrał".

Jestem zdecydowanie przeciwny nazywaniu czyiś argumentów "śmiesznymi". Takie właśnie nastawienie powoduje częste niepowodzenie komunikacji.
Po pierwsze od razu pokazuje, że jeden rozmówców uważa "ja jestem mądry, a ty jesteś śmieszny ( tzn. głupi )".
Po drugie pokazuje, że celem tego "mądrzejszego" nie jest pomoc w zrozumieniu, tylko powiedzenie "nie masz racji, mam ją ja".
I o ile nawet taki jest stan rzeczy, to sprowadzenie argumentów do "śmieszności" jest śmieszne tylko z jednej strony. Z drugiej wzbudza obronę, wycofanie, albo agresję i zaczyna się jatka.
Sto razy na tym forum czytałem już jak rozmowa się rozpada bo któraś ze stron stawia się w pozycji wszechwiedzącego i stara się zmieszać drugą z błotem. A nie w tym rzecz.
Ta druga strona, nawet jak jest rogata i pyskata, to jest tam gdzie jest. Jej poglądy są dla niej prawdziwe, nie śmieszne. To, że jest gdzie indziej niż obeznany w Piśmie katolik nie znaczy ani trochę, że jest gorsza.

No i temu katolikowi jego Bóg mówi, żeby kochał bliźniego. I ma to udowadniać swoją postawą. A co pokazuje jego postawa ?
Że uważa rozmówcę za śmiesznego, że się na niego wku... denerwuje, że nie chce z nim rozmawiać, że się wywyższa.

Tym samym daje stalowy argument drugiej stronie "jak ta twoja wiara ma być prawdziwa, skoro i tak robisz jak inni".


Nawiązując do tematu wątku. Rozmowy z niekatolikami są wspaniałym treningiem miłości :) I niejednokrotnie ponosimy porażkę.
Panie patrz na moje serce razem ze mną, patrz na prawdę o mnie razem ze mną.

ODPOWIEDZ