Co to jest logika paradoksu?
-
- Super gaduła
- Posty: 1201
- Rejestracja: 28 wrz 2020
- Has thanked: 473 times
- Been thanked: 198 times
Re: Co to jest logika paradoksu?
Akt odczucia jednosci z Bogiem? Czyli skad to znamy? A - Himmler( Heinrich czyli der Reichsführer der SS mowil o akcie odczucia jednosci z bostwem - germanskich nadludzi.
paradoksy, paradoksy ...
paradoksy, paradoksy ...
- sądzony
- Legendarny komentator
- Posty: 13865
- Rejestracja: 20 lut 2020
- Lokalizacja: zachodniopomorskie
- Wyznanie: Chrześcijanin
- Has thanked: 2032 times
- Been thanked: 2216 times
Re: Co to jest logika paradoksu?
"W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was." J 14.20
-
- Super gaduła
- Posty: 1201
- Rejestracja: 28 wrz 2020
- Has thanked: 473 times
- Been thanked: 198 times
Re: Co to jest logika paradoksu?
Acha. tego opracowania nie znalem.
Ale nie wiem, czy moge przyjac je, jako do konca prawidlowa wykladnie, czy jako pewna intelektualna opcje teologiczna.
Ale nie wiem, czy moge przyjac je, jako do konca prawidlowa wykladnie, czy jako pewna intelektualna opcje teologiczna.
- sądzony
- Legendarny komentator
- Posty: 13865
- Rejestracja: 20 lut 2020
- Lokalizacja: zachodniopomorskie
- Wyznanie: Chrześcijanin
- Has thanked: 2032 times
- Been thanked: 2216 times
Re: Co to jest logika paradoksu?
Ja znałem, lecz nie w chrześcijaństwie.
Ja muszę skubnąć widzę Jana od Krzyża (polecał mi go już przyjaciel ze 2 lata temu)
no i Augustyna, którego w katolicyzm "zapędził" poniekąd dualizm manicheizmu.
Nie musisz niczego przyjmować.
Ja mam wrażenie (wierzą), że zdarza mi się doświadczać doznań mistycznych.
Choć podchodzę do nich z dystansem nie mam powodu wątpić.
"W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was." J 14.20
- sądzony
- Legendarny komentator
- Posty: 13865
- Rejestracja: 20 lut 2020
- Lokalizacja: zachodniopomorskie
- Wyznanie: Chrześcijanin
- Has thanked: 2032 times
- Been thanked: 2216 times
Re: Co to jest logika paradoksu?
"Boże jeżeli jesteś wszędzie to dlaczego ja tak często jestem gdzie indziej?"
"Humor Ojców Pustyni" (film) - nie wiem, który Abba
"Humor Ojców Pustyni" (film) - nie wiem, który Abba
"W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was." J 14.20
- sądzony
- Legendarny komentator
- Posty: 13865
- Rejestracja: 20 lut 2020
- Lokalizacja: zachodniopomorskie
- Wyznanie: Chrześcijanin
- Has thanked: 2032 times
- Been thanked: 2216 times
Re: Co to jest logika paradoksu?
"Tak. Bóg jest paradoksem."
ks. Wojciech Węgrzyniak - Bóg się rodzi. Jest moc!
https://stacja7.pl/wiara/bog-sie-rodzi-jest-moc/
ks. Wojciech Węgrzyniak - Bóg się rodzi. Jest moc!
https://stacja7.pl/wiara/bog-sie-rodzi-jest-moc/
"W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was." J 14.20
- sądzony
- Legendarny komentator
- Posty: 13865
- Rejestracja: 20 lut 2020
- Lokalizacja: zachodniopomorskie
- Wyznanie: Chrześcijanin
- Has thanked: 2032 times
- Been thanked: 2216 times
Re: Co to jest logika paradoksu?
Możesz nazywać to jak Ci wygodnie.
Jednakże pojęcie "Logika paradoksu (paradoksowa / paradoksalna)" jest spotykane w literaturze np. u E. Fromma
Wybacz, ale nie rozumiem powyższego zdania.
