Czytanie na każdy dzień - moje rozumienie, poruszenie , ...

[Andej]

Jezus ... wysłał ich, aby głosili królestwo Boże ... Wyszli więc i chodzili po wsiach, głosząc Ewangelię i uzdrawiając wszędzie.
Nie tylko Dwunastu wysłał. Wysłał każdego, kto Mu uwierzył. To obowiązek mój i każdego z nas. Czasy inne. Nie musimy chodzić. Ale mamy głosić. Samym sobą. Głosić swoją postawą. I słowem. W domu, pracy, tramwaju, internecie. Delikatnie, aby nie zrazić. Przykładem, aby zachęcić.
I uzdrawiać. Uzdrawiać to co możemy i tak jak możemy. Uzdrawiać dusze. Uzdrawiać to nie musi odnosić sie do zdrowia fizycznego czy psychicznego. Uzdrowieniem jest przekonanie kogoś, żeby nie robił tego co złe, albo aby czynił to co dobre. Także w myślach, zamiarach i marzeniach. Uzdrowieniem jest ukierunkowanie kogoś na Boga.

[Magnolia]

Czwartek, 26 września 2019

Czwartek - wspomnienie dowolne św. męczenników Kosmy i Damiana

Czytanie pierwsze
(Ag 1, 1-8)
W drugim roku rządów króla Dariusza, w pierwszym dniu szóstego miesiąca Pan przemówił przez usta proroka Aggeusza do Zorobabela, syna Szealtiela, namiestnika Judy, i do arcykapłana Jozuego, syna Josadaka, tymi słowami: "Tak mówi Pan Zastępów: Ten lud powiada: "Jeszcze nie nadszedł czas, aby odbudowywać dom Pana". Wówczas Pan skierował te słowa przez proroka Aggeusza: "Czy to jest czas stosowny dla was, by spoczywać w domach wyłożonych płytami, podczas gdy ten dom leży w gruzach? Teraz więc tak mówi Pan Zastępów: "Rozważcie tylko, jak się wam wiedzie. Siejecie wiele, lecz plon macie lichy; przyjmujecie pokarm, lecz nie ma go do sytości; pijecie, lecz nie gasicie pragnienia; okrywacie się, lecz się nie rozgrzewacie; ten, kto pracuje, aby zarobić, pracuje odkładając do dziurawego mieszka". Tak mówi Pan Zastępów: "Wyjdźcie w góry i sprowadźcie drewno, a budujcie ten dom, bym sobie w nim upodobał i doznał czci", mówi Pan".

Psalm
(Ps 149,1-2.3-4.5-6a i 9b)
REFREN: Pan w swoim ludzie upodobał sobie

Śpiewajcie Panu pieśń nową;
głoście Jego chwałę w zgromadzeniu świętych.
Niech się Izrael cieszy swoim Stwórcą,
a synowie Syjonu radują swym królem.

Niech imię Jego czczą tańcem,
niech grają Mu na bębnie i cytrze.
Bo Pan lud swój miłuje,
pokornych wieńczy zwycięstwem.

Niech się święci cieszą w chwale,
niech się weselą na łożach biesiadnych.
Chwała Boża niech będzie w ich ustach
to jest chwałą wszystkich Jego świętych.


Aklamacja (J 14,6)
Ja jestem drogą, prawdą i życiem, nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.

Ewangelia
(Łk 9,7-9)
Tetrarcha Herod usłyszał o wszystkich cudach zdziałanych przez Jezusa i był zaniepokojony. Niektórzy bowiem mówili, że Jan powstał z martwych; inni, że Eliasz się zjawił; jeszcze inni, że któryś z dawnych proroków zmartwychwstał. Lecz Herod mówił: "Ja kazałem ściąć Jana. Któż więc jest Ten, o którym takie rzeczy słyszę?" I chciał Go zobaczyć.

