Kto jest prorokiem, kto może być?

Jeśli nie wiesz gdzie zamieścić swój temat lub nie psuje on nigdzie indzie to napisz go tutaj.
ODPOWIEDZ
Awatar użytkownika
Marek_Piotrowski
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 18650
Rejestracja: 1 cze 2016
Wyznanie: Katolicyzm
Has thanked: 2560 times
Been thanked: 4565 times
Kontakt:

Re: Kto jest prorokiem, kto może być?

Post autor: Marek_Piotrowski » 2020-01-04, 18:55

Chcesz dyskutować - napisz coś merytorycznego, a nie żal się jak dziecko. Dorośli rozmawiają o faktach,
Nie masz nic do napisania - nie pisz.

Awatar użytkownika
Andej
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 22634
Rejestracja: 20 lis 2016
Been thanked: 4213 times

Re: Kto jest prorokiem, kto może być?

Post autor: Andej » 2020-01-04, 19:14

Serce i rozum. Jak z jakiejś reklamy. Dlaczego się nie godzą? Wszak każdy medal ma dwie strony. Ale gdy patrzymy, zazwyczaj widzimy tylko jedną. (Zezując można zobaczyć równocześnie obie, ale są one pod takim kątem ustawione, że uwypuklają się niektóre szczegóły, a obraz całości się zamazuje.)
Wszystko co piszę jest moim subiektywnym poglądem. Nigdy nie wypowiadam się w imieniu Kościoła. Moje wypowiedzi nie są autoryzowane przez Kościół.

Awatar użytkownika
Dezerter
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 14817
Rejestracja: 24 sie 2015
Lokalizacja: Inowrocław
Has thanked: 4120 times
Been thanked: 2907 times
Kontakt:

Re: Kto jest prorokiem, kto może być?

Post autor: Dezerter » 2020-01-04, 19:48

Przez chrzest i napełnienie Duchem Świętym zostaliśmy włączeni w Chrystusa. Skoro mamy powszechne kapłaństwo, skoro mamy dziedzictwo królewskie, to i mamy udział w prorockim.
Przez chrzest zostaliśmy zjednoczeni z Chrystusem Prorokiem na czym ma polegać nasze uczestnictwo w Jego posłudze prorockiej? - pójdźmy w tą stronę.

Pozostaje też określić, wobec mnogości proroctw,
jak i kto powinien weryfikować ludzi prorokujących?
- że Kościół, to banał nic nie znaczący.
Kościół to my wszyscy - powiedzą we wspólnocie charyzmatycznej i ocenią jako zgromadzenie ludu Bożego
Ktoś powie :
- musi być kapłan - też to nie załatwia sprawy - patrz mój przykład z ks opiekunem
- to co? biskup ma się wypowiadać? - ktoś powie - byle nie Ryś, bo on jest niewiarygodny ;)
, a poza tym biskup nie może zajmować się proroctwami dotyczącymi rozeznania charyzmatu jakiejś wiejskiej wspólnoty jak moja(bo ma ich 50 w Diecezji), czy tego w jakim duchu/temacie mamy poprowadzić Wieczór Chwały.
- jakieś pomysły?
Ostatnio zmieniony 2020-01-04, 19:59 przez Dezerter, łącznie zmieniany 3 razy.
Nie czyńcie tak jak ci przeciw którym występujecie.

Awatar użytkownika
Marek_Piotrowski
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 18650
Rejestracja: 1 cze 2016
Wyznanie: Katolicyzm
Has thanked: 2560 times
Been thanked: 4565 times
Kontakt:

Re: Kto jest prorokiem, kto może być?

Post autor: Marek_Piotrowski » 2020-01-04, 21:41

Dezerter pisze: 2020-01-04, 19:48 Przez chrzest i napełnienie Duchem Świętym zostaliśmy włączeni w Chrystusa. Skoro mamy powszechne kapłaństwo, skoro mamy dziedzictwo królewskie, to i mamy udział w prorockim.
Tak
Przez chrzest zostaliśmy zjednoczeni z Chrystusem Prorokiem
Tak
na czym ma polegać nasze uczestnictwo w Jego posłudze prorockiej? - pójdźmy w tą stronę.
Głównie na przepowiadaniu Ewangelii.