"W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was." J 14.20
- sądzony
- Legendarny komentator
- Posty: 13865
- Rejestracja: 20 lut 2020
- Lokalizacja: zachodniopomorskie
- Wyznanie: Chrześcijanin
- Has thanked: 2032 times
- Been thanked: 2216 times
Re: Co to jest logika paradoksu?
"W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was." J 14.20
- sądzony
- Legendarny komentator
- Posty: 13865
- Rejestracja: 20 lut 2020
- Lokalizacja: zachodniopomorskie
- Wyznanie: Chrześcijanin
- Has thanked: 2032 times
- Been thanked: 2216 times
Re: Co to jest logika paradoksu?
„Natomiast krzyż, mimo że jego centrum stanowi sprzeczność i konflikt, może wydłużać swe ramiona w nieskończoność, pozostając sobą. Środkiem krzyża jest paradoks, dlatego też może on rosnąć, a przy tym się nie zmieniać. Poruszając się po okręgu, powracamy w to samo miejsce i zostajemy w nim zamknięci. Krzyż natomiast otwiera swoje ramiona na cztery wiatry; jest on drogowskazem dla swobodnych wędrowców.”
G. K. Chesterton, Ortodoksja.
„Krzyż w swojej dramatyczności jest równocześnie znakiem otwarcia i przyciągania. Chesterton posługując się nim, chce ukazać paradoksalność planu Boga, który będąc trudny do przyjęcia, nie sprzeciwia się rozumowi. W takim spojrzeniu pobrzmiewa Tertulianowe credo, quia absurdum – wierzę, bo jest to niewiarygodne.”
Ks. dr Przemysław Artemiuk, W obronie ortodoksji : wiarygodność chrześcijaństwa w apologii G.K. Chestertona
„podstawowym paradoksem chrześcijaństwa jest to, że nie uważa ono zwyczajnej kondycji człowieka za stan pełni zdrowia i rozsądku; normalność nazywa nienormalnością. […]. Oto podstawowy paradoks naszej religii: coś, czego nigdy w pełni nie poznaliśmy, jest nie tylko lepsze od nas, ale także bardziej naturalne dla nas niż my sami”
G. K. Chesterton, Ortodoksja.
https://bazhum.muzhp.pl/media/files/Bib ... s17-48.pdf
G. K. Chesterton, Ortodoksja.
„Krzyż w swojej dramatyczności jest równocześnie znakiem otwarcia i przyciągania. Chesterton posługując się nim, chce ukazać paradoksalność planu Boga, który będąc trudny do przyjęcia, nie sprzeciwia się rozumowi. W takim spojrzeniu pobrzmiewa Tertulianowe credo, quia absurdum – wierzę, bo jest to niewiarygodne.”
Ks. dr Przemysław Artemiuk, W obronie ortodoksji : wiarygodność chrześcijaństwa w apologii G.K. Chestertona
„podstawowym paradoksem chrześcijaństwa jest to, że nie uważa ono zwyczajnej kondycji człowieka za stan pełni zdrowia i rozsądku; normalność nazywa nienormalnością. […]. Oto podstawowy paradoks naszej religii: coś, czego nigdy w pełni nie poznaliśmy, jest nie tylko lepsze od nas, ale także bardziej naturalne dla nas niż my sami”
G. K. Chesterton, Ortodoksja.
https://bazhum.muzhp.pl/media/files/Bib ... s17-48.pdf
"W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was." J 14.20
- sądzony
- Legendarny komentator
- Posty: 13865
- Rejestracja: 20 lut 2020
- Lokalizacja: zachodniopomorskie
- Wyznanie: Chrześcijanin
- Has thanked: 2032 times
- Been thanked: 2216 times
Re: Co to jest logika paradoksu?
PARADOKSALNE ASPEKTY CHRZEŚCIJAŃSTWA W WYBRANYCH DZIEŁACH HENRIEGO DE LUBACA
„Paradoks pozwala nam więc pytać, szukać syntezy (pewnego intuicyjnego oglądu całości) i przede wszystkim jej oczekiwać, skoro nie możemy jej na razie osiągnąć. Paradoks wydaje się wyprowadzać człowieka ku transcendencji.”
