Porozmawiajmy o ... wszystkim - temat dla lubiących offtopy

[Praktyk]

A więc tym bardziej zostań z nami i podziel się tym, co Cię fascynuje. Może właśnie nas tym duchowo wzbogacisz i samą siebie też? A co do niezrozumienia- tak naprawdę pełnia zrozumienia drugiej osoby jest czymś bardzo trudnym, bo nie wiemy wszystkiego, co się dzieje w sercu, to wie tylko Bóg. Nie wszyscy postrzegamy świat i promień słońca w ten sam sposób i to właśnie jest piękne- możemy dzielić się odmiennymi uczuciami, myślami, poglądami. Jakbyśmy wszyscy byli bardzo podobni to byłoby zwyczajnie nudno i komunikacja nie miałaby większego sensu.

Obawiam się, że mojego postrzegania modlitwy i chęci noszenia chusty nikt tu nie zrozumie. A chusta była jeszcze przed modlitwą... Zresztą, po co ja mam się tłumaczyć i oczekiwać zrozumienia? Zawsze tu starałam się być wyrozumiała, głupia byłam, że oczekiwałam wzajemności.

Jest w twoim noszeniu chusty i postrzeganiu modlitwy coś kontrowersyjnego ? Ja noszę łańcuszek. Też jakiś fizyczny symbol.
I modlę się również. Nie wiem czy kontrowersyjnie.

[Gzresznik Upadający]

Pisujesz z ludźmi którzy potrafią biegać po cmentarzu po kilka godzin i modlić sie za dusze czyśćcowe... AWiec niektorzy moga rozumiec..To bardziej kwestia oceny sytuacji co jest ważniejsze, sama modlitwa czy modlitwa połączona z działaniem

[Marek_Piotrowski]

Możesz sobie kpić, a Twoja kpina nie dosięga mojej rzeczywistości, ponieważ krytykujesz fałszywy obraz mojej osoby, jaki Ci się fałszywie wyłania z moich postów.

Słusznie, piszę tylko na podstawie Twoich postów. Co więcej, żadnej skruchy - dalej będę pisał na ich podstawie.
A jeśli ten obraz jest fałszywy, to czyja to wina?

[Kasia]

A jeśli ten obraz jest fałszywy, to czyja to wina?

Możliwe, że moja, bo nie umiem pisać w sposób zrozumiały. Zresztą, to bez znaczenia. Reszty Twojej wypowiedzi nie rozumiem – z czytaniem ze zrozumieniem też mam trudności. Jednak nie ma to już znaczenia. Moja obecność na tym forum dobiega końca, bo tu nie pasuję z poglądami. Modlitwa, skromność, cisza, spokój – to najważniejsze. Chcecie tkwić w hałasie świata – nikt Wam nie zabrania. Mnie coś takiego nie cieszy. A, i to ja jestem autorką wpisu: https://forum.wiara.pl/viewtopic.php?f=6&t=37873

Cóż, wiele się nie zmieniło (może oprócz tego, że zrozumiałam, o co mniej więcej chodziło z przemianą wody w wino i już mnie to nie razi). Jedynie to, że naprawdę wierzę, że prawdziwego Boga znajdę w Kościele.

Pokój z Wami.

[Albertus]

A więc tym bardziej zostań z nami i podziel się tym, co Cię fascynuje. Może właśnie nas tym duchowo wzbogacisz i samą siebie też? A co do niezrozumienia- tak naprawdę pełnia zrozumienia drugiej osoby jest czymś bardzo trudnym, bo nie wiemy wszystkiego, co się dzieje w sercu, to wie tylko Bóg. Nie wszyscy postrzegamy świat i promień słońca w ten sam sposób i to właśnie jest piękne- możemy dzielić się odmiennymi uczuciami, myślami, poglądami. Jakbyśmy wszyscy byli bardzo podobni to byłoby zwyczajnie nudno i komunikacja nie miałaby większego sensu.

Obawiam się, że mojego postrzegania modlitwy i chęci noszenia chusty nikt tu nie zrozumie. A chusta była jeszcze przed modlitwą... Zresztą, po co ja mam się tłumaczyć i oczekiwać zrozumienia? Zawsze tu starałam się być wyrozumiała, głupia byłam, że oczekiwałam wzajemności.