Komentarz
Herod wielokrotnie słyszał o Chrystusie, aż wreszcie zapragnął Go zobaczyć. Kierowała nim jednak tylko ciekawość. Tym różnił się od tych, którzy chcieli Jezusa widzieć, ponieważ w Niego uwierzyli. Można wiele słyszeć o Chrystusie, można Go nawet zobaczyć, ale przez to wcale nie zbliżyć się do Boga. Trzeba jeszcze rozpoznać w Nim Boga, Zbawiciela i zaprosić Go do swojego życia.

Justyna Nowicka, "Oremus" wrzesień 2009, s. 98

[Andej]

I chciał Go zobaczyć.
A właściwie nawet nie Jego samego, ale Jego dzieła. Na własne oczy, jak w cyrku, zobaczyć jakieś cuda. I podziwiać nie tyle moc, co zręczność.
Co jakiś czas ktoś stwierdza, że nie wierzy Bogu, bo nikt nie zdołał go przekonać. Bo prosił, a nie otrzymał. Bo nie widział cudu. Żadnego. Ale gdyby widział, to okazałoby się, że to nie cud o sztuczka prestidigitatorska.
Nieraz słyszałem żądanie: Niech mu ręka odrośnie, to uwierzę. A ja nie wierzę, że uwierzy. Powie, że była schowana, że to brat bliźniak, ktoś podobny itd. Ważna jest postawa wiary. Wierzący nie potrzebuje twardych dowodów. Bo wierzy. A odrzucający Boga też nie potrzebuje dowodów, bo i tak każdy odrzuci.
Zawsze mnie śmieszy, że są ludzie, którzy wierzą, że świat powstał w wyniku samoczynnego wybuchu niczego, ale rolę Boga w tym procesie odrzucają. Tak jakby Bóg nie mógł stworzyć czegoś z niczego, ale już całkowity przypadek - tak.

Ja też chciałbym Go zobaczyć. W każdym człowieku. W każdym Jego dziele. W każdym czasie i miejscu. I całe stworzenie szanować z tego powodu. I, co chyba najtrudniejsze, zobaczyć Boga także w samym sobie. I wyeksponować. Aby każdy mógł też dostrzec i oddać Mu chwałę.
Na chwałę Bożę, pożytek ludzi i dla własnego zbawienia.

[Magnolia]

I. czytanie (Ag 1, 15b – 2, 9)
Czytanie z Księgi proroka Aggeusza

W drugim roku rządów króla Dariusza, dnia dwudziestego pierwszego, miesiąca siódmego, Pan skierował te słowa do proroka Aggeusza: «Powiedz to Zorobabelowi, synowi Szealtiela, namiestnikowi Judy, i arcykapłanowi Jozuemu, synowi Josadaka, a także Reszcie ludu: Czy jest między wami ktoś, kto widział ten dom w jego dawnej chwale? A jak się on wam teraz przedstawia? Czyż nie wydaje się wam, jakby go w ogóle nie było? Teraz jednak nabierz ducha, Zorobabelu – mówi Pan – nabierz ducha, arcykapłanie Jozue, synu Josadaka, nabierz też ducha, cały ludu ziemi! Pracujcie, bo Ja jestem z wami, mówi Pan Zastępów. Zgodnie z przymierzem, które zawarłem z wami, gdy wyszliście z Egiptu, duch mój stale przebywa pośród was; nie lękajcie się!

Bo tak mówi Pan Zastępów: Jeszcze raz, będzie to jedna chwila, a Ja poruszę niebiosa i ziemię, morze i ląd. Poruszę wszystkie narody, tak że napłyną kosztowności wszystkich narodów, i napełnię chwałą ten dom. Do Mnie należy srebro i do Mnie złoto. Przyszła chwała tego domu będzie większa od dawnej; na tym miejscu Ja udzielę pokoju» – mówi Pan Zastępów.