„<Paradoks jest w sercu człowieka najbardziej osobiście i najbardziej uniwersalnie, najbardziej immanentnie i transcendentnie, odsłaniając znaczenie rzeczywistości najbardziej pełnej i autentycznej.> (J. F. T h o m a s). Paradoks w tej drodze odsłania głębię bytu i Prawdy, więc jego zlekceważenie byłoby zrezygnowaniem z Niej. Paradoks jest już przez człowieka niejako zastany, oto człowiek odkrywa go w otaczającej rzeczywistości.
„De Lubac, sięgając do rdzenia chrześcijaństwa, stwierdza, iż zarówno Chrystus, jak i św. Paweł zdają sobie sprawę z wstrząsających i trudnych do pojęcia wniosków, które niesie paradoks, a mimo to, <ani Jezus, ani święty Paweł nie łagodzą paradoksu> (H. de L u b a c).”
„(…) paradoks zmusza do myślenia, zrywa nam klapki z oczu, jest siłą, która pracując w sferze ducha człowieka, wyrywa go z wygodnego letargu, bo <w każdym z nas rozpoczyna się odwieczna historia faryzeusza. Aby odnaleźć [...] umykającą nam prawdę, być może trzeba będzie rozejrzeć się za jej przeciwieństwem, zmieniła bowiem znak. Często jednak wolimy przyciskać do siebie jej przegniłe szczątki. I gnić razem z nimi.> (H. de L u b a c)”
„Paradoks jednak wie, że nie ma gorszej obelgi dla prawdy niż stwierdzenie, że kto ją znalazł, nie musi już jej dalej szukać, dlatego paradoks lubi się wymykać prostym regułom umysłu i w logicznej sprzeczności ożywia myśl ludzką, jednając za i przeciw i nie usuwając jednocześnie opozycji.” (por. J. F. T h o m a s)
„De Lubac postrzega go jako lekarstwo na ludzką dekadencję, niestabilność, duchowy i myślowy bezruch. Nie boi się nawet stwierdzić, że paradoks jest w tym momencie łaską, gdyż zawiera świeżą prawdę, a nie tę, która powoli ściąga nas w stronę kłamstwa.”
ks. dr Bartłomiej Kuźnik
i tak dalej …
dla zainteresowanych:
https://rebus.us.edu.pl/bitstream/20.50 ... ielach.pdf
„Paradoks pozwala nam więc pytać, szukać syntezy (pewnego intuicyjnego oglądu całości) i przede wszystkim jej oczekiwać, skoro nie możemy jej na razie osiągnąć. Paradoks wydaje się wyprowadzać człowieka ku transcendencji.”
„<Paradoks jest w sercu człowieka najbardziej osobiście i najbardziej uniwersalnie, najbardziej immanentnie i transcendentnie, odsłaniając znaczenie rzeczywistości najbardziej pełnej i autentycznej.> (J. F. T h o m a s). Paradoks w tej drodze odsłania głębię bytu i Prawdy, więc jego zlekceważenie byłoby zrezygnowaniem z Niej. Paradoks jest już przez człowieka niejako zastany, oto człowiek odkrywa go w otaczającej rzeczywistości.
„De Lubac, sięgając do rdzenia chrześcijaństwa, stwierdza, iż zarówno Chrystus, jak i św. Paweł zdają sobie sprawę z wstrząsających i trudnych do pojęcia wniosków, które niesie paradoks, a mimo to, <ani Jezus, ani święty Paweł nie łagodzą paradoksu> (H. de L u b a c).”