Nakrywanie głowy przez kobiety katoliczki uważam za jak najbardziej słuszne i szkoda że ten zwyczaj zanikł. To chyba jeden z elementów rewolucji obyczajowo społecznej ostatnich 60 lat i przenikanie ducha świata do Kościoła. Pamiętam że jak byłem małym chłopcem to w kościele na wsi wszystkie kobiety po pięćdziesiątce miały na głowach chusty.Młodsze już wtedy nie.

Nie widzę jednak w tym jakiegoś wielkiego problemu. Co innego gdyby mężczyźni zaczęli uczestniczyć w Eucharystii w czapkach...

Dodano po 1 minucie 17 sekundach:

A jeśli ten obraz jest fałszywy, to czyja to wina?

Możliwe, że moja, bo nie umiem pisać w sposób zrozumiały. Zresztą, to bez znaczenia. Reszty Twojej wypowiedzi nie rozumiem – z czytaniem ze zrozumieniem też mam trudności. Jednak nie ma to już znaczenia. Moja obecność na tym forum dobiega końca, bo tu nie pasuję z poglądami. Modlitwa, skromność, cisza, spokój – to najważniejsze. Chcecie tkwić w hałasie świata – nikt Wam nie zabrania. Mnie coś takiego nie cieszy. A, i to ja jestem autorką wpisu: https://forum.wiara.pl/viewtopic.php?f=6&t=37873

Cóż, wiele się nie zmieniło (może oprócz tego, że zrozumiałam, o co mniej więcej chodziło z przemianą wody w wino i już mnie to nie razi). Jedynie to, że naprawdę wierzę, że prawdziwego Boga znajdę w Kościele.

Pokój z Wami.

Obawiam się że twoja wiedza o muzułmanach jest powierzchowna.

Pokój z Tobą!

[Andej]

Wydaje mi się, że w tej przepychance poruszone zostały bardzo ważne kwestie. A także przyczyny, dla których niektórzy, może wszyscy, rejestrują się na Forum i uczestniczą w dyskusjach.
Wyróżniają się dwie;
* Kreacja własnego ja.
* Szukanie zrozumienia.
Niestety, one się wykluczają. Gdy ktoś kreuje własne ja, to nie stara się okazywać zrozumienia czyjegoś zdania wzgl. postawy.
A jeśli kieruje się zrozumieniem bliźniego (czytaj innego dyskutanta), wtedy ma trudności z wyjawieniem swojego rozumienia, wyznawanych wartości, które to są farmami kreowania własnego ja.

Wbrew odczuciom niektórych osób, uważam , że można na Forum zaprezentować własne zdanie, poglądy, a także okazywać zrozumienie komuś. Ale trzeba się uodpornić na nauczycieli. Na osoby, które mają rację i muszą ją wykazywać. Trzeba też mieć troszkę skromności i nie traktować odmiennego zdania jako ataku. A nawet próby przekonania do swoich racji. Uważam, że wtedy warto odpuścić. Przemilczeć odpowiedź.

Ważny jest też szacunek. Każdy żąda go dla siebie. Ale czy okazuje innym? Może komuś czasem przemknie przez myśl, że dyskutuje z idiotą. Uważam za grzech takie myśli. A tym bardziej przekonywanie kogoś, że tak jest.

I obrażanie się. Czyż nie jest formą samolubstwa? Oczekiwania, że inni zrozumieją naszą postawę, nasze argumenty. I nawet nie chodzi tu o jasność przekazu, ale o naszą różnorodność.

No i ta nietolerancyjna tolerancja. Względnie vice versa. Oksymoron.

[Kasia]

@Andej
No tak. Dać się wytresować. Jako to znajome.

[Andej]

No tak. Dać się wytresować. Jako to znajome.

Tak właśnie bywa zniewolona nasza jaźń, że nie potrafimy być wolni. I nie chcemy. Nie z=rozumiemy daru wolnej woli.
A wolność nie polega na tym, że sami nie damy się wytresować, ale innych to byśmy chcieli.

