Odpowiedź dla david491
Tekst ten jest nie zrozumiały ale dla ciebie Tomaszku. Sugerujesz że Apostołowie zbierali się pierwszego dnia tygodnia żeby się najeść? Pogubiłeś się Tomaszku. Zobacz co św, Paweł pisze w 1 liście do Koryntian 11,20 Wy tedy gdy się schodzicie w Kościele nie spożywacie w sposób należyty Wieczerzy Pańskiej?co świadczy że nie ma mowy tu o posiłku i jedzeniu w dosłownym tego znaczenia. 1 Koryntian 11,34 Jeśli kto głodny niech je w domu abyście się na sąd nie schodzili te słowa też negują to co Ty Tomaszku napisałeś. To że niedziela wchodzi w tradycję Kościoła świadczą też słowa 1 listu Pawła do Koryntian 1,1 A co do składki świętych, to i wy czyńcie tak, jak zarządziłem w Kościele w Galacji. Pierwszego dnia w tygodniu niech każdy z was odkłada u siebie i przechowuje to co może zaoszczędzić,żeby składki wnoszono nie dopiero kiedy ja przyjdę. A teraz zobacz co pisze pomocnik św Pawła , Barnaba: list B a r n a b y (ok. r. 90): ?Przeto radośnie obchodzimy dzień ósmy, w którym Jezus zmartwychwstał i zjawiwszy się wstąpił na niebiosa? (15, 9). Natomiast wyraźne przeciwstawienie dnia Pańskiego żydowskiej sobocie znajdujemy zarówno w liście B a r n a b y (15, 6?9), jak u św. I g n a c e g o (zm. r. 107): ?Otóż nawet wychowańcy starego rzeczy porządku nowej się teraz uchwycili nadziei i już nie święcą szabatu, ale zachowują dzień Pański, dzień, w którym poczęło się nasze życie przez Niego i przez śmierć Jego? (do Magnezjan 9, 1).
Skąd taki wniosek? Gdzie przeczytałeś takie słowa? Najeść się? Gdzie ja tak napisałem? Apostołowie byli Żydami i spotykali się na zakończenie szabatu. A temu wydarzeniu towarzyszyło łamanie chleba. Poza tym, dla pobożnych ludzi każdy posiłek to spotkanie z Panem Bogiem. Wspólnota posiłku, uczta miłości nie ma nic wspólnego z obżarstwem.
Apostoł Paweł zarządza składkę pierwszego dnia tygodnia aby uniknąć składki pieniędzy w sobotę. To proste.
Co do Listów Barnaby. List pochodzi z początku drugiego wieku i nie jest dziełem Barnaby. Autor jest anonimowy. Ten ksiądz profesor, którego wcześniej cytowałeś, to potwierdzi. Wśród chrześcijan nieżydowskiego pochodzenia szybko pojawiła się idea pierwszego dnia tygodnia. Sama alegoria "dnia ósmego" i liczby osiem w odniesieniu do ery mesjańskiej ma źródła żydowskie. Potwierdza to dwie rzeczy:
1) że idea dnia wolnego w tygodniu jest wartościowa i natchniona
2) chrześcijanie pogańskiego pochodzenia byli zbyt mocno uprzedzeni do Żydów i zbyt obawiali się, że będą utożsamiani z Żydami, aby zaakceptować żydowski szabat. Przecież to był czas wojny żydowskiej z Rzymem, czas zniszczenia świątyni, czas Bar Kochby, który wymordował wielu żydowskich chrześcijan. A więc tło historyczne należy tu też uwzględnić.
Nie porywaj się Tomaszku z motyka na słońce. To nie jest tylko kapłan, bo to jest również i profesor nauk teologicznych, i pisarz, którego kościół bardzo wysoko ceni. Wygogluj sobie i zobacz jakie funkcje pełnił w kościele i czym się zajmował.
A z tymi przykazaniami to takie bzdury powypisywałeś że az szok. Pismo Święte nie zawiera żadnej numeracji przykazań. Tekst hebrajski zapisywany był ciągiem, bez odstępów miedzy wyrazami, bez dużych i małych liter. Przykazania dekalogu nie są w Biblii ponumerowane. W tekście biblijnym nigdzie nie ma również żadnych wskazówek jak podzielić tekst dekalogu na przykazania, wiadomo tylko, że było ich dziesięć. Współczesne oznaczanie wersetów Biblii i ich numerację wprowadził dopiero w 1528 r. S. Pagnino. Podział na wersety, jaki znajdujemy w wydaniach Biblii. Celem tego ponumerowania było ułatwienie wyszukiwania fragmentów w Biblii i łatwość przedstawiania jednoznacznych odsyłaczy, a nie jakaś segregacja o charakterze teologicznym. Ponumerowane wersety służyły jako pomoc w znalezieniu poszczególnych tekstów, a nie do podziału przykazań.