„(…) paradoks zmusza do myślenia, zrywa nam klapki z oczu, jest siłą, która pracując w sferze ducha człowieka, wyrywa go z wygodnego letargu, bo <w każdym z nas rozpoczyna się odwieczna historia faryzeusza. Aby odnaleźć [...] umykającą nam prawdę, być może trzeba będzie rozejrzeć się za jej przeciwieństwem, zmieniła bowiem znak. Często jednak wolimy przyciskać do siebie jej przegniłe szczątki. I gnić razem z nimi.> (H. de L u b a c)”
„Paradoks jednak wie, że nie ma gorszej obelgi dla prawdy niż stwierdzenie, że kto ją znalazł, nie musi już jej dalej szukać, dlatego paradoks lubi się wymykać prostym regułom umysłu i w logicznej sprzeczności ożywia myśl ludzką, jednając za i przeciw i nie usuwając jednocześnie opozycji.” (por. J. F. T h o m a s)
„De Lubac postrzega go jako lekarstwo na ludzką dekadencję, niestabilność, duchowy i myślowy bezruch. Nie boi się nawet stwierdzić, że paradoks jest w tym momencie łaską, gdyż zawiera świeżą prawdę, a nie tę, która powoli ściąga nas w stronę kłamstwa.”
ks. dr Bartłomiej Kuźnik
i tak dalej …
dla zainteresowanych:
https://rebus.us.edu.pl/bitstream/20.50 ... ielach.pdf
"W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was." J 14.20
- sądzony
- Legendarny komentator
- Posty: 13865
- Rejestracja: 20 lut 2020
- Lokalizacja: zachodniopomorskie
- Wyznanie: Chrześcijanin
- Has thanked: 2032 times
- Been thanked: 2216 times
Re: Co to jest logika paradoksu?
„Chrześcijaństwo bowiem samo w sobie jest paradoksem, (…).
Dialektyka chrześcijańska potrafi połączyć z sobą tezę i antytezę w syntezę, przy czym żadne z przeciwieństw nie traci przy tym niczego ze swej tożsamości, a wręcz przeciwnie – ubogaca się drugim, a nawet dzięki drugiemu staje się bardziej sobą. W tym sposobie myślenia różnicowanie nie jest podziałem, jednanie nie jest pomieszaniem.
(…)
<Krzyż Chrystusa, w dwóch swoich kierunkach odwrócił znaki. Taki jest, jeśli możemy powiedzieć, trzon dialektyki chrześcijańskiej>. Jej trzonem jest więc Paradoksalny Bóg-Człowiek, którego różność jest w Nim źródłem jedności.
(…)
<To, że człowiek różni się, nawet głęboko, od drugiego człowieka, wcale nie oznacza, że jest jego nieprzyjacielem – jak można by pochopnie stwierdzić – oznacza, że istnieje. [...] Jeśli ma zaistnieć jakiś związek, jeśli związek przedstawia sobą jakiś sens, może to być jedynie związek ludzi, którzy różnią się pomiędzy sobą. A nawet [...] właśnie przez uznanie i akceptację różnicy owa różnica zostaje pokonana i związek może się spełniać>.
(…)
wszystko w rzeczach stworzonych, cały ich byt jest wołaniem do wyjścia poza nie, do transcendowania.
(…)
Z jednej więc strony człowiek woła o Transcendencję, nosi w sobie ten niepokój, który karze wciąż pytać o praprzyczynę, niepokój, który otwiera go na <Boga zawsze większego> od jego serca, a z drugiej strony ma świadomość, że Tajemnica go przerasta, że każdy jego pogląd będzie miał zawsze charakter <prowizoryczny>.
Paradoks osoby znów potrafi pogodzić z sobą dwie przeciwstawne siły rodzące w niej napięcie: skażoną naturę ludzką i przenikający ją element nadprzyrodzony. Człowiek, który zrozumiał sens paradoksu, zdaje sobie sprawę, że wyrażanie prawd dotyczących Boga za pomocą tego typu sformułowań jest bardziej właściwą formą niż jakakolwiek inna, gdyż chodzi tu o prawdę, której umysł ludzki nie jest w stanie wyczerpująco zgłębić i nigdy nie wyjdzie z etapu poszukiwania.