Zapewne jestem totalnym dziwakiem, Ale jest to spowodowane tym, że żyję w społeczeństwie. I dla wolności innych musze i chcę ograniczać swoją wolność. Akceptuję obowiązujący w Polsce ruch prawostronny, I zamiast narzekać, że ogranicza on moją wolność, że to opresyjne państwo mnie tresuje, uznaję, że to przejaw mojej wolności. Wolności do dojechania do celu. A przynajmniej zwiększenia prawdopodobieństwa tegoż.

[Kasia]

W życiu albo się dominuje, albo jest się zdominowanym.

[Abstract]

@Andej trafiłeś w sedno, ale pominąłeś moim zdaniem ważną kwestię uczestnictwa w dyskusjach, szukanie odpowiedzi, a przede wszystkim konfrontacja światopoglądowa. Niestety niektórzy szukając odpowiedzi, szukają tylko tej na którą już znają odpowiedź według nich jedyną właściwą i chcą ją usłyszeć od innych. Jeśli jej nie otrzymają, zaczyna się lament, obrażanie na forumowiczów, jakieś zarzuty i ect, niektóre pożegnania na forum miały podobny wydźwięk. Niektórych uwiera "wrzucony światopoglądowy kamyk do buta", ponieważ najgorzej nam przychodzi grzebanie w fundamentach światopoglądu w celach modyfikacji. Nie przyjmujemy tego od razu i z ogładą, rodzą się emocje, złość, ponieważ nie znajdujemy kontrargumentów, a fundamenty uważaliśmy za solidne. Z czasem przychodzi doświadczenie i rozwaga...

[Kasia]

Bzdury, bzdury, bzdury. Prawdziwy radykalizm nie dopuszcza kompromisów. Mamy się chronić przed brudem relatywizmu.

Jak mnie się marzy ta chusta...

Dodano po 1 minucie 44 sekundach:
Zresztą, wielcy artyści też nie byli rozumiani, więc jestem na dobrej drodze. Nie piszę o wielkich świętych, bo to niebezpieczne. Zawsze mnie to fascynowało, ten brak zrozumienia. Często byłam nierozumiana, kłóciłam się na forach itd. W ostatnich latach złagodniałam. To moja siła.

[Andej]

Masz rację. W zasadzie. Albowiem nie tyle pominąłem, co starałem się jak najoględniej i jak najdelikatniej.
Ale okazuje się, że i tak zbyt brutalnie.

A w życiu można nie dominować, nie być zdominowanym, tylko być sobą.

[Kasia]

@Abstract, już widzę Twój uśmieszek satysfakcji, kiedy się możesz dokopać do czyichś fundamentów. To jest właśnie ta tresura. Żeby ludziom zmieniać myślenie, żeby myśleli inaczej. Wpływanie na innych i manipulacja. Schadenfreude, że komuś coś przeszkadza. Czujesz, że możesz dominować nad innymi? Ja to tak postrzegam. Od dzieciństwa. Jeśli przepraszałam kogoś, to myślałam, że pewnie ma teraz satysfakcję.

A w życiu można nie dominować, nie być zdominowanym, tylko być sobą.

Nie ma takiej opcji. Albo tresujesz, albo Ciebie wytresują.

[Abstract]

@Abstract, już widzę Twój uśmieszek satysfakcji, kiedy się możesz dokopać do czyichś fundamentów. To jest właśnie ta tresura. Żeby ludziom zmieniać myślenie, żeby myśleli inaczej. Wpływanie na innych i manipulacja. Schadenfreude, że komuś coś przeszkadza. Czujesz, że możesz dominować nad innymi? Ja to tak postrzegam. Od dzieciństwa. Jeśli przepraszałam kogoś, to myślałam, że pewnie ma teraz satysfakcję.

A to ciekawe, bo tutaj na forum już grzebałem przy swoich fundamentach nieraz. Kasiu z czasem zmienisz podejście, z resztą nikt tu cię nie goni, rozwaga i spokój...

[Andej]

Ino w świeci, który stworzyłaś dla samej siebie. Ja wolę być wolny. Od jednego i drugiego.