NIEWIASTA OBLECZONA W SŁOŃCE.

[david491]

; ?Nie dawajcie psom tego, co święte, i nie rzucajcie pereł swoich przed wieprze, by ich snadź nie podeptały nogami swymi i obróciwszy się, nie rozszarpały was.? Mat. 7:6 Kilka razy zastanawiałem się nad tym wersetem, ponieważ pies w dzisiejszych czasach to przyjaciel człowieka. Sam mam psa, którego lubię, i dbamy o niego. Jest bardzo miły i łagodny bawi się z wnukami, gra z nimi w piłkę, a nawet potrafi ich bronić, i ostrzegać tez ostrzega, jak ktoś nie znajomy zbliża się do posesji, jest on przyjacielem nie tylko dla rodziny, ale i dla znajomych rodziny. Gdy zacząłem szukać w Piśmie Świętym, zobaczyłem że w czasach biblijnych pies mieszkał poza domem, i kojarzył się ze złymi nawykami cechami charakteru. Było to zwierzę nieczyste, żywiące się padliną obrzydliwe, ?? liżące krew ofiar, i wracające do wymiocin swoich? Pies był synonimem cech złego charakteru , o tym jest mowa w słowach ,, Na zewnątrz są psy?. By wyrazić swoja pogardę ludzie innym ludziom, rzucali krótkie ty psie. Określenie pies oznaczało ogólnie ludzi potępionych, podłych, nikczemnych, niegodziwych, zasługujących na pogardę, nieczystych i bezwstydnych.

Bo sfora psów mnie opada, osacza mnie zgraja złoczyńców. Przebodli ręce i nogi moje, (...) Ty zaś, o Panie, nie stój z daleka; Pomocy moja, spiesz mi na ratunek! Ocal od miecza moje życie, z psich pazurów wyrwij moje jedyne dobro,? Ps 22:17,20-21 BT

?Ratuj mnie od wrogów moich, Boże mój! Obroń mnie przed przeciwnikami moimi! Ratuj mnie od złoczyńców I wyzwól mnie od morderców! (...) Wieczorem wracają, ujadają jak psy I kręcą się po mieście. Oto pianę mają na ustach, Zniewagi są na wargach ich: Któż bowiem to słyszy? (...) Wieczorem wracają, ujadają jak psy I kręcą się po mieście. Włóczą się szukając żeru, A jeśli się nie nasycą, warczą.? Ps. 59:2-3,7-8,15-16

Parafraza współczesna NT BiZTB tłumaczy psy w wierszu Obj. 22:15 jako odstępcy, apostaci, a NT mesjański oddaje to w ten sposób; ?na zewnątrz są homoseksualiści? Skąd wzięło się takie tłumaczenie?

W czasach starożytnych psami określano homoseksualistów, głównie mężczyzn współżyjących z mężczyznami w świątyniach. Jeżeli spojrzymy do Septuaginty w jakich wersetach użyto słowa ???? [kyon], wtedy znajdziemy taki fragment jak:

?Nie będzie wśród córek izraelskich nierządnicy świątynnej ani wśród synów izraelskich nierządnika świątynnego. (tutaj w Septuagincie "psa")." Nie będziesz wnosił do skarbca świątyni Pana, Boga twego, zapłaty nierządnicy ani ceny psa na podstawie jakiegokolwiek ślubu, gdyż obie są obrzydliwością dla Pana, Boga twego.? 5 Moj. 23:18


Sprawdza się na nich treść owego przysłowia: Wraca pies do wymiocin swoich, oraz: Umyta świnia znów się tarza w błocie.? 2 Piotr. 2:22

Ciekawy wiersz znajdujemy w liście do Filipian w tłumaczeniu Biblii Gdańskiej ?Upatrujcie psy, upatrujcie złych robotników, upatrujcie rozerwanie.? Filip. 3:2 Tutaj źli robotnicy Pańscy, czyniący rozerwanie, prowadzący do rozerwania są porównani do psów. Znamy inne miejsca w Biblii, które ostrzegają przed wilkami, a wilk jest przecież kuzynem psa.

Kolejny bardzo ważny cytat w aspekcie złych robotników, czy sług Pana mamy w Księdze Izajasza; ?Wszyscy jego strażnicy są ślepi, wszyscy są nierozumni, wszyscy oni, to nieme psy, które nie umieją szczekać, tylko ziewają, leżą, lubią spać. Psy to żarłoczne, nienasycone. A są nimi pasterze, którzy na niczym się nie znają. Wszyscy chodzą swoją własną drogą, każdy myśli o własnej korzyści, wszyscy bez wyjątku. Księga Izajasza 56:10,11

Psem nazwany jest również człowiek który odpowiada, zanim wysłucha (Przyp. 18:13), a także głupiec powtarzający swoje głupstwa. ?Jak pies wraca do tego, co zwymiotował, tak głupiec powtarza swoje głupstwa.? Przyp. 26:11


I tak doszedłem do wniosku że w Piśmie Świętym określenie "psy" to dotyczy ludzi, pozbawionych skrupułów, prowadzących niemoralne, nieczyste życie. A także do złych pracowników w służbie dla Pana oraz odstępców, ludzi którzy opuścili owczarnię Pana i wrócili do starego brudnego życia, do starego, bezbożnego systemu wartości.

[Katol]

Niewiasta z Ap12 to Eklezja, która jest Marią.
Jest zbiorową Marią, podobnie, jak Żydzi=Izrael to nikt inny, tylko potomkowie Izraela. W ST mamy ideę cielesnego potomstwa Izraela. W NT nawet duchowego potomstwa Izraela.
Wspólnota wiernych (już duchowa NT) to duchowi potomkowie Marii. A Maria to Prachrześcijanka, DNA każdego chrześcijanina, prawzór Kościoła.

[Benjamin]

I tak, i tak rowniez, choc inaczej.
Niewiasta to Eklezja.
Niewiasta to Matka Boza.