Posynodalna Adhortacja apostolska Christifideles Laici:
Świeccy mogą spełniać rozmaite posługi, urzędy i funkcje, przysługujące im w obrębie liturgii, przekazywania wiary i wewnątrz pasterskich struktur Kościoła, czyniąc to w zgodzie ze swym specyficznym świeckim powołaniem, które różni się od powołania do posługi urzędowej. Przypomina o tym adhortacja Evangelii nuntiandi, która w dużej mierze pobudziła świeckich do różnorodnych form współpracy w życiu i ewangelizacyjnej misji Kościoła: „Polem właściwym dla ich ewangelizacyjnej aktywności jest szeroka i bardzo złożona dziedzina polityki, życia społecznego, gospodarki; dalej, dziedzina kultury, nauki i sztuki, stosunków międzynarodowych, środków przekazu społecznego; do tego dochodzą niektóre dziedziny szczególnie otwarte na ewangelizację, jak miłość, rodzina, wychowanie dzieci i młodzieży, praca zawodowa, cierpienia ludzkie. Im więcej będzie ludzi świeckich owianych duchem ewangelicznym, odpowiedzialnych za te sprawy, oraz wyraźnie im oddanych, i im kompetentniej zdołają je wspierać oraz świadomi będą obowiązku zaangażowania wszystkich swoich sił chrześcijańskich — które często zostają ukryte — tym więcej wszystkie te sprawy będą służyć budowaniu Królestwa Bożego i przynoszeniu zbawienia w Jezusie Chrystusie; nie tracąc czegokolwiek ani nie uszczuplając efektywności humanistycznej
Jednocześnie Zwrócono także uwagę na ryzyko utworzenia w Kościele de facto odrębnej struktury posług, równoległej w stosunku do tej, która ma swą podstawę w sakramencie kapłaństwa.
Pozostaje też określić, wobec mnogości proroctw,
jak i kto powinien weryfikować ludzi prorokujących?
- że Kościół, to banał nic nie znaczący.
Kościół to my wszyscy - powiedzą we wspólnocie charyzmatycznej i ocenią jako zgromadzenie ludu Bożego
Ktoś powie :
- musi być kapłan - też to nie załatwia sprawy - patrz mój przykład z ks opiekunem
- to co? biskup ma się wypowiadać? - ktoś powie - byle nie Ryś, bo on jest niewiarygodny ;)

Relacja między darami hierarchicznymi a charyzmatycznymi – list Kongregacji Nauki Wiary (15 maja 2016 r., w Uroczystość Zesłania Ducha Świętego):
"Kto otrzymał dar prowadzenia Kościoła, ma także obowiązek czuwania nad dobrym korzystaniem z innych charyzmatów tak, by wszystko razem pracowało dla dobra Kościoła i jego ewangelizacyjnej misji, wiedząc, że to Duch Święty rozdaje dary charyzmatyczne każdemu tak, jak chce (por. 1 Kor 12, 11). Ten sam Duch obdarowuje hierarchę Kościoła zdolnością rozeznawania autentycznych charyzmatów, przyjmowania ich z radością i z wdzięcznością, szczerego zachęcania do ich wykorzystywania i towarzyszenia z ojcowską czujnością."

Konstytucja dogmatyczna o Kościele „Lumen Gentium” Sobór Watykański II:
(...) ponieważ te charyzmaty, zarówno najznamienitsze, jak i te bardziej pospolite a szerzej rozpowszechnione, są nader stosowne i pożyteczne dla potrzeb Kościoła, przyjmować je należy z dziękczynieniem i ku pociesze. O dary zaś nadzwyczajne nie należy się ubiegać lekkomyślnie ani spodziewać się zarozumiale po nich owoców apostolskiej działalności, sąd o ich autentyczności i o właściwym wprowadzeniu ich w czyn należy do tych, którzy są w Kościele przełożonymi i którzy szczególnie powołani są, by nie gasić Ducha, lecz doświadczać wszystkiego i zachowywać to, co dobre

Katechizm:
801 W tym sensie okazuje się zawsze konieczne rozeznawanie charyzmatów. Żaden charyzmat nie zwalnia z potrzeby odniesienia się do pasterzy Kościoła i od podporządkowania się tym, "którzy szczególnie powołani są, by nie gasić Ducha, ale doświadczać wszystkiego i zachowywać to, co dobre" , by wszystkie charyzmaty, w ich różnorodności i komplementarności, współdziałały dla "wspólnego dobra" (1 Kor 12, 7) .