Psalm (Ps 43 (42), 1. 2. 3. 4 (R.: por. 5cd))
Zaufaj Panu, On jest twoim Zbawcą

Osądź mnie, Boże, sprawiedliwie *
i broń mojej sprawy przeciw ludowi nieznającemu litości,
wybaw mnie od człowieka *
podstępnego i niegodziwego.

Zaufaj Panu, On jest twoim Zbawcą

Ty bowiem, Boże, jesteś ucieczką moją, *
dlaczego mnie odrzuciłeś?
Czemu chodzę smutny *
i gnębiony przez wroga?

Zaufaj Panu, On jest twoim Zbawcą

Ześlij światłość i wierność swoją, *
niech one mnie wiodą,
niech mnie zaprowadzą na Twą górę świętą *
i do Twoich przybytków.

Zaufaj Panu, On jest twoim Zbawcą

I przystąpię do ołtarza Bożego, *
do Boga, który jest moim weselem i radością.
I będę Cię chwalił przy dźwiękach lutni, *
Boże, mój Boże.

Zaufaj Panu, On jest twoim Zbawcą


Aklamacja (Por. Mk 10, 45)
Syn Człowieczy przyszedł, żeby służyć
i dać swoje życie jako okup za wielu.


Ewangelia (Łk 9, 18-22)
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Gdy raz Jezus modlił się na osobności, a byli z Nim uczniowie, zwrócił się do nich z zapytaniem: «Za kogo uważają Mnie tłumy?»

Oni odpowiedzieli: «Za Jana Chrzciciela; inni za Eliasza; jeszcze inni mówią, że któryś z dawnych proroków zmartwychwstał».

Zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?»

Piotr odpowiedział: «Za Mesjasza Bożego».

Wtedy surowo im przykazał i napomniał ich, żeby nikomu o tym nie mówili. I dodał: «Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć: będzie odrzucony przez starszyznę, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; zostanie zabity, a trzeciego dnia zmartwychwstanie».

[Andej]

Wtedy surowo im przykazał i napomniał ich, żeby nikomu o tym nie mówili.
Tak było wtedy. Dla prawowiernych Żydów taka informacja byłaby największym z możliwych bluźnierstwem. Sądzę, że skończyłaby się natychmiastowym linczem. Wtedy Jezus jeszcze nie objawił się publicznie. Dopiero Męka i Zmartwychwstanie umożliwiły mówienie prawdy.Ale teraz inaczej. Teraz mamy o tym mówić i dawać świadectwo. Ze świadomością, że i my będziemy musieli z tego powodu cierpieć.

[Magnolia]

Sobota, 28 września 2019

Sobota - wspomnienie obowiązkowe św. Wacława, męczennika

Czytanie pierwsze
(Za 2,5-9.14-15a)
Podniósłszy oczy patrzyłem. I oto zobaczyłem człowieka ze sznurem mierniczym w ręku. Zapytałem go: "Dokąd idziesz? A on rzekł: "Chcę przemierzyć Jerozolimę, aby poznać jej długość i szerokość". I wystąpił anioł, który do mnie mówił, a przed nim stanął inny anioł, któremu on nakazał: "Śpiesz i powiedz temu młodzieńcowi: "Jerozolima pozostanie bez murów, gdyż tak wiele ludzi i zwierząt w niej będzie". "Ja będę dokoła niej murem ognistym, mówi Pan, a chwała moja zamieszka pośród niej". "Ciesz się i raduj, Córo Syjonu, bo już idę i zamieszkam pośród ciebie, mówi Pan. Wówczas liczne narody przyznają się do Pana i będą ludem Jego, i zamieszkają pośród ciebie".

Psalm
(Jr 31,10.11-12ab.13)
REFREN: Pan nas obroni, jak pasterz swe owce

Słuchajcie, narody, słowa Pana,
głoście na dalekich wyspach, mówiąc:
"Ten, co rozproszył Izraela, zgromadzi go
i będzie czuwał nad nim jak pasterz nad swą trzodą".

