Bóg jeden w trzech osobach - jak to pogodzić?

[Andej]

Idąc za T. Mertonem, cóż więc pozostaje - ciemność.

Nie zgodzę się. Pozostaje Tajemnica i nadzieja poznania Tajemnicy.

A ja nie zgodzę się, ani z jednym, ani z drugim. Bo dla mnie to kwestia wiary. Wiary, a nie wiedzy.
I wcale nie wiem, czy po przejściu na drugą stronę, będę w stanie pojąć tę tajemnicę. Dlatego nie żywię nadziei na to. Jeśli Bóg zechce mi to objawić, to objawi. Ale najpierw podniesie mnie to takiego poziomu, w którym będę w stanie to pojąć. A natenczas zadowalam się tym, co głosi Kościół. Wierzę w to co Kościół wywnioskował na podstawie objawień. Nie rozumiem, tylko wierzę.

[sądzony]

(...)
A ja nie zgodzę się, ani z jednym, ani z drugim. Bo dla mnie to kwestia wiary. Wiary, a nie wiedzy.
I wcale nie wiem, czy po przejściu na drugą stronę, będę w stanie pojąć tę tajemnicę. Dlatego nie żywię nadziei na to. (...)

Ja również wierzę. Czasem wydaje mi się, że dostrzegam znaki woli bożej,
co nie oznacza, że właściwi je interpretuje, a jeśli tak
to nie zawsze mam siły, by iść.

Nadzieje żywię i pragnę.

(...) Jeśli Bóg zechce mi to objawić, to objawi. Ale najpierw podniesie mnie to takiego poziomu, w którym będę w stanie to pojąć. A natenczas zadowalam się tym, co głosi Kościół. Wierzę w to co Kościół wywnioskował na podstawie objawień. Nie rozumiem, tylko wierzę.

Może zabrzmi to dziwnie, ale wydaje i się, że Bóg oczekuje byśmy Mu nieco "pomogli".
(oczywiście żaden ze mnie pomocnik)