Dezerter pisze: ↑2021-08-14, 19:45
Masz na lusterku samochodu powieszony różaniec? albo inną sakramentalię, albo medalion/znaczek Św Krzysztofa przyczepiony w samochodzie?
Obecnie nie mam, ale miałem.
Był to wyraz mojej woli oddania się pod Bożą opiekę. Publiczny wyraz - tak jak choćby KMB na drzwiach.
Zdarzało mi się też w pewnych chwilach ściskać różaniec.
Jednak muszę Ci (i o. Szustakowi) przyznać, że zdarza się, że w taki zabobonny sposób jest traktowany medalik, krzyżyk czy różaniec.
Najbardziej chyba zabobonne traktowanie zdarza się odnośnie soli egzorcyzmowanej i wody (zamurowywanie w ścianach słoików z tymi substancjami itd).
Co więcej, w ten sposób bywa traktowana też modlitwa - o. Witko:
"Wiadomo że, jak dziecko ma gorączkę czy wy np. czujecie że macie gorączkę, sprawdzacie, jest 38, i wtedy no, trzeba coś wziąć na gorączkę, jakąś tabletkę. Zanim weźmiecie tabletkę, powiedźcie "W Imię Jezusa Chrystusa, nakazuje teraz mojemu ciału, aby pozbyło się tej gorączki. Aby ona wyszła z niego. I oddawajcie Bogu chwałę. I za godzinę sprawdźcie i zobaczycie że gorączki nie będzie. Jeśli pojawi się jakaś wątpliwość, to niestety, przegraliście, straciliście wiarę."
Bywa też zabobonne podejście do słów w sensie negatywnym (też o. Witko):
„Kiedy się mówi "Mam cały dom na głowie", wtedy siadają tutaj (pokazuje) kręgi szyjne. (...) To co wypowiadam to ma znaczenie.
Albo na przykład to "wnętrzności się we mnie przewracają".
To też nie jest bez znaczenia, zaczynają się problemy żołądkowe, problemy z jedzeniem. I warto, jeśli mamy jakieś schorzenia, zwłaszcza takie, które nie podlegają, nie poddają się leczeniu, pomyśleć, czy przypadkiem nie są spowodowane słowami, które często wypowiadam. Bo jeżeli wypowiadam, medycyna będzie bezradna. Nie pomoże nam, dlatego, że wciąż jestem związany tymi słowami, które tworzą pewną rzeczywistość.”
A gromnice pamiętasz w swoim domu rodzinnym, pamiętasz kiedy była używana? a wiesz (bo ja wiem), że są nadal domy katolickie gdzie ją się zapala podczas burzy?, fakt, że coraz mniej takich domów.
A szkoda. To piękny zwyczaj, akt oddania pod opiekę.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Gromnica
Według wierzeń ludowych, gromnicę (nazwa pochodzi od słowa gromny (huczny, grzmiący)[1] należało także zapalić i postawić w oknie w czasie burzy, gdyż, za wstawiennictwem Matki Bożej Gromnicznej, miało to zabezpieczyć dom i obejście przed uderzeniami piorunów[2].
I oczywiście mogło - o ile nie było to zachowanie zabobonne (pokłądanie nadziei w samej świecy czy w samym akcie zewnętrznym) tylko akt wiary.
, tak samo święte namaszczone dłonie kapłana nie nabierają nadzwyczajnych mocy i też mogą przekazywać wirusa, lub krzywdzić.