Pan bowiem uwolni Jakuba,
wybawi go z ręki silniejszego od niego.
Przyjdą i będą wykrzykiwać radośnie na wyżynie Syjonu
i rozradują się błogosławieństwem Pana.

Wtedy ogarnie dziewicę radość wśród tańca
i młodzieńcy cieszyć się będą ze starcami.
Zamienię bowiem ich smutek w radość,
pocieszę ich i rozweselę po ich troskach.


Aklamacja (2 Tm 1,10b)
Nasz Zbawiciel Jezus Chrystus śmierć zwyciężył, a na życie rzucił światło przez Ewangelię.

Ewangelia
(Łk 9,43b-45)
Gdy wszyscy pełni byli podziwu dla wszystkich czynów Jezusa, On powiedział do swoich uczniów: "Weźcie wy sobie dobrze do serca te właśnie słowa: Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi". Lecz oni nie rozumieli tego powiedzenia; było ono zakryte przed nimi, tak że go nie pojęli, a bali się zapytać Go o nie.

Komentarz
Święty Wacław (ok.907-929), książę czeski, pokazuje świętość jako naśladowanie Boskiego Mistrza. Odznaczający się głęboką pobożnością, przejęty losem najuboższych nie odstępował od Jezusa także i w tym, co najtrudniejsze i najbardziej bolesne. Skoro Mistrz musiał wiele wycierpieć i zostać zabity, to jego wierny uczeń podzielił jego los, zamordowany za sprawą brata, pragnącego przejąć jego władzę.

ks. Jarosław Januszewski, "Oremus" wrzesień 2007, s. 114-115

Ode mnie:
Lecz oni nie rozumieli tego powiedzenia; było ono zakryte przed nimi, tak że go nie pojęli,
W Biblii jest tak wiele powiedziane, a jednocześnie tak wiele ukryte, że nie pojmujemy wszystkiego na raz...
Wczoraj patrząc na morze miałam taką myśl. Jeśli ten bezmiar wody- morze to miłość Boża, a ja jestem taka maleńka wobec tej wody... To wyjaśnia jak bardzo Bóg mnie ogarnia miłością, zanurza w niej i otacza, że ja jej pojąć nie mogę bo jest niemierzalna. Moim zadaniem życiowym jest "tylko" dać się zanurzyć w tej miłości, utopić się w niej, oddychać nią i pozwolić się wypełnić do końca. I jeśli myślę, że wtedy utonę, zatracę siebie, to jest odwrotnie wtedy dopiero zacznę żyć w komunii z Bogiem.
Amen. Niech tak się stanie.

[Magnolia]

Niedziela, 29 września 2019

PIERWSZE CZYTANIE

Am 6, 1a. 4-7
Czytanie z Księgi proroka Amosa

Tak mówi Pan wszechmogący:
«Biada beztroskim na Syjonie i dufnym na górze Samarii. Leżą na łożach z kości słoniowej i wylegują się na dywanach; jedzą oni jagnięta z trzody i cielęta ze środka obory. Improwizują na strunach harfy i jak Dawid wynajdują instrumenty muzyczne. Piją czaszami wino i najlepszym olejkiem się namaszczają, a nic się nie martwią upadkiem domu Józefa. Dlatego teraz ich poprowadzę na czele wygnańców, i zniknie krzykliwe grono hulaków».

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 146 (145), 6c-7. 8-9a. 9b-10 (R.: por. 1b)

Refren: Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego.
albo: Alleluja.

Bóg wiary dochowuje na wieki, *
uciśnionym wymierza sprawiedliwość,
chlebem karmi głodnych, *
wypuszcza na wolność uwięzionych.


Pan przywraca wzrok ociemniałym, *
Pan dźwiga poniżonych,
Pan kocha sprawiedliwych, *
Pan strzeże przybyszów.

