Koronawirus. Co z naszą wiarą?!

[Jozek]

Nawet nie wyobrazasz sobie jak liczebne sa sluzby wojskowe i policyjne we Francji.
Z pewnoscia nie zabraknie im mundurowych do zadnej akcji.
Mundurowi na sluzbie maja dosc agresywne podejscie i niewiele im trzeba by siegneli po bron, a sa zawsze uzbrojeni.
We Francji nawet kontrolerzy wedkarscy sa uzbrojeni lepiej niz polska Policja.
Obawiam sie ze tam moze dojsc do rozlewu krwi.

[ToTylkoJa]

Nie mówię, że druga strona jest święta, ale czy naprawdę przy naprawdę dużym zagrożeniu terrorystycznym (a zaraz święta, więc tym bardziej), trzeba robić wszystko, żeby się jak najbardziej narazić?

[Jozek]

Nie mówię, że druga strona jest święta, ale czy naprawdę przy naprawdę dużym zagrożeniu terrorystycznym (a zaraz święta, więc tym bardziej), trzeba robić wszystko, żeby się jak najbardziej narazić?

A Apostolowie to jak myslsz, kladli uszy po sobie i uciekali gdzie piepsz rosnie?
Poza tym we Francji Chrzescijanie sa tak nieliczni ze gdyby tak kazdy przyszedl do kosciola w swojej wiosce, to bylo by pewnie po 3 osoby w kazdym kosciele.
Tam nie ma co mowic o jakichs duzych zgromadzeniach tak jak w Polsce, bo nawet jakby wszyscy przyszli na Msze Sw. to w kosciele mogli by stac w odleglosciach 10m jeden od drugiego.

[Morkej]

Nie wiem czy nie padło gdzieś to pytanie, ale jak tam u was ze świętami będzie? Spędzicie je tak jak zawsze? Udacie się do rodziny? W najbliższym gronie - tylko domownicy i nikt z poza? Czy może jednak nic specjalnego nie planujecie?

Ja powiem szczerze, że nie mam pojęcia jak to u mnie będzie. Mamy w rodzinie poważnie chorą osobę i trzeba się nią praktycznie cały czas opiekować na zmianę i ciężko by było zrobić wigilię tak, aby spotkać się z całą rodziną. Ciężko też jest jakoś radośnie to wszystko przeżywać, gdy ktoś z najbliższych stopniowo odchodzi.

[Jozek]

A moze wlasnie tej chorej osobie potrzebne sa Wesole Swieta?

[sądzony]

A ja w tym roku w triadzie.
Ja, żona i córka (pies i rybka).
Najbliższa rodzina 450 km na południe.

[Morkej]

A moze wlasnie tej chorej osobie potrzebne sa Wesole Swieta?

Zapewne tak, ale ciężko je sobie wyobrazić, gdy ta osoba nie jest w stanie wstać z łóżka. Nie może jeść, chodzić, samodzielnie się załatwiać itd.

[Jozek]

Nie wyobrazaj sobie, tylko zrob co trzeba.
Jesli chodzi o lozko, to wcale z niego nie musi wstawac, wystarczy podniesc czesc lozka tak by na nim siedziala.
Jesli nie ma takiego lozka, to postarac sie o takie, chocby na pare dni. Zwykle czesc lozka od strony nog jest duzo nizsza, wiec mozna stol postawic tak by ta czesc byla pod stolem, a osoba siedzaca na lozku byla przy brzegu stolu.
Moze np, zrezygnowac z prezentow i zakupic odpowiednie lozko dla tej osoby, by mogla przy stole jesc z wami takze i po swietach.
Wiesz, kiedys moja zona dostala zlecenie pomocy staruszcze w domu opieki, ktorej sprzatala i gotowala 2 razy w tygodniu.
Kiedy przyjechalem po zone by ja odwiesc do domu, nie moglem uwierzyc ze ta kobieta siedzi w domu od kilku lat i nikt jej nie wyprowadzil na wozku na spacer.
Pierw sprawdzilem dostepnosc wozkow w tym domu opieki, a gdy sie okazalo ze zawsze jest kilka wozkow do dyspozycji umowilem sie na kolejny dzien w ktorym przyjade po zone, zabiore ta staruszke do pobliskiego ogrodu botanicznego. Do niej samej zartowalem ze zabiore ja na randke.
Miala sporo watpliwosci bo lekarze ciagle jej przepisywali mocne srodki znieczulajace bo miala raka. podzwonila do lekarza i stwierdzil ze nie ma zadnych przeciwwskazan by ktos ja zabral na swierze powietrze. Wczesniej po prostu nie bylo nikogo kto by to zrobil.
Zapakowalem ja do auta i wozek, zawiozlem do tego ogrodu botanicznego i najlepsza nagroda dla mnie byl jej usmiech, oczy jej skrzyly zyciem.
Dwa ryzy ja tylko zabralem na spacer, a pozniej sama prosila moja zone by zamiast sprzatania zab ierala ja albo do ogrodu, albo na zakupy do sklepu, gdzie sama mogla wybrac co chce i osobiscie uzywac swoja karte bankowa, ktora wczesniej musiala dawac komus by zrobil jej zakupy, a sam siedziala w domu bez zadnego wyrazu twarzy, nafaszerowana srodkami przeciwbolowymi. Zyla jeszcze 3 lata, ale przynajmniej czula ze zyje.