Nawet mi do głowy nie przyszło aby się porywać. Napisałem, że podając link do artykułu pozbawiasz księdza możliwości obrony stanowiska.Poza tym, taka osobistość nie zechciałaby z nami wdawać się w polemikę na tak niskim poziomie. No i wreszcie, zwróciłem uwagę, że artykuł skierowany jest do szerokiego kręgu czytelników, więc nie jest napisany językiem trudnym, a również ksiądz zastosował wiele uproszczeń mając właśnie na uwadze poziom czytelników. W dyskusji z innymi profesorami w ogóle nie podejmowałby takiej argumentacji, a to musisz wiedzieć, że w wielu kwestiach nie ma zgodności między profesorami katolickimi. A ich polemika ma charakter akademicki, że się tak wyrażę, czy naukowy. Nie ma zaś charakteru ani nie jest próbą podważenia autorytetu Kościoła. Ja też nie mam takiej intencji. Po prostu wyjaśnamy sobie pewne kwestie.
Co do numeracji przykazań, no właśnie. Pismo Święte nie zawiera numeracji przykazań. A przykazań w Dekalogu jest więcej i TRadycja Żydowska w samym Dekalogu widzi ich więcej niż dziesięć. To nie ja wymyśliłem. Powiedział mi to pewien profesor rabin, który jest niemniej wykształcony od księdza, którego cytujesz, a nazywa się Sasha Pecaric.
Co zaś do S. Pagnino, to on wymyślił aby ponumerować wersety, a my nie rozmawiamy o wersetach, ale o przykazaniach.
Nie mylmy wersetów z przykazaniami. Ja nie piszę o wersetach, tylko o przykazaniach. W judaizmie mamy 613 przykazań. I judaizm widzi w Dekalogu więćej niż 10. No nie wiem jak Ci to wytłumaczyć, bo widzę, ale albo nie chcesz mnie zrozumieć, bo tak Ci jest wygodnie, albo naprawdę mnie nie rozumiesz.
Jezus wyzwolił nas z niewoli grzechu i szatana. Pan Jezus jest wyzwolicielem, przywracającym wolność więźniom już nie faraona, ale szatana. Zobacz co pisze św, , Łukasz" A tej córki Abrahama, którą szatan osiemnaście lat trzymał na uwięzi, czy nie należało uwolnić od tych więzów w dzień szabatu?" (Łk 13,16) Szabat był więc tylko cieniem, który powinien ustąpić nadchodzącej oto rzeczywistości.
Dla wierzącego w Chrystusa Stary Testament to tylko cienie rzeczy przyszłych: (16) Niechaj więc nikt o was nie wydaje sądu co do jedzenia i picia bądź w sprawie święta czy nowiu, czy szabatu. (17) Są to tylko cienie spraw przyszłych, a rzeczywistość należy do Chrystusa. Bo gdyby tak nie było, to zobacz, Bóg by sobie sam przeczył: Nie będziesz mógł oglądać mojego Oblicza, gdyż żaden człowiek nie może oglądać mojego Oblicza i pozostać przy życiu" (Wj 33,20). I oto niespełna dwa tysiące lat temu stała się rzecz niemożliwa: Bóg objawił ludziom swój Obraz i nie tylko z tego nie pomarliśmy, ale wydarzenie to stało się dla nas źródłem życia.
Trzymaj się Tomaszku.
Skoro Stary Testament jest tylko cieniem, to skąd Dekalog? POwtarzam pytanie, czy historia biblijna Starego Testamentu została anulowana? Już jej nie ma?
Tekst Kol. 2:16 nie jest najlepiej przetłumaczony. Tekst grecki brzmi: Niechaj nikt was nie sądzi, lecz Ciało Chrystusa. POdaję skrót, tylko kwintesencję. Czyli myśl Pawła jest taka, aby ludzie spoza wspólnoty nie krytykowali tego w jaki sposób chrześcijanie przestrzegają pewnych rzeczy.
Paweł mówi, że są to cienie rzeczy przyszłych, a przyszłość to czasy, które jeszcze się nie spełniły. Szabat np. obrazuje czasy duchowego ń odpoczynku. Dzień trąbienia, dęcia w róg, obecnie znany jako Rosz Haszana obrazuje zmartwychwstanie, które jest literalną przyszłością.
Tak Boga nikt nie może oglądać. W Chrystusie widzisz tylko tyle Boga ile to jest możliwe w człowieku, a w człowieku niewiele jest możliwe. Dlatego właśnie nie każdy cokolwiek w Jezusie umie dostrzec, tylko ci co w Niego wierzą i tylko tyle ile to jest możliwe. Ale Paweł mówi o
P R Z Y S Z Ł O Ś C I w ten sposób
Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno;
wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz:
Teraz poznaję po części,
wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany3.
1 Kor 13:12 - to się dopiero stanie.
