Nawrót nerwicy natręctw - pomocy!

[takisobie]

Podejdę jutro do konfesjonału i po raz ostatni zapytam kapłana o te kwestie. Błagam o modlitwę za dobrego spowiednika. Na prawdę, nie pamiętam kiedy przeżywałam tak silny kryzys... Błagam także o modlitwę za odwagę poproszenia o stałe spowiednictwo swojego kapłana po przełamaniu się opłatkiem po Pasterce (łamiemy się opłatkiem z kapłanami po odprawionej Pasterce). Sama nie dam rady, nie dam rady ze swoimi rozsterkami.

Powodzenia i odwagi jednak staraj się nie grzebać już w tych wątpliwościach bo się tylko tym nakręcasz.

[Marek_Piotrowski]

Usłyszałam tylko, że jeśli nie wybaczę temu, kto chciał mnie zgwałcić, to i Bóg mi nie wybaczy (coś w tym stylu).

Wybaczenie to proces. I niekoniecznie skutkuje np. zaniechaniem kroków prawnych czy unikaniem tej osoby.

Dawno nie miałam takiego kryzysu. Moje skrupuły teraz szaleją wraz z natłokiem myśli, że już jestem potępiona, że ciągłe żyłam w grzechu.

To, co napisze, wyda Ci się zupełnie niemożliwe i absurdalne: Zlekceważ to. To skrupuły, nie Ty. Nie dotyczy Ciebie.

Dlaczego niektórzy nie rozumieją, jakie to wszystko jest trudne? Przecież bez powodu tego człowieka nie chcę nie znać.

Masz prawo nie chciec go znać - nawet wówczas, kiedy uda Ci się mu wybaczyć. Powiem więcej - byłoby dziwne, gdyby było inaczej.

Jest jeden konkretny powód. Do tego, NIE WIEM, PRZYSIĘGAM, NIE WIEM, CZY DOPUSZCZAM SIĘ GRZECHU CIĘŻKIEGO. Spowiednicy mówili - w chwili wątpliwości - przystępować do Komunii (...)

I tego się trzymaj. BEZWZGLĘDNIE.
Spowiednik bierze za to odpowiedzialność - i wie co robi. Pądź POSŁUSZNA spowiednikowi. Nie jesteś pewna czy grzech jest ciężki - przystepujesz.

Zraziłam się całkowicie. To miały być piękne i radosne święta, a ja w tym momencie zwątpiłam we wszystko, w całą swoją wiarę i w Boga. Jest mi cholernie trudno.

Wiem, że nasz pocieszenia mogą Ci się wydać dalekie. Jak mówi Pismo: Prz 25,20 "Jak płaszcz zdejmować w dzień mroźny lub ocet wylewać na ług, tak pieśni śpiewać znękanym."
Trudno Ci przyjąć radość. ALe... te święta mogą takie jeszcze być. Ja Cię nie utulę, ksiądz-spowiednik czy ksiądz -korespondent CIę nie utuli - tylko Chrystus może to zrobic.Ten strwożony w Ogrójcu.
Tylko Mu zaufaj. Przede wszystkim w tej sprawie, że nie jesteś jakąś grzesznicą, a Bóg nie jest złośliwym księgowym który - jak coś tam zapomnisz czy źle ocenisz przed spowiedzią powie "Aha! Mam cię! To był grzech ciężki, a ty wzięłaś go za lekki! Do piekła!"
Tak jak Ojciec w przypowieści o Miłosiernym Ojcu (zwaną "o synu marnotrawnym) On ma Twoje grzechy w nosie.CHce tylko byś przyszła i się przytuliła. I uwierzyła Mu, że Ci wybaczył...

Szatan usiłuje Ci to zabrać, przedstawia Ci obraz siebie jako wielkiej grzesznicy, a Boga jako surowego sędziego. A On przyszedł dla Ciebie - wierz mi, gdyby ludzkość nie istniała a Ty bylabyś sama na świecie, też oddałby za Ciebie życie.
I teraz miałby Ci czegoś nie przebaczyć? Albo czepiac się jakichs formalnych szczegółów?

Zwłaszcza że CIę skrzywdzono. Możesz być współodkupicielką, jesli połączysz swoje cierpienia z Jego cierpieniami.

Przytul się do Niego i świętuj! Bądź szczęśliwa, jesteś przybraną córką Króla! A skrupuły? Odrzuć je z pogardą. Gdy się rodzą, śmiej się z nich. Ciebie nie dotyczą, Ciebie zbawił Chrystus!

[Niezapominajka]

Marku i Magnolio - Wasza pomoc jest nieoceniona.

Pozdrawiam.

[bei]

Przedświąteczna spowiedź- idealny czas żeby nerwica pokazała co potrafi, skąd ja to znam...
Ja jeszcze nie byłam, ale miałam taki plan żeby dzisiaj pójść i już zauważyłam u siebie większą wrażliwość na natręctwa/kompulsje.
Powiem tyle, bardzo nam wszystkim współczuję i życzę by lęk nie wygrał tej "wojny".

[Magnolia]

Stary filmik, ale trafiłam na niego dopiero dziś. może Młoda jeszcze kiedyś zajrzy i posłucha, bo ważne rzeczy Szustak gada o przebaczeniu.