Ochrania sierotę i wdowę, *
lecz występnych kieruje na bezdroża.
Pan króluje na wieki, *
Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.

DRUGIE CZYTANIE

1 Tm 6, 11-16
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tymoteusza

Ty, o człowiecze Boży, podążaj za sprawiedliwością, pobożnością, wiarą, miłością, wytrwałością, łagodnością. Walcz w dobrych zawodach o wiarę, zdobywaj życie wieczne: do niego zostałeś powołany i o nim złożyłeś dobre wyznanie wobec wielu świadków.

Nakazuję w obliczu Boga, który ożywia wszystko, i Chrystusa Jezusa – Tego, który złożył dobre wyznanie za Poncjusza Piłata – ażebyś zachował przykazanie nieskalane, bez zarzutu, aż do objawienia się naszego Pana, Jezusa Chrystusa. Ukaże je, we właściwym czasie, błogosławiony i jedyny Władca, Król królujących i Pan panujących, jedyny mający nieśmiertelność, który zamieszkuje światłość niedostępną, którego nikt z ludzi nie widział ani nie może zobaczyć: Jemu cześć i moc wiekuista! Amen.

Oto słowo Boże.



Aklamacja:Por. 2 Kor 8, 9

Jezus Chrystus, będąc bogatym, dla was stał się ubogim,
aby was ubóstwem swoim ubogacić.

EWANGELIA

Łk 16, 19-31
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus powiedział do faryzeuszów:
«Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień ucztował wystawnie. U bramy jego pałacu leżał żebrak pokryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza. A także psy przychodziły i lizały jego wrzody.

Umarł żebrak i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany. Gdy cierpiąc męki w Otchłani, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: „Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i przyślij Łazarza, aby koniec swego palca umoczył w wodzie i ochłodził mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu”. Lecz Abraham odrzekł: „Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz w podobny sposób – niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A ponadto między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd nie przedostają się do nas”.

Tamten rzekł: „Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca. Mam bowiem pięciu braci: niech ich ostrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki”.

Lecz Abraham odparł: „Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!” „Nie, ojcze Abrahamie – odrzekł tamten – lecz gdyby ktoś z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą”. Odpowiedział mu: „Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby ktoś z umarłych powstał, nie uwierzą”».

Oto słowo Pańskie.


Medytacja nad Słowem
Przypowieść o bogaczu i Łazarzu zapowiada odpłatę po śmierci za wszelkie nasze dobre i złe czyny. Bogacz nie jest wymieniony z imienia, a to – w duchu semickiego myślenia – oznacza, że wręcz nieistnieje, znika w czeluściach Otchłani, że ze względu na jego złe życie nie warto o nim pamiętać. Ubogi posiada swoje konkretne imię, a więc istnieje i nie będzie nigdy przed Bogiem zapomniany.

Inna myśl przypowieści to informacja o przepaści, która zionie między otchłanią a niebem. To oznacza, że po śmierci człowiek nie będzie w stanie już nic zmienić w swoim życiu, dokonać jakiegoś przewartościowania, przejść z jednego stanu do drugiego. Na to jest czas i właściwa pora tylko w ramach życia tu, na ziemi.

I wreszcie stanowczo wyrażona prawda, że człowiek nie otrzyma żadnego znaku z zaświatów wzywającego go do zmiany stylu życia, żaden zmarły nie przyjdzie i nie nastraszy go na tyle skutecznie, by się zmienił. Prawda jest jasna: człowiek ma Mojżesza i Proroków, czyli nauczanie starotestamentowe, ma nauczanie Jezusa zawarte w Nowym Testamencie i to jest wszystko, co jest potrzebne do nawrócenia, i to jest wystarczające do osiągnięcia życia wiecznego z Bogiem. Bóg w swoim Synu wypowiedział wszystko naraz i nie ma już nic więcej nowego nam do dodania.