Bardzo ciekawy artykuł "Charyzmaty w posłudze uwalniania" na stronie kurii lubelskiej: http://sfd.kuria.lublin.pl/index.php/sl ... uwalniania
Charyzmatyk często otrzymuje osobisty znak wzywający do użycia charyzmatu,np. silne bicie serca, mrowienie w ciele, jakąś wizję, głos, charakterystyczne natchnienie. Ponieważ jest to dziedzina bardzo delikatna, w której łatwo o pomyłkę i złudzenie spowodowane przez demona, Kościół domaga się właściwego rozeznania jego autentyczności, tym bardzie starannego, im ważniejszej sprawy dotyczy. (Dlatego np. długo i nie bez trudności rozeznawany był charyzmat objawień św. Bernadety Soubirous z Lourdes, czy św. Faustyny Kowalskiej i dlatego także Kościół ociąga się z oceną wydarzeń w Medjugorie).
Adhortacja Christifideles laici stwierdza: „Działanie Ducha Świętego, który tchnie tam gdzie chce, nie zawsze łatwe jest do rozpoznania i przyjęcia... Toteż żaden charyzmat nie zwalnia z obowiązku zachowania łączności i posłuszeństwa wobec Pasterzy Kościoła” (nr 24). Sobór wyraźnie zastrzega sąd o autentyczności charyzmatu i wprowadzaniu go w czyn dla przełożonych w Kościele. Dlatego także decyzja używania charyzmatu w grupie modlitewnej zastrzeżona jest dla kapłana, który ma charyzmat rozeznać i zezwolić na jego użycie.
Należy tu zachować rozważną równowagę, unikając z jednej strony skrajnej łatwowierności, a z drugiej hyperkrytycyzmu, przesadnej podejrzliwości i arbitralnej negacji. Słowo Boże wzywa, by nie gasić ducha, ale wszystko starannie badać i zachowywać to, co dobre (por. 1 Tes 5,12 i 19-21). Katolicka teologia duchowości wypracowała sposoby rozeznawania duchów, które należy tu zastosować.
Ks. G. Amorth podkreśla, że kto posiada charyzmat, ma prawo i obowiązek używania go, jednak rozeznanie charyzmatów i regulowanie ich używania należy do biskupa.


Posynodalna Adhortacja apostolska Christifideles Laici:
Charyzmaty winny być przyjmowane z wdzięcznością zarówno przez tych, którzy je otrzymują, jak i przez wszystkich członków Kościoła. W nich bowiem szczególnie obficie objawia się łaska zapewniająca apostolską żywotność i świętość całemu Ciału Chrystusa, pod warunkiem, że pochodzą one naprawdę od Ducha i są używane rzeczywiście zgodnie z Jego natchnieniem. Dlatego zawsze należy się starać o właściwe rozpoznanie charyzmatu. W praktyce bowiem, jak powiedzieli Ojcowie synodalni, „działanie Ducha Świętego, który tchnie tam, gdzie chce, nie zawsze jest łatwe do rozpoznania i przyjęcia. Wiemy, że Bóg działa we wszystkich chrześcijanach, i zdajemy sobie sprawę z tego, jak wielki pożytek niosą charyzmaty zarówno poszczególnym ludziom, jak całej chrześcijańskiej wspólnocie. Niemniej jesteśmy również świadomi wielkiej mocy grzechu, który stara się wprowadzić niepokój i zamęt w życie wiernych i wspólnoty”81.

Toteż żaden charyzmat nie zwalnia z obowiązku zachowywania łączności i posłuszeństwa wobec Pasterzy Kościoła. Sobór wyraźnie mówi, że „sąd o ich [charyzmatów] autentyczności i o właściwym wprowadzaniu ich w czyn należy do tych, którzy są w Kościele przełożonymi i którzy szczególnie powołani są, by nie gasić Ducha, lecz doświadczać wszystkiego i zachowywać to, co dobre (por. 1 Tes 5, 12 i 19-21)”82, tak aby wszystkie charyzmaty w swojej różnorodności i komplementarności współdziałały na rzecz wspólnego dobra83.

, a poza tym biskup nie może zajmować się proroctwami dotyczącymi rozeznania charyzmatu jakiejś wiejskiej wspólnoty jak moja(bo ma ich 50 w Diecezji), czy tego w jakim duchu/temacie mamy poprowadzić Wieczór Chwały.
Bo do tego nie służy dar proroctwa. Proroctwo to nie poradnictwo. Są tacy, co prorokują którą marchewkę na targu kupić do kuchni na rekolekcjach - kompletne banalizacja proroctwa.

Awatar użytkownika
Dezerter
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 14817
Rejestracja: 24 sie 2015
Lokalizacja: Inowrocław
Has thanked: 4120 times
Been thanked: 2907 times
Kontakt:

Re: Kto jest prorokiem, kto może być?

