Tomaszek pisze:Po pierwsze. Nikogo nie namawiam do przestrzegania szabatu - soboty. Najpierw musiałbym sam przestrzegać szabat aby namawiać do tego innych, a tak się składa, że go nie przestrzegam. Nie uważam też aby chrześcijanin miał taki obowiązek, choć uważam, że jeżeli ktoś chce przestrzegać szabat dla Pana, to nie róbi nic złego.
Myśl jest ładna, ale... byłby problem z uzgodnieniem jej z Biblią.
Jakoś tak jest, że drugie zdanie wszyscy pamiętają, a o pierwszym zapominają
:
Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego.
Po drugie. Nie rozumiem Benjaminie po co polemizujesz ze mną o chronologii i próbujesz wywrzeć wrażenie jakbym ja pisał o czymś więcej niż napisałem i coś próbowal przemycić między wierszami. Odpowiedz na proste pytanie: Czy w niedalekiej przeszłości Msza Święta odbywała się tylko po łacinie czy nie? Jeśli odpowiesz tak, to znaczy, że termin historia abo chronologia jest Ci znany.
Przyznam, że nie łapię ani problemu, ani argumentu...
Po trzecie. Twierdzę, że w czasach apostolskich, kiedy jeszcze apostołowie żyli, Wspólnota Uczniów Jezusa, Kościół, obchodziła szabat, a nie niedzielę. Było tak, ponieważ apostołowie byli Żydami, większość chrześcijan była Żydami i byli oni ogromnie przywiązani do tradyci żydowskiej.
Znowu nie zgadza się to z przekazem biblijnym. Było, ale skoro pada znów ten argument, to powtórzę (trochę skracając - więcej tekstów przytoczyłem wcześniej):
W Dziejach Apostolskich znajdujemy kilka opisów mówiących o tym, że apostołowie
nauczali w szabat w synagogach żydowskich:
?Kiedy wychodzili, proszono ich, aby w następny szabat mówili do nich o tym samym. A po zakończeniu zebrania, wielu Żydów i pobożnych prozelitów towarzyszyło Pawłowi i Barnabie, którzy w rozmowie starali się zachęcić ich do wytrwania w łasce Boga.? /Dz 13,42/
?W następny szabat zebrało się niemal całe miasto, aby słuchać słowa Bożego.? /Dz 13,44/
?W szabat wyszliśmy za bramę nad rzekę, gdzie - jak sądziliśmy - było miejsce modlitwy. I usiadłszy rozmawialiśmy z kobietami, które się zeszły.?/Dz 16,13/
?Przeszli przez Amfipolis i Apolonię i przybyli do Tesaloniki, gdzie Żydzie mieli synagogę.
Paweł według swego zwyczaju wszedł do nich i przez trzy szabaty rozprawiał z nimi.? /Dz 17,1-2/
?A co szabat rozprawiał w synagodze i przekonywał tak Żydów, jak i Greków.? /Dz 18,4/
Fragmenty te łączy jedno ?
wszystkie dotyczą sytuacji gdy apostołowie wchodzą do synagog gdzie w szabat gromadzą się wierni judaistyczni) i korzystając z tego faktu opowiadają o Chrystusie.
Inaczej brzmią wzmianki w Piśmie dotyczące zebrań chrześcijańskich:
?W pierwszym dniu po szabacie, kiedy zebraliśmy się na łamanie chleba, Paweł, który nazajutrz zamierzał odjechać, przemawiał do nich i przedłużył mowę aż do północy.? /Dz 20,7/
?Niechaj pierwszego dnia tygodnia każdy z was coś odłoży według tego, co uzna za właściwe, żeby nie zarządzać zbiórek dopiero wtedy, kiedy przybędę.? /1 Kor 16,2/
Oprócz świadectw Pisma mamy piśmiennictwo wczesnochrześcijańskie. Przytaczałem już Didache:
?W dniu Pana, w niedzielę, gromadźcie się razem, by łamać chleb i składać dziękczynienie, a wyznawajcie ponadto wasze grzechy, aby ofiara wasza była czysta?/?Didache, czyli nauka dwunastu apostołów?).
Przytaczałem też ucznia apostołów (a ponoć także był jednym z dzieci w scenie ewangelicznej z Jezusem "pozwólcie dziateczkom przyjść do mnie") Ignacego z Antiochii:
?Nie dajcie się zwodzić obcymi naukami ani starymi baśniami bez żadnego pożytku. Jeśli bowiem dzisiaj jeszcze żyjemy według prawa żydowskiego, wyznajemy, że nie otrzymaliśmy łaski.
Tak więc nawet ludzie żyjący dawniej w starym porządku rzeczy doszli do nowej nadziei i nie zachowują już szabatu, ale obchodzą dzień Pański , w którym to przez Jezusa Chrystusa i przez śmierć Jego także i nasze życie wzeszło jak słońce?/Ignacy Antiocheński (108) ?Do Kościoła w Magnezji?/
Przytaczałem też innego z najstarszych autorów, Justyna Męczennika:
?W dniu zaś, zwanym Dniem Słońca odbywa się zebranie w jednym miejscu wszystkich razem, i z miast i ze wsi. Tedy czyta się Pamiętniki apostolskie albo Pisma prorockie (...) gdy modlitwa się skończy, przynoszą chleb oraz wino i wodę, a przełożony zanosi modlitwę a także dziękczynienie. (...) Ci którym się dobrze powodzi i którzy mają dobrą wolę, dają co chcą, a wszystko, co się zbierze, składa się na ręce przełożonego. On zaś roztacza opiekę nad sierotami, wdowami (...) jednym słowem - spieszy z pomocą każdemu, kto jest w potrzebie.?