Jeśli tego nie słuchają, to choćby i kto z umarłych przyszedł, nie uwierzą.

ks. Wojciech Michniewicz
Blog autora: anaideia2.blogspot.com

[Andej]

Odpowiedział mu: „Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby ktoś z umarłych powstał, nie uwierzą”.
Niestety, nie uwierzą. Na nic wyjaśnienia, przykłady. Ale to nie znaczy, że można odpuścić. Dopóki nie jest za późno. Trzeba się za nich modlić. Dawać przykład. Zachęcać. Nawet, gdy uznajemy, że szans nie ma. Bowiem każdy ma szansę. Dopóki żyje. Iluż grzeszników nawróciło się w ostatniej chwili. W ilu dokonała się nagła zmiana. Pan Bóg każdego z nas postawił na czyjejś drodze. Nie zmarnujmy szansy, jaką Bóg daje komuś, za naszym pośrednictwem. Nie udowadniajmy, że mamy rację. Pokazujmy, że ją mamy. Trwajmy w wierze i miłości. Do Boga. ludzi i samych siebie.

[Magnolia]

Poniedziałek, 30 września 2019

Poniedziałek - wspomnienie obowiązkowe św. Hieronima, kapłana i doktora kościoła

Czytanie pierwsze
(Za 8,1-8)
Pan Zastępów skierował do mnie następujące słowo: "Zazdrosna miłość moja obejmuje Syjon i broni go mój gniew potężny.
Powrócę znowu na Syjon i zamieszkam znowu w Jeruzalem. I znowu Jeruzalem nazwą Miastem Wiernym, a górę Pana Zastępów Górą Świętą. I znowu staruszkowie i staruszki zasiądą na placach Jeruzalem, z laskami w ręku z powodu podeszłego wieku. I zaroją się place miasta od bawiących się tam chłopców i dziewcząt. Jeżeli uchodzić to będzie za coś niezwykłego w oczach Reszty tego ludu w owych dniach, czy Ja również mam to uważać za coś niezwykłego?" Tak mówi Pan Zastępów: "Oto wyzwolę lud mój spod władzy kraju na wschodzie i kraju na zachodzie słońca. Sprowadzę ich i mieszkać będą w Jeruzalem. I będą moim ludem, a Ja będę ich Bogiem, wiernym i sprawiedliwym".

Psalm
(Ps 102,16-18.19-21.29 i 22-23)
REFREN: Pan się objawi w chwale na Syjonie

Poganie będą się bali imienia Pana,
a Twej chwały wszyscy królowie ziemi,
bo Pan odbuduje Syjon i ukaże się w swym majestacie,
przychyli się ku modlitwie opuszczonych
i nie odrzuci ich modłów.

Należy to spisać dla przyszłych pokoleń,
lud, który się narodzi, niech wychwala Pana.
Bo spojrzał Pan z wysokości swego przybytku,
aby posłyszeć jęki uwięzionych,
aby skazanych na śmierć uwolnić.

Synowie sług Twoich bezpiecznie mieszkać będą,
a ich potomstwo będzie trwało w Twej obecności:
by imię Pana głoszono na Syjonie i Jego chwałę w Jeruzalem,
kiedy zgromadzą się razem narody i królestwa, by służyć Panu.


Aklamacja (Mk 10,45)
Syn Człowieczy przyszedł, żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu.

Ewangelia
(Łk 9,46-50)
Uczniom Jezusa przyszła myśl, kto z nich jest największy. Lecz Jezus, znając myśli ich serca, wziął dziecko, postawił je przy sobie i rzekł do nich: "Kto przyjmie to dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmie, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto bowiem jest najmniejszy wśród was wszystkich, ten jest wielki". Wtedy przemówił Jan: "Mistrzu, widzieliśmy kogoś, jak w imię twoje wypędzał złe duchy, i zabranialiśmy mu, bo nie chodzi z nami". Lecz Jezus mu odpowiedział: "Nie zabraniajcie; kto bowiem nie jest przeciwko wam, ten jest z wami".