Post autor: Dezerter » 2020-01-04, 22:18

Proroctwo to efekt prowadzenia Duchem w sprawach duchowych, więc jak najbardziej w tych przykładach jakie podałem - ale na pewno nie w twoim niestosownym przykładzie z marchewką. :-\

Z przedstawionych dokumentach Kościoła wynika że ksiądz opiekun wspólnoty, to właściwy człowiek do rozeznania proroctw we wspólnocie. Ks opiekun jest wyznaczony przez proboszcza a ten jest przedstawicielem biskupa - tym bardziej jest nim ks. opiekun Odnowy w Diecezji - jak w moim opisanym przypadku dla Konwalii.

Gdy spotkamy w realu lub wirtualu prorokującego człowieka wystarczy się go spytać, czy robi to za wiedzą i zgodą swojego proboszcza, lub czy ma księdza opiekuna.
Tak się dzieje w Odnowi i Nowej Ewangelizacji - osoby, które posługują publicznie takim charyzmatem są pozytywnie rozeznane duchowo i mają zgodę księdza, są wyznaczone do takiej roli.
Pozostaje nam pamiętać jeszcze że to co głoszą musi być niesprzeczne z Objawieniem czyli Biblią
Nie czyńcie tak jak ci przeciw którym występujecie.

Awatar użytkownika
Marek_Piotrowski
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 18650
Rejestracja: 1 cze 2016
Wyznanie: Katolicyzm
Has thanked: 2560 times
Been thanked: 4565 times
Kontakt:

Re: Kto jest prorokiem, kto może być?

Post autor: Marek_Piotrowski » 2020-01-04, 22:48

Dezerter pisze: 2020-01-04, 22:18 Proroctwo to efekt prowadzenia Duchem w sprawach duchowych, więc jak najbardziej w tych przykładach jakie podałem - ale na pewno nie w twoim niestosownym przykładzie z marchewką. :-\
Przykład jest autentyczny. Jeśli mnie pamięć nie myli, pochodzi z nauczania o.Kruczyńskiego.
Z przedstawionych dokumentach Kościoła wynika że ksiądz opiekun wspólnoty, to właściwy człowiek do rozeznania proroctw we wspólnocie. Ks opiekun jest wyznaczony przez proboszcza a ten jest przedstawicielem biskupa - tym bardziej jest nim ks. opiekun Odnowy w Diecezji - jak w moim opisanym przypadku dla Konwalii.
Możesz jakoś zasygnalizować, z których fragmentów to wynika?
Zresztą wiesz równie dobrze jak ma (a jak nie wiesz, to przypatrz się casusowi Marcina Zielińskiego) że w wielu wspólnotach to raczej ksiądz słucha lidera niż odwrotnie.

Awatar użytkownika
Dezerter
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 14817
Rejestracja: 24 sie 2015
Lokalizacja: Inowrocław
Has thanked: 4120 times
Been thanked: 2907 times
Kontakt:

Re: Kto jest prorokiem, kto może być?

Post autor: Dezerter » 2020-01-04, 22:54

Z przedstawionych powyżej przez ciebie - chyba czytasz co podajesz?
A jeśli ja źle je zrozumiałem, to mnie popraw.
Nie czyńcie tak jak ci przeciw którym występujecie.

Awatar użytkownika
Marek_Piotrowski
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 18650
Rejestracja: 1 cze 2016
Wyznanie: Katolicyzm
Has thanked: 2560 times
Been thanked: 4565 times
Kontakt:

Re: Kto jest prorokiem, kto może być?

Post autor: Marek_Piotrowski » 2020-01-04, 23:07

Nie Dezerterze. "Ksiądz opiekun wspólnoty" to jeszcze nie "hierarchia". Rozeznanie w sprawach proroctw (a właściwie wszystkich charyzmatów, z uzdrawianiem na czele) nalezy do biskupa. Owszem, może on scedować to na podległych mu prezbiterów, ale nie na zasadzie "domyślnej".

Awatar użytkownika
Marek_Piotrowski
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 18650
Rejestracja: 1 cze 2016
Wyznanie: Katolicyzm
Has thanked: 2560 times
Been thanked: 4565 times
Kontakt:

Re: Kto jest prorokiem, kto może być?

Post autor: Marek_Piotrowski » 2020-01-05, 11:52

Wracając do tematu wątku: kto jest, ten jest. A być może każdy, co nie znaczy, że każdy będzie.

Eden

Re: Kto jest prorokiem, kto może być?