?Zgromadzenie zaś nasze dlatego odbywa się w Dniu Słońca, ponieważ to pierwszy dzień, w którym Bóg przetworzył ciemności oraz materię i uczynił świat, ponieważ Jezus Chrystus, nasz Zbawiciel, tego samego dnia zmartwychwstał. W przeddzień bowiem Dnia Saturna został ukrzyżowany, a nazajutrz po tym dniu, to znaczy w Dzień Słońca, objawił się apostołom i tę im podał naukę, którąśmy niniejszym Waszej przedłożyli uwadze ?./Justyn Męczennik (ur.100) ?Apologia?/
Przytaczałem też nieco późniejszego (ale też jednego z najstarszych z zachowanych)
autora, który wspomina że apostołowie świętowali niedzielę:
?Ale powiesz, jak będziemy mogli się zebrać, w jaki sposób sprawować niedzielną uroczystość? Oczywiście tak, jak Apostołowie, ubezpieczeni wiarą, a nie pieniędzmi (...)?/o ucieczce w czasie prześladowania/
Jednym z najstarszych dokumentów jest też List Barnaby (datowania się różnią - od 70 roku - a więc współczesności NowemuTestamentowi - po 130 rok):
?[Bóg] Mówi im jeszcze: 'Waszych świąt nowiu i szabatu nie mogę ścierpieć [Iz 1:13]'. Popatrzcie, co to znaczy: Nie te teraźniejsze szabaty są dla mnie przyjemne, lecz ten, który sam ustanowiłem i w którym doprowadziwszy wszystko do spoczynku uczynię początek dnia ósmego, to jest początek nowego świata. Dlatego też świętujemy z radością dzień ósmy: w dniu tym Jezus powstał z martwych i ukazawszy się [uczniom] wstąpił od nieba [Łk 24:51, J 20:17]" (List Barnaby 15:6-9)
Pozwól, że tekstów nieco młodszych (ale wciąż najstarszych z zachowanych) Ojców już nie będę powtarzał.
Jak widzisz, świadectw nakazujących czy mówiących o święceniu niedzieli jest sporo (jak na liczbę tekstów w ogóle zachowanych z tamtego okresu).
Dodam jednak, że
nie spotkałem żadnego tekstu z pierwszych wieków Kościoła, który by mówił że należy świętować sobotę, a nie niedzielę. Choć znalazłoby się kilka (ale nie bardzo wczesnych) będących za święceniem i soboty i niedzieli (ale i wtedy podkreślone jest, że niedziela jest świętem większym).
A Ty, na jakiej podstawie twierdzisz, że apostołowie święcili sobotę?
Po czwarte. Jeśli chodzi o chrześcijan nieżydowskiego pochodzenia, tzw. pogan, na synodzie, czy spotkaniu, meetingu w Jerozolimie postanowiono aby pogan zwolnić, a raczej nie nakłaniać do przestrzegania Prawa Mojżeszowego.
W związku z tym, w naturalny sposób również po czasach apostolskich, w młodym kościele dszło do utworzenia jakby dwóch obozów: pogańskiego i żydowskiego. I ci drudzy chodzili do synagog, wyznawali judaizm i równocześnie wiarę w Jezusa.
Aha. I Paweł poświęcił mnóstwo miejsca w swoich listach, by wyprowadzić ich z tego błędu - warto pod tym kątem przeczytać zwłaszcza List do Galacjan - owo rozpaczliwe:
"(1) O, nierozumni Galaci! Któż was urzekł, was, przed których oczami nakreślono obraz Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego? (2) Tego jednego chciałbym się od was dowiedzieć, czy Ducha otrzymaliście dzięki uczynkom wymaganym przez Prawo, czy z powodu posłuszeństwa wierze? (3) Czyż jesteście aż tak nierozumni, że zacząwszy duchem, chcecie teraz kończyć ciałem? (4) Czyż tak wielkich rzeczy doznaliście na próżno? A byłoby to rzeczywiście na próżno. (5) Czy Ten, który udziela wam Ducha i działa cuda wśród was, [czyni to] dzięki uczynkom wymaganym przez Prawo, czy też z powodu posłuszeństwa wierze?" /Gal 3:1-5 bt5 /
?Teraz zaś Prawo straciło moc nad nami, gdy umarliśmy temu, co trzymało nas w jarzmie, tak, ze możemy pełnić służbę w nowym duchu, a nie według przestarzałej litery.? /Rz 7,6/
Do kiedy obowiązywało prawo?
?Na cóż więc Prawo? Zostało ono dodane ze względu na wykroczenia
aż do przyjścia Potomka, któremu udzielono obietnicy; przekazane zostało przez aniołów; podane przez pośrednika.?/Gal 3,19/
Jezus jest ?kresem Prawa? (Rz 10,4)
Również Ojcowie byli tego samego zdania. Nie będę tu wiele cytował, przytoczę tylko znów Ignacego Antiocheńskiego (108) ?Do Kościoła w Magnezji?/:
?Jeśli bowiem dzisiaj jeszcze żyjemy według prawa żydowskiego, wyznajemy, że nie otrzymaliśmy łaski?. (?Do Kościoła w Magnezji? 108 rok).