Komentarz
Święty Hieronim (ok. 345-419/420), doktor Kościoła, znany jest przede wszystkim jako tłumacz i komentator Pisma Świętego. Swoją pracę traktował z niebywałym zaangażowaniem i profesjonalizmem. Przez kilkanaście lat studiował język hebrajski i grecki, czytał manuskrypty, wyszukiwał i porównywał informacje pochodzące z wielu źródeł. Dokonany przez niego przekład Pisma Świętego, zwany Wulgatą, jest do dziś obowiązującym tłumaczeniem Biblii na język łaciński. Za jego wstawiennictwem módlmy się dziś, aby i nam została dana łaska rozmiłowania w słowie Bożym i doświadczania jego uświęcającej mocy w naszym życiu.

Justyna Nowicka, "Oremus" wrzesień 2009, s. 122

[Andej]

Lecz Jezus mu odpowiedział: "Nie zabraniajcie; kto bowiem nie jest przeciwko wam, ten jest z wami".
Dziwię się, że te słowa są czytane publicznie. Wszak Kościół,w swojej ostrożności, zabrania wszystkiego, co do czego nie ma pewności od Kogo pochodzi. Bioenergoterapia, różdżkarstwo - na wszelki wypadek potępione. Oczywiście zagrożenia są. Można wpaść w uzależnienie, podobnie jak narkotyki czy alkohol. Czyż nie po owocach powinno się poznawać? Jeśli ktoś wskaże, gdzie kopać studnię, to jest w tym zło? Nawet wtedy, gdy dobra w niej woda? A gdy ktoś kogoś wyleczy? Dobrze to czy źle?

[Betula]

Lecz Jezus mu odpowiedział: "Nie zabraniajcie; kto bowiem nie jest przeciwko wam, ten jest z wami".

Też chciałabym to rozumieć. Tym bardziej, że z drugiej strony mamy słowa z Łk 11,23

"Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie, a kto nie zbiera ze Mną, ten rozprasza."

[Magnolia]

Może to pomoże:
https://www.szkolateologii.dominikanie. ... i-lk-950b/

[Andej]

Może by pomogło, gdyby było logiczne. Argument, tak bo tak, nie przemawia do mnie.

[Magnolia]

Wtorek, 1 października 2019

Wtorek - wspomnienie dowolne św. Teresy od Dzieciątka Jezus, dziewicy

Czytanie pierwsze
(Za 8,20-23)
To mówi Pan Zastępów: "W przyszłości przyjdą ludy i mieszkańcy wielu miast. Mieszkańcy jednego miasta idąc do drugiego będą mówili: "Pójdźmy zjednać przychylność Pana i szukać Pana Zastępów; i ja idę także". I tak liczne ludy i mnogie narody przychodzić będą, aby szukać Pana Zastępów w Jeruzalem i zjednać sobie przychylność Pana". To mówi Pan Zastępów:
"W owych dniach dziesięciu mężów ze wszystkich narodów i języków uchwyci się skraju płaszcza człowieka z Judy, mówiąc: "Chcemy iść z wami, albowiem zrozumieliśmy, że z wami jest Bóg".

Psalm
(Ps 87,2-3.4-5.6-7)
REFREN: Pan Bóg jest z nami: wszyscy się radujmy

Gród Jego wznosi się na świętych górach.
Umiłował Pan bramy Syjonu
bardziej niż wszystkie namioty Jakuba.
Wspaniałe rzeczy głoszą o tobie,
miasto Boże.

Wymienię Egipt i Babilon wśród tych, co mnie znają.
Oto Filistea, Tyr i Etiopia,
nawet taki kraj tam się narodził.
O Syjonie powiedzą: "Każdy człowiek urodził się na nim,
a Najwyższy sam go umacnia".