Ta <niekompletność> jest pozornie bezpłodna i denerwująca, ale w rzeczywistości podtrzymuje całą myśl ludzką w istnieniu. Kiedy więc, przez swój wewnętrzny paradoks, rozum i dusza człowieka zaczynają współpracować w poszukiwaniu Syntezy, wtedy paradoks idealnie spełnia swoją funkcję – nie skupia ich uwagi na sobie samym, ale wskazuje na owo <coś więcej>.”
ks. dr Bartłomiej Kuźnik
Paradoksalne aspekty chrześcijaństwa w wybranych dziełach kard. Henriego de Lubaca SJ
Dialektyka chrześcijańska potrafi połączyć z sobą tezę i antytezę w syntezę, przy czym żadne z przeciwieństw nie traci przy tym niczego ze swej tożsamości, a wręcz przeciwnie – ubogaca się drugim, a nawet dzięki drugiemu staje się bardziej sobą. W tym sposobie myślenia różnicowanie nie jest podziałem, jednanie nie jest pomieszaniem.
(…)
<Krzyż Chrystusa, w dwóch swoich kierunkach odwrócił znaki. Taki jest, jeśli możemy powiedzieć, trzon dialektyki chrześcijańskiej>. Jej trzonem jest więc Paradoksalny Bóg-Człowiek, którego różność jest w Nim źródłem jedności.
(…)
<To, że człowiek różni się, nawet głęboko, od drugiego człowieka, wcale nie oznacza, że jest jego nieprzyjacielem – jak można by pochopnie stwierdzić – oznacza, że istnieje. [...] Jeśli ma zaistnieć jakiś związek, jeśli związek przedstawia sobą jakiś sens, może to być jedynie związek ludzi, którzy różnią się pomiędzy sobą. A nawet [...] właśnie przez uznanie i akceptację różnicy owa różnica zostaje pokonana i związek może się spełniać>.
(…)
wszystko w rzeczach stworzonych, cały ich byt jest wołaniem do wyjścia poza nie, do transcendowania.
(…)
Z jednej więc strony człowiek woła o Transcendencję, nosi w sobie ten niepokój, który karze wciąż pytać o praprzyczynę, niepokój, który otwiera go na <Boga zawsze większego> od jego serca, a z drugiej strony ma świadomość, że Tajemnica go przerasta, że każdy jego pogląd będzie miał zawsze charakter <prowizoryczny>.
Paradoks osoby znów potrafi pogodzić z sobą dwie przeciwstawne siły rodzące w niej napięcie: skażoną naturę ludzką i przenikający ją element nadprzyrodzony. Człowiek, który zrozumiał sens paradoksu, zdaje sobie sprawę, że wyrażanie prawd dotyczących Boga za pomocą tego typu sformułowań jest bardziej właściwą formą niż jakakolwiek inna, gdyż chodzi tu o prawdę, której umysł ludzki nie jest w stanie wyczerpująco zgłębić i nigdy nie wyjdzie z etapu poszukiwania.
Ta <niekompletność> jest pozornie bezpłodna i denerwująca, ale w rzeczywistości podtrzymuje całą myśl ludzką w istnieniu. Kiedy więc, przez swój wewnętrzny paradoks, rozum i dusza człowieka zaczynają współpracować w poszukiwaniu Syntezy, wtedy paradoks idealnie spełnia swoją funkcję – nie skupia ich uwagi na sobie samym, ale wskazuje na owo <coś więcej>.”
ks. dr Bartłomiej Kuźnik
Paradoksalne aspekty chrześcijaństwa w wybranych dziełach kard. Henriego de Lubaca SJ
"W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was." J 14.20
- sądzony
- Legendarny komentator
- Posty: 13865
- Rejestracja: 20 lut 2020
- Lokalizacja: zachodniopomorskie
- Wyznanie: Chrześcijanin
- Has thanked: 2032 times
- Been thanked: 2216 times
Re: Co to jest logika paradoksu?
„Paradoks [...], nim pojawi się w myśli, występuje wszędzie w otaczającej nas rzeczywistości. Wszędzie jest na trwałe zakorzeniony. Zawsze się odradza.”
Nowe paradoksy kard. Henri de Lubac SJ
Nowe paradoksy kard. Henri de Lubac SJ
"W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was." J 14.20