[Morkej]

Pozycja siedząca odpada, a więc łóżko także. I tak jak mówiłem - jedzenie również.

[ToTylkoJa]

Jeśli ta osoba jest świadoma, może warto zorganizować święta w jej pokoju, jeśli to możliwe?
Zależnie od tego, ile osób będzie na wigilii, .OZE nie warto jej narażać didatkowo osobami z zewnątrz.
Ale myślę że warto przemyśleć możliwość np. dostawienia stolika kawowego koło łóżka, tam nakryć do stołu (nawet jeśli nie 12stoma daniami, ale jakoś symbolicznie) i może warto będzie dać tej osobie te święta?
Ale chciałam wyraźnie zaznaczyć, że ta rada może być kompletnie głupia. Najlepiej znasz sytuację i najpiej będziesz wiedział, co będzie bardziej słuszne. Ale może warto pomyśleć nad podobnym rozwiązaniem?

[Jozek]

Pozycja siedząca odpada, a więc łóżko także. I tak jak mówiłem - jedzenie również.

Sadze ze moglbys cos wymyslec, bo my tu nie znamy dokladnie sytuacji, ale pamietaj ze dla chcacego...

[Magnolia]

Morkey, pamiętaj, robimy tyle ile jest możliwe. Resztę zostawiamy Bogu.

[Morkej]

Tak, doskonale zdaję sobie z tego sprawę. Dziękuję za rady. Po prostu specyficzność i rozwój tej choroby na tyle wszystko utrudnia, że ciężko coś odpowiedniego wymyślić.

[Jozek]

Tak, doskonale zdaję sobie z tego sprawę. Dziękuję za rady. Po prostu specyficzność i rozwój tej choroby na tyle wszystko utrudnia, że ciężko coś odpowiedniego wymyślić.

Porozmawiaj z lekarzem i wez pod uwage wszystkie potrzeby, tak by choc jedna godzina na czas Wigilii byla bez czegos nieoczekiwanego.
Porozmawiaj tez z tej osoby rowiesnikiem kto zna jak byly organizowane Swieta w mlodosci tej osoby, tak by wprowadzic takie elementy ktore pamieta.
Wiem ze wymaga to sporo pracy i przygotowan, ale wierz mi ze warto sie postarac. Sam pozniej bedziesz sie dziwil ze bylo to mozliwe.

[Morkej]

I pomyśleć, że jeszcze cztery dni temu zastanawiałem się w jaki sposób umożliwić tej osobie przeżycie świąt. Wczoraj dowiedziałem się o jej śmierci (niestety nie w sposób spokojny) i wraz z rodziną ją żegnaliśmy. Niezwykle ciężkie dla mnie wydarzenie. Patrzeć na nieruchomą, nieżywą już twarz osoby, która strasznie cierpiała w ostatnich minutach. Teraz kiedy to piszę to mam ten obraz przed oczami i łzy same cisną się do oczów. Pozostaje już tylko modlitwa za nią, która mam nadzieję, że będzie dla jej duszy pomocna. Jeżeli możecie to i ja prosiłbym was o to samo. W intencji znanej mi osoby.