Pan zapisuje w księdze ludów:
"Oni się tam narodzili".
I tańcząc śpiewać będą:
"Wszystkie moje źródła są w Tobie".


Aklamacja (Mk 10,45)
Syn Człowieczy przyszedł, żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu.

Ewangelia
(Łk 9,51-56)
Gdy dopełniał się czas wzięcia Jezusa z tego świata, postanowił udać się do Jerozolimy i wysłał przed sobą posłańców. Ci wybrali się w drogę i przyszli do pewnego miasteczka samarytańskiego, by Mu przygotować pobyt. Nie przyjęto Go jednak, ponieważ zmierzał do Jerozolimy. Widząc to uczniowie Jakub i Jan rzekli: "Panie, czy chcesz, a powiemy, żeby ogień spadł z nieba i zniszczył ich?" Lecz On odwróciwszy się zabronił im. I udali się do innego miasteczka.

Komentarz
Święta Teresa od Dzieciątka Jezus (1873-1897) opisuje swoje przylgnięcie do Boga jako napełnienie serca miłością, zapomnienie o sobie i poczucie szczęścia. Ukazuje nowy obraz świętości: być świętym to zaufać Bogu, przylgnąć do Niego jak małe dziecko. Tylko tak możemy znaleźć się w ramionach Jezusa, a te ramiona są jak winda do nieba. Dlatego nie trzeba być wielkim, by zdobyć niebo. Przeciwnie, trzeba być małym, ciągle mniejszym i mniejszym. A ta małość nie ma nic wspólnego z poniżaniem siebie, lecz jest ufnym powierzeniem się Bogu.



Małgorzata Konarska, "Oremus" październik 2007, s. 4

[Andej]

Jakub i Jan rzekli: "Panie, czy chcesz, a powiemy, żeby ogień spadł z nieba i zniszczył ich?"
Taki ludzki odruch. Zemsta. Złem za zło. A nawet tylko za brak dobra. Bo moje musi być na wierzchu.
A tyle czasu chodzili z Jezusem. Słyszeli, co mówi. Ale czy słuchali (ze zrozumieniem)? Obserwowali Jego postępowanie, ale nie rozumieli. Nie rozumieli, że Jezus zawsze wybierał dobro. Zawsze stawiał je wysoko. Nie zakrywał korcem. Nie koncentrował się na tym, co złe. Nie rozprawiał o nim. Uwagę poświęcał temu, co dobre.
Postawa Jakuba i Jan pozostała na do teraz. Chętniej się odgrywamy, krytykujemy. Szybciej dostrzegamy zło i na nie reagujemy, niż na dobro. Częściej ganimy niż chwalimy.
Z reguły nie oglądam telewizji. Ale żona ma na okręgów włączony Polsat i TVN. Nie słuchałem na tyle, aby wiedzie kto, kogo i za co krytykuje. Ale niemal cały czas antenowy jest poświęcony piętnowaniu, krytyce, wyśmiewaniu. Zwłaszcza tam, gdzie zahacza to o politykę. Ktoś się potknął. Pokazują to wiele razy okraszając komentarzami różnych "autorytetów" (ta metoda akurat w TVN). Pełna koncentracja na szkodzeniu.

Czy na prawdę nie możemy cieszyć się dobrem, zamiast potępiać zło? Rugować zło trzeba, ale koncentrować na tym, co dobre. Jak Jezus.

Jan i Jakub nie dostrzegli, że nie zostali zaatakowani, pobici, obrabowani. Odmówiono im noclegu i poczęstunku. Smutne. A ja Ty zareagowałbyś na stojących na progu np. Świadków Jehowy proszących o nocleg? Zupełnie obcych. Albo mówiących na migi Afganów? Zaprosiłabyś ich do domu? Odstąpiłbyś pokój? Nakarmiłabyś? Dał prowiant na drogę i jakieś drobne?