Post autor: Eden » 2020-01-05, 12:10

Marek_Piotrowski pisze: 2020-01-05, 11:52 Wracając do tematu wątku: kto jest, ten jest. A być może każdy, co nie znaczy, że każdy będzie.
Ot, mądrego to i dobrze posłuchać... - rzekł filmowy Pawlak ;)

Dominik

Re: Kto jest prorokiem, kto może być?

Post autor: Dominik » 2020-01-05, 21:14

Dobra, ale nie poruszyliśmy bardzo ważnej kwestii, co z użytkownikami co niosą różne przesłania na forum? W historii forum mieliśmy kilka takich osób co z uporem maniaka pisali o tym że wszyscy jesteśmy grzesznikami, o końcu świata i ostatnio o śmieciach.

Nie można porównywać forum do realnego, jak zatem reagować na takich ludzi na forum, jak oceniać zagrożenie, czy pozwalać takim osobom pisać?

Awatar użytkownika
Andej
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 22634
Rejestracja: 20 lis 2016
Been thanked: 4213 times

Re: Kto jest prorokiem, kto może być?

Post autor: Andej » 2020-01-05, 22:08

To raczej były zaburzenia psychiczne. Obsesje.
Wszystko co piszę jest moim subiektywnym poglądem. Nigdy nie wypowiadam się w imieniu Kościoła. Moje wypowiedzi nie są autoryzowane przez Kościół.

Awatar użytkownika
Marek_Piotrowski
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 18650
Rejestracja: 1 cze 2016
Wyznanie: Katolicyzm
Has thanked: 2560 times
Been thanked: 4565 times
Kontakt:

Re: Kto jest prorokiem, kto może być?

Post autor: Marek_Piotrowski » 2020-01-05, 22:13

To zwykle są zaburzenia - takie lub inne.

Awatar użytkownika
Dezerter
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 14817
Rejestracja: 24 sie 2015
Lokalizacja: Inowrocław
Has thanked: 4120 times
Been thanked: 2907 times
Kontakt:

Re: Kto jest prorokiem, kto może być?

Post autor: Dezerter » 2020-01-05, 22:38

Marek_Piotrowski pisze: 2020-01-04, 23:07 Nie Dezerterze. "Ksiądz opiekun wspólnoty" to jeszcze nie "hierarchia". Rozeznanie w sprawach proroctw (a właściwie wszystkich charyzmatów, z uzdrawianiem na czele) nalezy do biskupa. Owszem, może on scedować to na podległych mu prezbiterów, ale nie na zasadzie "domyślnej".
Tak Marku. Wszystko należy do biskupa, który nie robi tego na zasadzie domyślnej, tylko powołuje ks Koordynatora Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym w danej diecezji, to on koordynuje wszystkie wspólnoty i ich ks. opiekunami. Tenże ks Koordynator mówi wyraźnie, że rozeznawać ma Rada wspólnoty z ks opiekunem wspólnoty. Koniec kropka. Przyjmij do wiadomości jak jest w Kościele i nie twórz jakichś swoich nierealnych rzeczywistości.
Statut Odnowy - zatwierdzony przez Biskupa mówi wyraźnie, że opiekunem wspólnoty jest ks proboszcz miejsca, albo wyznaczony przez niego prezbiter. To on jest odpowiedzialny i jest kierownikiem duchowym ludzi "prorokujących", więc to on rozeznaje i zezwala komu chce na prorocze wypowiedzi np. podczas modlitw o uzdrowienie, czy modlitw uwolnienie, czy modlitw o wylanie Ducha świętego, zezwala też wszystkim na robienie tego, podczas spotkań modlitewnych wspólnoty.
Nie czyńcie tak jak ci przeciw którym występujecie.

Awatar użytkownika
Marek_Piotrowski
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 18650
Rejestracja: 1 cze 2016
Wyznanie: Katolicyzm
Has thanked: 2560 times
Been thanked: 4565 times
Kontakt:

Re: Kto jest prorokiem, kto może być?

Post autor: Marek_Piotrowski » 2020-01-05, 22:58

Statut Odnowy? Chętnie go poznam... O ile wiem, Odnowa nie jest stowarzyszeniem na prawie kościelnym (skoro już chcesz wchodzić w formalizmy).
Nadto objawienia (a także cuda, jak np. uzdrowienie) nie mogą być rozeznawane na poziomie jakiejś wspólnoty czy nawet parafii.
Ostatnio zmieniony 2020-01-05, 22:59 przez Marek_Piotrowski, łącznie zmieniany 1 raz.

ODPOWIEDZ

Wróć do „Pozostałe Tematy Chrześcijańskie”